Sevgi günü
Sevgililər günü idi .
Qızlar sevib,sevilirdi.
Menim isə fikrim,zikrim
Sevdiyim xəyalım idi.
Başımda bir xəyal vardı.
Günlər məni qoçaldırdı.
Ömrümdən günlər qacirdi.
Həyat məndən gen qacırdı.
Hamı deyib danışırdı.
Məhəbbətdən alışırdı.
Mənsə küsgün qərib kimi.
Ürəyimlə danışırdım.
İrad tutan dostum vardı.
O,hey məni danlayardı.
Sevənlərin axı vardı?
Tut əlindən, sənə yardı.
Hərdən gülüb ötüşürdüm.
Bu sözlərdən bezişirdim.
Məni başadüş, deyirdim.
Üz vurma bəsdir deyirdim.
Sevə bilmir könül axı.
Necə deyim sevsin axı.
Ay könlümün ağir dağı.
Sənə lazim həmdəm axı.
Gülnarə Namiq
Публикации iman awiqi
61 публикаций создано iman awiqi (учитываются публикации только с 27-июня 23)
По типу контента
По пользователю
#37586 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
14 февраля 2010 - 21:25
в
Литература
#38421 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
18 февраля 2010 - 13:09
в
Литература
Ilahi hökmü
Ilahi, hökmünə necə göz yumum?
Gecəni ulduzla bəzəmisən sən.
Gündüzə işıqlı nur ələmisən.
Dünyaya nə boyda, höküm vermisən.
Insanı nütfədən xəlq eləmisən.
Başdan, ayaqadək zər işləmisən.
Yaradıb, aqılla şüur vermisən.
Namazı sən ona əmr eləmisən.
Pis işlərdən pəhriz elə demisən.
Düşüncəsiz insan, sən nə etmisən.
Dünyanı kef kimi dərk eləmisən.
Allahın yolunda, sən nə etmisən?-
Bunu hec özünə, sual etmisən.
Ruhumuz cismiden ayrı düşəcək.
Axirətdə görən nələr görəcək.
Qiyamət sorağın, bir ney verəcək.
Şəfaətil Hüseyn, nicat görəcək.
Peyğəmbər avazla ümmət deyəcək.
Bizləri yanina O, səsləyəcək.
Qiyamət dəhşəti, mütləq gələcək.
Aqamız Zamanda zühur edəcək.
Şəfaəti bizə imam verəcək.
Əməl dəftərindən kitab dəyəcək.
Dil acıb yer, göydə danışacaqdır.
Dağlar heyrətindən toz olacaqdır.
Allahın hökmünü kim danacaqdır?
Bəsirət gozleri nurlanacaqdir.
Dünyada nə etdik, ağlayacaqdir.
Gülnarə Namiq
Ilahi, hökmünə necə göz yumum?
Gecəni ulduzla bəzəmisən sən.
Gündüzə işıqlı nur ələmisən.
Dünyaya nə boyda, höküm vermisən.
Insanı nütfədən xəlq eləmisən.
Başdan, ayaqadək zər işləmisən.
Yaradıb, aqılla şüur vermisən.
Namazı sən ona əmr eləmisən.
Pis işlərdən pəhriz elə demisən.
Düşüncəsiz insan, sən nə etmisən.
Dünyanı kef kimi dərk eləmisən.
Allahın yolunda, sən nə etmisən?-
Bunu hec özünə, sual etmisən.
Ruhumuz cismiden ayrı düşəcək.
Axirətdə görən nələr görəcək.
Qiyamət sorağın, bir ney verəcək.
Şəfaətil Hüseyn, nicat görəcək.
Peyğəmbər avazla ümmət deyəcək.
Bizləri yanina O, səsləyəcək.
Qiyamət dəhşəti, mütləq gələcək.
Aqamız Zamanda zühur edəcək.
Şəfaəti bizə imam verəcək.
Əməl dəftərindən kitab dəyəcək.
Dil acıb yer, göydə danışacaqdır.
Dağlar heyrətindən toz olacaqdır.
Allahın hökmünü kim danacaqdır?
Bəsirət gozleri nurlanacaqdir.
Dünyada nə etdik, ağlayacaqdir.
Gülnarə Namiq
#37360 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
13 февраля 2010 - 21:27
в
Литература
Temsil
Aslan qarşsında, caqqal durubdu.
Mindənə hiyləynən,boynun burubdu.
Aslan şikarina, tamah salibdi.
Dünya tülkülərlə, yaman dolubdu.
Mindənə dili iyle ,hiyləsin qurur.
Caqqalla, tülkülər,saxta dost olur.
Ikisidə nankor,nanəcim olur.
Hər zaman dünyada tülkü cox olur.
Aslanın adıda, zəhmidə,vardı.
Ölsədə mərdliyi, daim yaşardı
Tülkünün adında,nə hörmət vardı.
Aslanın ayaqının,altın qazandı.
Dünyada olmasa,tülkülər əgər.
Aslanın qiyməti, olardi məgər.
Ceyranlar,caqqaldan,gör nələr cəkə.
Aslanın nərəsi olmasa əgər.
Gülnarə Namiq
Aslan qarşsında, caqqal durubdu.
Mindənə hiyləynən,boynun burubdu.
Aslan şikarina, tamah salibdi.
Dünya tülkülərlə, yaman dolubdu.
Mindənə dili iyle ,hiyləsin qurur.
Caqqalla, tülkülər,saxta dost olur.
Ikisidə nankor,nanəcim olur.
Hər zaman dünyada tülkü cox olur.
Aslanın adıda, zəhmidə,vardı.
Ölsədə mərdliyi, daim yaşardı
Tülkünün adında,nə hörmət vardı.
Aslanın ayaqının,altın qazandı.
Dünyada olmasa,tülkülər əgər.
Aslanın qiyməti, olardi məgər.
Ceyranlar,caqqaldan,gör nələr cəkə.
Aslanın nərəsi olmasa əgər.
Gülnarə Namiq
#35692 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
04 февраля 2010 - 15:55
в
Литература
İnsan
İnsan vərəq,vərəq oxudum səni.
Qalin bir kitabsan, sirsən elemi !
Hec aca bilmədim dərin sirrini.
Dərin bir elimsən, bilmədim səni .
