Zarafat

Yəqin eşitmisiz ki, Hz.Əlinin(ə) xəlifə seçilə bilməməsinə müxalifləri tərəfindən gətirilən səbəblərdən biri də guya onun çox zarafat etməsi olub. Hz.Əli(ə) bir gün Salman Farsilə yol gedirlər. Həzrət(ə) süvari olur, Salman isə piyada. Həzrət(ə) yol gedə-gedə zarafat qəsdilə başlayır səhv etmirəmsə yediyin tumunu atmağa. Salman hər dəfə Həzrətə(ə) baxanda Həzrət(ə) heçnə olmamış kimi özünü aparır. Bir neçə dəfə bu davam edəndən sonra Salman deyir: "Belə elədin deyə səni xəlifə seçmədilər".

yena bilirsiz?

Assalamun Aleykum!

Məndə belə bir şeyə razt gəlmişəm.

Fəzlullah Kompaninin bir kitabı var /İmam Əli/. Orda belə bir yer var:

Насчёт тебя, Усман, могу сказать, что ты хуже навоза.
Ты, Са'д, заносчивый и фанатичный человек и не годишься для халифата. Если станешь правителем, не сможешь управлять людьми.
Ты, Абд ал-Рахман - слабый сердцем и беспомощный человек». Затем Умар обратился к Али (да будет мир с ним!) и сказал: «Если бы ты не был таким шутником, из тебя бы вышел хороший халиф. Клянусь Аллахом, если сравнить твою веру с верой всех людей на земле, твоя чаша весов была бы тяжелее».


Cox yaxşı kitabdır. Oxumaq istəyənlərə göndərə bilərəm.

Forumda çox gözəl yumor hissi olan bacı qardaşlar var. Çox "yerli", duzlu zarafat edirlər. Hər sahədə olduğu kimi, şiələr burda da öncüllüyü əldən vermirlər Çox gülürəm. Allah hamısını haqq-hesab günü güldürsün inşallah.

Amin! yadıma düşdü дАдя-nın registration olduğu gün çatda söhbət, nə qədər gülmüşdüm)))

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

Yaxşı lətifədir-) Amma Hz. Əli ilə 4 səfin bağlılığını başqa adla dəyişsələr pis olmazdir. Təkilifim var Muaviya ilə əvəz etmək onun səfləri daha çox olub

Forumda çox gözəl yumor hissi olan bacı qardaşlar var. Çox "yerli", duzlu zarafat edirlər. Hər sahədə olduğu kimi, şiələr burda da öncüllüyü əldən vermirlər Çox gülürəm. Allah hamısını haqq-hesab günü güldürsün inşallah.

Amin! yadıma düşdü дАдя-nın registration olduğu gün çatda söhbət, nə qədər gülmüşdüm)))

(Дадя, qazamat beqemotov, azamat qazamatov )))) )
oqqədənə gülmüşdüm ki Deyəsən qardaşlardan kimsə o söhbəti saxlamaq fikrindəydi. Gərək axtarıb tapaq, "üzünü çıxardaq", aradabir kefimiz olmayanda oxuyub gülək

Bəndə, bacı əla lətifədir. Allah səni güldürsün.

Peyğənbərimiz (s.a.s.) zarafatı xoşlayıb. Amma tapşırıb ki zarafat edəndən həqiqətdən uzaq olmasın. Bir məqalə oxumuşdum (rusca) orda bu barədə məlumat var.

Шутка занимает одно из важнейших мест в общественных отношениях. Иногда, чтобы довести в утончённой форме свою мысль, а иногда, чтобы просто улучшить настроение людей, мы прибегаем к юмору. В словарном значении юмор означает добродушный смех, незлобивую насмешку. Некоторые люди под маской шутки оскорбляют и обманывают других, обижают людей. И естественно, что подобные «шутки» нельзя назвать незлобивой и добродушной насмешкой, такие шутки противоречат духу Ислама. А интересно, как относился пророк Мухаммед (с) к шутке, и вообще, как шутил этот добродетельный человек, который является примером для всех мусульман во всех своих поступках.

