Перейти к содержимому


Публикации nureddin mustecebud-devee

9 публикаций создано nureddin mustecebud-devee (учитываются публикации только с 30-марта 23)


#18232 Mütə haqqında mübahisə

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 01 октября 2009 - 11:39 в Şiə-sünni dialoqu

Mütayı Hazret-i Ömer yasak etmedi, Resulullahın yasak ettiğini, Onun yasakladığı şeyi yaptırmayacağını söyledi. Eshab-ı kiramın hepsi, halifenin bu sözünü destekledi. Hiçbiri buna muhalefet etmedi ve icma hasıl oldu. Şimdi mütanın ne olduğuna, dinimizdeki yerine bakalım:


salam aleykum. sevgili qardaşım əvvəlcə bunu bil ki, bir yazı yazıldıqda ona mütləq qaynaq verilməlidir. əks halda yazı dəyərsiz olur. indi isə keçək əsas mövzuya ki, bu mövzu mütəni kimin - Rəsulullahın (s.ə.a) yoxsa Ömərin - qadağan etməsi mövzusudur. bu mövzuda şiə həm fikirdir. sünnilərə gəldikdə isə əlbəttəki sünnü uləma Öməri təmizə çıxarmaq üçün yalan hədilsər uydurubdur. Xüsusən şiənin iddiasını çürütmək üçün bu hədislərin bəzisini Hz. imam Əlinin (ə) adına çıxıblar ki, şiəyə qarşı dəlil olsun. ancaq uləma türklər demişkən bəzi yerlərdə açık vermişdir. indi biz bunları qeyd edəcəyik. əvvəlcə hədislər:

Bize Hasan El-Huîvâni rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Afc-dürrezzâk rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Cüreyc haber verdi. (Dedi ki) : Ata' şunu söyledi: Câbir b. Abdillah Umre yaparak geldi. Biz de evinde onun yanına vardık. Derken cemaat ona bazı şeyler sordular. Sonra mût'a'dan söz açtılar. Câbir: «Evet, Resûlüliah (s.a.a) ile Ebû Bekir ve Ömer zamanlarında biz mût'a yaptık.» dedi. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 15 (1405))

Bana Mulıammed b. Rafi' rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdürrezzâk rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Cüreyc haber verdi. (Dedi ki) : Bana Ebu'z-Zübeyr haber verdi. (Dedi ki) : Câbir b. Abdillâh'ı şunu söylerken işittim. Biz Resûlüllah (s.a.a) ile Ebû Bekir devirlerinde bir avuç kuru hurma ve un mukabilinde birkaç gün­lüğüne mût'a yapardık. Nihayet Amr b. Hureys hâdisesinde Ömer bundan nehyetti. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 16 (1405))

Bize Hâmid b. Ömer E!-Bekrâvî rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdülvâhid yâni İbni Ziyâd, Âsım'dan, o da Ebû Nadrâ'dan naklen rivayet eyledi. (Demiş ki) : Câbİr b. Afcdillah'm yanındaydım. Ona biri gelerek: îbni Abbâs ile İbni Zübeyr iki mût'a hakkında ihtilâf ettiîer, dedi. Bunun üzerine Câbir şunu söyledi : «Biz bunları Resûîüllah (s.a.a) zamanında yaptık. Sonra Ömer onlardan bizi nehyetti. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 17 (1405))

belə düşünürəm ki, bunlar kifayətdir. əgər mənim yazdıqlarıma inanmırsansa buyur burdan bax: http://www.darulkita...if/indexana.htm

Müta, dört mezhepte de haramdır, bâtıldır. Müta, şahitsiz olarak bir kadına belli para verip, belli zaman için [mesela bir saat, bir gün, on sene] beraber yaşamayı sözleşmek demektir. Mütanın haram olduğunu bütün Ehl-i sünnet âlimleri icma ile bildirdi. (Mizan-ül-kübra, İbni Abidin)


mən başa düşmürəm siz Abdullah ibni Abbası, Abdullah ibni Məsudu, Cabir ibni Abdullahı ® İslam alimi qəbul etmirsiniz? əgər qəbul edirsinizsə bəs onlardan nəql olunan hədislər necə? hədisləridə keçək ibni Abbasın ® bu fətvasına nə deyəcəksən?

Bana Harmeletû'bnû Yahya rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Vehb haber verdi. (Dedi ki) : Bana Yûnus haber verdi, İbni Şihâb şöyle demiş : Bana Urvetü'bnü Zûbeyr haber verdi ki, Abdullah b. Zü-beyr Mekke'de ayağa kalkmış ve ibni Abbasa ta'rizde bulunarak : «Şübhesiz ki, bazı insanların Allah gözlerini kör ettiği gibi, kalblerini de kör etmiş. Nikâhı mût'a'ya fetva veriyorlar.» demiş. Bunun üzerine İbni Abbas kendisine nida ederek: «Sen hakikaten kaba saba bir adamsın. Ömrüme yemin ederim ki, mût'a imâmül-müttekin zamanında yapılırdı.» demiş. Bununla Resûlüllahı (s.a.a) kasdetmiş. İbni Zübeyr ona şu mukabelede bulunmuş. Öyle ise kendini bir dene. Vallahi sen bunu yaparsan seni taşlarınla recm ederim.

Mütanın haram edildiğini bildiren hadis-i şerif, Buhari, Müslim, Tirmizi ve Muvatta’da yazılıdır. Bunu haber verenlerden biri de Hazret-i Ali’dir. İbni Sebecilerin, müta için Hazret-i Ömer’in ictihadı demeleri de, çok yanlıştır. Çünkü, Eshab-ı kiramdan hiçbiri buna muhalefet etmedi ve icma hasıl oldu. Fetava-yi Hindiyye’de diyor ki: (Ücret karşılığı zina yapan fahişeye [genel evdeki kadına], İmam-ı a’zama göre had vurulmaz. İkisi de şiddetli tazir olunur ve tevbe edinceye kadar hapis olunur. İmameyne göre, ikisine de had cezası yapılır. Müta yapana da fahişe gibi had vurulmaz.) Fakat zinanın had cezası yapılmayan kısımları da haramdır. (Berika)


hədislərin uydurma olduğunu 3 xüsus açıq şəkildə göstərir:
1. hədislərin bir bir ilə uyğun gəlməməsi. beləki hədislərin bəzisi deyir ki mütə Xeybərdə, bəzisi Fəth günündə, bəzisi Vida həccində, bəzisi evtas gəzvəsində haaram olub.
2. buna muxalif olan sünnü və şiə hədislər
3. Ömərin öz sözü. beləki Ömər deyir: "Hz. Peygamber (s.a.s) zamanında iki türlü mut'a vardı. Ben bunları yasaklıyorum. Bunlara karşılık ceza vereceğim." (Təfsiri Fəxri razi, Nisa surəsi 24-cü ayənin təfsiri). istəyən buradan baxa bilər: http://www.multimedi...004/4-razi2.htm

Tefsir ve fıkıh kitapları diyor ki: Nisa suresinin (İstimta ettiğiniz kadınların ücretini verin) mealindeki 24. âyeti, müta için değil, nikahtaki mehir parasını vermek içindir. Beydavi tefsiri bu âyeti açıklarken buyuruyor ki: (Bu âyet, sahih olan nikahı bildiriyor, mütayı bildirmiyor. Mehir parasını emrediyor. Müta, önce mubahtı, sonra yasak edildi.) [Şeyhzade tefsiri c.2, s.26]


əvvəlcə siz deyin biz də bilək siz icmanı qəbul edirsiniz? əgər hə desəniz onda mən deyirəm bəs bu icmanı necə?

Ebu Sevr der ki: Bu âyet-i kerime muhkemdir. Boşanan her kadın için mut'a vardır. ez-Zührî de böyle demiştir. ez-Zührî: Hatta kocası tarafından boşanan cariye için dahi bu bir haktır, der. Said b. Cübeyr de böyle demiştir: Boşanan her kadın için mut'a vardır. Bu, Şafiî'nin bu âyet-i kerime ile ilgili iki görüşünden birisidir. Malik der ki: Boşanmış her kadının -ister iki talâk ile ister bir talâk ile boşanmış olsun, ister onunla gerdeğe girilmiş olsun ister girilmemiş olsun, ister mehrini tayin etmiş olsun ister etmemiş olsun- mut'a hakkı vardır. Bundan tek istisna mehri tesbit edilmiş olup kendisiyle gerdeğe girmeden önce boşanan kadındır. Böylesine mehrin yarısı yeterlidir. Şayet bu kadın için me-hir de tesbit edilmemiş ise, o takdirde mehr-i misilden daha az veya daha çok olsun mut'a hakkı vardır. Bu mut'anın da bir sınırı yoktur. Malik'ten bu görüşü İbnu'l-Kasım nakletmiştir.

ardı gələcək inşallah



#18046 Əhli-sünnə "Səhih" kitablarından hədisl...

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 30 сентября 2009 - 11:22 в Hədislər

ay sünnü qardaşlar xüsusən aykutcuq nə oldu beyem bunlar sizin sihahlardan deyil? bir cavab verin də? bunlar səhihdir mi? əgər səhih deyilsə səhih kitabda nə gəzir?