Kin dolu dəryasn, bəzəndə lalsan.
Hərdən yalquzaqsan, hərdən aslansan.
Qəlbini bilmrəm sən nə sayaqsan.
Zamanmı, hökmedir belə olasan?
Naxələfdə sənsən,dözəndə sənsən.
Odu ceviribən su edən sənsən.
Bəzən yanan oda, kulək də sənsən.
Əcəlin gələn də lal olan sənsən.
İnsan unudursan, ölüm gününü.
Düşünə bilmirsən axır gününü.
Göyə sovurursan arzu külünü.
İnsan hec görmürsən, nədən önünü.
Qarşında acizi əzib kecirsən.
Na dürüst, nahaqqa boyun əyisən.
Acizi özünə qul eyləyirsən.
İnsan sən nə ücün, delə edirsən?
Temizlik olsada icində sənin
Natəmiz görürsən, dəyişir firkin.
Hec aca bilmirəm, sənin sirrini.
Tanıya bilmire ey insane səni.
Gülnarə Namiqəm adəm oğluyam.
Məndə bu dünyada, aciz bir qulam.
Allahı dərk edib,ona bağliyam.
İnsanam bilmirem nece bir qualm!
Müellif Gülnarə Namiq
İnsan vərəq,vərəq oxudum səni.
Qalin bir kitabsan, sirsən elemi !
Hec aca bilmədim dərin sirrini.
Dərin bir elimsən, bilmədim səni .
Kin dolu dəryasn, bəzəndə lalsan.
Hərdən yalquzaqsan, hərdən aslansan.
Qəlbini bilmrəm sən nə sayaqsan.
Zamanmı, hökmedir belə olasan?
Naxələfdə sənsən,dözəndə sənsən.
Odu ceviribən su edən sənsən.
Bəzən yanan oda, kulək də sənsən.
Əcəlin gələn də lal olan sənsən.
İnsan unudursan, ölüm gününü.
Düşünə bilmirsən axır gününü.
Göyə sovurursan arzu külünü.
İnsan hec görmürsən, nədən önünü.
Qarşında acizi əzib kecirsən.
Na dürüst, nahaqqa boyun əyisən.
Acizi özünə qul eyləyirsən.
İnsan sən nə ücün, delə edirsən?
Temizlik olsada icində sənin
Natəmiz görürsən, dəyişir firkin.
Hec aca bilmirəm, sənin sirrini.
Tanıya bilmire ey insane səni.
Gülnarə Namiqəm adəm oğluyam.
Məndə bu dünyada, aciz bir qulam.
Allahı dərk edib,ona bağliyam.
İnsanam bilmirem nece bir qualm!
Müellif Gülnarə Namiq
#35339 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
02 февраля 2010 - 20:01
в
Литература
Azan səsi
Dilim zikr eylədi qəlbim titrədi.
Vucudum Allhim lərzəyə gəldi.
Cismimi, namaza azan səslədi.
Ruhum da bu səsən Allah titrədi.
Məcitdə, səslənir Azanın səsi
Deyillər titrəyir göyün qübbəsi.
Mələklər duaya cağırır bizi
Göylərə ucalir möminin səsi.
Azan səslənəndə şeytan qəhrolur
Lənətdən dərisi qara qır olur.
Baxir ki,momominlər namaza durur.
Azanın səsindən, pislik məhv olur.
Hər evdə ucalsın Azanın səsi.
Qoy bundan titrəsin küfrün,qüvvəsi
Dünyada coxalsın mömin qüvvəsi
Hər yerdə ucalsın , Azanın səsi.
Dünyaya göz acib baxdıqımız an.
Peyqənbərdən, buyruq beleədirinan.
Saq qulaqa, azan oxunsun o an.
Sonra iqaməni bilməli insane.
Gülnaə Namiq.
Dilim zikr eylədi qəlbim titrədi.
Vucudum Allhim lərzəyə gəldi.
Cismimi, namaza azan səslədi.
Ruhum da bu səsən Allah titrədi.
Məcitdə, səslənir Azanın səsi
Deyillər titrəyir göyün qübbəsi.
Mələklər duaya cağırır bizi
Göylərə ucalir möminin səsi.
Azan səslənəndə şeytan qəhrolur
Lənətdən dərisi qara qır olur.
Baxir ki,momominlər namaza durur.
Azanın səsindən, pislik məhv olur.
Hər evdə ucalsın Azanın səsi.
Qoy bundan titrəsin küfrün,qüvvəsi
Dünyada coxalsın mömin qüvvəsi
Hər yerdə ucalsın , Azanın səsi.
Dünyaya göz acib baxdıqımız an.
Peyqənbərdən, buyruq beleədirinan.
Saq qulaqa, azan oxunsun o an.
Sonra iqaməni bilməli insane.
Gülnaə Namiq.
#41239 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
03 марта 2010 - 16:01
в
Литература
Sən
Ruhuma girmisən, birdən birə sən.
Könlümün evini viran etmisən.
Allahdan qorxmayan şər bəndəmisən?
Məni məndən alan elə sən, sən ,sən.
Yaralı könlümə nədən girmisən?
Könlümün bağından gülü dərmisən.
O gülü dərmisən, məhv eləmisən.
Yaralı könlümə nədən girmisən?
Allahı tanimaz, imansiz bəndə.
Axı necə düşdüm, mən bu kəməndə.
Qəlbimin cilovu məndədi,məndə.
Calışdım düşməsin o hec kəməndə.
İlan tək sürünüb, yalvardın mənə .
Mən axmaq necə də inandim sənə.
O təmiz ürəyə dərd oldun niyə?
Axı yalvardim ki, girmə qəlbimə!
Gülnarə Namiq
Ruhuma girmisən, birdən birə sən.
Könlümün evini viran etmisən.
Allahdan qorxmayan şər bəndəmisən?
Məni məndən alan elə sən, sən ,sən.
Yaralı könlümə nədən girmisən?
Könlümün bağından gülü dərmisən.
O gülü dərmisən, məhv eləmisən.
Yaralı könlümə nədən girmisən?
Allahı tanimaz, imansiz bəndə.
Axı necə düşdüm, mən bu kəməndə.
Qəlbimin cilovu məndədi,məndə.
Calışdım düşməsin o hec kəməndə.
