Ehli-Beyt (es)- klassiklerimizin qeleminde

Ehli -Beyt haqqında bildiyiniz şeirleri buraya yazın.

belke bu mevzunu edebiyyat bolmesine kechiresiz? olar?

Şah İsmayıl Xətainin "Nəsihətnamə"sindən bir hissə

...Həsən-Hüseyni sev candan həmişə,
Zəhi, dövlətli can şahə buluşə.

Əli, Zeynəlibadün, Baqirü Cəfər,
Olardır möminə mürşidü rəhbər.

Musayi Kazim, Əli, Musa Rzayə,
Rza vergil yəqin ali-əbayə.

Təqiyü ba Nəqi şah Əskəridən,
Ola görgil imamlar gövhəridən.

Irişdi vədeyi-əhdi-Məhəmməd,
3ühur edə özün məhdi-Məhəmməd.

Bu on iki imamə qıl eyvallah,
Əgər mömin isən yarınçın Allah

Yəqin oldu çıxa sahib zəmanə,
Vilayət ləşgər ilə xanədanə....

belke bu mevzunu edebiyyat bolmesine kechiresiz? olar?

Меn leyxine,Ahli beytdan az-dilinde coxlu ser bilirem

imam Huseynin dili ile yazilan bir-iki kelmeni bura yaziram

And olsun Allahin boyukluyune
Her yan qoshun olsa qorxmaram yene
İslamin yolunda aqartdiqim bash
Babamin yolunda kesileydi kash

imam Huseyn eleyhissalam buyurur:"Men olmeyi zulmetle yashamaqdan ustun bilirem,Vallahi butun dunyada siqinacaq tapmasam bele yene de Yezide beyat etmayacam"

SHehadete yetmek mene sherefdi
Babam dediyi yol xosh qelecekdi,
Bir baxin ,tek tenha cihad edirem,
Zalimin nadanin baqrin didirem

Movluddan kerbalaya dek
Melekler mugde alir
Higretin dorduncu ili olanda,
Ne qeder sevindi Peyqember, Xuda!
O qunu Huseyn dunyaya qeldi
Muqeddes beshlerin sefi duzeldi

Peyqember xeberi eshiden kimi
Qeldi qucaqina aldi korpeni
Opub qozlerin arasin o dem
Dedi qulaqina iqame azan

Huseyn dunyaya qoz acan zaman
nurlandi kainat,yer, qoy, asiman
Onun taleyini doqulmamishdan
yazmishdi lovhaya ulu yaradan

ardi var

Ya Həzrəti Hüccət!!!

Hicrindədi dünya, bütün aləm, bəşəriyyət, ya Həzrəti Hüccət!
Çökmüşsə bəsirətlərə sənsiz qatı zülmət, ya Həzrəti Hüccət!
Sök dan yerini parla ki, ey şəmsi hidayət, ya Həzrəti Hüccət!
Yetsin başa ta qoy bu yalançi bəşəriyyət, ya Həzrəti Hüccət!
Çatsın sona bu məzhəkə, iyrənc zəlalət, ya Həzrəti Hüccət!

Sənsən bu qərib ümmətin aləmdə xilası, ən ülvi duası,
Sənsən elə bir şah ki, fəqət yoxdu qiyası, ey dinin əsası,
Ey vəhşətə meydan olunan kərbübəlası, gəl al bu qisası,
Görsün bütün aləm nədi Musanın əsası, Tur uzrə şüası,
Çıx zahirə bitsin bu sehrbazlara rəÑŒbət, ya Həzrəti Hüccət!


Ey cümlə cahanın döyünən qəlbi, nicatı, rəhmət dolu zatı,
Məzlumların ahı tutub altı cəhatı, dondur bu həyatı,
Çıx zahirə gəz əzm ilə Kəbə, Ərəfatı, ver hökmi-cihatı,
Çıx təxti ədalətdə yarat həşr büsatı, aç püli siratı,
Ol sərvəri məhşər qala aləm sənə heyrət, ya Həzrəti Hüccət!