#17969 Arxadan ilişki

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 29 сентября 2009 - 22:15 в Əqidə və fiqh

Aykut555
sənə indi sübut gətirim gör şeytan firqəsi kimdir. bax bunlar sənin 4 imamının fətvalarıdır. oxuyanda onların sapık olduğunu biləcəksən

əvvəlcə "imamı Azam":


Ebu Hanife'ye göre eğer bir insan karşı tarafın, kendi annesi, kız kardeşi, teyzesi ve halası gibi mahremi olduğunu bildiği halde, bilinçli olarak, nikah kıyarak onunla cinsel ilişkiye girerse, ona şer'i had uygulanmaz, sadece azarlanarak kırk kırbacın altında bir cezayla cezalandırılır. Ayrıca bu ilişkiden bir çocuk dünyaya gelirse de bu çocuk zina zade hesap olmaz, babasına intisap edilir ve bu arada bu ilişkiden dolayı ilişkiye girdiği annesi gibi mahremine mehir bedelini de ödemesi icap eder. (Elfıkh-ü Ala Mezhebil Arbaa (Dört mezhebe göre fıkıh) Ceziri'nin c. 5, s. 124; El-Muğni, İbn-i Kudame'nin, c. 10, s. 149; el-Muhalle İbn-i Hazm'in c. 11, s. 252; Şerhü Meanil Asar, Ahmed bin Muhammed bin Seleme et-Tehavi'nin, Hudud Kitabı, Annesi veya mahremiyle ilişkiye giren kimsenin hükmü bölümü; el-Lübab fi Şerhül-Kitab Abdulgani el-Ğüneymi ed-Dimeşki'nin Kitabül Hudud bölümü)

Ebu Hanife ve Şafii'ye göre eğer bir kimse, süt annesini veya süt kız kardeşini köle olarak satın alır ve onlarla cinsel ilişkiye girerse, ona had uygulanmaz, çünkü onları köle olarak satın almıştır ve mülkiyet hakkı doğmuştur ve bundan dolayı onlarla cinsel ilişkiye girmeye hak kazanmış olabileceği ihtimaline binaen bu ilişkiye girmiş olabilir ve dolayısıyla da ona had uygulanmaz. Malik ise, alanı daha da genişleterek, kardeş kızları, teyza, hala ve üvey anne ve gelin gibi mahremler için de aynı hükmün geçerli olduğunu kaydediyor. Ehlisünnetin büyük müçtehitlerinden olan Nevevi ise, süt annesi gibi mahrem bir yana, hatta sahih görüşe göre, soy açısından mahremi olan birisini köle olarak satın alıp cinsel ilişkiye giren kimseye dahi had uygulanamaz diyor. (El-Muğni ibn-i Kudame'nin c. 10, s. 155; el- Mahalle, İbn-i Hazm'ın c. 11, s. 252-255; Hilyetül Ulame, c. 8, s. 30, el-Mecmu; Nevevi'nin c. 20, s. 20, el-Muhazzeb, c. 2, s. 268, c. 3, s. 334)

Ebu Hanife'ye göre eğer bir kimse bir kadını temizlik yapmak, terzilik yapmak, ekmek pişirmek ve benzeri bir iş için kiralar, ardından da ona tecavüz ederse, bundan dolayı o kimseye had uygulanmaz ve bundan doğan çocuk zina zade sayılmaz ve babasına intisap edilir (El-Muğni ibn-i Kudame'nin c. 10, s. 187, El-Muhalle İbn-i Hazm'in c. 11, s. 250-382, Hilyetül-Ulame, c. 8, s. 15, el-Mebsut, c. 9, s. 85; Tebyinül-Hekaik, c. 3, s. 184; Haüşiyetü Reddil-Muhtar, c. 4, s. 29; el-Mecmu, c. 20, s. 25; Şerhül-Kebir, c. 10, s. 183; Bidayetül-Müctehit, c. 2, s. 425)

Ebu Hanife'ye göre eğer bir kimse bir kadına kendisiyle zina etmek için bir ücret öder ve herhangi bir nikah akdi okumadan onunla zina ederse, bu kimseye kesinlikle had uygulanmaz. Çünkü verdiği ücret karşılığında onunla zina etmesi bir çeşit mehir bedeli sayılır. (El-Muhalla İbn-i Hazm'in, c. 12, s. 196; Şerhu Meanil-Asar Tahavi'nin, c.3, s. 149; Ahkamül-Kuran Cessas'ın c, 2, s. 187; El-Havil-Kebir, Maverdi'nin c. 13, s. 217; - Mebsut, c. 9, s. 58, 61, 85; el-Lübab, c. 3, s. 83; el-Hidaye, c. 4, s. 147; Tebyinül-Hakaik, c. 3, s. 179; Bedayiüs-Sanayi, c, 7, s. 35; Şerhü Fethül-Kadir, c. 4, s. 147)

indi əsil sapık kimdir aydın oldu. bundan da maraqlı fətvalar yaza bilərəm ama sən fikirləş Əbu Nənifə bunları deyirsə gör o biriləri nələr deyir. istəyirsənsə sənə e-mail olaraq yaza bilərəm. imam Xomeynidən ® gətidiyin fətvanın cavabı isə budur:

İmam Humeyni rehmetullahı aleyhi'nin böyle bir fetvası vardır. O, bazılarını aşağıda Ehlisünnet kaynaklarından nakledeceğimiz konuyla ilgili delillerde de göreceğimiz üzere, kendi içtihadi kanaatince muteber gördüğü bir takım delillere dayanarak, bir zaruret hükmü olarak böyle bir fetva vermiştir. Ama bu onun bir müçtehit olarak kendi şahsi fetvasıdır. Ehlibeyt ekolunda onlarca müçtehit ise hem geçmiş asırlarda hem de şimdiki asırda onun bu görüşünü kabul etmemiş ve onlar da kendilerince muteber gördükleri delillere dayanarak bunun şiddetli mekruhluktan öte, büsbütün haram olduğu fetvasını vermişlerdir. Bunlardan birisi, İmam Hümeyni ile aynı asırda yaşayan, Şia ekolunun en büyük müçtehitlerinden birisi olan Ayetullah Uzma Külbeykanı'dır. O, bu eylemin büsbütün haram olduğu fetvasını vermiştir. Buna göre Şia ekolunda konu üzerinde iki farklı fetva vardır. Şia ekolü müçtehitlerinin büyük bir bölümü bunun haram olduğuna fetva verirken, İmam Humeyni gibi, bazıları ise, getirilen delillerin kesin haramlığı değil de, harama yakın şiddetli mekruhluğu ispat edebilecek nitelikte olduğu kanaatine varmış ve bu doğrultuda fetva vermiştir. Bu, Ehlibeyt ekolü müçtehitlerinin konu üzerindeki değerlendirmeleridir.
Ama şimdi gelelim Ehlisünnet ekolunun konu üzerindeki görüşlerine;

Malik şöyle demiştir: "Ben gördüğüm, dinimde kendisini örnek aldığım hiçbir kimsenin, bunun helal olduğundan şüphe duyduğunu görmedim." (Abdullah bin Kudame el Mukaddesi el-Hanbeli "El-Muğni Fi Fikhi el-İmam Ehmed bin Hanbel", Nikah kitabı, Kadına makattan yaklaşmanın hükmü babı)

"Makattan yaklaşmak asla caiz değildir. Ne kadına ne de başkasına. Kadından başkasına gelince, bu konuda kesin icma vardır. Kadına gelince, bu konuda ihtilaf edilmiştir. İbni Ömer ve Nafi'den bu konuda farklı görüşler gelmiştir…. Kendi senediyle İbn-i Kasim'den naklen demiştir ki: "Malik bana şöyle dedi: "Ben tanıklık ederim ki, o bana Said bin Yasar'den şöyle nakletti: O İbn-i Ömer'e bu konuyu sordu, İbn-i Ömer de bunda bir sakınca yoktur" dedi. Bu hadisi, Nesai de Süne-i Kübra isimli kitabında rivayet etmiştir. (c.5/315) (Şehabuddin Mahmud El-Alusi eş-Şafii "El-Muhalla", Nikah bölümünün 1905. meselesi)

"Ashabımızın bazısı bunun (kadına makattan yaklaşmanın) helal olduğuna kail olurken bazısı da haram olduğuna kail olmuştur. Ben ise buna ruhsat vermiyor, aksine nehyediyorum. Ancak rivayet olur ki, Malik'a bu konu sorulunca; "Ben şimdi bundan dolayı gusül almış bulunuyorum" diye cevap vermiştir." (Muhyiddin Nevevi, "el-Mecmu")

"İshak bin Rahvuye kendi Müsnedinde ve tefsirinde ve keza Buhari ve İbn-i Cerir de Nafi'den şöyle dediğini tahriç etmişlerdir: "Bir gün ben "Kadınlarınız sizin tarlanınızdır, tarlanıza istediğiniz yerden varın…" ayetini okudum. İbn-i Ömer bana dedi ki: "Bu ayetin neyin hakkında nazil olduğunu biliyor musun?" Ben: "Hayir" dedim. O dedi ki: "Bu ayet kadınlara maktattan yaklaşmak konusunda inmiştir." (Suyuti "ed-Dürrül-Mensur")



#17908 iftiraçı "alimlər"

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 29 сентября 2009 - 12:14 в Şiə-sünni dialoqu

ibn-i Abdurabbih’in şiilere Attığı iftiralar

1. “şiələr ümmətin Yəhudiləridir” (“Ikd’ul- Ferid” c.1, s.269) :gizildish:
2. “şiələr yəhudilər kimi 3 təlağa inanmır və boşandıqdan sonra iddənin olmadığını deyirlər” (eyni kitab) :gizildish:
3. “şiələr yəhudilər kimi Cəbrailə (ə) düşməndir çünkü vəhyi Əliyə gətirəcəyinə Hz. Məhəmmədə gətirib deyirlər” (eyni kitab) :)
4. “şiələr yhudilər kim peyğəmbərlərin sünnətinə əməl etmirlər onlar bir birlərini gördükdə salam aleykum yerinə samun alekum (ölüm sənə) deyirlər” (eyni ktab) :)

İbni Həzmin iftiraları;

