Danilmaz faktlar

İnkar edilməz həqiqətlər...


1- İmam Hüseynin zövcəsi- Həfsə bint Abdurrahmən (Əbubəkr əs-Siddiqin nəvəsidir)
2- Musa əl-Kazimin zövcəsi- Ummu Fərva (Əbubəkr əs-Siddiqin oğlu Abdurrahməndən olan qız nəticəsidir)
... 3- İmam Əlinin qızı Ummu Kulsum- əri Ömər ibnul Xattab
4- İmam Hüseynin qızı Fatimə- əri Abdullah bin Amr (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
5- İmam Hüseynin qızı Səkinə- əri Zeyd bin Ömər (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
6- İmam Əlinin Həsəndən olan qız nəticəsi Ummul Qasim - əri Mərvan ibnul Ə’bən (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)


Əhli-Beytin öz övladlarına verdikləri adlar:

1- Ömər əl-Əkbər ibn Əli ibn Əbu Talib
2- Ömər əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
3- Osman əl-Əkbər ibn Əli İbn Əbu Talib
4- Osman əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
5- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib
6- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib (Leyla bint Məsuddan olan oğlu)
7- Ömər ibn Muhəmməd ibn Əli ibn Əbu Talib
8- Əbu Bəkr ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
9- Ömər ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
10- Talha ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
11- Əbu Bəkr ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
12- Ömər ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
13- Aişə bint. ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
14- Ömər ibn ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
15- Əbu Bəkr ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
16- Ömər ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
17- Aişə bint Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
18- Aişə bint Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq

ZeynəlAbidin ibn Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talin – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.
Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.



İstifadə edilən mənbələr:

- Tarix ət-Təbəri, 3/162, 343
- İbn Kəsir, əl-Bidəyə van-Nihəyə, 8/189
- Əbul Həsən əl-Ərdəbili, Kəşful Ğummə, 1/140; 2/64, 67-68, 90, 199, 217, 334; 3/10, 29, 60;
- Tarixul Yə’qubi, 2/213;
- əl-Fusulul Muhimmə, səh. 283
- ət-Təbərsi, İləmu əl-Variy, səh. 203
- Mufid, əl-İrşad, səh. 186, 248
- Əbul Fərac əl-Əsfəhəni, Məqatilut Talibin, səh. 78, 83, 119, 142, 561-562.
-Məclisi, Ciləul-U’yun, səh. 182, 582
- Məclisi, Bihərul-Ənvar, 42/ 120
- Məsudi, ət-Tənbih vəl İşraf, səh. 263
- Məsudi, Ənvarun-Numəniyyə, 1/371
- Kuleyni, Furu əl-Kəfi, 2/115, 141; 6/117
- Tusi, Təhzibul-Əhkəm, 2/380
- Mufid, İnkah Əmiril-Mu’minun min Ömər
- Muntəhə əl-Əməl, 1/526-527, 528
- Həyətu əl-İməm əl Huseyn, 1/262, 270
- Yəumi Taf, səh.171-174, 175-179
- Məzəlim Əhli Beyt, səh. 257, 258
- Mənəqıb Əli Əbu Talib, 3/304, 305.
- Əli əl-Ələvi, əl-Mufdi fi Ənsabul-Talibiyyin, səh. 17
- Seyyid Murtaza, Cəvab əs-Sual ən Vəch Tazvic Əmiril-Mu’minin İbnətəhu min Ömər
- əl-Məhuzi, Təzvic Ömər li-Ummu Kulsum
- Ağa Buzurğ Tehrani, Kitəb əz-Zariə- 5/184
- Muhəmməd əl-Bəğdadi, əl-Munəmməq fi Əkbər Qureyş, səh. 301
- İbn Səa’d, ət-Təbəqatul Kubra, 8/338
- Cəmi ər-Ruvat, 1/109
- İbn Cərir ət-Təbəri, Tarixul uməm vəl muluk, 5/153-154

____________________

omer adinda 27 osman adinda da 26 dan cox sehabe olub. Ne olsun?eger ad qoymag sevgi elametidirse niye omer,abubekir ve osmanin ovladlarinin adi peygemberin adi olmayib?hem de adlar onlara xatir qoyulmayib ki,ve ya Imamlar es sehabelerinin de adlarindan yezid,omer,osman olub.hetta birinin adi shimir ibni yezid olub.soz tapdinizda.ele dushunursen ki ad sevgi elametidir onda omer niye peygember adini qoymagi qadagan edir? Buna cavab ver hele cox suallar gelecek.

Lap tochnu bilirsen qaynatasi olub Imam Alinin(as) omer?nezere alsaq 30 yash hele ozunden boyuk olub ve en balaca qiz ovladlarindan olub umm Kulsum gor ne qeribe menzere alinir?