Məhbəsdədi din, gəl daha Quranı xilas et, bürhanı xilas et,
Zülmətdəki cəmiyyəti insanı xilas et, imanı xilas et,
Heysiyyəti təhqir olunan canı xilas et, vicdanı xilas et,
Qan ətrli viranə gülüstanı xilas et, bağbanı xilas et,
Səndən savayı kimdi o memari təriqət, ya Həzrəti Hüccət!

Sən tutqun üfüqlərdəki aydın səhərimsən, gerçək xəbərimsən,
Sənsiz sənə möhtac gecə hicran əsərimsən, məsum kədərimsən,
Sən ülvi könüllərdəki qaim hünərimsən, həsrət nəzərimsən,
Məbudi cahan cənginə kəskin kəsərimsən, şanlı zəfərimsən,
Çıx zahirə çatdır sona bu zülmü nəhayət, ya Həzrəti Hüccət!

Gəl gör necə dünya boÑŒulur qanına qəltan, eyni qara zindan,
Yox taqətimiz dillər edibdir səni ünvan, dünya hamı xəndan,
Gəl xaneyi Dəccalı daÑŒıt qoy onu viran, bayquş kimi viran,
Getdikcə tükəndi daha səbr etməyə iman, gəl səbrüvə qurban,
Çoxdur yaramız, gəl sona çatsın bu əsarət, ya Həzrəti Hüccət!


Ey müşkülə düşmüşlərin həsrətli pənahı, təskinli sabahı,
Ey hökmü cahan əhlinin islahi silahı, son ummidgahı,
Yetməzmi məgər ərşə çıxan məzlumun ahı, imandı günahı,
Dünya sənə möhtacdı, ya Həzrəti dahi, ey sirri Ilahi
Dünya deyir Asim kimi gəl canima minnət, ya Həzrəti Hüccət!

Mehemmed ve Ali Mehemmed


Dostum, xilas olmaq uchun min Nuh gemisine
Zulmet tufani, dashqini deymesin sene.
Quranla beraber qoyuldu huccet, qaldi emanet
Ya Mehemmed ve ali Mehemmed!

Cahil ehlinden uzaq ol her an
Ki, noqsansiz, qusursuz olsun iman.
Allah, Mehemmed, Eli – Tovhid, Nubuvvet, Imamet
Ya Mehemmed ve ali Mehemmed!

Numune olsun sene Mehemmedi Salman
Haqqin yaninda oldu her zaman.
Emmar Yasir, Abu Zerr, Miqdad
Terefdari-Mehemmed ve ali Mehemmed!

Fitneye dozmedi Bilal, azan sesi kesildi
Emmarin shehadetile haqq tesdiqlendi.
Kimlerse haqqi inkar etdi, kimlerse – redd.
Ya Mehemmed ve ali Mehemmed!

Sizin yolunuzda ezab chekdi Abu Zerr
Gosterdi nece olur esl terefdar
Sizle mehv oldu batil ile bidet
Ya Mehemmed ve ali Mehemmed!

Qardashina zulm etdiler, oldurduler ogullarini
Ya Peygember, aglatdirdilar sevimli qizini.
Havvevu-hevese dushub, yolunu azdi ummet
Kenarda qaldi Mehemmed ve ali Mehemmed!

Sizler kimi, momin de sebr eder, dozer
Fitnekarin islahini Allahdan dileyer,
Tapshirar Allaha ki, qorunsun vehdet
Allaha xatir, Mehemmed ve ali Mehemmed!

Qeyb oldu Allahin emrile Sahib az-Zaman
Amma deyil xebersiz o, terefdarlarindan.
Sizi semimi qelbden sevene edersiz shefaet
Her ne olur olsun, bilin, sevir sizi Fuad
Ya Mehemmed ve ali Mehemmed!
Alahumme salli Mehemmed ve ali Mehemmed!

OLSA BU DUNYADA ŞƏHVƏT DÜŞKÜNÜ ,
PARLAMAZ ÖMRÜNÜN , BEXTİNİN GÜNÜ.
DÜŞÜN NEYLEYİRSEN, KİMSƏN, NƏÇİSƏN
HARA GEDECEKSEN ÖMRÜN SON GÜNÜ.

