O zaman İmam Cəfərin "Ümmü Gülsüm bizdən qəsb edildi"

O hədisdə hansı zəmanədən və hansı Ümm Gülsümdən danışılır? Bəlkə bu hədis Umm Gülsüm ləğəbli Zeynəb bintə Əli (sə) haqdadır?!

həmçinin Şeyx Müfidin "Əmirəl-möminin Əli (ə) Ömərin hədələdiyinə, özünün və şiələrinin canı təhlükədə olduğu üçün məcburiyyət qarşısında qalaraq bu təklifi qəbul etmişdir" sözlərini necə başa düşək???

Elə də başa düşək ki, Ömər Əlini məcbur edərək Ümm Gülsümü qəsb edib və bununla da bu "nigah" səhih sayılmır. Həmçinin Ömərlə Əlinin yaxşı münasibətdə olmaları mifini də puç edir.

Gətirdiyin hədisi araşdıracam, amma maraqlıdır Əli (r.a.) nəyə səbr etdi? Və sonra niyə beyət etdi?

Araşdırsaz yaxşı olardı, biz də Sizin cavabları gözləyərik.
Əli bir çox səbəbdən səbr edirdi və beyəti yalnız Sizin saxta xəbərlərinizə görə 6 aydan sonra etdi, bizə görə isə o heç vaxt beyət etməyib.

Sən bir söz deyirsən, Elməddin başqa bir söz, amma mənə görə sənin rəyin daha mötəbərdir, çünki sən onfan daha biliklisən. Ömər Əli (r.a.) necə məcbur edib? Hücum hadisəsində Əlinin (r.a.) Öməri yıxması səhihdirmi? Çünki bu forumlarda sizin ən bilikliniz olan Sadr (bəlkə o sənsən?), bu haqda mübahisəmizdə bir söz söyləməmişdir. Rəvayətin zahiridə ziddiyətlidir, əgər Fatiməyə (əleyhəsalam) qarşı belə bir davranış olsaydı və o qanlar içində yerə sərilmş olsaydı və övladı düşmüş olaydı Əli (r.a.) səbr edərdimi? Həmdə necə oldu, burda səbr etdi, qızını qəsb edəndə səbr etdi, nəticəsi olmadı axı, imamət bərqərar olmadı axı!

Subhanallah!

bəli, Allah vahhabilərin Ona nisbət etdiyi sifətlərdən münəzzəh və subhandır

Siz bundan dəhşətlisini Əli (r.a.) nisbət edirsiniz. Məgər kiminsə onun evinə soxulub zövcəsinə təpik vurması və onun bunları müşahidə etməsi Əli (r.a.) qeyrətinə müvafiqdir?

"Bu vaxt imam ə.s sıçrayıb Ömərin yaxasından tutdu, sonra onu fırladıb yerə atdı, onun burun və boynunu ayağının altına alıb tapdaladı, onu öldürmək istədi, amma Rəsulullahın s.a.a səbr etməsiylə əlaqədar söz və tövsiyələrini xatırlayınca belə dedi: "Ey Sahhak oğlu! Məhəmmədi peyğəmbərliklə üstün qılana and olsun ki, əgər Allahdan tərəf bir əhd olmasaydı, şübhəsiz ki, evimə giremeyeceğini əlbəttə anlamış olacaqdın." Bu əsnada Ömər kömək diləməyə (yəni mələməyə) başladı ..."

Əllamə Məclisi r.a, "Biharul Ənvar", cild 43, səhifə 198

O zaman İmam Cəfərin "Ümmü Gülsüm bizdən qəsb edildi", həmçinin Şeyx Müfidin "Əmirəl-möminin Əli (ə) Ömərin hədələdiyinə, özünün və şiələrinin canı təhlükədə olduğu üçün məcburiyyət qarşısında qalaraq bu təklifi qəbul etmişdir" sözlərini necə başa düşək???
Gətirdiyin hədisi araşdıracam, amma maraqlıdır Əli (r.a.) nəyə səbr etdi? Və sonra niyə beyət etdi?

Sizin forumlarda bu evliliyin olmaması barədə yaydığınız məlumat yalnız Müfid və ondan sonra gələnlərə dayanır: "İnsanlar elə bildilər ki, Ömər Əlinin qızı Ümm Gülsümlə evləndi, amma əslində o Ümm Gülsüm bintə Cərvilə Xüzeymə ilə evlənmişdir."
Müfidin buna dəlili nədir? İmam Cəfər "bizdən qəsb etdilər" dedikdə kimi nəzərdə tutur?
O ki qaldı sənin gətirdiyin təzadlara, bu çox qəribə məntiqdir. Əgər bir hadisə baş verərsə, lakin bu hadisənin baş verməsində təzadlı şəhadətlər mövcud olarsa, bu, heç də hadisənin baş vermədiyi anlamına gəlməz. Əgər bir nəfər öldürülərsə, lakin kimsə onun bıçaqla öldürüldüyünü, kimsə onun odlu silahla öldürüldüyünü, kimsə başqa cür öldürüldüyünü söyləyərsə, bu heç də həmin adamın öldürülmədiyi anlamına gəlməz.
Əgər bu məntiqlə biz danışsaq o zaman gərək şiələrin elə üzərində əsaslandıqları etiqadı məsələləri də inkar edək. Ğədir Xum hadisləri barədə də təzadlı rəvayətlər gəlmişdir, lakin heç bir kəs bu hadisənin baş vermədiyini söyləmir.