İlan tək sürünüb, yalvardın mənə .
Mən axmaq necə də inandim sənə.
O təmiz ürəyə dərd oldun niyə?
Axı yalvardim ki, girmə qəlbimə!
Gülnarə Namiq
#41708 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
05 марта 2010 - 22:10
в
Литература
Gəldin gözümə.
Baxdim təbiətin,gözəl hüsnünə.
Elə bil, hərləndi düşdü üstümə.
Mən hara döndümsə,gəldin gözümə.
Gözəllik məhv oldu, itdi gözümdə.
Elə bil təbiət,xəzana düşdü.
Acmamış,qızıl gül, nə tez büzüşdü.
Bahar göz önüm də,qışla dəyişdi.
Qəlbimə, ömürlük qörov gətirdi.
Baxdım təbiətə,hər tərəf yaşıl.
Gözlərim kədərdən,qan yaş ağlaşır.
Mənim o qöncəmə,güllər ağlaşır.
Bir, payız tufanı qopdu üstünə.
Bir payız gətirdi,üstümə qəmi.
Qorxuram gələndə,küləyin dəmi.
Sənincün, yazılan qara günlərin .
Kimdir günahkarı bilə, bilmədim.
Qınadım payızı,qınadım günü.
Qınadım getdiyin, uğursuz günü.
Ayların,günlərin nədir günahı.
Allahmı, yazdı bu,uğurszu günü.
Gülnarə Namiq
Baxdim təbiətin,gözəl hüsnünə.
Elə bil, hərləndi düşdü üstümə.
Mən hara döndümsə,gəldin gözümə.
Gözəllik məhv oldu, itdi gözümdə.
Elə bil təbiət,xəzana düşdü.
Acmamış,qızıl gül, nə tez büzüşdü.
Bahar göz önüm də,qışla dəyişdi.
Qəlbimə, ömürlük qörov gətirdi.
Baxdım təbiətə,hər tərəf yaşıl.
Gözlərim kədərdən,qan yaş ağlaşır.
Mənim o qöncəmə,güllər ağlaşır.
Bir, payız tufanı qopdu üstünə.
Bir payız gətirdi,üstümə qəmi.
Qorxuram gələndə,küləyin dəmi.
Sənincün, yazılan qara günlərin .
Kimdir günahkarı bilə, bilmədim.
Qınadım payızı,qınadım günü.
Qınadım getdiyin, uğursuz günü.
Ayların,günlərin nədir günahı.
Allahmı, yazdı bu,uğurszu günü.
Gülnarə Namiq
#48634 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
26 апреля 2010 - 21:17
в
Литература
Ömrümün oğrusu illər
Ay mənim ömrümün oğrusu illər
Məndən nə aldınız, nə verdiz mənə?
Həyatda görmədim nədən xoş günlər
Nə qədər batacam görəsən qəmə?
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Gördüyüm nəzərlər yalandı, yalan.
Yalanlar eylədi ömrümü talan.
Kədəri hər zaman ürəyə salan
Bəs nədir ömürdən xoş qalan mənə?
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Bəlkə bir azacıq sükut edəsiz?
Bu dəli aşiqə möhlət verəsiz?
Bu qısa ömürü nə çox görəsiz
Cavankən qocaldım baxıban sənə
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Min bir əzab ilə yaşamışam mən.
Səni əbəd bilib oxşamışam mən
Axır talaq verib boşamışam mən
Səhvimi anladım gec deyil yenə
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Gülnarə Namiq
Ay mənim ömrümün oğrusu illər
Məndən nə aldınız, nə verdiz mənə?
Həyatda görmədim nədən xoş günlər
Nə qədər batacam görəsən qəmə?
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Gördüyüm nəzərlər yalandı, yalan.
Yalanlar eylədi ömrümü talan.
Kədəri hər zaman ürəyə salan
Bəs nədir ömürdən xoş qalan mənə?
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Bəlkə bir azacıq sükut edəsiz?
Bu dəli aşiqə möhlət verəsiz?
Bu qısa ömürü nə çox görəsiz
Cavankən qocaldım baxıban sənə
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Min bir əzab ilə yaşamışam mən.
Səni əbəd bilib oxşamışam mən
Axır talaq verib boşamışam mən
Səhvimi anladım gec deyil yenə
Ay mənim ömrümün oğrusu illər.
Gülnarə Namiq
#47553 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
13 апреля 2010 - 14:31
в
Литература
Urek
Nə qədər kövrəksən, kövrək ay ürək.
Bu qeder derd, çəkər məgər bir ürək
Utanıb heç kəsə, dərdini deməz.
Nə qədər dözəcək, dözzəcək ürək
Bir də ayılarsan çatıbdı zaman
Əzrayıl gəlibdi verməz o aman
Qismətdən qaçmaqla iş bitmir tamam
Asimana uçub gəzəcək ürək
Ağır yük- kədəri salma qəlbinə
Dərdedib hər sözü alma qəlbinə
Bu qədər də qəddar olma qəlbinə
Dağılıb dərdələri süzəcək ürək
Gülnarə danışdın qəlbinlə bəsdir
Bu qədər səylərin inan əbəsdir
Dərdsiz insan qəbirdə olan kəsdir
Orda da sıxacaq əzəcək ürək
Muellif Gulnare Namiq
Nə qədər kövrəksən, kövrək ay ürək.
Bu qeder derd, çəkər məgər bir ürək
Utanıb heç kəsə, dərdini deməz.
Nə qədər dözəcək, dözzəcək ürək
Bir də ayılarsan çatıbdı zaman
Əzrayıl gəlibdi verməz o aman
Qismətdən qaçmaqla iş bitmir tamam
Asimana uçub gəzəcək ürək
Ağır yük- kədəri salma qəlbinə
Dərdedib hər sözü alma qəlbinə
Bu qədər də qəddar olma qəlbinə
Dağılıb dərdələri süzəcək ürək
Gülnarə danışdın qəlbinlə bəsdir
Bu qədər səylərin inan əbəsdir
Dərdsiz insan qəbirdə olan kəsdir
Orda da sıxacaq əzəcək ürək
Muellif Gulnare Namiq
#42697 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
11 марта 2010 - 12:00
в
Литература
Olüm
Düşündüm bir anlıq, nədir bu ölüm?