HEYATİN SİRRİNİ BİLSƏYDİ ÜRƏK ,
BİLERDİ ÖMRÜNÜN SİRRİ NƏ DEMƏK.
BU GÜN SAĞLİĞİNDA BİR SEY BİLMƏYƏN,
ÖLÜB GETDİ SABAH NƏ DƏRK EDECEK


ÖMER XƏYYAM.

HEYATİN SİRRİNİ BİLSƏYDİ ÜRƏK ,
BİLERDİ ÖMRÜNÜN SİRRİ NƏ DEMƏK.
BU GÜN SAĞLİĞİNDA BİR SEY BİLMƏYƏN,
ÖLÜB GETDİ SABAH NƏ DƏRK EDECEK


ÖMER XƏYYAM.

üzr istəyirəm, Ömər Xəyyam bu şeri əhli-beyt haqqlnda yazlb??

HEYATİN SİRRİNİ BİLSƏYDİ ÜRƏK ,
BİLERDİ ÖMRÜNÜN SİRRİ NƏ DEMƏK.
BU GÜN SAĞLİĞİNDA BİR SEY BİLMƏYƏN,
ÖLÜB GETDİ SABAH NƏ DƏRK EDECEK


ÖMER XƏYYAM.

üzr istəyirəm, Ömər Xəyyam bu şeri əhli-beyt haqqlnda yazlb??

BELİ.

Ey derd perveri elemi Kerbela Huseyn
Vey Kerbela belalarina mubtela Huseyn

Qem pare pare bagrini yandirdi dag ile
Ey lalei hadiqayi Ali Eba Huseyn

Tigi cefa bedenin oldu chaki chak
Ey busitani sebze, tigi cefa Huseyn

Yixdi vucudunu qemi zulmet serayi dehr
Ey shemi bezmi bagrehi Kibriya Huseyn

Dovru felek ichirdi sene kase kase qan
Ey teshneyi herareti berqi bela Huseyn

Yad et Fuzuli Ali Eba halin eyle ah
Kim berqi ah ile yakilir xermeni gunah

Shems Erdebili
Aşiq oldur kim qıla canın fəda cananinə,
Meyli-canan etməsün, hər kim ki, qıymaz caninə,

Baş açıq gəzsün gərək əhli-əyali aşiqün,
Nizəvü şəmşirü xəncərdür cəlali aşiqün,
Canini cananə verməkdür kəmali aşiqün,
Verməyən can, etiraf etsün gərək nöqsaninə.

Bir işarə eyləsə vəslilə dilbər aşiqə,
Hayil olmaz can min səddi-Sekəndər aşiqə,
Məstdür, şəmşirü xəncər, tir neylər aşiqə?
Zövq edər dəgdigcə xəncər sineyi-suzaninə.

"Aşiqəm" - hər kim deyə, can verməsə sadiq deyil,
Eşqi-kamil canü malü şövkətə şayiq deyil,
Vamiqü Fərhadü Məcnun, can min aşiq deyil,
Aşiq istərsən əgər, get Kərbəla meydaninə.

Məst meydanda yıxılmış aşiqi-Rəbbi-Vədud,
Gah məşğuli-münacatü gəhi gərmi-sücud,
Əkbərü Əsğər gedib, dolmüş xədəng ilə vücud,
Naz edər cananinə dəgdigcə xəncər caninə.

Bəzmi-xəlvət gör nə aləmdür, Hüseyn Şimrilə məst,
Şümr məsti-mülki-Rey, amma Hüseyn məstü ələst,
Baş verən bu, baş kəsən o, bu Məsih, o, bütpərəst,
Bir tamaşa qıl Hüseynün haləti-məstaninə.

Bir tərəfdə ovc edər əflakə bangi-əl-ətəş,
Təşnəlikdən xırla ətfal eyləyib bir yanda qəşş,
Ləbləri solmuş Səkinə bir tərəfda ğonçəvəş,
Icz ilə ətşan yapışmuş Zeynəbün damaninə.