İnkar edilməz həqiqətlər...


1- İmam Hüseynin zövcəsi- Həfsə bint Abdurrahmən (Əbubəkr əs-Siddiqin nəvəsidir)
2- Musa əl-Kazimin zövcəsi- Ummu Fərva (Əbubəkr əs-Siddiqin oğlu Abdurrahməndən olan qız nəticəsidir)
... 3- İmam Əlinin qızı Ummu Kulsum- əri Ömər ibnul Xattab
4- İmam Hüseynin qızı Fatimə- əri Abdullah bin Amr (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
5- İmam Hüseynin qızı Səkinə- əri Zeyd bin Ömər (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
6- İmam Əlinin Həsəndən olan qız nəticəsi Ummul Qasim - əri Mərvan ibnul Ə’bən (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)


Əhli-Beytin öz övladlarına verdikləri adlar:

1- Ömər əl-Əkbər ibn Əli ibn Əbu Talib
2- Ömər əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
3- Osman əl-Əkbər ibn Əli İbn Əbu Talib
4- Osman əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
5- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib
6- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib (Leyla bint Məsuddan olan oğlu)
7- Ömər ibn Muhəmməd ibn Əli ibn Əbu Talib
8- Əbu Bəkr ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
9- Ömər ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
10- Talha ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
11- Əbu Bəkr ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
12- Ömər ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
13- Aişə bint. ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
14- Ömər ibn ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
15- Əbu Bəkr ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
16- Ömər ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
17- Aişə bint Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
18- Aişə bint Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq

ZeynəlAbidin ibn Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talin – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.
Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.



İstifadə edilən mənbələr:

- Tarix ət-Təbəri, 3/162, 343
- İbn Kəsir, əl-Bidəyə van-Nihəyə, 8/189
- Əbul Həsən əl-Ərdəbili, Kəşful Ğummə, 1/140; 2/64, 67-68, 90, 199, 217, 334; 3/10, 29, 60;
- Tarixul Yə’qubi, 2/213;
- əl-Fusulul Muhimmə, səh. 283
- ət-Təbərsi, İləmu əl-Variy, səh. 203
- Mufid, əl-İrşad, səh. 186, 248
- Əbul Fərac əl-Əsfəhəni, Məqatilut Talibin, səh. 78, 83, 119, 142, 561-562.
-Məclisi, Ciləul-U’yun, səh. 182, 582
- Məclisi, Bihərul-Ənvar, 42/ 120
- Məsudi, ət-Tənbih vəl İşraf, səh. 263
- Məsudi, Ənvarun-Numəniyyə, 1/371
- Kuleyni, Furu əl-Kəfi, 2/115, 141; 6/117
- Tusi, Təhzibul-Əhkəm, 2/380
- Mufid, İnkah Əmiril-Mu’minun min Ömər
- Muntəhə əl-Əməl, 1/526-527, 528
- Həyətu əl-İməm əl Huseyn, 1/262, 270
- Yəumi Taf, səh.171-174, 175-179
- Məzəlim Əhli Beyt, səh. 257, 258
- Mənəqıb Əli Əbu Talib, 3/304, 305.
- Əli əl-Ələvi, əl-Mufdi fi Ənsabul-Talibiyyin, səh. 17
- Seyyid Murtaza, Cəvab əs-Sual ən Vəch Tazvic Əmiril-Mu’minin İbnətəhu min Ömər
- əl-Məhuzi, Təzvic Ömər li-Ummu Kulsum
- Ağa Buzurğ Tehrani, Kitəb əz-Zariə- 5/184
- Muhəmməd əl-Bəğdadi, əl-Munəmməq fi Əkbər Qureyş, səh. 301
- İbn Səa’d, ət-Təbəqatul Kubra, 8/338
- Cəmi ər-Ruvat, 1/109
- İbn Cərir ət-Təbəri, Tarixul uməm vəl muluk, 5/153-154

____________________

Bismillah,mənbələrin bəziləri sizin kitablardır(bizə höccət deyil,bu qaydanı qandıra bilmədik biz vovalara),digərləri bizim hədis kitabları...Hər hədisi qəbul edirsən???Bircə Ömərlə Ümmu Gülsümün nikahı haqda səhifələrdən ibarət mövzu var,gör bunu xırdalasaq nə olar????Heç olmasa birini SƏHİH mənbə ilə sübut edin..İkincisi də,kiminsə adını qoymaq heç də ona olan sevgidən deyil!!Ola bilər,başqa həmin adda dostu olsun,məsələn,Osman adında İmam Əlinin(ə) səhabəsi olub,hə necədü??O hədisi niyə yazmırsız ki,İmam(ə) buyuru,"qardaşım Osmanın adını qoyuram"

Hər yola əl atırlar amma xeyri yoxdu. Bircə bu qalmışdı. Bunu şiələrin əleyhinə olan bir şey olduğunu fikirləşənlər bilməlidilər ki, 7-ci əsrdə belə şeylərə fikir vermirdilər. Zalımın və ya pis bir şəxsin adını öz övladına qoymamaq anlayışı son dövürlərdə meydana gəlib. İşiniz gücünüz yoxduda bilmirsiz neyniyəsiz.