Haqqa qovuşmaqır, həqqidir ölüm.
Dünya imtahandır, qəbirdir ölüm.
Dünyadan sonrakı dünyadı ölüm.
Yatanda baxdım ki, ölübdü çismim.
Yadımdan cıxıbdı vallah öz ismim.
Bu bir sübutdur ki, öləçək çismim.
Allah huzuruna gedəcək cismim.
Sağ üzüstə qoyub məzara məni,
Mələklər imtahan edəşək məni.
Qəbir vəhşətinə lal etmə məni,
Rəhm eylə ilahi, zikr edim səni.
Onda düşünəçəm, sənsən həqq ölüm.
Dünyada etmişəm nəfsimə zülüm.
Cox az əməl yığdım qəbircün, ölum?
İndi cox peşmanam, nədir bu zülüm.
Ruhumu ayırar,çismimdən ölüm.
Çismi torpaqlarda çürüdən ölüm.
Siriri açilmayan kiliddir ölüm.
Geriye dönülməz mənzildi ölüm.
Allah yaratdığı Ona dönməli.
Dünyaya gələnlər bunu bilməli.
Qonağıq, vaxt catdı, cıxıb getməli.
Əbədi mənzildir ölüm, deməli!
Gülnarə Namiq
.
Düşündüm bir anlıq, nədir bu ölüm?
Haqqa qovuşmaqır, həqqidir ölüm.
Dünya imtahandır, qəbirdir ölüm.
Dünyadan sonrakı dünyadı ölüm.
Yatanda baxdım ki, ölübdü çismim.
Yadımdan cıxıbdı vallah öz ismim.
Bu bir sübutdur ki, öləçək çismim.
Allah huzuruna gedəcək cismim.
Sağ üzüstə qoyub məzara məni,
Mələklər imtahan edəşək məni.
Qəbir vəhşətinə lal etmə məni,
Rəhm eylə ilahi, zikr edim səni.
Onda düşünəçəm, sənsən həqq ölüm.
Dünyada etmişəm nəfsimə zülüm.
Cox az əməl yığdım qəbircün, ölum?
İndi cox peşmanam, nədir bu zülüm.
Ruhumu ayırar,çismimdən ölüm.
Çismi torpaqlarda çürüdən ölüm.
Siriri açilmayan kiliddir ölüm.
Geriye dönülməz mənzildi ölüm.
Allah yaratdığı Ona dönməli.
Dünyaya gələnlər bunu bilməli.
Qonağıq, vaxt catdı, cıxıb getməli.
Əbədi mənzildir ölüm, deməli!
Gülnarə Namiq
.
#42005 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
07 марта 2010 - 21:08
в
Литература
Zeynəb
Zeynəb iki yaşın mübarək olsun.
Ömrünün hər anı, seviçlə dolsun.
O muqeddes adin hallaın olsun.
Xanım Zeynəb sənin köməyin olsun.
Seyidlər nəslinin balasi Zeynəb.
Seyid babasinin,nevesi Zeynnəb.
Ata, Anasinin gözünün nuru.
Hamının sevinçi, birinci Zeynəb.
Gülnarə Namiqdən şer sene pay
Arzusu budur ki,yuz il ömür say.
Allahdan gelmisen seyidlərə pay
Ad günün mübarək üzü günəş, ay.
Gülnarə Namiq
Zeyneb adını daşıyan körpə balalara həsr lunub
Zeynəb iki yaşın mübarək olsun.
Ömrünün hər anı, seviçlə dolsun.
O muqeddes adin hallaın olsun.
Xanım Zeynəb sənin köməyin olsun.
Seyidlər nəslinin balasi Zeynəb.
Seyid babasinin,nevesi Zeynnəb.
Ata, Anasinin gözünün nuru.
Hamının sevinçi, birinci Zeynəb.
Gülnarə Namiqdən şer sene pay
Arzusu budur ki,yuz il ömür say.
Allahdan gelmisen seyidlərə pay
Ad günün mübarək üzü günəş, ay.
Gülnarə Namiq
Zeyneb adını daşıyan körpə balalara həsr lunub
#35211 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
01 февраля 2010 - 20:38
в
Литература
Xeyalim.
Gozumden,itmisen ,niye xeyalim.
Belke ucmusan,goye xeyalim.
Tanrima əlacib,yalvaracam ki,
Biz də qovuşariq, deye xeyalim.
Icim qan aqlayir,neynim xeyalim
Qelbimin ,var sene meyli, xeyalim
Belke gorunesen,meim gozume.
Yol tapa bilmirem neynim, xeyalim.
Buruyub ezablar,meni xeyalim.
Belke de, yormuşam,seni xeyalim.
Oturub yollara,goz dikirem ki.
Səni gətirəcək mənə xəyalım
Qoyma ozgesine, men keniz olam.
Oturub yalqizmi,sensizmi qalam.
Diriyken oldurme ,meni xeyalim.
Qoyma ki,dünyada mən sənsiz olam
Inan ki,bilmeszsen, nece xesteyem
Qaranliq bir yolda,gece usteyem.
Oturub aqlayib,seni isterem.
İnsafsiz olma gəl, beleə xəyalım.
Gülnarə Namiq
Gozumden,itmisen ,niye xeyalim.
Belke ucmusan,goye xeyalim.
Tanrima əlacib,yalvaracam ki,
Biz də qovuşariq, deye xeyalim.
Icim qan aqlayir,neynim xeyalim
Qelbimin ,var sene meyli, xeyalim
Belke gorunesen,meim gozume.
Yol tapa bilmirem neynim, xeyalim.
Buruyub ezablar,meni xeyalim.
Belke de, yormuşam,seni xeyalim.
Oturub yollara,goz dikirem ki.
Səni gətirəcək mənə xəyalım
Qoyma ozgesine, men keniz olam.
Oturub yalqizmi,sensizmi qalam.
Diriyken oldurme ,meni xeyalim.
Qoyma ki,dünyada mən sənsiz olam
Inan ki,bilmeszsen, nece xesteyem
Qaranliq bir yolda,gece usteyem.
Oturub aqlayib,seni isterem.
İnsafsiz olma gəl, beleə xəyalım.
Gülnarə Namiq
#34317 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
26 января 2010 - 15:26
в
Литература
Əli
Heqqilə,ədalətin mənbəyidir sirdir Əli.