1. "şiələr müsəlman deyil əksinə kafir və yalançırlar. Onların əsası yəhudilik və xristianlıqdır” (“el-Fasl-u fi’l- Milel-i ve’n- Nihal” 1-cild) :rolleyes:
2. “şiələr doqquz qadınla evlənməyi caiz bilirlər” (“el-Fasl-u fi’l- Milel-i ve’n- Nihal” c.4, s.182) :loool:

İbni Teymiyyənin iftiraları;

1. “qiblə əhlindən heç kim şiələr qədər yalan danışmır. buna görədə sihahları yazanlar onlardan hədis nəql etməyib.” (“Minhac’us- Sünnə” c.1, s.15) :loool:
2. “şiələr usulüddinin 4 olduğunu deyirlər Tövhid, Ədalət, Nübüvvət və imamət” (“Minhac’us- Sünnə” c.10, s.23)
3. "şiələr məscidlərə əhəmiyyət vermirlər. Məscidləri bom boşdur. Nə cümə günləri məsciddə olarla, nə də camaat namazları vardır. Bəzən namaz qılsalar da camaatla yox tək tək qılarlar.” (“Minhac’us- Sünnə” c.1, s. 131) :loool:
4. "şiələr digər müsəlmanlar kimi həcc etmirlər. onların həcci qəbirləri ziyarət etməkdir. qəbirləri ziyarətin savabını Allahın evinin ziyarətinin savabından çox bilirlər. hətta qəbirləri ziyarət etməyənlərə lənət edərlər." (Minhac’us- Sünnə" c.1, s.305) :cray:
5. “şiələr itlərinin adını Əbu Bəkir və Ömər qoyaraq davamlı onlara lənət edir və beləcə Əbu Bəkir və Ömərə lənət edirlər" (“Minhac’us- Sünnə" c.11, s.305) :loool:



#17902 Əhli-sünnə "Səhih" kitablarından hədisl...

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 29 сентября 2009 - 11:39 в Hədislər

Allah (a.c) haqqında:


1) "Allah qullarına görünəcək. On dördüncü gecəsində ayı gördükləri kimi onu görəcəklər" (Səhih-I Buxari, c. 8, s. 147: Səhih-I Müslüm, c. 1, s. 167, hədis 183) – Bu əhli sünnətin iftirasıdır. Halbuki Allah Quranda "gözlər onu görməz" (Ənam surəsi 103) və "heç vaxt məni görə bilməzsən" (Əraf surəsi 143) deyə buyurur. Əgər qiyamətdə görünəcəksə nə üçün öz rəsuluna heç vaxt məni görə bilməzsən deyir. Mən anlamıram əhli sünnət özlərini Hz.Musadan (ə) üstünmü bilir? Onların fikrincə Allah qiyamətdə görünəcəkdir. Ancaq anlamırlar kiç görünən şey görünmək üçün ya surət olmalıdır yada cisim. Bizim inancımıza görə isə Allahın cism və ya surət olduğunu demək küfürdür.

2) "Allah hər gecə dünyanın səmasına yenər" (Səhih-i Buxari, c. 2, s. 66; Səhih-i Müslüm, c. 1, s. 521, hədis 758) – Əhli sünnət Allaha məkan və hərəkət nisbət verir. Və yenədə anlamır ki, heç bir məkan məkanı yoxdan yaradanı əhatəlyə bilməz və O, hərəkət etmir və hərəkət etməyə ehtiyacı yoxdur. Çünkü hərəkət edib məkanını dəyişən yeni bir məkanda olduğu üçün əvvəlki məkanada və həmçinin başqa məkanlarda olandan xəbərsiz olacaqdır. Allah isə bundan münəzzəhdir.

3) "Möminlər tanısın deyə (Allah) ayağını onlara göstərəcək. Allah gülər, kırıxar. Allahin iki əli, iki ayağı və beş barmağı vardır; birinci barmağına göyləri, ikinci barmağına yerləri və üçüncü barmağına ağacları, dördüncü barmağına su ilə torpağı və beşinci barmağına isə digər varlıqları qoymuşdur" (Səhih-I Buxari, c. 6, s. 157-158 və c. 9, s. 181) – Allaha əl və ayaq kimi bədən üzvləri nisbət veriri sonra isə Onun əli var amma biz necə olduğunu bilmirik deyirlər. Və yenədə dərk etmirlər Ona əl, ayaq və b. bədən üzvlərinin verilməsi elə Onu yaradılmışlara bənzətməkdir. Halbuki Allah "heç bir şey Ona bənzəməz" (Şura 11) deyə buyurur

4) "Allahin içində yaşadığı bir evi var və Hz.Məhəmməd (s.ə.a) onun evinə girmək üçün üç dəfə icazə alıb" (Səhih-i Buxari, c. 9, s. 161; Səhih-i Müslüm, c. 1, s. 181, hədis 322) – bu elə əsl küfürdü.

İndi isə özlərini əhli sünnət adladıran sizlərə deyirəm siz iddia edirsiniz ki, Allahın əli, ayağı və b. bədən üzvləri var ancaq biz onun necə olduğunu bilmirik. Yaxşı onda bu ayəyə cavab verin görüm nə deyirsiniz? "O gün Allahın üzündən başqa hər şey məhv olacaq" (Qəsəs surəsi, 88). Yəni Allahın bədəni, ayaqlarıda? Desəniz yox bəs bu necə olu axı ayədə açıq şəkildə "Allahın üzündən başqa hər şey" ifadəsi var. Hə desəniz deyirəm; "yəni Allahın bir hissəsi məhv olacaq, O, parçalanacaq?"

Peyğəmbərlər (ə) haqqında:


5) "Rəsulullah (s.ə.a) bir gecə və gündüzdə bir saatda on bir xanımınin yanına gedib onlarla yaxınlıq edirdi. "Ravi deyir ki; Mən Ənəsə "buna gücü çatırdımı?" deyə sual verdikdə, Ənəs dedi ki; "Biz də onun otuz kişinin gücünə sahib olduğunu deyirdirk" (Səhih-i Buxari, c. 1, s. 75-76) – buyrun bu da peyğəmbərə iftira. Məgər peyğəmbər qadən düşkünümüydü. Başqa bir şey daha bu ravi peyğəmbərimi izləyirdi, nə bilirdi ki, peyğəmbər neçə qadınıyla yaxınlıq edib.

6) "Rəsulullah (s.ə.a) peştamal bağladığı halda Kəbəni təmir etmək üçün daş daşıyırdı. Əmisi Abbas ona dedi ki; "Ey qardaşım oğlu əgər peştamalını çıxararaq kürəyinə atsan daşları daşımaq sənin üçün asan olar. Budan sonra Rəsulullah (s.ə.a) peştaraq kürəyinə atdı. Elə o an ürəyi getdi və yıxıldı və ondan sonra Rəsulullah əsla çılpaq görünmədi." (Səhih-i Buxari, c. 1, s. 12; Səhih-i Müslüm, Heyz kitabı, Övrət yerinin qorunmasına etina etmək babı) – bu da Allahın "Sən böyük bir əxlaq sahibsən" dediyi peyğəmbərə atılan digər isftira.

7) Aişə deyir; " Bayram günü Sudanlılar kalkan və xəncərlərlə oynayırdılar. Ya mən, Rəsulullah (s.ə.a); "Onlara baxa bilərəmmi?" dedim, ya da Rəsulullahın özü mənə; "baxmaq istəyirsənmi?" dedi. Mən də; "h" dedim. Bundan sonar Rəsulullah məni çiyninə çıxartdı. O anda yanağı yanağıma deydir və "ey Ərfədənin övladları! Biraz yavaş!" deyirdi. Mənim yorulduğumu hiss edəndə; "bəsdi mi?" dedi. Mən də; "hə" dedim. Bundan sonar "get!" dedi." (Səhih-I Buxari, c. 4, s. 47; Səhih-I Müslüm, Bayram namazı kitabı, oynamağa icazə babı) – bunlar açıq aşkar peyğəmbəri ləkələmək üçün uydurulmuş şeylərdir. Nə var ki, sünnülər bu hədisləri səhih qəbul edirlər.

8) "Rəsulullah bizimlə birlikdə zöhr namazını iki rükət olaraq qıldı. Salamdan sonar məscidin ön hissəsindəki bir ağacın yaxınına gələrək əlini onun üstünə qoydu. Əbu Bəkir ilə Ömər də orada idi lakin, onunla danışmağa cürət etmədilər. Halk məsciddən çıxarkən namazın bundan sonar yarım qılınacağını fikirləşdilər. Zülyədəyn adlı birisi Rəsulullaha (s.ə.a) dedi ki; "yaddanmı çıxardın yoxsa namaz iki rükət oldu?" Rəsulullah dedi ki; "nə yadımdan çıxdı nə də namaz iki rükət olub?" Dedilər ki; "Xeyir ya Rəsulullah! Sən səhv etdin." Peyğəmbər Zülyədəyn doğru söylədi." Buyurdu. Sonar qalxaraq iki rükət əlavə qıldı və salam verdi. Daha sonar təkbir gətirərək səcdəyə getti və normal səcdəsində olduğu kimi ya da biraz daha uzun səcdədə qaldı. Sonra başını səcdədən qaldırıb təkbir gətirərək təkrar səcdəyə getdi və normal səcdəsində olduğu kimi ya da biraz daha artıq səcdədə qaldı. Sonra başını səcdədən qaldırıb təkbir gətirdi." (səhih-i Buxari, c. 7, s. 85; Səhih-i Müslüm, Məscidlər kitabı, namazda karıxma və buna görə səcdə babı) – Bütün bu hədislər alçaq, zalim Əməvi və Abbasi xəlifələrinin günahlarını ört – basdır etmək üçün uydurulmuş hədislər idi. Bu hədislər sayəsində camaat namazında səhv edən "xəlifə" nə olub ki, peyğəmbərdə (s.ə.a) səhv edib deyirdi. Əslində bu sünnü hədiscilər üçün çətin deyil çünkü onlar bu işi çox görüblər necə ki, Osman ibn Əffanın haqqında nazil olan ayələri peyğəmbərin (s.ə.a) adına çıxırlar bud a elə bir şeydi.