Nə olsun ki Kənan da Nuh peyğambərin oğlu idi.....

İnkar edilməz həqiqətlər...

Bu yazdığıvın əksəriyyəti fakt deyil. Faktlarıvın çoxu danılandır.
Vəhabilər, bəsdirin təkrara yol verdiniz. Bunlar artıq forumda müzakirə olunub.

Сообщение отредактировал Vey-sal: 15 января 2012 - 23:08

Bu yazdığıvın əksəriyyəti fakt deyil. Faktlarıvın çoxu danıloandır.
Vəhabilər, bəsdirin təkrara yol verdiniz. Bunlar artıq forumda müzakirə olunub.

ozude nece muzakire! alinlarina vurulub !

Özünə nə yaxşı nik götürmüsən AZERİTÜRK!!! İbrahim peyğəmbərin kafir əmisinin adı AZƏR olub!!!

Beli,bunlar subut edirki, ehli beyt ile sehabeler arasinda hec bir dushmencilik olmayib, bu dushmencilik rafizilerin uydurmasidir, eger bu faktlari gormek istemirsinizse bu sizin boyuk problemde oldugunuzu deyir.
hec bir insan oz dushmeninin adini oz ovladina vermez, hec kim dushmen nesille qohum olmaz,qiz verib qiz almaz.Hec kim dushmen olan Ebu Bakrin adini ozune kunye goturmez. Hec bir delil subut lazim deyil,bu faktlar rafizi eqidesinin belini qirir.

Сообщение отредактировал AZERITURK: 16 января 2012 - 17:02

Səhabələr dediydə cəm gedirda əlbətdəki az bir qismi deyilsə çoxusu dönük çıxıb.İndi mazdamaqçun uydurma bir hədislə yol düzəldiblər guya ən yaxşı əsr Peyğəmbərin (s) əsri olub.Əsr necə ən yaxşı ola bilər?Cahiliyyət dövrü olub.Peyğəmbər (s) təbliğ edib yayıb İslamı bunun əsrə nə dəxli?Sonrada Əhlibeytin(əs) məqamların qəsb ediblər zalım xəlifələr gedə-gedə çöküb xilafət.Səhabə olsun tabein olsun məsum deyil hamısı.14 məsumdur günahsız besətdən biyana.Ona görədə lazımi şərtlərə cavab verən səhabə tabein deyilsə qalanı məqbul sayılmır.Mənfi fel qoul və təqriri baxımından.
Özdə Əhlibeytin(əs) onlardan onlarında Əhlibeytdən (əs) zindeyi zəhləsi gedib.Hətta vurşublarda ya sözlə ya silahla.

Сообщение отредактировал Mumin: 16 января 2012 - 22:34

Muhterem kardeşim, bir ayeti yorumlarken bir taraftan ayette bulunan karineler dikkate alınmalı, diğer taraftan yapılan yorumun kesin kabullere ve akli ölçülere ters düşmemesine dikkat edilmelidir. Ehlisünnet ön kabulleri olan "Sahabenin hepsinin istisnasız adil olduğu" görüşüne gerçi bazı ayetleri de delil olarak göstermektedirler. Ama maalesef bu ayetleri yorumlarken hem ayetteki bazı karineleri görmezden geliyorlar, hem de bunların bir çok kesin kabullere ve akli ölçülere ters düştüğüne dikkat etmiyorlar. Mesela delil olarak gösterdikleri ayetlerden birisi sizin de değindiğiniz Rıdvân biatiyle ilgili Fetih Suresi'nin 18. ayetidir. Ayetin metni şöyledir:

"Andolsun o ağacın altında sana biat ederlerken Allah, müminlerden razı olmuştur. Kalplerinde olanı bilmiş onlara güven indirmiş ve onları pek yakın bir fetih ile mükâfatlandırmıştır." (Fetih, 18)

Onlar, bu ayete dayanarak ağaç altında Allah Resulü'yle biat eden her kesin Hakk'ın rızasına mahzar olduklarını iddia etmektedirler. Oysa eğer dikkat edilirse, ayetin içindeki "mu'min" kavramı bunu yeteri kadar açıklamaktadır. Evet biz de gerçek anlamda mu'min olan ve bu imanlarını sonuna kadar devam ettiren sahabeden razı olduğunu kabul ediyoruz. Aksi de düşünülemez zaten. Ancak orada bulunup, hatta zahirde biat bile eden, ama batında bu sıfata (iman) sahip olmayan kimseleri kapsaması ne şer'an ve ne de alken mümkün değildir. Tarihler bize nifakları hemen herkes tarafından bilinen Abdullah İbn-i Ubeyy gibi bazıları da oradaydı ve zahirde biat bile ettiler! Oysa hiçbir insaf ve iz'an sahibi olan, onların ayette zikredilen razı olunanlardan olduğunu söyleyemez.