Kamil insandı Əli,Allaha olubdu vəli.
Tutub haqqın yolunu,nahaqqa duşməndi Əli.
Peyqenberin qoldu natiqi Qurandı Əli.
Dini ilk qəbul edən şəxsdi müsəlmandı Əli.
Zülfüqarın götürüb lənətə düşmandı Əli.
Peyqənbərin dilin süd yerinə daddı Əli.
O,boyük alimdi elmidə dəryadı Əli.
Əynini paltarini eyləyən əhsandi Əli.
Yoxsula, kimsəsizə əli uuzadan kəsdi Əli.
Peyqenber ilə geden meraca ilk kəsdi Əli.
Uzadib əl təma ərşdə təman kəsdi Əli.
Müşrükü,münafiqi gör necə titrətdi Əli.
Kimsə dərk eyləməyən siridə dəryadı Əli.
Gülnarə Nmiqə bax gör necə acizdir Əli.
Nə qədər şəninə tərifdə desə azdı Əli.
Gülnarə namiq
Heqqilə,ədalətin mənbəyidir sirdir Əli.
Kamil insandı Əli,Allaha olubdu vəli.
Tutub haqqın yolunu,nahaqqa duşməndi Əli.
Peyqenberin qoldu natiqi Qurandı Əli.
Dini ilk qəbul edən şəxsdi müsəlmandı Əli.
Zülfüqarın götürüb lənətə düşmandı Əli.
Peyqənbərin dilin süd yerinə daddı Əli.
O,boyük alimdi elmidə dəryadı Əli.
Əynini paltarini eyləyən əhsandi Əli.
Yoxsula, kimsəsizə əli uuzadan kəsdi Əli.
Peyqenber ilə geden meraca ilk kəsdi Əli.
Uzadib əl təma ərşdə təman kəsdi Əli.
Müşrükü,münafiqi gör necə titrətdi Əli.
Kimsə dərk eyləməyən siridə dəryadı Əli.
Gülnarə Nmiqə bax gör necə acizdir Əli.
Nə qədər şəninə tərifdə desə azdı Əli.
Gülnarə namiq
#27042 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
14 декабря 2009 - 15:10
в
Литература
Ana
Buzimcün bir mələk,yaranıb ana.
O,qədər müqəddəs,varlıqdı ana.
Zəhra ismətindən,nur alıb ana.
Adında nə böyük,məna var, ana.
Körpə göz acanda, ana istəyir.
Ananın laylası,onu bəsləyir .
Hər bir canlı, hər an,ana istəyir.
Yaşlı, bir qoca da,ana özləyir.
Kaşki mən, bir körpə,olaydim ana.
Başımı, sinənə qoyaydım ana.
İsti nəfəsindən,süd qoxlayaydım.
Böyüyüb qayğıları,gormezdim ana.
Evladin üzündə olsa,kədər qəm.
Ananın gözündə,tez yaranar nəm.
Qəlbini parcalar, köksü cağlayar.
Evladin düşünər, ana cəkər qəm.
Caşki düşünəydik,biz kimdi ana.
Dünyada müdəddəs, varliqdi ana.
Dərya tək ,düşüncəm kamalım ola.
Onda bilərdimki,mən kimdi ana.
Gulnare Namiq
Buzimcün bir mələk,yaranıb ana.
O,qədər müqəddəs,varlıqdı ana.
Zəhra ismətindən,nur alıb ana.
Adında nə böyük,məna var, ana.
Körpə göz acanda, ana istəyir.
Ananın laylası,onu bəsləyir .
Hər bir canlı, hər an,ana istəyir.
Yaşlı, bir qoca da,ana özləyir.
Kaşki mən, bir körpə,olaydim ana.
Başımı, sinənə qoyaydım ana.
İsti nəfəsindən,süd qoxlayaydım.
Böyüyüb qayğıları,gormezdim ana.
Evladin üzündə olsa,kədər qəm.
Ananın gözündə,tez yaranar nəm.
Qəlbini parcalar, köksü cağlayar.
Evladin düşünər, ana cəkər qəm.
Caşki düşünəydik,biz kimdi ana.
Dünyada müdəddəs, varliqdi ana.
Dərya tək ,düşüncəm kamalım ola.
Onda bilərdimki,mən kimdi ana.
Gulnare Namiq
#27183 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
15 декабря 2009 - 15:10
в
Литература
Ay Allah
Allahım kömək ol aciz quluna.
Qoyma ki. sene bir nacins qul ola.
İslamın.yolundan.qoyma ayrıla.
İlahi yol .göster aciz quluna
Qoyma ki bu bəndə,düşsün oyuna.
Azıban yolundan,daşqın sel ola.
Her zaman nezaret,eylə sən ona.
Ayallah kömək ol, aciz quluna.
Şeytanin şərrinə,qoyma ki uya.
Şeytan tökən,suynan qoyma əl yuya.
Mominin qəlbində, mohrünü vura.
Ay Allah kömək,ol aciz quluna.
Möminin borcudu,sənə qul ola,
Quranin kəlamı,mənə yol,qoya.
Ruhum da, cismim də,dindən yoğrula.
İlahi kömək ol, aciz quluna.
Deyiller mominlər,gərək pakola.
Əməl dəftərində,görək nə ola,
İmam gəlişinə,O,hazir dura.
Ay allah, kömək ol,aciz quluna.
Gülnarə Namiq
Allahım kömək ol aciz quluna.
Qoyma ki. sene bir nacins qul ola.
İslamın.yolundan.qoyma ayrıla.
İlahi yol .göster aciz quluna
Qoyma ki bu bəndə,düşsün oyuna.
Azıban yolundan,daşqın sel ola.
Her zaman nezaret,eylə sən ona.
Ayallah kömək ol, aciz quluna.
Şeytanin şərrinə,qoyma ki uya.
Şeytan tökən,suynan qoyma əl yuya.
Mominin qəlbində, mohrünü vura.
Ay Allah kömək,ol aciz quluna.
Möminin borcudu,sənə qul ola,
Quranin kəlamı,mənə yol,qoya.
Ruhum da, cismim də,dindən yoğrula.
İlahi kömək ol, aciz quluna.
