buna misal Salman əl farisini gətirə bilərəm.

BİSMİLLAH
muaviyyənin (lə) adinin arxasinda RA yaza bilirsiz,
Amma Səlman Farsi (rə) kimi adli sanlı səhabənin adının
arxasina hec ne yaza bilmirsiz?!

BUDUR SİZİN SƏHABƏLƏRƏ OLAN EHTİRAMİVİZ !!!

Allahin Salami ve Rehmeti Olsunher bir muselmanin uzerine.
Allahin izni ile haqq axtarmaqa davam.
Shiye teriqetinde bezi mqamlar var ki meni chox chekindirir. Bunlardan en esaslarindan biri ile bashlayim. Xahish edirem shiyelikde Imamlardan (e) ve Peyqemberimizden (s) nese istemek meselesini izah edesiniz. Ehli Sunneden qardashlar bir neche Quran ayesi getirerek bunun kufr olduqunu bildirir. teessuf ki ayeler yadma gelmir. Bu barede hyazir bir meqale ve ya hetta kitab nese hazir bir material varsa xahish edirem verin oxuyum. Sizleri chox eziyyete salmaq istemirem. INSHALLAH olmesek qalsaq hele suallar davam edecek. Allah komeyiniz olsn

Allahın salamı, rəhməti və bərəkəti olsun haqqı axtaran, gördükdə inkar etməyən qövmə.

Mənim əziz qardaşlarım. Bu məsələdə çox incə bir nöqtə var ki, bunu mütləq vurğulamaq lazımdır.
İstər Peyğəmbər olsun, istər imam, istərsə də Allah övliyalarından hər hansı biri və yaxud adi bir insan Allahu Təalanın iradəsi xaricində, yəni müstəqil formada heç bir şey etməyə qüdrəti çatmaz!