Tevbe suresinin 100. ayetinde de durum farklı değildir. Önce ayetin metnini görelim:

"Muhacir ve Ensar'dan İslâm'a ilk önce girenlerin başta gelenleri ve iyi amellerle onlara tâbi olanlar var ya, işte Allah onlardan razı oldu, onlar da Allah'dan razı oldular ve onlara, altlarında ırmaklar akan cennetler hazırladı ki, içlerinde ebedi kalacaklar. İşte büyük ve muhteşem kurtuluş budur." (Tevbe, 100)

Yine bu ayetin zahirine dayanarak ve maalesef ayetteki karineleri, kesin kabulleri ve akli ölçüleri dikkate almadan sahabenin hepsinin adil ve cennetlik olduğuna hükmetmişlerdir.

Örneğin Muhammed b. Ka'b-i Karzî'ye "Resulullah'ın ashabı hakkında ne düşünüyorsunuz?" diye sorulduğunda, "Resulullah'ın ashabının hepsi istisnasız cennetliktir; ister iyilik ehli olmuş olsunlar, isterse kötülük!!" diye cevap vermiştir. "Peki neye dayanarak bunu söylüyorsunuz?" denildiğinde de söz konusu ayeti (Tevbe, 100) delil olarak göstermiş ve şartsız bir şekilde Sahabe'den razı olduğunu beyan etmiştir. Oysa devamında tabiîlerden bahsederken yanına şart koşmuş ve "İyilikle (veya iyi bir şekilde) onlara tâbi olanlar.." tabirini kullanmıştır. Yani sahabeye tabii olanlar ancak, iyi amellerle onlara tabi olur veya iyi bir şekilde onara tabi olurlarsa, Allah'ın rızasına mazhar olabilirler!" (El-Menar ve Fahr-i Râzî Tefsirleri, Tevbe Suresi'nin100. ayetinin tefsirinde)

Bu muhteremler, bu sözü söylerken neden bu sözün sonunun nereye varacağını oturup düşünmezler? Bunu anlamak mümkün değil. Lütfen bir düşünün Allah-u Teala başkalarını ancak, sahabeye iyi bir şeklide uyduklarında veya iyi amellerle uyduklarında Allah'ın rızasını kazanacaklarını söylüyor. Şimdi düşünün bir sahabi Muhammed b. Ka'b'ın tabiriyle kötülük ehli olacak, ondan sonra da ona birisi iyi bir şekilde uyacak? Bu nasıl mümkün olabilir?! Bir kimsenin kötülüğüne uymayı "iyilikle" nasıl vasıflandırabiliriz? Bu mümkün mü? Bunu bizim nakıs aklımız çelişki olarak görebiliyor da (haşa) Allah-u Teala göremiyor mu? Oysa kendisi kitabında açık bir şekilde ".. Allah kötülüğü emretmez. Allah'a karşı bilmediğiniz şeyleri mi söylüyorsunuz?" (A'raf, 28) buyuruyor.

Yine Nahl Suresi'nde buyuruyor ki: "Şüphesiz ki Allah, size adaleti, iyilik yapmayı ve yakınlara bakmayı emreder; hayasızlıktan, fenalıktan ve azgınlıktan nehyeder. Öğüt almanız için size böyle öğüt verir." (Nahl, 90)

Şimdi iyiliği emredip kötülükten sakındıran ve asla kötülüğe emretmediğini belirten Allah (c.c), nasıl olur da dönüp sahabe kötülük ehli bile olsa, onlara tabi olmayı iyilik olarak nitelendirebilir? Tabi olanlarda, iyiliklerde tabi olmayı veya iyilikle tabi olmayı rızasına şart koşan Allah, bil-evla tabi olunan ve örnek olanda iyiliği şart bilir. Ancak bu aklen ve mantıken açık oluğu için bunu açıklamaya gerek yoktur. Örneğin Allah-u Teala anne-baba hakkında şöyle buyuruyor:

"Rabbin kesin olarak şunları emretti: Ancak kendisine ibadet edin, anne ve babaya iyilik edin. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, sakın onlara "öf" deme ve onları azarlama. İkisine de tatlı ve güzel söz söyle." (İsrâ, 23)

Ayet-i Kerime'de "anne-babaya "öf" demeyin" buyurduğu için, birisi kalkıp da anne-babasını dövüp söver ve "Kur'an "öf" demeyin demiştir. Dövme ve sövme diye bir açıklama ve kayıt yoktur. Dolayısıyla benim bir suçum yoktur" diyebilir mi? Her akıllı insan şunu anlar ki bir "öf" demek yasaklanıyorsa, ondan çok daha önemli olan dövmek sövmek gibi şeyler haydi haydi yasak olur. Bunun ismine fıkıhta "tarik-i evleviyet" denir.