Deyiller mominlər,gərək pakola.
Əməl dəftərində,görək nə ola,
İmam gəlişinə,O,hazir dura.
Ay allah, kömək ol,aciz quluna.
Gülnarə Namiq
#26920 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
13 декабря 2009 - 16:09
в
Литература
Sənin gözlərin
Gözünə baxmaqa,qorxdu gözlərim.
Gözündən, gozümə bir sual kecdi.
Dilim sükut etdi ,qəlbim titredi.
Həmən o sualı,tapa bilmədi.
Mən daha qacırdım, sənin gözündən.
Donmuş baxışından,lal nəzərindən.
Çavabsiz qoyurdum,sualınıda.
Niyəsə qorxurdum,sənin özündən.
Gözlərin baxırdı,mənim üzümə.
Qüsur axtarırdım,özüm,özümdə.
Oğrun nəzər vardı,sənin gözündə.
Mən görə bilmirdim,səni özündə.
Nəzərin bir aləm,dilin min aləm.
Məni qorxudanda,bu idi qəlbən.
Mən neçə qacaydim,sənin gözündən.
Görünür gözündə, başqa bir aləm.
Gülnarə Namiq
Gözünə baxmaqa,qorxdu gözlərim.
Gözündən, gozümə bir sual kecdi.
Dilim sükut etdi ,qəlbim titredi.
Həmən o sualı,tapa bilmədi.
Mən daha qacırdım, sənin gözündən.
Donmuş baxışından,lal nəzərindən.
Çavabsiz qoyurdum,sualınıda.
Niyəsə qorxurdum,sənin özündən.
Gözlərin baxırdı,mənim üzümə.
Qüsur axtarırdım,özüm,özümdə.
Oğrun nəzər vardı,sənin gözündə.
Mən görə bilmirdim,səni özündə.
Nəzərin bir aləm,dilin min aləm.
Məni qorxudanda,bu idi qəlbən.
Mən neçə qacaydim,sənin gözündən.
Görünür gözündə, başqa bir aləm.
Gülnarə Namiq
#26712 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
11 декабря 2009 - 19:36
в
Литература
Alan dünyadı
Dünya verdiyini, alan dünyadı
Əvəl güldürübən, sonra ağladan.
Yalanla başını, qatan dünyadı.
Əl atıb bir kəsə,arxa dedikdə.
Arxanı əlindən ,alan dünyadı.
Qəh_qəhə gülməyi, haram buyuran.
İcini yandırıb, yaxan dünyadı.
İrəli gedəndə, macal verməyən.
Geridə qalana, gülən dünyadı.
Hatəmiz cirkaba,böyük yol verən.
Təmizi cirkaba ,qatan dünyadı.
Böyük dərd,karvanın verib əlinə.
Səni bir sariban,edən dünyadı.
Qətari cəkdikçə,qutaran deyil.
İnsanı yandırıb,yaxan dünyadı.
Gülnarə Namiq
Dünya verdiyini, alan dünyadı
Əvəl güldürübən, sonra ağladan.
Yalanla başını, qatan dünyadı.
Əl atıb bir kəsə,arxa dedikdə.
Arxanı əlindən ,alan dünyadı.
Qəh_qəhə gülməyi, haram buyuran.
İcini yandırıb, yaxan dünyadı.
İrəli gedəndə, macal verməyən.
Geridə qalana, gülən dünyadı.
Hatəmiz cirkaba,böyük yol verən.
Təmizi cirkaba ,qatan dünyadı.
Böyük dərd,karvanın verib əlinə.
Səni bir sariban,edən dünyadı.
Qətari cəkdikçə,qutaran deyil.
İnsanı yandırıb,yaxan dünyadı.
Gülnarə Namiq
#26680 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
11 декабря 2009 - 16:29
в
Литература
Azərbayçanım.
Çanımın,canısan Azərbayçanım.
Damarda qanımsn, Azərbaycanım.
Sevimli vətənim,ana torpağım.
Başı dərdlər gorən, Azərbayçanım.
Parca, bölük olan, Azərbaycanım.
Bir cox,gözlər qalan,Azərbayçanım.
Şəhid qanlrıyla,bayraq uçaldan.
Çanından,çan qopan,Azərbayçanım.
Qara qızıl sənin, şöhrət yataqın.
Doqquz iqlimin var,gözəl torpaqım.
Odlar yurdum mənim,Azərbayçanım.
Torpaqlarında var, qızıl yataqın.
Yağiya baş eyməz, Azərbayçanım.
İnşallah əyilməz Azərbayçanım.
Dahilər yetirən, ana torpaqım.
Əyilməz vüqarlı,Azərbayçanım.
Qurd icindən yeyib,Azərbayçanı.
Pərən, parca edib, Azərbayçanı.
Düşmən də, oürəy olmayıb axı.
Oz baltası,kəsib Azərbayçanı.
Gülnarə Namiq
Çanımın,canısan Azərbayçanım.
Damarda qanımsn, Azərbaycanım.
Sevimli vətənim,ana torpağım.
Başı dərdlər gorən, Azərbayçanım.
Parca, bölük olan, Azərbaycanım.
Bir cox,gözlər qalan,Azərbayçanım.
Şəhid qanlrıyla,bayraq uçaldan.
Çanından,çan qopan,Azərbayçanım.
Qara qızıl sənin, şöhrət yataqın.
Doqquz iqlimin var,gözəl torpaqım.
Odlar yurdum mənim,Azərbayçanım.
Torpaqlarında var, qızıl yataqın.
Yağiya baş eyməz, Azərbayçanım.
İnşallah əyilməz Azərbayçanım.
Dahilər yetirən, ana torpaqım.
Əyilməz vüqarlı,Azərbayçanım.
Qurd icindən yeyib,Azərbayçanı.
Pərən, parca edib, Azərbayçanı.
Düşmən də, oürəy olmayıb axı.
Oz baltası,kəsib Azərbayçanı.
Gülnarə Namiq
#28502 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
26 декабря 2009 - 12:31
в
Литература
Mahi müherrem ayidir
Hüsencün ağla gözüm mahi müherem ayıdır.
Şəfaətil Hüsenin,matəmidir qəm Ayıdır.
Yetmiş iki qurbanı,verdi büsübət ayıdır
Əyali əsir düşüb gör necə dəhşət ayıdır.