Aydındır ki, hərgah bir insan başqasından kömək istəsə, o da həmin işi yerinə yetirməyə qadir olsa onda bu qüdrət iki cür təsəvvür olur:
1-Bəzən bu qüdrət maddi və təbii qüvvələr çərçivəsində olur. Məsələn, bir şəxs başqasından ona bir qab su verməsini istəyir.
2-Bəzən bu qüdrət qeybi qüdrət olur, maddi və təbii qüvvələrin fövqündə və onlardan xaricdə olur. Məsələn, bir kəs İsa ibni Məryəm (ə) kimi Allahın layiqli bəndələrinin əlacsız xəstəlikləri müalicə edə bilməsinə, özünün müqəddəs nəfəsi ilə onlara şəfa verə bilməsinə inansın.
Aydındır ki, belə bir qeybi qüdrətə inanmaq Allahın qüdrət və iradəsinə arxalınıb istinad etməklə olsa, heç vaxt şirkə səbəb olmaz. Çünki maddi və təbii qüdrəti insana əta edən Allah, qeybi qüdrətləri də Özünün bəzi saleh bəndələrinə əta edə bilər.
İndi yuxarıdakı sualın cavabında deyirik ki, ilahi övliyaların qeybi qüdrətlərinə etiqad bəsləmək iki cür təsəvvür olunur:
1-Bir şəxs üçün, "müstəqil təsirin mənşəyi” ünvanı ilə qeybi qüdrətin olmasına inanmaq və o qüdrəti əsl cilvələndirək, belə ki, Allahın işini Allahdan asılı olmayan şəkildə ona isnad verək. Şübhəsiz, Allahın qüdrətinə bağlı olmayan belə bir müstəqil qüdrətə etiqad bəsləmək şirkə səbəb olur. Çünki bu halda Allahdan başqasının müstəqil qüdrətə və əsalətə malik olduğuna inanır, Allahın işini ona mənsub edirik, halbuki bütün qüvvələrin mənşəyi aləmlərin rəbbi olan Allahdır.
2-Allahın layiqli bəndələrindən bəzisinin qeybi qüdrətə malik olmasına inanmaq və eyni zamanda onun, Allahın sonsuz qüdrətindən qaynaqlandığını bilmək. İlahi övliyalar Allahın izni ilə bu sonsuz qüdrətin büruz etmə və cilvələnmə vasitəsidir, onlar özləri heç bir vəch ilə müstəqil deyilləræ əksinə həm öz varlıqlarında, həm də qeybi qüdrətdən istifadə etməklərində böyük Allaha arxalanırlar. Aydındır ki, belə bir etiqad ilahi övliyaları Allah hesab etmək, yaxud ilahi işləri onlara aid etmək mənasına deyildir, çünki bu halda Allahın saleh bəndəsi Allahın izni və Onun qaçılmaz iradəsi ilə özünün Allah verən qeybi qüdrətindən istifadə edərək onu izhar edir. Qurani-Kərim bu barədə buyurur:
وَ مَا كَانَ لِرَسُولٍ اَنْ يَاْتِيَ بِآيَةٍ اِلاَّ بِاِذْنِ اللّهِ
"Heç bir peyğəmbər (öz yanından) möcüzə gətirə bilməzæ yalnız Allahın izni ilə gətirə bilər.” ("Ali İmran” surəsi, ayə:49)
Deməli belə bir etiqad nəinki şirkə səbəb olmur, əksinə tovhid və yeganəpərəstlik prinsipi ilə tamamilə uyğundur.
Quran nəzərindən Allah övliyalarının qeybi qüdrəti
İslamın asimani kitabı tam aşkar şəkildə Allahın izni ilə belə bir möcüzəli qüdrətə layiq olan layiqli bəndələrdən bir qrupunun adını çəkir. Onlardan bəzilərini qeyd edirik:
1-Həzrəti Musa (ə)-ın qeybi qüdrəti
Mütəal-Allah Öz peyğəmbəri Musaya fərman verir ki, əsanı daş parçasına vursunæ bu zaman ondan içməli, sərin su axmağa başlayır:
وَ اِذِ اسْتَسْقَي مُوسَي لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا
"Musa öz qövmü üçün Allahdan su istədikdə ona dedik: "Öz əsanı daşa vur!” (Bu zaman) ondan 12 çeşmə yarılıb axmağa başladı.” ("Nəml” surəsi, ayə:16)
2-Həzrəti İsanın qeybi qüdrəti
İsa (ə)-ın qeybi qüdrəti Quranın müxtəlif yerlərində bəyan olmuşdur. Onlardan bir nümunəni qeyd edirik:
اَنِّي اَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَاَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِاِذْنِ اللّهِ وَ اُبْرِيءُ الاَكْمَهَ وَ الاَبْرَصَ وَاُحْيِي الْمَوْتَي بِاِذْنِ اللّهِ
"İsa dedi: Mən palçıqdan bir heykəl düzəldib ona üfürürəm, Allahın izni ilə həqiqi bir quş surətinə düşüræ anadangəlmə koru, xora xəstəliyinə tutulanı Allahın izni ilə sağaldıram, Allahın izni ilə ölüləri dirildirəm...” ("Rəsailul-əşr” (Şeyx Tusi), səh.111)
3-Həzrəti Süleymanın qeybi qüdrəti
Quran Süleyman peyğəmbərə əta olunan qeybi qüdrətləri belə bəyan edir:
وَ وَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ يَا اَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَ اُوتِيْنَا مِن كُلِّ شَيْءٍ اِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ
"Süleyman Davudun varisi oldu və dedi: Ey insanlar, bizə quşların dili öyrədilib, hər növ nemətlər bizə əta olunub. Həqiqətən bu, aşkar fəzl və mərhəmətdir.” ("Bəqərə” surəsi, ayə:213)
Şübhəsiz, Musanın əsasının daşa dəyməsi ilə böyük bir daş parçasından içməli su axması, yaxud İsa tərəfindən palçıqdan həqiqi quş yaradılması, əlacsız xəstəliklərə şəfa verilməsi, ölülərin dirildilməsi, həmçinin Süleyman peyğəmbərin quşların dilini bilməsi xariqul-adə bir iş olub, təbii qanunlardan kənardadır ki, bu da qeybi qüdrətin aşkar bir nümunəsidir. Halbuki Quranın bu və digər çoxlu ayələri Allahın layiqli bəndələrinin qeybi qüdrətini bəyan edir. Quranın bu aşkar məzmununa – ilahi övliyaların xariqul-adə qüdrətə malik olmasını göstərən bu ayələrə inanmağımız şirkə, yaxud dində bidətə səbəb olarmı?!
Saleh bəndələrin qeybi qüdrətinə inanmaq onları Allah hesab etmək, yaxud Allahın işlərini onlara aid etmək mənasına deyildir. Çünki belə bir etiqad onların ilahiləşdirilməsinə səbəb olsaydı, onda Quran nəzərindən Musa, İsa, Süleyman və sair peyğəmbərlər məbud hesab olunmalı idi, halbuki bütün müsəlmanların bildiyi kimi, Qurani-Kərim Allah övliyalarını Allahın bəyənilmiş bəndələri hesab edir.
Deməli, Allah dərgahında əziz olan insanların qeybi qüdrətinə iman gətirmək əgər Allahın sonsuz və yenilməz qüdrətinə arxalanmaqla yanaşı olarsa, həmçinin onların Allahın qüdrətinin göstərilməsi üçün bir nümunə və vasitə olduğuna etiqadla yanaşı olarsa nəinki şirk deyil, əksinə həqiqi tovhidlə tamamilə uyğundur. Çünki tovhidin meyarı budur ki, dünyada olan bütün qüdrət və qüvvələri Allaha mənsub edək, bütün qüdrət və hərəkətlərin mənşəyinin Allah olduğunu bilək.