Yukarıdaki ayette de benzer bir durum söz konusudur. Yani uyan ve tabi olan kimsede "iyilik" şart koşuluyorsa, uyulan kimde de bunun şart olması daha evla ve daha önemlidir. Öte yandan Resulü'ne dahi İlahi hükümlerde hiçbir ayrıcalık tanımayan ve "O, bize isnâden bazı sözler uydurmaya kalkışsaydı * Elbette biz onu bundan dolayı kuvvetle yakalardık. * Sonra da onun şah damarını koparırdık! * O vakit sizden hiçbiriniz ona siper de olamazdınız!" (Hâkka, 44 ila 47) buyuran Allah her şeye rağmen başkalarına böyle bir ayrıcalığı nasıl tanıyabilir?! "Allah indinde sizin en üstününüz, en takvalı olanınızdır." (Hucurât, 13) buyuran Allah böyle haksız ve yersiz bir ayrıcalığı sahabeye nasıl tanıyabilir? Esasen böyle bir ayrıcalığı birilerine tanımak, açık bir şekilde onları günah ve yanlışa teşvik değil de nedir?! "Siz ne yaparsanız yapın, ben yine de sizden razıyım" demek değil mi?" Bu ise yüzlerce Kur'an ayetine ters düşmüyor mu? Allah-u Teala neden ve niçin bazı kullarına bu ayrıcalığı tanısın? Bu o âdil Rabb'ın adaletine açık bir şekilde ters düşmüyor mu?..

Burada konumuza ışık tutacak bir olayı bizzat Kur'an ayetlerine dayanarak anlatmakta fayda görüyorum. Bakın A'raf Suresi'nde Önce Allah'ın kendisine ayetler, (ilim ve irfan) verdiği birisinden bahsediyor ki daha sonra bu ilahi lütfün kadrini bilmediği için, Şeytan'a kul olmuş ve önceden sahip olduğu her şeyi kaybedip kötü bir akibete düçar olmuştur. Olay kısaca şöyledir ki: Tarihlerin de yazdığına göre Bel'âm Bâurâ isminde birisi Hz. Musa (a.s)'ın zamanında yaşıyordu ki aynı zamanda Hz. Musa'nın akrabası ve talebesi de oluyordu. Bu adam Hz. Musa'nın elinde yetişip bir çok İlahi ayet ve ilme sahip olmuş ve manevi açıdan öyle bir makama ulaşmıştı ki müstecab-üd dave (duası kabul olan) birisi haline gelmişti! Hatta bazen Hz. Musa'nın temsilcisi olarak bazı yerlere tebliğe gidiyordu! Ama maalesef daha sonra Firavun'un vaatlerine kanarak nefsine uyup önceden sahip olduğu bütün makam ve derecelerini kaybetmiştir. Öyle ki artık (mealini vereceğimiz ayette de görüldüğü üzere) Allah-u Teala ondan bir köpek olarak bahsetmektedir! İlginçtir ki Allah-u Teala ısrarla Resulü'ne bu kıssayı bir ibret olsun diye ümmetine anlatmayı emretmektedir!

Söz konusu ayetlerim meali şöyledir:

"Onlara, kendisine âyetlerimizi sunduğumuz o adamın kıssasını da anlat; âyetlerden sıyrılıp çıktı, derken onu şeytan arkasına taktı, en sonunda da helak olanlardan oldu. * Ve eğer dileseydik onu o âyetlerle yüceltirdik, fakat o yere (dünyevî ve nefsânî şeylere) saplandı kaldı ve kendi keyfinin ardına düştü. Artık onun ibret verici hali o köpeğin haline benzer ki, üzerine varsan da dilini uzatır solur, bıraksan da solur. İşte bu, âyetlerimizi inkâr eden kavmin misalidir. Bu kıssayı iyice anlat, belki biraz düşünürler." (A'raf, 175-176)

Demek ki bir insanın bir zaman iyi olması, onun sonuna kadar öyle kalacağına delil olamaz. İnsan son nefesini alıncaya kadar imtihana tabidir. Önemli olan insanın iyi halini sonuna kadar devam ettirebilmesidir. Bir büyük alimin tabiriyle mu'min olmak önemli değil, mu'min kalabilmek önemlidir. Kur'an bazı ayetlerinde açık bir şekilde önce iman edip sonra kafir olan bazılarından bahsetmektedir. Bu ayetler sahabe zamanında indiğine göre demek ki bazıları iman ettikten sonra bu imanlarını kaybetmişlerdir:

