P.S əslində çoxdurlar,bir azının səhih olmaması sübuta yetirilsə bəsdir
Əli (r.a) daima xütbələrində deyərdi: “Allahım! Raşid xəlifələrini islah etdiyin kimi, bizi də islah et!” Ondan soruşanda ki; “onlar kimlərdir?”, cavabında İmam belə demişdir: “Onlar iki sevimli, İslamın şeyxləri, hidayət rəhbərləri və Peyğəmbər (s.a.s) dən sonra özlərinə tabe olunan Qureyşin kişiləri: Əbu Bəkr və Ömərdir. Kim onlara tabe olsa qorunar, onların izi ilə gedən isə doğru yolda olar.”(Tusi “Təlxisuş-Şəfi” 2/428).
“Əli (r.a) müntəzəm olaraq Peyğəmbər (s.a.s) məscidini ziyarət edərdi və orada Əbu Bəkrin arxasında namaz qılardı.Bununla da ona dostluğunu,rəhbərliyini təsdiq edərdi.”(Təbərsi “İxticac”səh 53)
İmam Zeynalabiddin əl-Həşr surəsinin 8-10 cu ayələri ilə Əbu Bəkr, Ömər və Osmanı Rafizilərə qarşı müdafiə etmişdir.(“Kəşful-ğummə”2/291)
0)İmam Baqir demişdir: “Allah, Əbu Bəkrə Siddiq(doğrucul) deməyənin sözünü nə bu dünyada, nə də axirətdə təmizə çıxarmaz.”(“Kəşful-ğummə”2/36
Cabir Cufi rəvayyət edir ki,bir dəfə İmam Baqir onunla vidalaşan zaman ona demişdir: “Kufə əhlinə bildir ki,mən Əbu Bəkr və Ömərdən üz döndərənlərin günahını bölüşmürəm.(“Hilyətul auliyyə” c.3,səh 39,137)
Zeyd ibn Əliyə (İmam Zeynəlabiddinin oğlu) sual verdilər: ”Allah səni əhv etsin.Əbu Bəkr və Ömər baradə nə deyirsən?
Cavab verdi: ”Allah onları əhv etsin.Mən qohumlarımdan və babalarımdan onlar haqqında xeyirdən başqa bir söz eşitmədim.” (“Qiyamlar” Səid Muhəmməd Həsən Kəşani səh 181,Qum 2005)