Allahin Salami ve Rehmeti Olsunher bir muselmanin uzerine.
Allahin izni ile haqq axtarmaqa davam.
Shiye teriqetinde bezi mqamlar var ki meni chox chekindirir. Bunlardan en esaslarindan biri ile bashlayim. Xahish edirem shiyelikde Imamlardan (e) ve Peyqemberimizden (s) nese istemek meselesini izah edesiniz. Ehli Sunneden qardashlar bir neche Quran ayesi getirerek bunun kufr olduqunu bildirir. teessuf ki ayeler yadma gelmir. Bu barede hyazir bir meqale ve ya hetta kitab nese hazir bir material varsa xahish edirem verin oxuyum. Sizleri chox eziyyete salmaq istemirem. INSHALLAH olmesek qalsaq hele suallar davam edecek. Allah komeyiniz olsn

Şirk

Qarşı cərgədəkinin yançağına səcdə eləmək caizdir, amma Allah üçün alnı torpağa qoymaq şirkdir?
Və yaxud da Əbu Hənifənin dediyi kimi ayaqqabıya ibadət caizdir, amma Allah üçün torpağa səcdə yox?

"Əbu Hənifə deyir ki, bir şəxs ayaqqabıya ibadət edib Allaha yaxınlaşa bilirsə, bunda heç bir eyb yoxdur."
Xətib Bağdadi - Bağdadın tarixi, səh. 4900

http://az.313news.ne...icle/a-103.html

Salam aleykum,cumeniz bereketli olsun.Ehli shia qardaslardan bir sual sormaq isteyirem.Rashidi xelifeler vaxtinda shielerin hansi fiqh kitablari olub?Olubsa bir zehmet kitabin ve muellifin adini qeyd etmeyinizi xahis edirem.Onceden tesekkurler.

Raşidi xəlifələrin dövründə nə şiələrin, nə də sünnilərin fiqh kitabı olmayıb. Həzrət Əli (ə) ümmətin arasındaydı, kitaba nə ehtiyac?

Cox sagolun cavaba gore,amma ona benzedi ki ALLAH var qurana ne ehtiyac?

SHEHRİYAR, fiqh kitabı o zaman lazım olar ki, vəhyin təcüməçisi qeybda olsun.
Hz Əli (ə) ilahi vəhyin tərcüməçisi idi.
O özü NATİQİ QURAN idi.

Allahin Salami ve Rehmeti Olsunher bir muselmanin uzerine.
Allahin izni ile haqq axtarmaqa davam.
Shiye teriqetinde bezi mqamlar var ki meni chox chekindirir. Bunlardan en esaslarindan biri ile bashlayim. Xahish edirem shiyelikde Imamlardan (e) ve Peyqemberimizden (s) nese istemek meselesini izah edesiniz. Ehli Sunneden qardashlar bir neche Quran ayesi getirerek bunun kufr olduqunu bildirir. teessuf ki ayeler yadma gelmir. Bu barede hyazir bir meqale ve ya hetta kitab nese hazir bir material varsa xahish edirem verin oxuyum. Sizleri chox eziyyete salmaq istemirem. INSHALLAH olmesek qalsaq hele suallar davam edecek. Allah komeyiniz olsn

Şirk

Qarşı cərgədəkinin yançağına səcdə eləmək caizdir, amma Allah üçün alnı torpağa qoymaq şirkdir?
Və yaxud da Əbu Hənifənin dediyi kimi ayaqqabıya ibadət caizdir, amma Allah üçün torpağa səcdə yox?

"Əbu Hənifə deyir ki, bir şəxs ayaqqabıya ibadət edib Allaha yaxınlaşa bilirsə, bunda heç bir eyb yoxdur."
Xətib Bağdadi - Bağdadın tarixi, səh. 4900

http://az.313news.ne...icle/a-103.html

Hamıdan çox-çox üzr istəyirəm. mən bunu başqa forumda yazacaqdım sehven bura yazmışam.
Haqqınızı halal edin !!!

Əraf surəsi 172,173,174-cü ayələrin "Əl Mizan" təfsirində.
Xatırladıram ki "Əl Mizan" təfsirindən geniş və mənalı təfsir hələ yazılmayıb !!!
Türkcə olduğu üçün də üzr istəyirəm.



Forumun qaydalarına əsasən mövzularda uzun materialların (kopi-peystlərin) yerləşdirilməsi qadağandır. Onlara ya link verilməli, ya da foruma yüklənməlidir (attach).

Əraf surəsi 172,173,174-cü ayələr "Əl Mizan" təfsirində.