"Şüphesiz imanlarının arkasından küfreden, sonra da küfrünü artırmış olanların tevbeleri asla kabul olunmaz. İşte onlar sapıkların ta kendileridir." (Âl-i İmrân, 90)

"İman edip sonra kafir olan (inkâr eden), sonra iman edip tekrar inkâr eden, sonra da inkârlarında ileri gidenleri Allah ne bağışlayacak, ne de doğru yola eriştirecektir." (Nisâ, 137)

"Yeminlerini kalkan yapıp (insanları) Allah'ın yolundan çevirdiler. Onların yaptıkları ne kötüdür! * Bunun sebebi şudur: Onlar inandılar, sonra kafir oldular (inkar ettiler); bu yüzden kalplerinin üzeri mühürlendi. Artık onlar anlamazlar." Münâfikûn, 2-3)

Allah Resulü'nün zevceleri hem sahabidirler, hem de Peygamber hanımı. Eğer bu dinde sırf sahabi olmakla birilerine bir ayrıcalık söz konusu olsaydı, onlar bunu her kesten daha çok hak etmiş olurlardı! Oysa bakın Kur'an-ı Kerim onlar hakkında ne buyuruyor:

"Ey peygamber! Hanımlarına şöyle söyle: "Eğer dünya hayatını ve ziynetini istiyorsanız, haydi gelin, sizi donatayım ve güzellikle bırakıp salıvereyim. * Yok eğer Allah ve Resulünü ve ahiret yurdunu istiyorsanız, haberiniz olsun ki Allah içinizden güzellik edenlere pek büyük bir ecir hazırlamıştır. * Ey peygamberin hanımları! sizden her kim bir terbiyesizlik ederse ona azap iki kat katlanır. Bu Allah'a göre çok kolaydır. * Yine sizden her kim Allah'a ve Resulü'ne boyun eğer, salih bir amel işlerse, ona da mükâfatını iki kat veririz. Hem onun için bol bir rızık hazırlamışızdır. * Ey peygamberin hanımları! Siz kadınlardan herhangi biri gibi değilsiniz. Eğer takva ile korunacaksanız, konuşurken kırıtmayın da kalbind4e bir hastalık bulunan kimse tamaha düşmesin. Güzel ve dosdoğru söz söyleyin." (Ahzâp, 28 ila 32)

Gördüğünüz gibi Allah-u Teala, değil onlara bir ayrıcalık tanımak, tam tersine sorumluluklarının başkalarına nazaran bir kat daha ağır olduğunu (örnek oldukları için), bundan dolayı da hem sevapları hem de veballerinin başkalarına nazaran bir kat daha fazla olduğunu vurgulamaktadır. Sünni kardeşlerimiz ise yaptıkları yanlışların bir kat vebalini dahi vermek bir yana yaptıklarından sorumlu olmadıklarını söylüyorlar! Ne kadar da uzaktır bu mantıkları Kur'an'ın mantığından!!

Rabbim hepimize doğruları görebilmek için basiret ve feraset versin ve onlara cesaret ve samimiyetle tabi olabilmeyi nasip buyursun. Amin!

Beli,bunlar subut edirki, ehli beyt ile sehabeler arasinda hec bir dushmencilik olmayib, bu dushmencilik rafizilerin uydurmasidir, eger bu faktlari gormek istemirsinizse bu sizin boyuk problemde oldugunuzu deyir.
hec bir insan oz dushmeninin adini oz ovladina vermez, hec kim dushmen nesille qohum olmaz,qiz verib qiz almaz.Hec kim dushmen olan Ebu Bakrin adini ozune kunye goturmez. Hec bir delil subut lazim deyil,bu faktlar rafizi eqidesinin belini qirir.

1. Əbu Quhafənin oğlu Əbu Bəkr adını Müəllif hüquqları agentliyində qeydiyyatdan keçirmişdi? Yoxsa mən oğluma Əbu Bəkr adı qoysam, onun şərəfinə qoymalıyam? Hz.Əlinin səhabəsi yox idi bəyəm o adda və ya künyədə?


2. Sən hələ bir Əbu Bəkrin anasının adını və özünün adını yaz görək nə olub?


3. Əgər ad qoymaq sevgiyə işarədirsə, niyə Əbu Bəkr, Ömər, Osman, Muaviyə övladlarından heç birinin adını Əli, Həsən və ya Hüseyn qoymayıblar? Hə?


