عفان بن مسلم، عن حماد بن سلمة، عن علي بن زيد: أن عاتكة بنت زيد كانت تحت عبد الله بن أبي بكر، فمات عنها، واشترط عليها أن لا تزوج بعده، فتبتلت، وجعلت لا تزوج، وجعل الرجال يخطبونها، وجعلت تأبى، فقال عمر لوليها: اذكرني لها. فذكره لها، فأبت عمر أيضاً.
فقال عمر: زوجنيها. فزوجه إياها.
فأتاها عمر، فدخل عليها، فعاركها حتى غلبها على نفسها، فنكحها، فلما فرغ قال: أف، أف، أف. أفف بها. ثم خرج من عندها، وتركها لا يأتيها.
فأرسلت إليه مولاة لها: أن تعال، فإني سأتهيأ لك
Əffan b. Müslim - Həmmad b. Sələmə - Zeyd b. Əli sənədi ilə rəvayət edilir ki, Atikə Abdullah b. Əbu Bəkrin həyat yoldaşı idi, Abdullah öldü, ancaq o, ölümündən əvvəl Atikə ilə şərtləşmişdi ki, ondan sonra başqası ilə ailə qurmasın. Onunla evlənmək istədilər, ancaq o qəbul etmədi. Ömər onun vəlisinə dedi: Ona mənim haqqımda danış. Atikənin vəlisi onunla danışdı, lakin Atikə etiraz etdi. Ömər dedi: Onu mənə ərə ver. Beləliklə, o, Atikəni Ömərə ərə verdi. Onlar təklikdə qaldıqda Atikə yatağa getməkdən boyun qaçırdı, Ömər isə onu ram edənə qədər fiziki güc tətbiq etdi. Ömər işini bitirdikdən sonra “Of, of, of” – deyə çıxdı və Atikəni tərk etdi. O (Atikə) onun (Ömərin) yanına öz səlahiyyətli nümayəndəsini göndərdi: Geri dön, mən səninlə olmağa hazıram.
Təbəqatul-Kübra, İbn Səd, 8/265
Həmçinin, Müttəqi Hindi bu rəvayəti "Kənzül-Ümmal"-da qeyd etmişdir. Kənzül-Ümmal, №37607
Rəvayətin sənədi:
1. Əffan b. Müslim
İbn Həcər əl-Əsqəlani deyir:
[424] ع الستة عفان بن مسلم بن عبد الله الصفار أبو عثمان البصري
Əffan b. Müslim b. Abdullah əl-Səffar Əbu Osman əl-Bəsri, Səhih-Sittənin ravisidir.
Əbu Hatim deyir: ثقة إمام - İmamdır, siqədir. İbn Muin, İbn Səd, İbn Xərraş, İbn Qəni, əl-İcli və bir çoxları onu siqə, sədiq hesab edərək, rəvayətlərinə etmad etmişlər.
MƏNBƏ
2. Həmmad b. Sələmə
[14] خت م 4 البخاري في التعاليق ومسلم والأربعة حماد بن سلمة بن دينار البصري أبو سلمة مولى تميم
Buxari (təliqində), Səhih Müslim və Səhih-Sittənin qalan 4 kitabının ravisidir.
1499- حماد ابن سلمة ابن دينار البصري أبو سلمة ثقه عابد أثبت الناس في ثابت وتغير حفظه بأخرة من كبار الثامنة مات سنة سبع وستين خت م
Siqə və abid şəxsdir.
Təqribut-təhzib”, 1/178
[2751] حماد بن سلمة بن دينار الربعي أبو سلمة البصري الإمام
Burada isə İbn Həcər onu İMAM adlandırır.
Lisanul-mizan, 7/203
İbn Muin, Zəhəbi, əl-İcli, əl-Saci və digərləri də onu "siqə" və "etibarlı" hesab ediblər.
3. Əli b. Zeyd
[545] بخ م 4 البخاري في الأدب المفرد ومسلم والأربعة علي بن زيد بن عبد الله بن أبي مليكة زهير بن عبد الله بن جدعان بن عمرو بن كعب بن سعد بن تيم بن مرة التيمي
Buxari (Ədəbul-Müfrəd), Səhih Müslim və Səhih-Sittənin qalan 4 kitabının ravisidir.
Təhzibut-Təhzib, 7/283
Bəzi alimlər tərəfindən cərhə məruz qalsa da İbn Həcər "Fəthul-Bari", 11/82-də onu "səduq" adlandırıb. əl-İcli "onun haqqında pis şey eşitməmişəm" deyir (Təhzibul-Kamal, 20/438). Yaqub b. Şeybə isə "siqə" sayır,(Təhzibul-Kamal, 20/438) əl-Saci də onu etibarlı hesab edənlər arasındadır (Təhzibut-Təhzib, 7/324).
Göründüyü kimi rəvayətimizin sənədi səhihdir.
P.S. Ərəbcə bilənlər tərcüməni təkmilləşdirməyə yardım etsələr minnətdar olaram. Farsca bilənlər də yardım edə bilərlər. FARSCA MƏNBƏ BURADA 12-ci rəvayət.