و في تفسير العياشي، عن رفاعة قال: سألت أبا عبد الله عن قول الله:
«و إذ أخذ ربك من بني آدم من ظهورهم ذريتهم»
قال: نعم لله الحجة على جميع خلقه أخذهم يوم أخذ الميثاق هكذا و قبض يده.

Tefsir'ul-Ayyaşî'de verilən məlumata görə, Rıfaa belə rəvayət edir: abu abdullahdan(İmam Cəfər Sadiqdən (r.a), "Bir zaman Rəbbin adəmoğullarından, onların bellərindən gələn nəsli almışdı." ayəsinin mənasını soruşdum. Mənə belə cavab verdi: "Bəli, insanların Allaha qarşı qiyamət günü dəlil kimi gətirə biləcəkləri heç bir səbəbləri yoxdur." Sonra əlini yumaraq, "Söz alma günündə onları bu şəkildə almışdı." dedi.
bu rəvayəti Muhamməd Hüseyn Tabatabainin al- mizan quran təfsir kitabından oxuya bilərsən
bax burdan
sabah inşallah başqa bir rəvayət yerləşdirəcəyəm.
birdə yazanda təhqir, və böhtan tipli yazılar işlətmə,bəlkə ola bilsin görüşdük,mənim səndən nə qədər yaşlı olduğumu görüb utanarsan.
birdə ərəb dilini bilməmək ayıb deyil.
bilməyə bilməyə ərəb dili bilirəm demək ,başqalarının ......
mən özüm, ərəb dilini oxuyub hardasa 20 faiz sözləri başa düşürəm,burda utanmalı bir şey yoxdur
bir də ki, bu saytda ərəb dilini bilən bir sənin kimi, şiyə(yəni saxta şiyə) var. istəsən onun adını verərəm sənə.

iradın nədir?
nəyi subut aləmək istəyirsən?

Salam aleykum və rəhmətullah.
Hər ikisi doğrudur. Əsas olan odur ki, mən bilirəm ki, hacətim Allahdan qeyrisinin iradəsi ilə gerçək olan deyil.

Bu ona bənzəyir ki,
bir bulaq var. suyu axır, arx vasitəsilə gəlir bir qədər kənara, və mən gedib arxdan su içirəm.
DİQQƏT EDİN!
mən suyu arxdan içirəm, amma bilirəm ki, bulaqsız o arx quruyar. nəinki mənə su verə bilməz, hətta özü belə suya həsrət qalar.
mənə suyu hasil edən arx yox, bulaqdır. arx bir vasitədir.

Allah göylərin və yerin nurudur. Hər xeyir Ondandır.

Məncə bu misal kifayətdir, İNŞALLAH.

Salam qardaşlar.

mən düşünürdüm ki, nəyə görə qardaşlar əhli sünnə forumlarında onların iftiralarına cavab vermirlər?!

NƏHAYƏT bu gün mənə aydın oldu.

Mən bir neçə gün idi ki, aşağıdakı forumda bir selef-le yazışırdım.
Naqis elmimlə iftiralarına cavab verməyə çalışırdım.
Sonda nə görsəm yaxşıdır?!
Məzhəblərini darmadağın edən cavablar qarşısında onların sözü bu oldu: "səni də göndərərəm qardaşlarıvın yanına"
Başa düşdüm ki, cavab sərf etməyəndə accountu bağlayırlar vəssalam.

Hamıdan xahiş edirəm bura bir baş çəksin. (furqan nickli istifadəçi mənəm)

http://selef.my1.ru/forum/2-5-11

223 cü cavabı silmişdi yenidən yerəşdirdim

Burada özümü öymək və s niyyətim yoxdur, öyüləcək bir şeyim də yoxdur. sadəcə onların aciz qaldıqda XƏNNASlıq (NAS,4) etmələrini nəzərlərinizə çatdırmağı özümə borc bildim.

Allah hamınızdan razı olsun.

iradın nədir?
nəyi subut aləmək istəyirsən?[/size]

sənin əqidən yoldaşın deyir ki, cahillik üzrlüdür.
səndə deyirsən ki,mizan təfsiri ən yaxşı təfsirdir.
və həmin mizan təfsirində imamlardan gələn rəvayətlərdə,əqidə məsələsində cahilliyin üzrsüz olması yazılıb.
3 rəngli həyat isə bunları rədd edir.

Sən əvvəlcə bildir görüm, Allahın səndən əhd aldığı zamanı (əraf,172) xatırlayırsanmı?