4. Sən hələ bir Ümmü Gülsümə elçilik barədə bir ədəd hədis gətir görək nə baş verib orda?

Hec kim dushmen olan Ebu Bakrin adini ozune kunye goturmez. Hec bir delil subut lazim deyil,bu faktlar rafizi eqidesinin belini qirir.

ey abu bekir aşiqi bir araşdir görek onun əsl adı nə olub?
birdə ki yazılanlara cavab ver qacma.

Siz danin faktlari ve lenet,soyush gondermekde devam edin.Peyqamber salallahu aleyhi ve alihi vesselmden gelen hedisde sehabelere soyenlere lenet edildiyi deyilir. Allahin ve peyqamberinin leneti cox agirdir...Allah momin bendelerini bundan qorusun.

Siz danin faktlari

Hansı faktları?

lenet,soyush gondermekde devam edin.

Axı kim söyüş göndərir???

.Peyqamber salallahu aleyhi ve alihi vesselmden gelen hedisde sehabelere soyenlere lenet edildiyi deyilir.

Hansı sehabələri??

Allahin ve peyqamberinin leneti cox agirdir...Allah momin bendelerini bundan qorusun.

Amin...

Dəyərli Qardaşım!

Diqqət çəkməyi çox yaxşı bacarırsınız!

Mövzunun adını "Danılmaz Faktlar" qoyaraq məni elə bir düşüncəyə saldınız ki, dedim indi nurda nə faktlar var? Siz öz yazdığlarınızın "fakt" olduğuna inanırsınızmı?

Alla ağıl-fikir və ən əsası məntiq versin!!

salam olsun cumlenize....indi bir muselmanin adini pasportda deyisdirib ebu leheb qoysa konkret cehennemlik olacaq???

http://313news.net/forum/index.php?/topic/5380/page__pid__90176#entry90176


bakigeceleri, aleykum əs-salam va rahmətullahi va bərakətuhu!

Sualım müəllifədir :

Muslim rafizi olub ?

Muslimin səhih bildiyi hədisdən açıq-aşkar görünür ki, Əlinin nə Əbu BƏkrlə, nə də Ömərlə arası yaxşı olmayıb.

Nəinki yaxşı olmayıb, hətta, Əli(ə) ikisini də yalançı, günahkar, hiyləgər ( və ya vəfasız ) və xəyanətkar bilirdi.

Görünür kimin belini nə qırır!

Bütün nasibi vahabilərin belini Muslimin bu hədisi qırır.

Yox, əgər, Muslim rafizi olubsa deyin bilək ki, rafizi olub. Yox əgər rafizi olmayıbsa o zaman bu nə hədisdi yazıb ? Bu hədisin şərhi nədir ?


Danılmaz fakt budur ay nasibilər!

Siz buna aydınlıq gətirin! Yoxsa, müsəlmanları təhqir eləməklə hara gedəcəksiz ?

Hələ üstəlik, utanmadan , qara məni basınca , mən qaranı basım misalına uyğun olaraq həyasızlıq edib səs-küy salırsız ki, guya, sizi burda təhqir edirlər.

Elə qələmə verməyə çalışırsız ki, guya, şiələr ancaq söyüş söyür, təhqir edirlər.

Halbuki, sizin alimiviz, əxiviz açıq-aşkar canlı efirdə əxlaqsızlıq edib söyüş söyür, camaatı təhqir edir, özü də günahsız insanları da söyür.

Yəni, gedün bu variantları öz əxilərivizə gəlün!

"DANILMAZ FAKTLAR" ))

Elə də sevincək olub mövzu açıb ki, guya , bu nə isə təzə bir şey kəşf edib və belə ucuz variantlarla gerçək əhli-sünnə əqidəsinin belini qıracaqmış ))

Burda vahabilər dəfələrlə hiylə və yalan işlədiblər, dəfələrlə bu hiylələrini ifşa eləmişik yenə də nəticə çıxarmırlar.

Əvvəla: Nəyə əsasən deyirsiz ki, Əli (ə) övladlarına bu adları adların öz şərəfinə yox, yaxud, başqa hansısa bu adda olan sahabənin şərəfinə yox, MƏHZ SƏHİHİ-MUSLİMİN MÜƏLLİFİNİN DƏ DEDİYİ KİMİ yalançı, günahkar, hiləgər ( və ya vəfasız ) və xəyanətkar hesab etdiyi insanların şərəfinə bu adları qoyub ?

Bunu isbat etməyə bir dəliliniz varmı ?

Varsa, zəhmət olmasa buyurun!

İkincisi: Bundan əlavə kiminsə adını öz övladına qoymaq rəğbəti bildirirsə, o zaman kiminsə adını öz övladına qoymamaq da rəğbətsizliyi bildirir.

Əgər həqiqətən də bu qəsbkarlar Əlinin (ə) onlara "Məhəbbət bəsləməsi" kimi, onlar da ƏLiyə(ə) məhəbbət bəsləyirdilərsə, niyə görə bu qəsbkarlar öz övladlarına Əli(ə), Fatimə(ə), Həsən (ə), Huseyn (ə) adları qoymayıblar ?