Bu ayın fəziləti cox böyüdür qəm ayıdır.
Hansı göz ağlasa bilsin ki, şəfaət ayıdır.
Adəm ücün yazılan mahi müherrm ayıdır.
Rəsuluəkrəm edib qəbulu, qurban ayıdır.
Hüsen cəsarətinin mərdliyinin meydanıdır.
Qeyrəti lərzə salan mahi muhərəm ayıdır.
O hünər kimdə olar?Allaha mehman ayıdır.
Quranı bizlərücün qoruyub hünər ayıdır.
Gülnarə Namiq
Hüsencün ağla gözüm mahi müherem ayıdır.
Şəfaətil Hüsenin,matəmidir qəm Ayıdır.
Yetmiş iki qurbanı,verdi büsübət ayıdır
Əyali əsir düşüb gör necə dəhşət ayıdır.
Bu ayın fəziləti cox böyüdür qəm ayıdır.
Hansı göz ağlasa bilsin ki, şəfaət ayıdır.
Adəm ücün yazılan mahi müherrm ayıdır.
Rəsuluəkrəm edib qəbulu, qurban ayıdır.
Hüsen cəsarətinin mərdliyinin meydanıdır.
Qeyrəti lərzə salan mahi muhərəm ayıdır.
O hünər kimdə olar?Allaha mehman ayıdır.
Quranı bizlərücün qoruyub hünər ayıdır.
Gülnarə Namiq
#28972 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
29 декабря 2009 - 16:10
в
Литература
Atam.
Atamın sacına vaxtsız yağıb qar.
Qelbinin telleri, kökdən düşən tar.
Namiqin yoxluğu qəlbində qubar,
Atamin sacina nə tez yağib qar.
Üzündə kədərdən bir iz qalıbdı.
Arxasin, dayağin fələk alıbdı.
Beli bükülübdü, yaman dalıbdı.
Baxiram atama, cox qocalıbdı.
Dünyada ümüdsüz qalibdi atam.
O qədər yazıqdı, məzlumdu atam.
Mən onun səbrinə həsədəm yaman,
Baxiram, nə yaman qoçalıb atam.
Bütün bəlalara,səbr edər atam,
Başını qaldırıb, şükr edər atam,
Dərdindən danışmaz fikirli atam,
Baxıram nə yaman qocalib atam.
Min ümüdlə baxır üzümə atam.
Namiqi axtarir üzümdə atam.
Surətdə oxşaram Namiqə yaman,
Baxiram nə yaman qocalib atam.
Gülnarə Namiq.
Atamın sacına vaxtsız yağıb qar.
Qelbinin telleri, kökdən düşən tar.
Namiqin yoxluğu qəlbində qubar,
Atamin sacina nə tez yağib qar.
Üzündə kədərdən bir iz qalıbdı.
Arxasin, dayağin fələk alıbdı.
Beli bükülübdü, yaman dalıbdı.
Baxiram atama, cox qocalıbdı.
Dünyada ümüdsüz qalibdi atam.
O qədər yazıqdı, məzlumdu atam.
Mən onun səbrinə həsədəm yaman,
Baxiram, nə yaman qoçalıb atam.
Bütün bəlalara,səbr edər atam,
Başını qaldırıb, şükr edər atam,
Dərdindən danışmaz fikirli atam,
Baxıram nə yaman qocalib atam.
Min ümüdlə baxır üzümə atam.
Namiqi axtarir üzümdə atam.
Surətdə oxşaram Namiqə yaman,
Baxiram nə yaman qocalib atam.
Gülnarə Namiq.
#33038 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
19 января 2010 - 15:22
в
Литература
Nahaq qan
Ana torpaq qan ağlayır.
Məzarda şehid ağlayır.
Baxıb parca bölük yurda.
Damarda qanım ağlayır.
Baxıb xiyaban boyuna .
Torpaqda yatan soyuma.
Şehidlerin mezarına.
Qeyretli milet ağlayir.
Yata bilmir şehid vallah.
Yurdu olub tapdaq Allah
Qeyretli oğul harayla.
Narahatdı şəhid vallah.
Kecmişde ki,qeyret hanı.
Qılınc, calan oğlanları
Mezarından qalxıb duran
Qerətli oğular hanı.
Nahaq qandı şehid qanı
Gec tez, tutar yur satanı.
Nedir bu milletin halı.
Nahaqq axıb şehid qanı.
Gülnarə Namiq
20 yanvar şehidleinin timsalında bütnun şehidlərə həsr olunub.
Allh şehidleimize rəhmət eləsin.
Ana torpaq qan ağlayır.
Məzarda şehid ağlayır.
Baxıb parca bölük yurda.
Damarda qanım ağlayır.
Baxıb xiyaban boyuna .
Torpaqda yatan soyuma.
Şehidlerin mezarına.
Qeyretli milet ağlayir.
Yata bilmir şehid vallah.
Yurdu olub tapdaq Allah
Qeyretli oğul harayla.
Narahatdı şəhid vallah.
Kecmişde ki,qeyret hanı.
Qılınc, calan oğlanları
Mezarından qalxıb duran
Qerətli oğular hanı.
Nahaq qandı şehid qanı
Gec tez, tutar yur satanı.
Nedir bu milletin halı.
Nahaqq axıb şehid qanı.
Gülnarə Namiq
20 yanvar şehidleinin timsalında bütnun şehidlərə həsr olunub.
Allh şehidleimize rəhmət eləsin.
#30119 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
05 января 2010 - 21:55
в
Литература
Bənövşəm
Boynunu bükmüsən ,yenə bənövşəm.
Mənə naz edirsən niyə bənovşəm.
Səni hallandırıb zaman bənövşəm,
Boynunu bükübdu kədər bənövşəm.
Tanrı boynu bükkük,yaradıb səni.
Göllik bəxş edib, ağladıb səni.
Vəfasiz,pis əllə zübdü səni.
Dostundan xəyanət görən bənövşəm.
Bir yaz əl uzatdim,dərməkcün səni.
Dərdin danışdın mənə bənövşəm.
Toxunub,əymədim bükkük qəddini.
Mənlə həmtay olan,gözəl bənövşəm.
Mən ,sənə yaz şahı,deyeim gülüm.