Əgər bu ayədəki hal insana hesab üçün kifayət idisə onda Allahın 124000 peyğəmbər göndərməsinin hikməti nə olardı?
məsələ bundadır ki Allah təala buyurur ki, insan unutqandır. unutduğu şeylərdən ötrü insanı cəzalandırmaq isə Allahın ədalətinə ziddir. Peyğəmbərlərin gəlməsinin bir hikməti də budur ki, insanları öz fitrətlərinə qaytarsın (tövbənin də mənası budur), və ƏHDi xatırlatsın.
təfsiri sonuna qədər oxumusansa, orada İmam Sadiqdən (ə) hədis nəql edir ki, bu ayənin mənası budur ki, "Allahı tanımaq qəlblərə yerləşdirilib, lakin insan o səhnəni unudub".
nəticə çıxır ki insan təkbaşına müşrik və s. olmur. yəni insan meşədə böyüsə və heç kəsi görmədən ölsə, o Allaha inanacaq, amma onun dinindən və s.dən xəbərsiz olacaq. və hər kəs də öz elminə görə sorğu-suala tutulacaq.
yəni, o kəs dindən xəbərsizdirsə onun ehkamları və s. barədə sorğu sual mənasızdır.

Əgər bu ayədəki hal insana hesab üçün kifayət idisə onda Allahın 124000 peyğəmbər göndərməsinin hikməti nə olardı?
məsələ bundadır ki Allah təala buyurur ki, insan unutqandır. unutduğu şeylərdən ötrü insanı cəzalandırmaq isə Allahın ədalətinə ziddir. Peyğəmbərlərin gəlməsinin bir hikməti də budur ki, insanları öz fitrətlərinə qaytarsın (tövbənin də mənası budur), və ƏHDi xatırlatsın.

Siz nubuvvətin sonuna inanmırsız?
Yaxşı onda niyə Allah-Taala 14 əsirdir heç bir Peyğəmbər göndərmir? Bəs insanlara bu gün "siz yazan fitrəti" kim qaytarır, kim "əhdi xatırladır"?

Sonuncu peyğəmbərin (s.a.a.) gəlişi ilə nubuvvət tamamlanıb. Bu aydın məsələdir.
Peyğəmbərin (s.a.a) rehlətindən sonra yazdığım vəzifə məsum İmamların (ə) üzərinə düşür.
bundan da hər kəs istifadədə sərbəstdir.

Meşədə yaşayan ya Mauqli olur, ya da xacpərəstlərin monaxları. Bunlar bizə nümünə ola bilməz. Gəlin İslam cəmiyyətindən danışaq. Artıq meşə qalmadı, hamısını qırıblar.
İslamda Asketlər olub, onlar bizə nümünə ola bilər. Amma 1000000 nəfərdən bir nəfər meşədə yaşayırsa Allah xətrinə daha ondan və onun bilməməzliyindən danışmayaq. Bu boş söhbətə bənzəyir.

İslam cəmiyyətində cahillik üçün üzr qalıb?

Amma, cahillər "sərbəstlər"dən üstündür. Sərbəstliyin də həddi var. Sələfi-vəhabilərin fətvalarını oxuyandan sonra cahillərə "qibtə" edərsən.

Açığı, mən onlardan hər şey gözləyirəm. hər nə görsəm təəcüb etmərəm. belə də olmalıdı. Vələduzzina Muaviyyənin (LƏ) ardıcıllarından belə işlərdən başqa 1 şey gözləmək dəvənin uçmasına ümid bəsləmək kimi bir şeydir.

İslam cəmiyyətində cahillik üçün üzr qalıb?

Allahı və axirət gününü tanımayan üçün üzr yoxdu.bu əraf 172 də keçir.
Allahı tanımayan da ki, şübhə yox ki, ona şərik qoşacaq, ona şərik qoşanıda Allah cənnəti haram bilər.

Peyğəmbərlərin gəlməsinin bir hikməti də budur ki, insanları öz fitrətlərinə qaytarsın (tövbənin də mənası budur), və ƏHDi xatırlatsın.
təfsiri sonuna qədər oxumusansa, orada İmam Sadiqdən (ə) hədis nəql edir ki, bu ayənin mənası budur ki, "Allahı tanımaq qəlblərə yerləşdirilib, lakin insan o səhnəni unudub".

rahilmr

orda məncə belə gedir
əl mehasında gələn rəvayətdə ,Zurarə IMAM CADİQ a.s. dən "Rəbbin söz almışdı"(əraf 172) ayəsini soruşdum.
Mənə bu cavabı verdi;--Allahı tanımaq qəlblərə yerləşdirildi,lakin insan o səhnəni unudub,bir gün(ölüm anında,və ya qiyamət günü)onu xatırlayar,əgər bu hadisə olmasaydı,heç kim yaradanın və rizq verənin kim olduğunu bilməyəcəkti.(cild 1-2 səhifə 281)
imam deyir ki, bu hadisə olmasaydı, heç kim Allahı tanımaycaqdı, siz indiki şiyələr, imamım sözünü qulaq ardına vurub,deyirsiz ki,peyğəmbər və imam olmasaydı, heç kim Allahı tanımaycaqdı,adi insanlardan.
Kim deyir ki, Allah peyğəmbərləri gömdərdi ki, özünnü tanıtsın, həmin insan çox dərinliydə azıb.yəni kafirlərin sahib olduğu əqidəyə sahibdir.
kimdə yuxarıda gətirdiyim,imamların sözüylə (Allah özü -özünü tanıdır) razılaşmırsa tutarlı dəlil gətirsin....