Bu iki sual hər zaman mövzudakı kimi iddialar edən nasibilərin , vahabilərin, xəvaricin belini qırır!

İnkar edilməz həqiqətlər...


1- İmam Hüseynin zövcəsi- Həfsə bint Abdurrahmən (Əbubəkr əs-Siddiqin nəvəsidir)
2- Musa əl-Kazimin zövcəsi- Ummu Fərva (Əbubəkr əs-Siddiqin oğlu Abdurrahməndən olan qız nəticəsidir)
... 3- İmam Əlinin qızı Ummu Kulsum- əri Ömər ibnul Xattab
4- İmam Hüseynin qızı Fatimə- əri Abdullah bin Amr (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
5- İmam Hüseynin qızı Səkinə- əri Zeyd bin Ömər (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)
6- İmam Əlinin Həsəndən olan qız nəticəsi Ummul Qasim - əri Mərvan ibnul Ə’bən (Osman ibnul Əffanın nəvəsidir)


Əhli-Beytin öz övladlarına verdikləri adlar:

1- Ömər əl-Əkbər ibn Əli ibn Əbu Talib
2- Ömər əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
3- Osman əl-Əkbər ibn Əli İbn Əbu Talib
4- Osman əl-Əsğar ibn Əli İbn Əbu Talib
5- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib
6- Əbu Bəkr ibn Əli ibn Əbu Talib (Leyla bint Məsuddan olan oğlu)
7- Ömər ibn Muhəmməd ibn Əli ibn Əbu Talib
8- Əbu Bəkr ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
9- Ömər ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
10- Talha ibnul Həsən ibn Əli ibn Əbu Talib
11- Əbu Bəkr ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
12- Ömər ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
13- Aişə bint. ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
14- Ömər ibn ZeynəlAbidin ibnul Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talib
15- Əbu Bəkr ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
16- Ömər ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
17- Aişə bint Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq
18- Aişə bint Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq

ZeynəlAbidin ibn Hüseyn ibn Əli ibn Əbu Talin – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.
Əli Rza ibn Musa əl-Kazim ibn Cəfər əs-Sadiq – kunyəsi Əbu Bəkr olmuşdur.



İstifadə edilən mənbələr:

- Tarix ət-Təbəri, 3/162, 343
- İbn Kəsir, əl-Bidəyə van-Nihəyə, 8/189
- Əbul Həsən əl-Ərdəbili, Kəşful Ğummə, 1/140; 2/64, 67-68, 90, 199, 217, 334; 3/10, 29, 60;
- Tarixul Yə’qubi, 2/213;
- əl-Fusulul Muhimmə, səh. 283
- ət-Təbərsi, İləmu əl-Variy, səh. 203
- Mufid, əl-İrşad, səh. 186, 248
- Əbul Fərac əl-Əsfəhəni, Məqatilut Talibin, səh. 78, 83, 119, 142, 561-562.
-Məclisi, Ciləul-U’yun, səh. 182, 582
- Məclisi, Bihərul-Ənvar, 42/ 120
- Məsudi, ət-Tənbih vəl İşraf, səh. 263
- Məsudi, Ənvarun-Numəniyyə, 1/371
- Kuleyni, Furu əl-Kəfi, 2/115, 141; 6/117
- Tusi, Təhzibul-Əhkəm, 2/380
- Mufid, İnkah Əmiril-Mu’minun min Ömər
- Muntəhə əl-Əməl, 1/526-527, 528
- Həyətu əl-İməm əl Huseyn, 1/262, 270
- Yəumi Taf, səh.171-174, 175-179
- Məzəlim Əhli Beyt, səh. 257, 258
- Mənəqıb Əli Əbu Talib, 3/304, 305.
- Əli əl-Ələvi, əl-Mufdi fi Ənsabul-Talibiyyin, səh. 17
- Seyyid Murtaza, Cəvab əs-Sual ən Vəch Tazvic Əmiril-Mu’minin İbnətəhu min Ömər
- əl-Məhuzi, Təzvic Ömər li-Ummu Kulsum
- Ağa Buzurğ Tehrani, Kitəb əz-Zariə- 5/184
- Muhəmməd əl-Bəğdadi, əl-Munəmməq fi Əkbər Qureyş, səh. 301
- İbn Səa’d, ət-Təbəqatul Kubra, 8/338
- Cəmi ər-Ruvat, 1/109
- İbn Cərir ət-Təbəri, Tarixul uməm vəl muluk, 5/153-154

____________________

Sene qalsa birazdan deyeceksen ki IQAME sizin weyxiniz qametin werefine deyilir,cunki iqamede qedi QAMETI saleh sozu islenir:)