Из жизнеописания пророка Мухаммеда и из хадисов становится ясно, что посланник Аллаха (а) не только любил добродушный смех, но и сам иногда шутил. Периодические шутки нашего пророка, которые способствовали тому, что юмор вошёл и укрепился в исламской литературе, были утончёнными, приятными и поднимающими настроение. Так, например, однажды Абу Хурейра, увидев, что пророк шутит, спросил: «О, посланник Аллаха! Ты разве с нами шутишь?». Пророк ответил: «Да, я шучу, но говорю одну лишь правду».

Этот нюанс имеет большое значение. Даже во время шутки нужно избегать лжи. Посланник Аллаха нам сообщил, что даже во время шутки нужно соблюдать определённые правила. В хадисах эти правила перечисляются следующим образом:

- нельзя шутить, говоря лживые и выдуманные слова;

- нельзя своими шутками наносить духовный и материальный вред окружающим;

- нельзя присваивать даже в шутку чужое имущество (в одном хадисе пророк Мухаммеда (с) изрёк: «Пусть
никто из вас ни в шутку, ни всерьёз не берёт посох своего брата. Если кто взял, пусть вернёт».

- запрещено в шутку пугать кого-либо, беспокоить кого-либо (подобная шутка запрещено следующим хадисом: «Однажды сподвижники были в пути вместе с пророком. В дороге один из сподвижников заснул. Другие в шутку бросили на него верёвку, в результате чего заснувший сподвижник испуганно проснулся. Увидев это, пророк Мухаммед (с) изрёк: «Запрещается одному мусульманину пугать другого мусульманина».

Али (а) подойдя к юмору с точки зрения человеческой психологии, своими следующими словами поощрял людей к шутке: «Сердца человеческие устают и пресыщаются, подобно человеческому телу. Поэтому давайте покой своим сердцам, и ищите пути мудрости, ведущие к этому».

Пророк Мухаммед (с) шутил с детьми, молодыми, зрелыми и пожилыми людьми, т.е. с людьми любого возраста, ибо он обладал тонким чувством юмора. Он шутил со своими внуками Хасаном и Хусейном, с Энесом, который с детских лет, длительное время жил рядом с пророком. Как передаёт Джабир, почтеннейший пророк садил на свою спину Хасана и Хусейна, возил их на спине, и приговаривал: «Как прекрасен ваш верблюд, и как прекрасны наездники». Он, шутя, звал Энеса «Зуль-узнейном» (с двумя ушами). Посланник Аллаха (а) шутил не только с детьми, но как глава семьи он любил шутить со своей семьёй, когда оставался с ними наедине.

В шутках пророка никогда не было и доли лжи. Даже во время шутки он говорил одну лишь правду. Однажды он так ответил одному сподвижнику, который захотел у него верблюда для сражения: «Я посажу тебя на верблюжонка». Когда пророк увидел удивление на лице сподвижника, он улыбнулся и этими словами показал что шутит: «Разве все верблюды не являются детёнышами других верблюдов?».

Однажды одна женщина из ансара, придя к пророку, попросила его, чтобы он помолился за то, чтобы она вошла в
рай. Почтеннейший пророк так ответил ей: «Разве ты не знаешь, что пожилые не войдут в рай?». От этих слов женщина настолько расстроилась, что начала плакать. Пророк Мухаммед (с) улыбнувшись, сказал ей: «Разве ты ни разу не читала этот стих Корана: «Мы сделали всех их целомудренными, любящими своих мужей и одного возраста»? Таким образом, этой тонкой шуткой пророк сообщил женщине, что она войдёт в рай молодой.

Во время возвращения из прощального хаджа, сподвижник по имени Андаша, управлял верблюдами, на которых сидели жёны пророка. Когда он быстро погонял верблюдов и пел жалобным голосом песню, пророк ему сказал: «О, Андаша! Помедленней управляй верблюдами, а то сломаешь хрусталь».

Как пророк Мухаммед (с) шутил со сподвижниками, так же сподвижники сами иногда шутили с ним. А пророк отвечал на их шуткой улыбкой или же самой шуткой. Во время военного похода Табук, сподвижник по имени Авф ибн Малик пришёл к пророку, который в это время был в маленьком шатре из шкуры, и поздоровался с ним. Пророк Мухаммед (с) ответил на его приветствие и сказал: «Войди». А сподвижник в шутку ответил: «О, посланник Аллаха! Мне войти всем телом, или с половиной тела», на что пророк сказал: «Да, войди всем своим телом».