Sən tanımaqla iman gətirməyi eynimi sayırsan?
əgər elə olsa idi, “Kitab verilmiş şəxslər onu (peyğəmbəri) öz oğullarını tanıdıqları kimi tanıyırlar.” (Ənam/20) ayəsi nə cür olacaq? Diqqət et : TANIYIRLAR amma iman gətirmirlər.
Əraf 172 təfsirində də imam (ə) deyir ki, bu hadisə olmasaydı, heç kim Allahı tanımaycaqdı. İman gətirməkdən ki, söhbət getmir. Həmin hadisə ilə insan Allahı tanıdı, iman gətirmək isə digər mərhələdir. Sən zorla boynumuza qoymaq istəyirsən ki, biz sənin kimi düşünək. Axı nə edək ki, əhli beyt məktəbi bizə dar düşüncəliyi təbliğ etməyib?!
"Həqiqətən, Biz səni bir şahid, bir müjdəçi və qorxudan bir peyğəmbər olaraq göndərdik. Allaha və Onun Rəsuluna iman gətirəsiniz, Ona yardım edəsiniz, onu böyük sayıb ehtiramını saxlayasınız və (Allahı) səhər-axşam təqdis edib şə’ninə tə’riflər deyəsiniz!" (Fəth/8,9)
"Biz hər peyğəmbəri öz xalqının dili ilə göndərdik ki, onlara hər şeyi yaxşı-yaxşı izah etsin. Allah bundan sonra istəyən kimsəni zəlalətə düçar edər, istəyəni də doğru yola yönəldər. Güclü olan da, doğru qərar verən də Odur". (İbrahim/4)

Sen görünür tanimaqı bir gur başa düşürsen ,ancaq eslinde elə deyil.cunki Allahı axirət baxımından tanimaq başqa dünya baxımından isə başqa,elədə peyğəmbəri axirət baxımından tanımış olsa idilər onada Quranada iman edərdilər və Allaha şərik qoşanlardan olmazdılar.
bax bu ayədə bu barədə deyilir Ənam 92
Bu da mübarək , özündən əvvəlkiləri təsdiq edən bir kitabdır ki, onu sənə Məkkə əhlini və ətrafındakı insanları qorxutmaq üçün nazil etmişik. Axirətə iman gətirənlər ona da iman gətirər, namazlarını da qoruyub saxlayarlar

xahiş edirəm artıq dərəcədə, əvvəl oxu sonra ver publikaya.
axirət baxımından tanımaq imandan üstün dərəcədir. iman etməyən axirət baxımından tanıya bilməz. iman edib, günahlardan təmizləndikcə insan yavaş-yavaş həqiqi mənada tanımağa başlayır. Bir sözlə bu prosesin kökündə nəfsin təzkiyəsi durur.
Fitrətə qayıtma da məhz buna deyirlər.

bu dünyada Allahın hüccətini görən,və unudmayan axirətdə də nicat tapanlardan olacaq.

BIRINCI dəfədir ki düz söz dedin.
AMMA heyif ki öz yazdığıva özün iman gətirənə bənzəmirsən.
ÇÜNKİ, əgər iman gətirmiş olsa idin..............

bu dünyada Allahın hüccətini görən,və unudmayan axirətdə də nicat tapanlardan olacaq.

Heç bilirsən indi Allahın HÖCCƏTİ kimdir?

Imam Sadiq əleyhissəlam dedi
””--Allah-taala Həzrət Adəm əleyhissalamı yaratdığı gündən Qiyamətə qədər yer üzü heç vaxt hüccətsiz olmamış və olmayacaqdır. İstər zahiri və aşkar hüccət olsun, istərsə də qeybdə və batındə olan hüccət. Əgər yer üzündə ilahi bir hüccət olmasa, Allaha ibadət olunmaz”

İmam (ə) burada yer üzü deyir. Bu da zahiri höccətdir.
"...qeybdə və aşkarda..." - hədisi düz yaz.

4. ci sualda odur ki, səncə insana batini hüccət böyük anlam daşıyır yoxsa zahiri hüccət ?
5 cü sən demək isteyirsən ki, cahil kafirlərə batini hüccəti(qorxunu,sıxıntını) imam Mehdi çatdırır?