9) "Rəsulullah (s.ə.a) xəstələndiyi vaxt onun ağzına dərman tökdük. İşarəylə bizdən dərmanı ağzına tökməməyimizi dedi. Biz, hərhalda xəstə olduğu üçün dərmanı sevmir dedik. Rəsulullah özünə gələndə; "Mən sizə dərmanı ağzıma tökməyin demədimmi?" buyurdu. Biz; "xəstə adam dərmanı elədə sevməzş" dedik. Bundan sonar belə dedi; "Elə isə, yalnız hadisəyə şahid olamayan Abbas çıxılmaqla indi evdə olan hərkəsin ağzına dərman tökün buyurdu!" (Sahih-i Buhari, Meğazi Kitabı, Peygamber'in Hastalığı ve Vefatı Babı; Səhih-I Müslüm, Salam kitabı, xəstnin ağzına dərman tökməyin məkruh olması babı) – görəsən peyğəmbər belə uşaq hərəkətlər edərdimi?

10) "Rəsulullah (s.ə.a) bir nəfərin gecə Quranın bir surəsini oxuduğunu eşidərək ; "Allah ona mərhəmət etsin. Mən filan surənin filan ayəsini unutmuşdum, o mənə xatırlatdı." (Səhih-i Buxari, c. 6, s. 239 – 240; Səhih-i Müslüm, Yolçuların namazı kitabı, Quranı yadda tutmağa ehtimam babı) – özlərini əhli sünnət adı altında gizlədən bunlar Peyğəmbərin (s.ə.a) Qurani unuttuğunu deyirlər və utanmadan bunu səhih adlandırırlar.

11) Əbu Hureyrə Rəsulullahdan (s.ə.a) belə nəql edir; "İbrahim (ə) 3 dəfədən artıq yalan danışmadı" (Səhih-i Buxari, hədis 3392 və 3393) – görəsən Rəsulullahın (s.ə.a) sünnəsi Allahın Xəlili yalançı olub deməkdirmi?

12) "Bəniisrail arasında belə bir adət var idi. Hərkəs bir yerdə övrət yerlərini açıb suya girərək yuyunurdular və eyni vaxtda birbirlərinin övrət yerlərinə baxırdılar. Belə hərəkətlər onların arasında ayıb sayılmırdı. Ancaq Hz.Musa (ə), kimsə onun övrət yerini görməsin deyə tək yuyunurdu. Buna görə Bəniisrail deyirdi; Musanın (ə) tək yuyunmasının səbəbi bədənində bir nöqsanlıq və xədim olduğuna görədir. Elə buna görədə bizim onu görməyimizi istəmir. Bir gün Hz.Musa (ə) yuyunmaq üçün bir suyun kənarına getdi, paltarını çıxarıb bir daşın üstünə qoydu və suya girdi. Daş Hz. Musanın (ə) paltalarıyla birlikdə qaçdı. Musa da onun dalınca qaçır və; "ey daş paltarım, ey daş paltarım!" deyirdi. Nəhayət Bəniisrail Hz.Musanın (ə) övrət yerini gördü və Allaha and olsun Musanın (ə) bir nöqsanı yoxdur (yəni xədim deyil) dedilər. Bu əsnada daş yerinde dayandı. Hz. Musa (ə) paltarını götürdü. Daha sonar Hz.Musa (ə) daşı döyməyə başladı o qədər ki daş 6 və ya 7 dəfə inlədi." (Səhih-i Buxari, Peygəmbərlər kitabı, Hz.Musa (ə) babı; Səhih-i Müslüm, Fəzilətlər kitabı, Hz. Musanın fəziləti kitabı) – bu saxtakarlar necə Rəsulullahın adına yalan nisbət veirlər və necə bunu səhih adlandırırlar?

13) "Ölüm mələyi Hz.Musanin (ə) yanına gələrək; "Rəbbinin dəvətini qəbul et" dedi. Hz.Musa (ə) ölüm mələyinin gözünə bir şillə vurdu və onun gözünü çıxardı. Mələl Rəbbinə qayıdıb dedei; "Məni ölmək istəməyən bir adamın yanına göndərdin, o da vurub gözümü çıxartdı dedi." Allah mələyin gözünü özünə qaytarıb (yəni sağaldı:gizildish: dedi; "Qulumun yanına get və de; "Dünya həyatınımı istəyirsən? Elədirsə əlinin öküzün belinə qoy, əlinə nə qədər qıl çıxarsa onun sayi qədər yaşayacaqsan" (Səhih-i Buxari, Peygəmbərlər kitabı, Hz.Musa (ə) babı; Səhih-i Müslüm, Fəzilətlər kitabı, Hz. Musanın fəziləti kitabı) – görəsən bunu küfürdən başqa adı var. sünnülərə görə bəli var o da "səhih"

14) "Hz.Musa (ə) zamanında Əzrail (ə) qulların ruhunu almaq üçün açıq şəkildə gəlirdi. Amma Hz.Musa (ə) gözünü şilləylə vurub kor etdiyi andan etibarən məxluqatın ruhunu almaq üçün gizli bir şəkildə gəlir." (Müsnnədi Əhməd c. 2; Məhəmməd bin Cərir-i Təbəri c. 1) – yəni Əzrail (ə) qorxur ki, o biri gözünü də digər insanlar çıxarar.

15) "Adəm ilə Musa bir birnə dəlil gətirib mübahisə etdilər. Musa, Adəmə: Sən günahının səni cənnətdən çıxamış olduğu Adəmsən dedi. Adəm də Musaya: Sən Allahın risaləti və kəlamı ilə seçib üstün qıldığı Musasan. Sonra sən, mən yaradılmamışdan əvvəl üzərimə təqdir edilmiş bir isdən ötrü məni qınayırsan dedi" Bunun ardınca Rəsulullah (s.ə.a) 2 dəfə: "Beləcə Adəm Musaya dəlil və bürhanla qalib gəldi" dedi. (Səhih-i Buxari, Peygəmbərlər kitabı, Hz.Musa (ə) babı)

16) Əbu Hureyrə Rəsulullahdan (s.ə.a) nəql edir ki; "Süleyman (ə) dedi: Mən hər gecə 100 və ya 99 qadınla yaxınlıq edəcəm və onların hər birindən Allah yolunda cihad edən bir övlad sahibi olacağam. Dostu ona dedi: De ki, inşallah. Ancaq Süleyman inşallah demədiyi üçün onlardan övlad sahibi olmadı. (Səhih-i Buxari, Cihad kitabı, babu mən tələbəl-vələdə lil-cihad, hədis 28-29)


Qurani Kərim haqqında:


17) Zirr Hibaiş deyir: Mən Ubai bin Ka'bdan soruşdum: Ey Əbu əl-Münzir! Sənin qardaşın ibn Məsud deyir ki, Quranın axırıncı iki cüzü Quran surələri deyil. Ubai dedi: Mən rəsuləllahdan bu haqda soruşmuşdum və mən demişdi ki, Allah-təala onları Quranın bir hissəsi kimi mənə nazil etmişdir. Ubai əlavə edərək dedi: Buna görə biz rəsuləllahın dediyini deyirik. (Səhih-i Buxari, Təfsir kitabı, Leyl surəsi babı,hədis 501)

18) Əlqəmə deyir: Biz (Abdullah bin Məsudun tərəftarları) Şama gəldik. Əbu Darda bizin gəlişimizi eşidib yanımıza gəldi. O soruşdu: Aranızda ən yaxşı kim Quranı bilir? Əlqəmə - dedilər. O məndən əl-Leyl surəsini necə oxuduğumu soruşdu. Mən: And olsun (aləmi zülmətə) bürüməkdə olan gecəyə; And olsun işıqlanmaqda olan gündüzə; kişini və qadını (92:1-3). Əbu Dərda dedi: Siz bunu dostunuz Abdullah bin Məsuddan eşitmisiz? Mən dedim: Hə. O dedi: Məndə həmin şeyi peyğəmbərdən eşitmişdim, amma bu insanlar bunu düzgün saymırlar (Səhih-i Buxari, Təfsir kitabı, Leyl surəsi babı, hədis 466)

19) İbrahim deyir: Abdullan bin Məsudun tərəftarları Şama, Əbu Dardanın yanına gəldilər. O onlardan soruşdu: Sizlərdən kim Abdullah bin Məsud kimi Quranı əzbərdən oxuya bilir? Onlar dedilər: Biz hamımız. O dedi: Aranızda ən yaxşınız kimdir? Dedilər Əlqəmə. O Əlqəmədən soruşdu: Abdullah bin Məsud əl-Leyl surəsini necə oxuyur? Əlqəmə dedi: "Kişini və qadını". Əbu əd-Darda dedi: Şahidlik edirəm ki, mən də peyğəmbərdən bunu sizin oxuduğunuz kimi eşitmişəm, amma bu insanlar məni məcbur edirlər ki, mən bunu "And olsun O Allaha ki, kişini və qadını yaradıb" oxuyum. And olsun Allaha ki, mən belə etməyəcəyəm. (Səhih-i Buxari, Təfsir kitabı, Leyl surəsi babı, hədis 467)

20) "Quranda 2 surə daha var idi. Onlardan biri belə idi:

"Bismilləhirrahmənirrahim.
Həqiqətən biz səndən kömək istəyitik.
Sənən istiğfar edirik
. Bütün xeyirlərdə sənə həmd edirik.
Səni inkar etmirik. Sənə üsyan edənlərdən ayrılırıq"