Yazın soyuquna,dözən vənövşəm.
Bəzən şaxta vurub,öldürür səni.
Min əzablar ilə,solan bənövşəm.
Şaxtanin qabaqin ala bilsəydim,
Səni yaşadardım,hər an bənövşəm.
Ömrümdən,ömrünə nur calayardım.
Mənlə dərd ortağı olan bənövşəm.
Gülnarə Namiq
Boynunu bükmüsən ,yenə bənövşəm.
Mənə naz edirsən niyə bənovşəm.
Səni hallandırıb zaman bənövşəm,
Boynunu bükübdu kədər bənövşəm.
Tanrı boynu bükkük,yaradıb səni.
Göllik bəxş edib, ağladıb səni.
Vəfasiz,pis əllə zübdü səni.
Dostundan xəyanət görən bənövşəm.
Bir yaz əl uzatdim,dərməkcün səni.
Dərdin danışdın mənə bənövşəm.
Toxunub,əymədim bükkük qəddini.
Mənlə həmtay olan,gözəl bənövşəm.
Mən ,sənə yaz şahı,deyeim gülüm.
Yazın soyuquna,dözən vənövşəm.
Bəzən şaxta vurub,öldürür səni.
Min əzablar ilə,solan bənövşəm.
Şaxtanin qabaqin ala bilsəydim,
Səni yaşadardım,hər an bənövşəm.
Ömrümdən,ömrünə nur calayardım.
Mənlə dərd ortağı olan bənövşəm.
Gülnarə Namiq
#29871 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
04 января 2010 - 14:52
в
Литература
Şe”rim
Yazdığım şe”rimi siz qınamayın.
Mənim bu günahla,siz danlamyın.
Yazdığım sözləri,biraz anlayin.
Ay doslar təki, siz məni danlayin.
Qəlbimdən gələn bir,səsdi şe”rim.
Saniram bir canlı,kəsdi şe”rim.
Danlaqdan qorxuban ,küsdü şe”rim.
Rüzgar tək,yad səmtə əsdi ,şe”rim.
Kinayə sözlərlrə,məni qinama.
Dərin bir elimlə,məni sinama.
Tanridan,bir paydi səndə bir anla.
Şe”rim qəlbimdəki,sesdi qınama.
İnsanlardan qorxur,dinmir şe”rim.
Ağ kağizda qalır,sönmür şe”rim.
Qəlbimin ağrısin, sözlərə düzən.
Mənimcün çəvahir,ləldi şe”rim.
Gülnarə Namiq
Yazdığım şe”rimi siz qınamayın.
Mənim bu günahla,siz danlamyın.
Yazdığım sözləri,biraz anlayin.
Ay doslar təki, siz məni danlayin.
Qəlbimdən gələn bir,səsdi şe”rim.
Saniram bir canlı,kəsdi şe”rim.
Danlaqdan qorxuban ,küsdü şe”rim.
Rüzgar tək,yad səmtə əsdi ,şe”rim.
Kinayə sözlərlrə,məni qinama.
Dərin bir elimlə,məni sinama.
Tanridan,bir paydi səndə bir anla.
Şe”rim qəlbimdəki,sesdi qınama.
İnsanlardan qorxur,dinmir şe”rim.
Ağ kağizda qalır,sönmür şe”rim.
Qəlbimin ağrısin, sözlərə düzən.
Mənimcün çəvahir,ləldi şe”rim.
Gülnarə Namiq
#29754 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
03 января 2010 - 20:34
в
Литература
Salam palciq qardaş,diqqətinizə görə minətdaram,Allah razı olsun,düz buyurmusuz vergülün yelerinde qusur vardisaa uzur isteyirem.Ibrahim haqina onu deye bilerm ki,muwrukler onu ada atanda,sebir edir ve Tanrı odu onuncun müsellef edir. ve bunu goren muşrüklər heyretlenirler , Amma yenede imana gelmirler ş İbrahim sebri ile subut edir ki,Tanri haqdi.
#26481 iman awiqinin şerləri
Отправлено автор:
09 декабря 2009 - 11:36
в
Литература
Şeytan
Aldnma dünyanın,naz neymətinə.
Gəl həvəs eyləmə, keyf, işrətinə.
Şeytandir aldadir,bəndəni yaman.
Ağlınnı əlindən,alir hər zaman.
Deyir bir dadasan,şirin neyməti.
Məndədir dünyanin, hər cür qütrəti.
Dünya fanidir gəl,sən dad ləzzəti.
Ay axmaq gözləmə,bərzəq neymətin.
Ağilsiz insanin,yoxdu niyyəti.
Gəl sən gozləmə hec, ondan minnəti
Tanrıya şükür də etməz O,qəti.
Gözünə görünməz,tanri neyməti.
Tanriya deyibdi,şeytan beləki.
Bəndənin ağlinda, mənəm hələki.
Mənə ömür ver sən,qiyamət nə ki
Ağlina girirəm, gör mən necəki.
Aldadıb dünyanin,naz neymətinə.
Gör necə,cəkəçəm keyf işrətimə.
Tanrida deyibdi, al lənətimi .
Aldanmaz möminlər,şeytan keyfinə.
Gulnare Namiq
Aldnma dünyanın,naz neymətinə.
Gəl həvəs eyləmə, keyf, işrətinə.
Şeytandir aldadir,bəndəni yaman.
Ağlınnı əlindən,alir hər zaman.
Deyir bir dadasan,şirin neyməti.
Məndədir dünyanin, hər cür qütrəti.
Dünya fanidir gəl,sən dad ləzzəti.
Ay axmaq gözləmə,bərzəq neymətin.
Ağilsiz insanin,yoxdu niyyəti.
Gəl sən gozləmə hec, ondan minnəti
Tanrıya şükür də etməz O,qəti.
Gözünə görünməz,tanri neyməti.
Tanriya deyibdi,şeytan beləki.
Bəndənin ağlinda, mənəm hələki.
Mənə ömür ver sən,qiyamət nə ki
Ağlina girirəm, gör mən necəki.
Aldadıb dünyanin,naz neymətinə.
Gör necə,cəkəçəm keyf işrətimə.
Tanrida deyibdi, al lənətimi .
Aldanmaz möminlər,şeytan keyfinə.
Gulnare Namiq