Bu məsələlər sənlik deyil.

deməli tutaqkı,sən dediyin kimidirsə,onda sənin sözündən elə çıxır ki, yer üzündə batini hüccəti Allah gah çatdırır,gah saxlayır ?(nəuzubilləh,bu əqidəni hardan götürmüsüz siz ?)

elə çıxmır. batini hüccət həmişə var. bunu dərk edən var dərk etməyən var.

Bu məsələlər sənlik deyil.

bu nə cür danışmağdı danışırsan ? bir şeyin cavabını bilirsənsə yaz,bilmirsənsə de ki, mənlik deyil, bilmirəm.
daha özüvü yuxarıdan aparmaq nəyə lazım ?

özümü yuxarı tutmaqdan Allaha sığınıram.
Sadəcə insan hər dərk etdiyi şeyi başa sala bilmir. bu daha çox mənəvi məsələ olduğu üçün gərək özün götür-qoy edəsən.

Məndən BU QƏDƏR.

Və (yada sal) o zaman(ı) ki, sənə «həqiqətən sənin Rəbbin insanları (elm və qüdrət baxımından) əhatə etmişdir, (buna görə də qəm yemə və öz işində möhkəm ol)» dedik. Və Biz sənə (meymunların sənin minbərindən yuxarı çıxmalarını) göstərdiyimiz o yuxunu və Qur’anda lənətlənmiş o ağacı (xəbis Bəni-Üməyyə ağacını) insanlar üçün yalnız bir sınaq etdik. Biz onları qorxuduruq, lakin (bu,) onlarda böyük itaətsizlikdən başqa bir şey artırmır.
İSRA surəsi 60

Qardaşlar, bu ayənin təfsiri barədə məlumatı olan varsa xahiş edirəm bildirsin.

Hər ikisi.

Abu zeydin nağıllarından yenə yerləşdir də nə olar.
Udquna-udquna danışsın, biz də qulaq asaq.

Onun kimilərini çox görmüşəm. Ya elmsizin birini oturdurlar qabaqlarına, dəlil sübutu yığıb tökürlər. o yazıq da heç bilmir söhbət nədən gedir. başını tavlayıb hə hə deyir.
Ya da öz tanışlarından birinə danışırlar. Sonra da verirlər publikaya ki, HƏƏƏƏ şiələrin "BÖYÜK" alimini Abu zeyd bağladı.
Öz aramızdı yaxşı metoddur.
Amma kişiyə (yəni şiəyə) yaraşmaz. Çünki şiənin mövlası Əli(ə) elə olmayıb.
Abu Zeydin mövlası muaviyyə isə.......

İsra/60:
وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا
“(Xatırla,) o zaman ki, sənə dedik: Həqiqətən, Rəbbin insanları əhatə etmişdir. Sənə göstərdiyimiz röyanı və Qur’anda lənətlənmiş ağacı xalq üçün yalnız sınaq qərar verdik. Biz insanları qorxuduruq, amma (Bizim xəbərdarlığımız) onlarda tüğyan və azğınlıqdan başqa bir şey artırmır.”