İkinci surə isə belə idi:
Bismilləhirrahmənirrahim
Ey Allahımız, sadəcə sənə ibadət edirik.
Sənə namaz qılırıq
. Sənə səcdə edirik
Sənə çatmaq üçün çalışır, sənə itaət edir, Sənin rəhmətinə ümid edir, Səniniin həqiqi əzabından qorxuruq.
Həqiqətən sənin əzabın kafirlərə çatacaqdır" (Suyutinin "Əl İtqan" və "Əd-durrul mənsur")

18) Həşim bin Ürvə deyir: Mən Həzrəti Aişədən Quranda olan səhvlər haqda soruşdum, misal üçün Allah-təala Quranda deyir əl Muqamin, amma oxunmalıdır ə'al Muqimin, digərləri deyirlər: əl Manan, amma oxunmalıdır əl Munin, üçüncüsü də ki, biz oxuyuruq əl Sabun, amma oxunmalıdır əl Sabin. Həzrəti Aişə dedi: Bu o Quranın üzünü köçürənlərin səhvidir. (Süyuti "əl-İtqan" cild 1 səh 183-184)

21) "Übeyy ibni Kab, "Siz Əhzab surəsini nə qədər oxuyursunuz?" deyə soruşdu. Həmin şəxs yetmiş ayə qədər dedi. Übeyy ibni Kab dedi ki: "Mən onu Rəsulullahla (s.ə.a) Bəqərə surəsi qədər və ya daha çox oxuyurdum." Rəcm ayəsi də onda var idi." (Müsnədi Əhməd ibni Hənbəl, c. 5, s. 132)

22) "Əbu Dərda Şam xalqından ibarət bir qurupla birlikdə Mədinəyə gedərək Ömərin hüzurunda bu ayəni oxudular: "Kafirlər qəlblərindən cahiliyyət təəssübünü yerləşdirdiklərində siz də əgər onlar kimi təəssübkeş olsanız Məscidül Həram fesada düçar olar." Ömər; "sizə kim bu ayəni belə oxudu?" dedi. Onlar "Übey ibni Kab" dedilər. Ömər Übey ibni Kabı çağırtdı və onlar o ayəni oxuyun dedi. Onlar da yenə "siz də əgər onlar kimi təəssübkeş olsanız Məscidül Həram fesada düçar olar." Şəklində oxudular. Bu vaxt Übeyy ibni Kab Ömərər; "bəli mən belə oxumuşam" dedi. Bundan sonar Ömər Zeyd ibni Sabitə sən oxu dedi. Zeyd eyniylə xalqın oxuduğu kimi (yəni Şamlıların oxuduqlarının Quranda olmadığını açıqladı) oxudu. Bu vaxt Ömər ; "Allahım mən bu qiraətdən (yəni Zeydin qiraətindən) qeyrisini tanımıram dedi" Übeyy ibni Kab isə belə cavab Verdi;" And olsun Allaha ki, ey Ömər sən bilirsən ki, mən Rəsulullahın (s.ə.a) hüzurunda olurdum ancaq, onlar olmurdular. Mən Rəsulullahı görərkən onlar görmürdülər. Andolsun erdi. And olsun Allaha əgəgr sən istəsn mən öz evimə gizlənərəm və ölənədək bunu heç kimi deməz və oxutmaram." Bundan sonar Ömər; "Allahım bizi bağışla" Daha sonar Übeyy ibni Kaba dedi; "Allah sənə elm verib. O halda bildiyini xalqa öyrət" dedi. (İbni Aşakir "Tarix")

23) Aişə recm ayesi ve riza kebir haqda deyir: Rəcm və Riza Kəbir ayələri nazil olduqda biz onları bir kağıza yazdıq və o kağız mənim yastığımın altında saxlayırdım. Peyğəmbərin vəfatından sonra, biz yas saxlayanda keçi gəlib o kağızı yedi. (Sünnən ibni Macə cild 2, səh 39; Əhmədin Müsnədi cild 6, səh 269; Təvil Müxtəlif əl Hədis səh 310)ı

24) "Allah haqq olaraq Məhəmmədi (s.ə.a) peyğəmbər olaraq göndərmiş və Ona kitap nazil edibş Nazil olan ayələr içərisində rəcm ayəsi də var idi. Biz onu oxuduq dərk edib hifzettik və bu ayəni əsas tutaraq Rəsulullah da rəcmi tətbiq etdi. Biz də ondan sonar rəcm ettik. Ancaq mən uzun bir vaxt keçdikdən sonar xalqın; "Biz rəcm ayəsini Allahın kitabında görmürük" deyərək Allahın nazil etdiyi bir əməli tərk edib dəlalətə düşəcəklərindən qorxuruq. Hansı ki, rəcm Allahın kitabında bəyyinə və ya etirf ilə zina etdiyi sübut olan evil qadın və ya kişi üçün fərz qıldığı bir hökmdür. Bir də bir Allahın kitabında bu ayəni oxuyurduq; "Atalarınızı, analarınızı atmayın, zira atanızı atmağınız sizing üçün küfür sayılır." (Səhih-i Müslüm, Hədlər (Hüdud) kitabı, evil qadının zina etdiyi təqdirdə rəcmedilməsinin gərəkliliyi babı; Səhih-i Buxari, hədis, 6327, 6328 və 6778; Sünəni Tirmizi, hədis 1352; Sünəni Əbu Davud, hədis 3835; Sünəni ibni Macə hədis 2543; Müsnədi Əhməd hədis 368; Müvəttə Malik hədis 1295)

25) "Əbu Musa Əşəri Bəsrə qarilərini dəvət etdi. Onun yanında 100 Quran qarisi toplandı. Əbu Musa onlara xitab edərək dedi; "Siz Bəsrə xalqının öndə gələnləri və qarilərisiniz. Quranı tilavət edin ancaq, dünya həyatı sizə çox gəlməsin ki, sizdən əvvəlkilərin qəlni kimi sizing də qəlbləriniz qatılaşar. Biz əvvəllər uzunluq və şiddət baxımından Bəraət surəsini bənzətdiyimiz bir surə oxuyurduq anacq, mən ondan bir miqdarını xatırlayıram ki, o belə idi; "Əgər insane oğlunun iki ova dolu malı olsada üçüncüsünü istəyər. İnasan oğlunun qarnını torpaqdan başqa bir şey doyurmaz." Və yenə Müsəbbihət surə əlimizdəki oxatdığımız bir surə də oxuyurduq ki, indi unutmuşam. Amma ondan bu qədərini xatırlayıram; "Ey iman edənlər, nə üçün etmədiyiniz şeyləri deyirsiniz ki, əleyhinizə şəhadət edər və qiyamət günü ondan ötürü sorğuya çəkilərsiniz." (Səhih-i Müslüm, Zəkat kitabı, insanın iki ova dolusu malı olsa üçünsünü istəyəy babı)

26) Aişə: "bilinən on dəf əmizirmə ayəsi nazil olan Quran mushafında vardı. Sonra bu adət beş dəfə əmmə ilə nəsx edildi. Hətta Rəsulullah (s.ə.a) bu on dəf əmizdirmə Quarn mushafında oxuyarkən vəfat etmişdi." (Səhih-i Müslüm, Süd əmmə kitabı, təhrimin beş dəfə əmməklə sübuta yetməsi babı) – bu hədisə gətirilən bəhanə hədisdə nəx sözünün olmasıdır. Yəni ayə nəsx edilib. Ancaq hədisdə deyilir ki, hətta Rəsulullah bu ayəni oxuyarkən vəfat edib. Yəni ayə mushafda nəsx edilsədə var idi yaxşı bəs indi hanı?

27) Əbu Yunusun qızı Həmidə nəql edir ki; "Atamın səksən yaşı var idi və O, bu ayəni aişənin Quranından belə oxudu: "innəllahə və məlaikətəhu yusəllunə ələn nəbiyy, ya eyyuhəlləzinə amənu səllu ələyhi və səllimu təslimən və əlləzinə yusəllunə sufugəl əvvəl." Həmidə deyir; "Bu hadisə o vaxt baş verdi ki, Osman hələ Quranları dəyişməmişdi. (Cəlaləddin Suyuti "Əl itiqan fi ulumil Quran, c. 2, s. 53)

28) Aişə nəql edir ki; "Rəsulullahın (s.ə.a) dövründə Əhzab surəsi iki yüz ayə oxunardı. Lakin Osman Quranı yazanda ondan yalnız indi mövcud olan miqdarı əldə edə bildik. (Cəlaləddin Suyuti "Əl itiqan fi ulumil Quran, c. 2, s. 53) – görəsən qalan ayələrə nə oldu?

29) İbni Ömər dedi: sizlərdən bəziləri mütləq "mən Quranın hamısını öyrənmişəm" deyəcək. Lakin o axı haradan bilir ki, Quranının hamısı nədir? Çünkü Quranın böyük bir hissəsi aradan gedib. Buna görədə O; "mən Quranın zahirdə olanını öyrənmişəm" deməlidir. (Cəlaləddin Suyuti "Əl itiqan fi ulumil Quran, c. 2, s. 53) – baş üsdə bu gündən sonar belə deyərik.

30) Ömər ibni Xəttab nəql edir; "Quarn hərflərinin sayı bir milyon iyirmi yeddi min hərf idi." (Cəlaləddin Suyuti "Əl itiqan fi ulumil Quran, c. 2, s. 53) – görəsən bu adam milyonla mini qarısdırmayıb?

Bu hədislərə bəhanə olaraq deyəcəksiniz ki, Şiədə də belə hədislər var? biz sizin cavabınızı elə indidən verək ola bilər ki, Şiədə belə hədislər olsun amma, unutmayın nə şiə o hədisləri səhih qəbul etmir, nə də hansısa bir kitaba sizin kimi səhih demir.