Сподвижники, которые брали пример с пророка во всех своих поступках, также любили иногда шутить между собой.

Некоторые люди, понимая буквально некоторые хадисы, утверждают, будто в Исламе нет место юмору. Тогда, как в Исламе осуждаются те шутки, которые унижают человеческое достоинство. Например, в одном хадисе говорится: «Не спорь со своим другом и не шути с ним!». Одновременно существуют предания, запрещающие слишком громко смеяться: «Много не смейся, ибо смех убивает душу». Следующее изречение Али (а) также подтверждает вышесказанное: «Частая шутка нарушает серьёзность. Если у кого-либо в характере победит шутливая сторона, то у того ум помрачнеет, кто будет много шутить, у того исчезнет серьёзность». При рассмотрении этих преданий становится ясно, что запрещаются те шутки, которые приводят к вражде и ненависти, которые уничтожают серьёзность в человеке, а в остальных случаях человеку разрешается шутить и прибегать к юмору. Ибо немыслимо, чтобы наш пророк, который был самым жизнерадостным человеком своего времени, запретил юмор. Наоборот, в своих изречениях как психолог он отмечал, что юмор является потребностью человека, и лично он сам, своим примером, шутя с людьми, показал им, что шутка является насущной потребностью человека.

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

)))) düzdür)) yəqin bu lətifəni qoşanlar nə ondan olub nə bundan )))
Əsas dəhşət odur ki,bunu mənə danışan da elmli şiə qardaşdır ,mən də geri qalmadım))))

Bəndə, bacı əla lətifədir. Allah səni güldürsün.

Bajjı hep sen gül,sana yakışıyor

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

)))) düzdür)) yəqin bu lətifəni qoşanlar nə ondan olub nə bundan )))
Əsas dəhşət odur ki,bunu mənə danışan da elmli şiə qardaşdır ,mən də geri qalmadım))))

Hə görünür hec kimi xətrinə dəymək istəməyib. Amma yükün ağırlığı biz tərəfə düşüb (4 sef)-)

Yəqin eşitmisiz ki, Hz.Əlinin(ə) xəlifə seçilə bilməməsinə müxalifləri tərəfindən gətirilən səbəblərdən biri də guya onun çox zarafat etməsi olub. Hz.Əli(ə) bir gün Salman Farsilə yol gedirlər. Həzrət(ə) süvari olur, Salman isə piyada. Həzrət(ə) yol gedə-gedə zarafat qəsdilə başlayır səhv etmirəmsə yediyin tumunu atmağa. Salman hər dəfə Həzrətə(ə) baxanda Həzrət(ə) heçnə olmamış kimi özünü aparır. Bir neçə dəfə bu davam edəndən sonra Salman deyir: "Belə elədin deyə səni xəlifə seçmədilər".

yena bilirsiz?

Rəvayət edirlər ki, bir gün Hz.Peyğəmbər(s) Hz.Əli(ə) ilə bir məclisdə oturub xurmadan nuş edirlər. Peyğəmbər(s) yediyi xurmanın tumlarını Əlinin(ə) qabağına yığır. Tumun sayı çoxaldıqda isə Əliyə(ə) buyurur ki, ya Əli bu qədər tum yeməyə nə ehtiyac? Əli(ə) cavabında buyurur ki, ya Peyğəmbər mən çox yesəm də heç olmasa tumlarını yemirəm.

Yəqin eşitmisiz ki, Hz.Əlinin(ə) xəlifə seçilə bilməməsinə müxalifləri tərəfindən gətirilən səbəblərdən biri də guya onun çox zarafat etməsi olub. Hz.Əli(ə) bir gün Salman Farsilə yol gedirlər. Həzrət(ə) süvari olur, Salman isə piyada. Həzrət(ə) yol gedə-gedə zarafat qəsdilə başlayır səhv etmirəmsə yediyin tumunu atmağa. Salman hər dəfə Həzrətə(ə) baxanda Həzrət(ə) heçnə olmamış kimi özünü aparır. Bir neçə dəfə bu davam edəndən sonra Salman deyir: "Belə elədin deyə səni xəlifə seçmədilər".

yena bilirsiz?