PS, mənə görə sən elm və mərifətdən uzaq adi bir şiyəsən, dedim Elməddinə nəzərən.

Şiələrdə Əmin əl-İslam ləqəbi ilə tanınan ət-Tabərsi özünün "İləm əl-Vara bi İləm əl-Huda" kitabında (səh: 402) deyir:
وأما أم كلثوم فهي التي تزوجها عمر بن الخطاب وقال أصحابنا إنه عليه السلام إنما تزوجها منه بعد مدافعة كثيرة وامتناع شديد واعتلال عليه بشيء بعد شيء حتى ألجأته الضرورة إلى أن رد أمرها إلى العباس بن عبدالمطلب فزوجها إياه
"Lakin Umm Kulsum, Ömər bin əl-Xattaba ərə getmişdir. Bizim əshabımız dedi: Əli - aleyhis-sələm - onu çoxlu münaqişə, inkar və tərəddüddən sonra zərurət qarşılığında verdi və hətta bu işə Abbas bin Abdulmuttəlib qarışdı və o da ona ərə verdi..."
Təbərsi yalan deyib?
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ وَحَمَّادٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ (عَلَيْهِ السَّلام) فِي تَزْوِيجِ أُمِّ كُلْثُومٍ فَقَالَ إِنَّ ذَلِكَ فَرْجٌ غُصِبْنَاهُ.

"Əli bin İbrahim, atasından, o da İbn Əbu Umeyrdən, o Hişəm bin Səlimdən və Həmməddən, o da Zuraradan, o is\ /bu Abdullahdan - aleyhis-sələm - Umm Kulsumun evliliyi barədə rəvayət etdi. Əbu Abdullah dedi: "Bu verməli olduğumuz bir fərc idi."

Əli ibn İbrahim ibn Haşim əl-Qumi əl-Kuleyninin yanında o qədər siqadır ki, əl-Kafi kitablnln üçdə biri onun rıvayıtlıridir. ən-Nəccaşi və İbn Mutahhar onun haqqında deyir: "siqatun fil hadis"
atası isə İbrahim bin Haşim əl-Qumi və şiələr tərəfindən siqa sayılmışdır.
Muhamməd bin Əbi Umeyr isə digər şiə ravisi və şiələrin qəbul etdikləri siqa biridir. Əbu cəfər ət-Tusi onun haqqında deyir: "Kənə min Əvsaq ən-Nəs" (İnsanların ən siqası idi). Bundan əlavə bu ravi "Əshabul-İcma"dan biri sayılır, bu isə o deməkdir ki, əgər belə bir raviyə qədər gələn sənəd səhihdirsə, onun rəvayət etdiyi sənəd avtomatik səhih sayılır.
Hişəm bin Səlim və Həmməd hər ikisi bunu rəvayət ediblər və onlar da şiələrin məqbul saydıqları ravilərdir.
əz-Zurara isə Əbu Abdullahın əshabındandır.
Bu evlilik olub, fəqət şiyələr Müfidə qədər bunu qəbul ediblər.

qərib məxluqlarsınız. az öncə Müfidin r.a evliliyi qəbul etdiyini iddia edirdin indi özün öz yalanını açırsan?

Şeyxin r.a dəlilinin nə olduğunu bilmək üçün kitablarına baxmaq və sözlərini tamam oxumaq lazımdır.

Mən sual vermişəm:

Şeyx Müfidin "Əmirəl-möminin Əli (ə) Ömərin hədələdiyinə, özünün və şiələrinin canı təhlükədə olduğu üçün məcburiyyət qarşısında qalaraq bu təklifi qəbul etmişdir" sözlərini necə başa düşək???

Nə isə, bu mövzuda artıq yazmaq istəmirəm, çünki fayda yoxdur. O ki qaldı Qədir Xuma, bu hadisədən imamət, vilayət, xilafət anlayanlar yalnız şiyələrdir.

Bu hadisə həzrət Əli (ə)-ın qeyrətinə müvafiq deyil. Necə mümkündür həzrət öz qızını nigahdan qabaq şəri hökümləri riyaət etməyən bir şəxsə tapşırsın?!