Əbu Bəkir, Ömər və Osman haqqında:

31) Əbu Hüreyrə nəql edir; "Rəsulullah (s.ə.a) dünyadan köçüb Əbu Bəkir "xəlifə seçildikdən" sonar və ərəb tayfaları üsyan ettikləri zaman Ömər ibni Xəttab Əbu Bəkirə dedi; "Rəsulullah (s.ə.a); "İnsanlar Allahdan başqa ilah yoxdur deyənədək onlarla vuruşun. Her kim Allahdan başqa ilah yoxdur deyərsə malını və canını qorumuş olar. Ancaq dildə deyib ürəkdə inanmasa (Əbu süfyan, Müaviyə və b. kimi) onun işi Allaha qalıb." Buyurduğu halda sən necə insanlarla hərb edirsən?" Əbu Bəkir dedi; "Vallahi namazla zəkatın arasını ayıranlarala mütləq hərb edəcəyəm. Çünkü zəkat malın haqqıdır. Vallahi Rəsulullaha (s.ə.a) verdikləri zəkatı mənə verməsələr bundan ötrü onlarla hərb edəcəyəm." Bundan sonar Ömər ibni Xəttab dedi; "Vallahi yaxşı anladım ki Allah Əbu Bəkirin qəlbinə döyüş istəyi verib və O, haqlıdı" (Səhih-i Müslüm, iman kitabı, Allahdan başqa ilah yoxdur, Məhəmməd (s.ə.a) Allahın rəsuludur deyənədək insanlarla vuruşmağın əmri babı) – göründüyü kimi "Sıddıq" ərəb tayfalarını zəkat vermədiklərinə görə qətl edirdi. Müsəlmanı öldürmək isə haramdır. Bu haqda Miqdad ibni Əsvəd nəql edir ki;Mən Rəsulullaha (s.ə.a) dedim; "Ya Rəsulullah (s.ə.a) nə buyurursan? Mən küfr edən bir adama rast gəlsəm və həmin şəxs mənimlə vuruşsa və əllərimdən birini qılıncla vuraraq kəssə sonar qaçıb bir ağaca sığınsa və; "mən Allaha təslim oldum" desə bu sözdən sonar onu öldürə bilərəm? Rəsulullah (s.ə.a); "Onu öldürmə" dedi. Mən; " Axı o mənim əlimi kəsdi ondan sonar bu sözü dedi." dedim. Rəsulullah (s.ə.a); "Onu öldürmə çünkü öldürsən o sənin onu öldürməzdən əvvəlki vəziyyətinə keçər. Sən də onu dediyi sözdən əvvəlki vəziyətdə (yəni kafir) olarsan" dedi. (Səhih-i Müslüm, İman kitabı, Allahdan bbaşqa ilah yoxdur dedikdən sonar kafiri öldürməyin haram olması babı)

32) Aişə nəql edir ki; "Fatimə binti Rəsulullah (s.ə.a) Əbu Bəkirə xəbər göndərərək Rəsulullahdan (s.ə.a) özünə Allahın Mədinəylə Fədəkdə təhsisi etdiyi malları və Xeybərin beşdə birindən qalan malları istədi. Əbu Bəkir də belə cavab verdi; "Şüpəsiz ki, Rəsulullah (s.ə.a); "Bizə mirascı olunmaz! Qoyduğumuz sədəqədir. Ancaq Məhəmmədin (s.ə.a) ailəsi bu maldan yeyər" buyurmuşdur. Vallahi mən, Rəsulullahın (s.ə.a) sədəqəsindən heç bir şeyi Rəsulullahın (s.ə.a) dövründəki halından dəyisdirmərəm. Onun haqqında mütləq Rəsulullah (s.ə.a) nə etdisə onunla əməl edərəm. Qısası Əbu Bəkir Fatiməyə (ə) bir şey verməkdən çəkindi. Fatimə (ə) bu xüsusda Əbu Bəkirdən incidi və onu tərk etdi. Ölənədək onunla danışmadı. Fatimə (ə) Rəsulullahdan (s.ə.a) sonar altı ay yaşadı. Vəfat etdiyi vaxt onu əri Əli ibni Əbu talib (ə) gecə dəfn etdi. Onun vəfatını Əbu Bəkirə xəbər vermədi. Namazıni Əli (ə) qıldı. Fatimənin həyatı müddətində Əli insanlardan etibar görürdü. O vəfat etdiyində Əli xalqın etibarını itidi və Əbu Bəkirlə barışaraq beyət etmək istədi. O aylarda hələ beyət etməmişdi. Və əbu Bəkirə; "Bizə gəl amma səninlə birlikdə heç kim gəlməsin" deyə xəbər göndərdi. (bunu Ömər ibni Xəttab gəlməsin deyə edirdi) Buna görə Ömər Əbu Bəkirə; "Vallahi onların yanına yalnız getmı" dedi. əbu Bəkir isə; "mənə nə edəbilər ki? Vallahi mən onlara gedəcəm" dedi. Bundan sonar Əbu Bəkir onlara getdi. Əli ibni Əbu talib şəhadət gətirdi sonar bunları dedi; "Ya Əbu Bəkir biz sənin fəzilətini və allahın sənə olan ehsanını bilirik! Lakin sən bu işdə (xilafətdə) bizə qarşı istibdad (zülm) göstərdin. Bizözümüz üçün bu işdə bir haqq görürdük." Əli (ə), Əbu Bəkirlə danışmağa davam etdi. Nəhayət Əbu Bəkirin gözləri doldu. Əbu Bəkir sözə başlayıb bunları dedi; "Nəfsim qüdrət əlində olan Allaha and olsun ki, Rəsulullahın (s.ə.a) yaxınları mənim üçün öz yaxınlarımdan daha önəmlidir. Mənimlə sizing aranızda olan ixtilafa gəlincə; "Heç şüpə yoxdur ki, mən bunlar haqqında haqda qüsur etmədim! Rəulullahın (s.ə.a) etdiyini gördüyüm bir işi etdim!" Bundan sora Əli ibni Əbu Talib (ə); "beyət üçün vaxtım zöhrdən sonradır" dedi. Əbu Bəkir zöhr namazı qildiqda Əli (ə) minbərə çıxaraq şəhadət gətirdi və öz halını, beyəti nə üçün gecikdirdiyini, Əbu Bəkirə etiraz etdiyini anlatdı. Sonra dedi; "biz bu işdə özümüz üçün bir nəsib görürdük. Ancaq bizə qarşı istibdad göstərildi, biz də incidik!" dedi. Müslümanlar buna sevindi və; "düz dedin" dedilər. Əmr-i marufaqayıtdığı vaxt müsəlmanlar əliyə (ə) yaxın oldular. (Səhih-i Müslüm, Cihad kitabı, Rəsulullahın (s.ə.a); "Bizə mirascı olmaz, ne qalsa o sədəqədir" hədisi babı) – Əbu Bəkirin burada sübut gətirdiyi hədis həm uydurmadır, həm də mövzuya sübut ola bilməz. Hədisin uydurma olduğu onu Quranla tutuşdurduqda açıq-aşkar bilinir. Zira allahu Teala buyurur ki; "Süleyman Davuda mirascı oldu" (Nəml surəsi, ayə 16). Sünnülər isə iddia edirlər ki, ayədəki mirasdan məqsəd mal deyil, peyğəmbərlik, elm və hikmətdir. Bu iddiaya 2 tənqidimiz var. birincisi; peyğəmbərlik Allahın seçimiylə olur və peyğəmbər özündən sonrakı peyəbərin vəsfini verir onu seçmir. Ikincisi; Süleyman (ə) mülkdə və hökümətdə də davuda (ə) varies olmuşdu. Hədisin mövzuya sübut ola bilməyəcəyinə gəldikdə isə; hədisin mətnindədə olduğu kimi xanım Fatimə (ə) mirası yox "Rəsulullahdan (s.ə.a) özünə Allahın Mədinəylə Fədəkdə təhsisi etdiyi malları və Xeybərin beşdə birindən qalan malları istədi".

33) "Rəsulullah (s.ə.a) Əbu Bəkiri Xeybərin bir qalasını almağa göndərdi, amma o, qələbəsiz qayıtdı. Bunu görən Rəsulullah (s.ə.a) dedi; "Sabah mən bayrağı elə bir kəsə verəcəyəm ki, O, Allahı və rəsulunu (s.ə.a) sevir, Allah və rəsuluda (s.ə.a) onu sevir. Allah Ona qələbə bəxş edəcək və O, qaçmayacaq" (İbni Hişam "Sirə", 7-ci hicri ilində Xeybərəyürüş bölməsi) – deməli "Sıddıq" döyüşdəndə qaçırmış.

34) Əbu Nədr nəql edir; "Rəsulullah (s.ə.a) Uhud Səhidləri üçün; "Bunların imanla əməl etdiklərinə mən şahidəm" dedikdə Əbu Bəkir; "biz onların dostları deyilmiyik ya Rəsulullah(s.ə.a)?" dedi. Onlar kimi biz də müsəlman olduq, onların cihad etdiyi kimi biz də etdik" dedi. Bundan sonra Rəsulullah; "Bəli etdiniz amma, məndən sonra nə edəcəyinizi bilmirəm" dedi. Bu sözü eşidəndə Əbu Bəkir ağladı. Sonra dedi; "Səndən sonra biz beləmi olacağıq?" dedi. (Malik bin Ənəs "Müvəttə, cihad kitabı, Allah yolunda şəhid olmağın fəziləti babı)

35) Səid ibni Əbdürrəhman ibni Əbza atasından nəql edir; "Bir adam Ömərin yanına gələrək; "Mən cünub oldum və su tapa bilmədim necə namaz qılım" dedi. Ömər; "Namaz qılma, cavabını verdi. Bundan sonra Əmmar; "xatırlayırsanmı ya Ömər mən səninlə bir səfərdə idim. İkimizdə cünub olduq ancaq, su tapa bilmədik. Sən namaz qılmadın amma, mən torpaqda sürtünərək namaz qılmışdımş Rəsulullaha (s.ə.a) dedikdə dedi ki; "sənə sadəcə əllərini yerə vurmaq, sonra üfürərək onlarla üzünə və qollarına məsh etməyin bəs edərdiş" Bundan sonra Ömər; "Allahdan qox ey Əmmar" dedi. Əmmar isə "istəyirsən bunu heç kimə deməyim" cavabını vermişdi." (Səhih-i Müslüm, Heyz kitabı, Təyəmüm babı) – göründüyü kimi "raşidi xəlifə" Allahın kitabının əksinə hökm verir. Görəsən O, "Allahın ayələri ilə hökm etməyənlər kafirlərdir" ayəsini eşitməyib. Sünnülər deyəcəklər; "Ömər ictihad edib". Biz isə deyirik; "allahın hökmü qarşısında?"