Rəvayət edirlər ki, bir gün Hz.Peyğəmbər(s) Hz.Əli(ə) ilə bir məclisdə oturub xurmadan nuş edirlər. Peyğəmbər(s) yediyi xurmanın tumlarını Əlinin(ə) qabağına yığır. Tumun sayı çoxaldıqda isə Əliyə(ə) buyurur ki, ya Əli bu qədər tum yeməyə nə ehtiyac? Əli(ə) cavabında buyurur ki, ya Peyğəmbər mən çox yesəm də heç olmasa tumlarını yemirəm.

 ləzzətlidir ikisi də. Allah razı olsun! Yenə?

Forumda çox gözəl yumor hissi olan bacı qardaşlar var. Çox "yerli", duzlu zarafat edirlər. Hər sahədə olduğu kimi, şiələr burda da öncüllüyü əldən vermirlər Çox gülürəm. Allah hamısını haqq-hesab günü güldürsün inşallah.

Amin! yadıma düşdü дАдя-nın registration olduğu gün çatda söhbət, nə qədər gülmüşdüm)))

(Дадя, qazamat beqemotov, azamat qazamatov )))) )
oqqədənə gülmüşdüm ki Deyəsən qardaşlardan kimsə o söhbəti saxlamaq fikrindəydi. Gərək axtarıb tapaq, "üzünü çıxardaq", aradabir kefimiz olmayanda oxuyub gülək

Amin, Bacı! Bu zarafat yox, həqiqətdir! ALLAH Sizi həmişə gülərüzlü və şən eləsin, o cümlədən Qiyamətin  o müdhiş əzabından üzüağ çıxartsın, Peyğəmbər və Ali Peyğəmbərə (S) xatir! 

Kstati, begemot məsləsi, nə mənədi? Oxuyub bilərdik, yaxşı olsa, söz verirəm ki, evdə tək olanda güləcəyəm! Yoxsa, evdəkilər elə bilərlər ki,  " Уже крыша поехала "

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

)))) düzdür)) yəqin bu lətifəni qoşanlar nə ondan olub nə bundan )))
Əsas dəhşət odur ki,bunu mənə danışan da elmli şiə qardaşdır ,mən də geri qalmadım))))

Hə görünür hec kimi xətrinə dəymək istəməyib. Amma yükün ağırlığı biz tərəfə düşüb (4 sef)-)

Abi, boş ver yaaaa!

Zarafatdan demişkən bir lətifə yadıma düşdü )))

Deyir iki nəfər tələbə imtahan verir,biri o birinə deyir ki,cavablar çıxanda mənimkiləri də zəng vurub mənə deyərsən,amma işdi telefonu mən götürməsəm evdəkilərlə mənə çatdırarsan,amma bu şəkildə,demək əgər 1 dənə səhvim olsa deyirsən ki,Əbu Bəkrdən filankəsə salam var,əgər 2 səhvim olsa deyərsən Ömərdən filankəsə salam var,əgər 3 səhvim olsa deyərsən Osmandan filankəsə salam var,yoox əgər 4 səhvim olsa onda deyərsən Əlidən filankəsə salam var.
İmtahanların cavabı çıxır,dostu zəng vurur ki cavabları desin,telefonu evdəkilərdən biri götürdüyü üçün qayıdıb nəticələri bu şəkildə deyir: Ümməti İslamdan filankəsə salam var ))))

)))) düzdür)) yəqin bu lətifəni qoşanlar nə ondan olub nə bundan )))
Əsas dəhşət odur ki,bunu mənə danışan da elmli şiə qardaşdır ,mən də geri qalmadım))))

Hə görünür hec kimi xətrinə dəymək istəməyib. Amma yükün ağırlığı biz tərəfə düşüb (4 sef)-)

Abi, boş ver yaaaa!

Nətər məsləhətdir Abi müəllim... gülüm yoxdur 8 marta hammısını paylamışam... Buda bir zarafat.

Deyəsən, artıq mövzu mahiyyətindən kənar düşüb axı...

Rus dilində İslamda zarafat qaydaları haqda maraqlı bir məqalə var. Sunni məbələrindən götürülmüşdür. Faydalı məqamları var.

Юмор с точки зрения Ислама.