Səs gəlür, gördi bu halətdə o şahi-Kərbəla,
Xeyməgahun aldı düşmən, hardasan, gəl, ya əxa,
Əhli-beytün az qalub olsun əsiri-əşqiya,
Naleyi-Zeynəb yetişdi çün o qeyrət kaninə.

Istədi dursun, yıxıldı, qamətini qıldı xəm,
Sürünürdi xeymə səmtinə, deyərdi dəmbədəm,
Ölmeyüb qardaşun, ey bizarə, gəldim, çəkmə qəm,
Mane ol, baci, hərəmlər naləvü əfğaninə,

Ərz edüb şeytan o vəqtə, key Xudayi-zül-mənən,
Bu şəhün zəxmində suzeş yoxdu, düşmüş bi-kəfən,
Vər nə fulad olsa tab etməz bu zəxmilə bədən,
Etina etməz bu hərgiz tirü xəncər saninə.

Bu qədr zəxmilə düşmüşdü o şahi-məşriqeyn,
Sadir oldu afitabə hökmi-Rəbbil-aləmeyn,
Düşmənə zahir ola ta payeyi-səbri-Hüseyn,
Sal hərarət hər nə varun Kərbəla meydaninə.

Gördi, tufan eylədi Kərbubəladə bu ləin,
Qaçdı, gördi kürreyi-Həddad tək qızmış zəmin,
Dəmbədəm söylür - Rəzayəm bu qəzayə- Şahi-din,
Gərdəni-taət qoyub, yəni bəla fərmaninə.

Rəhm qıl, bizarə Şəmsü Ərdəbiləm, ya Əli
Gəlmişəm dərgahuvə, əbdü zəliləm, ya Əli,
Asitanundan məni qovma, dəxiləm, ya Əli,
Çəkmərəm əl səndən, and olsun Hüseynün caninə

Yəsribü Bətha sizinki, ey güruhi-əşqiya,
Yol verin getsin diyari-Rum ara Ali-Əba,
Əkbərin qanın sizə əfv eylərəm ruzi-cəza,
Qaziyi-divani-məşhər, şafeyi-üqba mənəm.

Doğranıbdı xəncər ilə cümlə yarü yavərim,
Qasimü Əbbasım öldü, getdi nakam Əkbərim,
Əsğərim oxlandı, qaldı qoltuğumda əllərim,
Bir qəribi-dərbədər, bir bikəsü tənha mənəm.

İçmişəm qalu bəladə mən şəhadət camını,
Lütf edəm ümmətlərə bəlkə şəfaət camını,
Nuş edib hər kəs Fəqirasa vilayət camını,
Şəkki yoxdur kim, ona məşhər günü mövla mənəm.
(Fəqir Ordubadi)

Bikəs, açma bu sözün şərhin, əgər olsa tamam,
Od tutar aləm, yanar, qalmaz dəxi bir xasü am,
Kərbəla əhvalına Zəhra qan ağlar sübhü şam,
Neylədin oğlum Hüseyni, ey kərbəlayi Kərbəla?!
(Molla Hüseyn Bikəs)

Qayimi Ali Məhəmməd (s), Mehdiyi- Sahibi-zaman
Mehr rəyindən olubdur bir belə ənvər günəş.
Sən fəridi-əsrsən qoymuş vəqa tacın başa,
Görməyib ömründə sən tək sahibi-əfsər günəş.

Mehr sima, cilvə etsən zərrəyə bənzər günəş.
Ey işıqlıq məzhəri, ey cüsmü canpərvər günəş!
Vadiyi eşqində ay, bir aşiqi divanədir -
Mövculu dəryayi hüsnündə, kiçik gövhər günəş.

Ay tutulsa, mis çalarlar, meh camalın aç üzün,
İntizarında çalır mis teştinə, misgər günəş.
Göydə də qövs qəzəhdən tağ nüsrət, günəş,
Şövq didarında ağlar dürr ilə gövhər, günəş.

Əziz Dövlətabadi