36) İbni Abbas ® nəql edir ki; "Rəsulullah (s.ə.a) və Əbu Bəkir və Ömərin xilafətinin iki ilində 3 təlaq bir sayılırdı (yəni kişi əsəbiləşib bir dəfəyə 3 dəfə təlaq desədə bir sayılırdı). Ancaq Ömər ibni Xəttab; "İnsanlar özlərinə möhlət verilmiş olan bir işdə tələsirlər. Kaşki bunu onlara infaz etsəydik dedi" və onu infaz etti (yəni kim bir dəfəyə 3 dəf təlaq desə qadın ona haram olar)" (Səhih-i Müslüm, Təlaq kitabı, 3 təlaq babı) – yenədə eyni şey Allahın kitabıyla müxalifət və "raşidi xəlifə"

37) Ənəs ibn ən Nədr nəql edir; "Ənəs ibn Malikin əmisi Ömər ibn Xəttabı və Təlhə ibn Übeydullahı bir neçə ənsar və muhacirlə birgə bir yerdə bir qayanın altında oturduqlarını (yəni gizlədiklərini) gördü və burda niyə oturmusunuz soruşdu? Onlar dedilər; "Rəsulullah (s.ə.a) öldürülüb!" Ənəs dedi; "Rəsulullah (s.ə.a) ölübsə bəs siz niyə burada oturmusunuz? Siz də onun vuruşub öldüyü şeyə (İslama) görə vuruşub ölməli idiniz" sonra müşriklərin üstünə hücum etdi və şəhid oldu. (İbni Hişam "Sirə", Uhud döyüşü bölməsi)

38) Rəsulullah (s.ə.a) Ömər ibni Xəttabı çağırıb onu Məkkəyə Qureyşlilərə onu səfərinin məqsədini açıqlaması üçün göndərmək istəyəndə Ömər; "Ya Rəsulullah (s.ə.a) məni göndərmə. Mən qorxuram ki, onlar məni öldürərlər, axı orada məni qoruyan heç kəs yoxdur. Mən sənə məsləhət görərdim Məkkəyə mənim yerimə Qureyşlilərin məndən daha çox hörmət etdiyi Osmanı göndərəsən. (İbni Hişam "Sirə", Hüdeybiyyəyə yürüş bölməsi)

39) Salim ibni Abdullah atasından nəql edir ki; "Rəsulullah (s.ə.a) Minada ve daha başqa yerlərdə yolçu olanda namazı iki rükət olaraq qılıb. Əbu Bəkir, Ömər və xilafətinin ilk dövürlərində Osmanda her zaman iki rükət qılıblar. Sonralar Osman Minada dörd rükət qılıb" (Səhih-i Müslüm, Yolçuların namzı kitabı, Minada namaz babı) – sünnülər deyir; "Osman ictihad edib", biz deyirik; "xeyir Osman sünnətin xilafına hərəkət edib. Məgər O, Rəsulullahdan (s.ə.a) daha imanlı idi ki, dörd rükət qılırdı?"

40) Səid ibni Müseyyib nəql edir ki; "Əli (ə) ilə Osman bir yerə gəldilər, Osman mütəni və ümrəni nəhy edirdi. Əli (ə) dedi; "Rəsulullahın (s.ə.a) etdiyi bir işə qarşı nə demək istəyirsən, onu niyə qadağan edirsən?" Osman dedi; "bizdən bunu soruşmaqdan əl çək". Əli (ə) isə cavabında; "mən səni qoymaram" dedi. Bunadan sonra Əli (ə) caiz bildiyi üçün mütə ilə ümrənin ikisinə birdən niyət edtdi." (Səhih-i Müslüm, Həcc kitabı, Təməttu babı) – görünür Ömər və Osman özlərini Rəsulullah (s.ə.a) və Elm şəhərinin qapısı olan Əli ibni Əbu Talibdən elmli bilirmişlər.

41) Döyüşdən sonra Rəsulullah (s.ə.a) Osmanı görən olmayıbmı deyə soruşdu. Onu ölülərin arasında axtarmağa başladılar amma, sonra məlum oldu ki, o bütün döyüş boyu dağların arasında gizlənib. O döyüşdən bir müddət sonra qayıdıb gəldi. (Təbəri "Tarix ər-rəsul vəl müluk", c. 3, s. 185)

Sünnülər bu üç nəfəri Əmirəlmöminin Əli ibni Əbu Talibdən (ə) üstün bilirlər. Biz isə sual edirik nə üçün, əsas nədir? Əli (ə) Əbu Bəkir kimi zəkat verməyən müsəlmanları qətl etməyib deyəmi? Rəsulullahın (s.ə.a) qızının haqqını qəsb etmiyib deyəmi? Yoxsa Əbu Bəkir kimi qaçmayıb deyəmi? Nə üçün Ömər Əlidən (ə) üstündür? Allahın kitabının əksinə hökm verdiyi üçünmü? Rəsulullahın (s.ə.a) sünnəsinin xilafına hərəkət etdiyi üçünmü? Yoxsa qorxduğu üçünmü? Niyə Osman Əlidən (ə) üstündür? Sünnənin ziddinə olduğu üçün? Yoxsa qaçdığı üçün? Şiənin inancı budur ki; "Əli (ə) elmin qapısı, Allahın qılıncı və şiri, Mərdlərin şahıdır, nə səhabə, nə də ümmət içərisində onun tayı bərabəri yoxdur, ola bilməz"


Xurafələr:


42) Əmr ibni Meymun rəvayət edir ki; "Cahiliyyət dövründə zina etmiş bir meymunun başına çoxlu meymunların toplaşdığını gördüm. Meymunlar onu (zina etmiş meymunu) daşlayırdılar. Mən də meymunlara qoşulub onu daşladım. (Səhih-i Buxari, Ənsarın fəzilətləri kitabı, Cahiliyyə günləri babı) – elə bu hadisədən sonar ya meymunlar zinanı yığışdırıb, ya da ki zina meymunlara halal edilib ki, daha heç bir meymun rəcm edilmir.

43) Ənəs nəql edir ki; "Bir nəfər Rəsulullahdan (s.ə.a) qiyamət günün vaxtını soruşdu. Onun yanında Ənsardan olan bir cavan oğlan var idi. Rəsulullah (s.ə.a) buyurdu; "Əgər bu cavan oğlan yaşayıb qocalmasa qiyaməti görəcəkdir." (Səhih-i Müslüm, Fitnə kitabı, Qiyamətin yaxınlaşması babı) – deməli bu oğlan ya hələdə yaşayır, ya da qiyamət olu bizim xəbərimiz yoxdur.

44) Aişə nəql edir ki; "Səhlə binti Süheyl Rəsulullahın (s.ə.a) yanına gələrək; "Ya Rəsulullah (s.ə.a)! Mən Əbu Hüzeyfənin köləsi Salimin yanıma gəlməsindən Əbu Hüzeyfənin üzündə nigarançılıq hiss edirəm" dedi. Rəsulullah (s.ə.a); "Onu əmizdir" dedi. Səhlə; "böyük adam olduğu halda onu necə əmizdirim?" dedi. Bundan sonra Rəsulullah (s.ə.a) gülümsədi və; "onun böyük bir adam olduğunu bilirəm" dedi. (Səhih-i Müslüm, süd əmmə kitabı, böyük insanın süd əmməsi abı) – yəni böyük insan qadının döşünü əmə bilər başa düşdüm elə isə hərəmiz bir qadın tapıb döşünü əmməyə başlayaq.



#17896 Əhzab:33

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 29 сентября 2009 - 11:23 в Şiə-sünni dialoqu

onda de gorum aye ahli sunnenin nezerinde neye gore nazil olub ve KUM wekilcisi o eyede neyi bildirir?

Əhli beytlə qəsd Rasulullahın ailəsi və zövcələridir.Bu görüşü Dahhak söyləmişdir.Zəccacdan rəvayət olunduğuna görə:Əhli beytllə qəsd edilən peyğəmbərin xanımları və onun ailəsinin kişiləri nəzərdə tutulub və ərəb dilidə ona işarət edirki, ANKUM daki müzəkkər cinsi bildirən mim hərfinə görə xanımların və kişilərin hamısı qəsd edilmişdir əgər sadəcə xanımlar nəzərdə tutulmuş olsaydı o zaman ANKUNNƏ və YUTAHHİRAKUNNƏ dən başqasın işlətmək caiz olmazdı."


bax gör Əhli beytdən (ə) məqsəd kimlərdir.

Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe Üe Muhammed b. Abdillah b. Nümeyr rivayet ettiler. Lâfız Ebû Bekr'indir. (Dediler ki): Bize Muhammed b. Bişr Zekeriyya'dan, o da Mus'ab b. Şeybe'den, o da Safıyye binti Şeybe'den naklen rivayet etti. (Demiş ki) : Âişe şunları söyledi: Peygamber (s.a.a), üzerinde siyah yünden ma'mul nakışlı bir örtü olduğu halde sabahlayın (evden) çıktı. Derken Hasan b. AH geldi. Onu örtünün içine aldı, sonra Hüseyn geldi, o da beraberinde girdi. Sonra Fâtime geldi. Onula içeri aldı. Sonra Ali geldi. Onu da içeri aldı. Sonra: «Ey Ehl-i Beyt! Allah ancak ve ancak sizden ricsİ gidermek ve sizi tertemiz paklamak istiyor.» âyetini okudu. (Səhihi Müslüm, Səhabənin fəzilətləri kitabı, Rəsulullahın (s.a.a) Əhli Beytinin (a) fəziləti babı, hədis 61 (2424), ravi Aişə)

Bana Züheyr b. Harb ile Şûca' b. Mabled hep birden İbnı Jleyye'den rivayet ettiler. Züheyr dedi ki: Bize İsmail b. İbrahim rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Ebû Hayyan rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Yeb. Hayyân rivayet etti. (Dedi ki) : Ben Husayn b. Sebrâ ve Ömer b. Vlüslim Zeyd b. Erkam'e gittik. Yanına oturduğumuz vakit Husayn ona : Gerçekten ya Zeyd sen çok hayırla karşılaştın. Resûlüllahı (s.a.a) gördün; hadîsini dinledin; onunla beraber gaza ettin; ve arkasında namaz kıldın. Gerçekten yâ Zeyd, sen çok hayırla karşılaştın. Bize yâ Zeyd! Resûlüllahdan (s.a.a) işittiklerini rivayet et! dedi. Zeyd: be kardeşim oğlu! Vallahi yaşım geçti; vaktim ilerledi. Resûlüllahdan (s.a.a) bellediklerımin bazısını unuttum. Binâenaleyh size ne rivayet etmişsem kabul edin, neyi rivayet etmemişsem onu bana teklif etmeyin! dedi. Sonra şunu söyledi: Bir gün Resûlüllah (s.a.a) Mekke ile Medine arasında Hum denilen bir suyun başında aramızda hutbe okumak üzere ayağa kalktı ve Allah'a hamdü-sena etti. Va'z eyledi. Ve hatırlatma yaptı. Sonra şöyle buyurdu: «Bundan sonra, dikkat edin ey cemaat! Ben ancak bir insanım. Rabbİmin resulü gelip de ona icabet etmem yakındır. Ben size iki ağır yük bırakıyorum. Bunların birincisi içinde doğru yol ve nur bulunan Kitâbutlah'dır. Imdİ Kitâbullah'ı alın ve ona sarılın!» Müteakiben Kitabullah'a terğîb ve teşbîhde bulundu. Sonra: «Bir de ehl-i beytimi (bırakıyorum)... Ehl-i beytim hakkında size Allah'ı hatırlatırım!.. Ehl-i beytim hakkında size Allah'ı hatırlatırım!.. Ehl-i beytim hakkında size Allah'ı hatırlatırım!..» buyurdu. Husayn ona: "Onun ehl-i beyti kimlerdir yâ Zeyd? Kadınları ehl-i beytinden değil midir?" diye sordu. Zeyd: "Kadınları ehl-i beytlndendir. Lâkin onun ehl-i beyti ondan sonra sadakadan mahrum olanlardır," cevâbını verdi. Husayn: "Kimdir onlar? diye sordu. "Onlar Âli Ali, ÂIı Akîl, Âli Ca'fer ve Âli Abbâs'dır" dedi. Husayn: "Bunların hepsi sadakadan mahrum mudurlar?" dedi. Zeyd: "Evet!" cevâbını verdi. (Səhihi Müslüm, səhabənin fəziləti kitabı, Hz. Əlinin (ə) fəziləti babı, hədis 36 (2408), ravi Zeyd)

sevgili Ömər gördüyün kimi qadınlar da əhli beytdir. yəni ev əhlidir. amma bu şiənin dediyi yəni məsumluq və fəzilət baxımından deyil sadəcə qohumluq baxımındandır. şiədə bunu belə qəbul edir. ancaq bizim işlətdiyimiz Əhli beyt (ə) sözündən məqsədimiz Allahın seçib məsum və pak qıldığı şəxslərdir. buna misal olaraq bir çox ayədə var. məsələn Hz. Nuhun (ə) oğlu onun əhli beydindəndir ancaq, Allah onu əhli beyti saymır. bizim sözümüzdə budur. bəli Rəsulullahın (s.a.a) qadınları onun əhli beytidir ancaq bu bizim işlətdiyimiz mənada yəni məsumluq və paklıq mənasında deyil örfi mənadadır. elə buna görədə Əhli beyt 12 imam (ə) və xanım Fatiməni (ə) dir.



#17879 Əliyə vəhj nazil olub?

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 29 сентября 2009 - 10:08 в Şiə-sünni dialoqu

Aykut555, deyəsən sən oxumağı bacarmırsan hə? subhani qardaş yuxarıda sənin verdiyin suala çox gözəl cavab verib, zəhmət çək oxu



#17816 Resulullah(sav) kimi təyin etmishdi?

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 28 сентября 2009 - 22:08 в Şiə-sünni dialoqu

Peygemberimiz hz.Ebubekiri imam teyin etdikde ozude gedib arxasinda namaz qilmishdir. tirmizide ve muslimde var isdeyen baxa biler


Peygemberimiz hz.Aise anamizi cagirib demishki atani ve qardashini cagir.... sonra bele demish ALLAH ve muslimanlar Ebubekirden bashqasini qebul etmez.muslim sahih.c.4,s.1857,no:2387. isdeyen baxa biler


bu hədisin uydurma olması gün kimi ortadadır. dəlili isə istəyir sünni, istəyir şiə tarixcilərin tarix kitablarıdır. belə ki, sizin gətirdiyiniz hədisə görə Rəsulullah (s.a.a) xəstə olanda Əbu Bəkiri insanlara namaz qıldırmaq üçün imam təyin edib. anacq bütün tarixcilər qeyd edirlər ki, Əbu Bəkir və digər səhabələr hələ Rəsulullah (s.a.a) xəstələnmədən oruyla birlikdə Şama getmək üçün Mədinədən çıxıblar. indi mənə maraqlıdır Mədinədə olmayan Əbu Bəkir necə oldu ki, Mədinədə namaz qıldırdı? hələ üstəlik də Rəsulullah (s.a.a) onun arxasında namaz qıldı? istəyən tarix kitablarına baxsın. məsələn nümunə üçün sünni tarixci İbn Əl Əsirin "Əl kamili fit tarix" əsərinin 3-cü cildinin 1-ci bölməsinə baxa bilərsiniz. əgər kitap yoxdursa bu ünvandan yükləyə bilərsiniz

http://www.darulkita...-kitaplari.html



#17814 Şiyələr və cihad

Отправлено автор: nureddin mustecebud-devee 28 сентября 2009 - 21:15 в Şiə-sünni dialoqu

Eger keçən 14 əsrə fikir versək şiyələr Allahin sözünü ucaldmaq üçün cihad ediblər mi??
Hərəniz özünüzə bu sualı verin və siz təbiyi ki YOX cavabı alacaxsız.
Və biz nə görürük, eger keçən 14 əsrə fikir versək?
Biz görürük ki bu şiyələr əksinə İslama və Allahın sözünü ucaldmaq ugrunda olan cihada qarşı olublar.
Misal:
Osmanli xilafəti kafirlərnən(avropaynan) döyüşdüyü zaman, onlar(şiyələr) avropalilarnan(kafirlərnən) əlbir olub xilafətə arxadan bir zərbə vurdular "çıldıran" döyüşündə.
Təbiyi ki onlarda heçnə alınmadi.


əziz qardaşım tarixə nəzər salsaq Əbdülvəhabın İslamda fitnə fəsad salan hərəkətlərinin nüfuzu hələdə İslamı yaralamaqdadır. tarixə bax, qərəzsiz bax, Əbdülvəhabın başına yığdığı ordusuyla təkcə Taif şəhərində törətdiyi qırğınlar bir yana dursun, şəhəri tərk edəndən 9 ay sonra iki minə yaxın zinadan uşaq dünyaya gəldi. İslamda Rəsulullah (s.a.a) dövründə bir başa İslam düşməni olan kafirlərin üzərinə hücum edilərkən kafirlərlə Allahın buyurduğu kimi rəftar olunmadı mı? bu cür misallardan yüzlərlə yaza bilərəm. Osmanlı - Səfəvi müharibəsi İslama çox zərbə vurub yoxsa Əbdülvəhabın törətdiyi əməllər? qaldı ki, səfəvilər sadəcə özlərini müdafiə ediblər. bax gör Osmanlı hücum edib yoxsa Səfəvilər? əslində bu Osmanlının Azərbaycana qarşı ilk hücumu olmayıb. hansı ki, Azərbaycanda Ağqoyunlu sülaləsi hakimiyyətdə olanda da Osmanlı Azərbaycana hücum etdi və unutma Ağqoyunlular sünniliyin Hənəfi məzhəbində idilər.

hansı bir müsəlman fəqihi cürət edib Rəsulullah (s.a.a) haqqında belə fikir deyə bilər: "Rəsulullah (s.a.a) dünyasını dəyişib. O (s.a.a) bizim aramızda yoxdur, onun (s.a.a) bizə nə köməyi, nə ziyanı dəyə bilər. mənim əsam Rəsulullahdan (s.a.a) daha xeyirlidir. mənim qocalıb əldən düşdüyüm halda bu çürük əsa mənə yıxılmamaqda kömək edir" xahiş edirəm bax gör bu sözlər kimə aiddi və sənin həmin şəxs haqqında düşüncən nədir?




Рейтинг@Mail.ru