Чувство юмора, хорошее настроение, добрая шутка – являются теми вещами, которые отличают мусульманина. Вызывать в окружающих веселье весьма похвально с точки зрения Шариата. Ислам приветствует, когда верующий доставляет людям радость в большей степени, чем хмурый аскетизм. Но при этом предписывается ряд норм, которые следует соблюдать, даже 1 апреля, в т. н. День смеха, чтобы, шутя, не выходить за границы, определенные Всевышним.

1. Даже при самой острой и веселой шутке не следует смеяться гомерическим смехом, хохотать, кричать громким голосом. Прилично улыбаться, спокойно выражать свой восторг, - это демонстрирует уважение к окружающим. Ислам не одобряет истерический, чрезмерный смех. В хадисе, переданном Тирмизи, Ахмадом и Маликом, говорится: «Пророк (мир ему и благословение) не смеялся, а только улыбался».

2. Шутка должна быть правдивой. Когда сподвижники сказали: «Оказывается, и ты тоже шутишь, о, Посланник Аллаха!», Пророк (мир ему и благословение) сказал: «Я шучу, но говорю только то, что истинно». Можно веселить окружающих двусмысленно, если хотя бы одна сторона шутки правдива. Но Ислам запрещает шутить, используя обман, даже первого апреля. Даже в этот день неправда остаётся неправдой.

3. Нельзя ради шутки выдумывать небылицы, странные, нереальные ситуации. В хадисе, переданном Тирмизи, говорится: «Несчастьем, бедствием человека можно считать выдумывание ради забавы таких событий, которых вовсе не было».

4. Юмор и шутки уместны только в подходящей момент и с соответствующими людьми. Не следует шутить со старшим по возрасту, с учителями, с учеными, с руководством, с человеком, который не понимает шуток, обижается на них, и с посторонней женщиной. Также и женщине не следует шутить с посторонним мужчиной. Словом, везде, где юмор не уместен.

5. Шутка должна быть умной, адекватной ситуации, понятной окружающим, не обидной, не унижающей достоинство человека или его семьи.

В хадисе, переданном Муслимом, сказано: «Мусульманин - брат мусульманина, так пусть же они не унижают и не притесняют друг друга. Унижение же единоверца - большой грех. Поэтому мусульманину запрещено унижать братьев по вере, ему запретны их кровь, их богатство и честь».

6. Не одобряется забавлять окружающих так, чтобы шутка превалировала над серьезностью, и так много, чтобы мусульманина прозвали хохмачом и т. д. Это унижает достоинство человека, люди не будут воспринимать его всерьез и станут также подшучивать над ним. В этой связи Пророк (мир ему и благословение) запретил шутить слишком много, отмечая, что излишний смех убивает сердце.

Бесконечные шутки и хохот не являются признаком мусульман. Коран одобряет тех, кто уходит от тех, кто постоянно смеется. (Исключением в данном случаи являются те, кто занимаются юмором профессионально).

7. Нарушением этики Ислама считается направлять оружие в шутку на брата, пугая его, или наезжать на него на машине и т .д. В хадисе, переданном Бухари и Муслимом, говорится: «Вы не направляйте оружие на брата своего. Ведь шайтан может овладеть твоими действиями - и оружие выстрелит. Тогда же ты попадёшь в огненную яму».
8. Нельзя шутить на запрещенные темы, например, рассказывать пошлые истории, разглашать интимные подробности, использовать хулу и клевету.

zarafat yaxşı şeydir, hədəfini və şəxsini biləsən.Ozunu də gulunc etmiyəsən!

Есть великий афоризм Ксенофорта "Мудрость гораздо лучше силы."

Коран одобряет тех, кто уходит от тех, кто постоянно смеется

. -вот это фраза мне очень понравилась
А каком аяте написано? незнаете?

Коран одобряет тех, кто уходит от тех, кто постоянно смеется

. -вот это фраза мне очень понравилась
А каком аяте написано? незнаете?

Они не свидетельствуют лживо (или не присутствуют при лживых разговорах), а когда проходят мимо праздного, то проходят с достоинством.


http://quran.az/25/72/tran:2

AŞOT bizimlə zarafat elədi o taydan,qanmadiq,biz də zarafat elədik,əvəzində AŞAOT susdu! Gərək bu movzuya baxaydi və ağir gunlər yaşamazdi o zaman!

Сообщение отредактировал MIROTVORES70: 20 марта 2010 - 11:45