Sizcə Əhli-beyti (a) sevən insan nasibi ola bilərmi? Cavab bəllidir. Bunu iddia etmək belə absurddur. Lakin Əhli-sünnə (a) özünü Əhli-beyt (a) sevən kimi təqdim etməyə çalışsa da, kökləri bunu təstiqləməyə imkan vermir. Niyə? Çünki kök nasibiliy üstə qurulub. Əhli-Sünnənin böyük hafizi, alimi əz-Zəhəbi məlun Abbasi xəlifəsi, imamların (a) ən qəddar düşmənlərindən biri olan Mütəvəkkil (Allah ona lənət etsin!) barədə yazır:
قلت : والمتوكل سني ، لكن فيه نصب
Mən deyirəm (yanı əz-Zəhəbi): Mütəvəkkil sünni olub, lakin nasibiliyi də olub (nasibi olub).
"Siyər ələm ən-Nubəla", əz-Zəhəbi, 12/136
Söhbətə baxın e, sünni olub, fəqət nasibiliyi də olub. Budur sünni əqidəsinin Əhli-beytə (s) sevgisi? Əhli-beyt (a) düşmənini, məlunu sünni (burda təəcüblü bir şey yoxdur) adlandırıb, sonra gəlib bizə Əhli-Beytə (s) sevgidən dəm vurursuz (təəcüblu yeri bax buradır). Helə sünnilərin də əqidəsi belə "sevgidən" ibarətdir. Əqidə deyil e, ikili standartlardır.