Dəvə adi bir heyvandır. Amma Allah Salehin dəvəsi haqqında “Allahın dəvəsi” təbirini işlədir. Çünki Allaha aid olan hər şey müqəddəsdir. Qur’anda hətta Əbu-Ləhəbin adına belə dəstəmazsız toxunmaq olmaz. Bu ayədə isə Peyğəmbər (s) Əhli-beytinin (ə) qatili olmuş mə’lun ağacdan söz açılır.
Rəvayətlərdə oxuyuruq ki, Əhli-beyt (ə) buyurmuşdur: “Biz Salehin dəvəsindən əskik deyilik, bizə qarşı düşmənçilik fəlakətlə sonuclanır.” “Bihar”, c. 28, s. 206; c. 50, s. 192
Qur’anda İslam Peyğəmbərinin (s) bir neçə yuxusuna işarə olunur: Bədr döyüşü astanasında röyada Allah düşmənləri Peyğəmbərə (s) azsaylı göstərildi.“Ənfal”, 43 Digər bir röyada həzrət Məscidül-Hərama qalib halda daxil olduğunu gördü.“Fəth”, 27 Başqa bir yuxu isə bu ayədə bəyan olunur. Əvvəlki iki yuxu hicrətdən sonra Mədinədə gerçəkləşmişdi. Bu yuxu isə Məkkə dövrünə aiddir. Bəziləri bildirirlər ki, bu röya me’racla bağlıdır. Halbuki me’rac gerçəkdə baş vermişdir, röya isə yuxuda görülənlərdir.
Həmin yuxu və lənətlənmiş ağac bir-birindən ayrı deyil. Çünki hər ikisinin nəticəsi eynidir və bu nəticə xalq üçün fitnədən ibarətdir. Allah lənətlənmiş ağac və onların əməllərini Peyğəmbərə (s) yuxuda göstərdi. Bildirildi ki, bu, ümmətinin fitnə səbəbidir. “Rəbbin insanları əhatə edir” cümləsi ilə Peyğəmbərə (s) təsəlli verildi.
“Şəcərə” həm ağac, həm də budağı olan hər hansı gövdə mənasını bildirir. Bu səbəbdən qəbilə, tayfa da şəcərə adlanır. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: “Mən və Əli bir şəcərəyik.”“Bihar”, c. 38, s. 309 Əsil-nəsil silsiləsi də “şəcərənamə” adlanır. Demək, lənətlənmiş şəcərə (ağac) dedikdə, lənətlənmiş qövm nəzərdə tutulur.
Ayənin sonunda deyilir ki, lənətlənmiş ağacla bağlı ilahi xəbərdarlıq düşmənlərin yalnız tüğyanını artırdı. “Tuğyanən kəbira” təbiri yalnız bu ayədə işlədilmişdir. Demək, bir lənətlənmiş ağacdan, qövmdən danışılır. Bu qövm zahirən müsəlman olsa da, daxilən münafiqdir və xalq arasında fitnəyə səbəb olur.
Qur’anda bir çox işlər lənətlənmişdir. Məsələn, İblis, yəhudilər, münafiqlər, müşriklər, haqqı gizlədən alimlər, Peyğəmbərə (s) əziyyət verənlər. Amma yalnız münafiqlər müsəlmanlarladır və onlar arasında fitnə törədirlər. İblis, kitab əhli və müşriklərin siması aydındır. Yalnız münafiqlər müsəlman qiyafəsində fitnə axtarırlar.
Bə’ziləri elə düşünürlər ki, lənətlənmiş ağac dedikdə, ilahi əzab vasitəsi olan Zəqqum ağacına işarə olunmuşdur. Amma əzab vasitəsi olan başqa amillər də var və bu səciyyə lənətlənmə göstəricisidir. Fironun qərq olduğu Nil çayı, yolunu azmış qövmlərə əzab gətirən mələklər, Allahın qüdrəti ilə kafirləri məhv edən mö’minlər misal göstərilə bilər.“Tövbə”, 14
Əllamə Təbatəbai “Qədr” surəsi ilə bağlı rəvayətlərdən danışarkən Xətib Bağdadi, Termizi, İbn Cübeyr, Təbərani, Beyhəqi, İbn Mərdəvey kimi sünni, “Kafi” kitabının sahibi Kuleyni kimi şiə alimlərindən belə nəql edir: Həzrət Peyğəmbər (s) yuxuda öz minbərindən meymunların yuxarı qalxdığını görüb çox qəmgin oldu. Cəbrail nazil oldu. Həzrət öz yuxusunu ona danışdı. Cəbrail səmaya qalxıb çox keçməmiş qayıtdı və özü ilə bu ayələri gətirdi: “Görmürsənmi, əgər onlara illər uzunu bəhrə versək, sonra vəd olunmuş əzab soraqlarınca gəlsə, dünyadan aldıqları bəhrənin heç bir faydası olmayacaq.”“Şüəra”, 205-207 Bu röya həm də “Qədr” surəsinin nazil olma səbəblərindəndir. Peyğəmbərə (s) təsəlli verildi ki, əgər Bəni-Üməyyənin hakimiyyəti min il çəkərsə, əvəzində sənə min aydan üstün qədr gecəsi əta etdik.
Peyğəmbərin (s) yuxuda meymunları görməsi, onların Peyğəmbərin (s) minbəri ilə yuxarı qalxaraq hakimiyyəti ələ keçirmələri məsələsi imam Baqir (ə) və imam Sadiqdən (ə) də nəql olunmuşdur.“Təfsiri-Tibyan” Şiə və sünni təfsirçiləri bildirirlər ki, lənətlənmiş ağac (şəcərə) dedikdə Bəni-Üməyyə tayfası nəzərdə tutulmuşdur. İmam Səccad (ə) buyurur: “Cəbrail meymunları Bəni-Üməyyə kimi yozdu. Peyğəmbər (s) soruşdu: “Bu hadisə mənim dövrümdəmi baş verəcək?” Cəbrail cavab verdi: “Xeyr, sənin hicrətindən qırx il sonra!”“Təfsiri-Lahici”
Bəni-Üməyyə arasında ən böyük tüğyan qoparmış, Kərbəla hadisəsini vücuda gətirmiş şəxs Yezid idi. Bu faciə tarixin ən böyük faciəsidir.

Bu hissə "NUR TƏFSİRİ"ndəndir Cild 7, səh.55