Subhanallah! Siz bundan dəhşətlisini Əli (r.a.) nisbət edirsiniz. Məgər kiminsə onun evinə soxulub zövcəsinə təpik vurması və onun bunları müşahidə etməsi Əli (r.a.) qeyrətinə müvafiqdir?

Nədənsə şiyələr bu məsələdə əhli sünnə mənbələrinə üz tuturlar, halbuki bu rəvayətləri qəbul etmirlər, fəqət öz kitablarında nəql olunan və onlara görə səhih olan imam Cəfərin "Ümmü Gülsüm bizdən qəsb edildi" sözlərini görməzdən gəlirlər.
Amma hamısı yox. Əgər bütün şiyələr bu izdivacın olmamasına etiqad etsəydilər, bu məsələyə müxtəlif izahlar gətirməzdilər.

Bizim kitablarda gəlib və biz bunu qəbul edirik. Sadəcə olaraq sizin kitablardakı, hədislər əksini deyir. Əmmamılik edib bunu izah elə.

Harda bunun əksini gördün ki belə ürəkləndin?

Mövzunu oxumamısan məgər?

http://313news.net/f...dpost__p__25897

http://313news.net/f...dpost__p__26012

Əqidədaşın hədisləri diqqətlə oxumayıb.

Əqidədaşın hədisləri diqqətlə oxumayıb.

Mən diqqətlə oxudum
http://313news.net/f...dpost__p__26012

Və nə qərara gəldin? Hədisin biri konkret hadisə haqqındadır, orada Əbu Bəkrin adı çəkilmir, o biri isə ümumi məlumat verir, belə deyil? Məgər Əbu Bəkr Hicrət hadisəsindən sonra heç vaxt Quba məscidində namaz qılmayıb? Və yaxud məsələn onun Hicrət hadisəsindən 5 il sonra Quba məscidində namaz qılması onun ilk mühacir olmasını inkar edir? Və yaxud Salim yalnız Hicrət hadisəsindən sonra dərhal, yalnız bir dəfə Quba məscidində imamlıq edib?

Və??? Məgər onlar tövbə etmədi?

Bu hardasa qeyd olunub?

Bunun dəlili rəsulullahın onları boşamamasıdır.

Və??? Məgər onlar tövbə etmədi?

Bu hardasa qeyd olunub?

Bunun dəlili rəsulullahın onları boşamamasıdır.

Dəqiq mənbədən dəlil göstər. Mövzunu bir az da qızışdır. Hələ bu "Bismillah"ımdır... Ardı olajax...

Dəlil Qurani Kərimdir, sizin bəla ondadır ki, Quran oxumursunuz! Uca Allah buyurur:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلً
وَإِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنْكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا
Ey Peyğəmbər! Zövcələrinə de: “Əgər siz dünya həyatını və onun bərbəzəyini istəyirsinizsə, gəlin sizi (dünya malıyla) məmnun edib gözəl tərzdə sərbəst buraxım.
Yox, əgər Allahı, Onun Elçisini və Axirət yurdunu istəyirsinizsə, (bilin ki), Allah aranızdan yaxşı işlər görənlər üçün böyük bir mükafat hazırlamışdır”. (Əl Əzhab 28-29)
Fəqət rəsulullahın zövcələri "Allahı, Onun Elçisini və Axirət yurdunu" seçdi, bu üzdən rəsulullah onları boşamadı.
Digər tərəfdən, Təhrim surəsindəki əhvalat Həfsənin (r.a.) Aişə (r.a.) rəsulullahın sirrini açması haqqında idi, onların dindən çıxması haqqında, kafir və ya müşrik olması haqqında deyil. Və onların bu əməlini rəsulullaha vəhylə bildirən Allah onların tövbə etmədiklərini və rəsulullahın onları boşaması lazım olduğunu bildirmədi, çünki onlar həqiqətən tövbə etdilər. Haqq axtaranlar üçün bu kifayətdir. Müvəffəqiyyət Allahdandır.

Və??? Məgər onlar tövbə etmədi?

vəhhabilər iddia edirlər ki, ibni Ömərdən bu mövzuda nəql edilmiş hədislər duburdan yox fərcdən olmaq şərti ilə arxadan cinsi əlaqə haqqındadır.

Bəqərə surəsindəki ayənin təfsiridə məhs belədir, ənsar qadınlara yalnız bir cür yaxınlaşırdılar, "istədiyiniz kimi yaxınlaşın", yəni istədiyiniz cür, fəqət anal dəlikdən yaxınlaşmaq haramdır, bu məşhur və sübut olan məsələdir, hədis təfsiri olan İbn Kəsirin təfsirində buna dair kifayət qədər hədis nəql edir. Əbu Süfyan Ordusu alimlərinin eyiblərini örtbasdır etmək üçün rusların "sam takoy" məntiqindən çıxış edir və bu bir çox şiyələrə aiddir.

ibni Kəsr rəvayət edir: "Əbu-l Xeyir-i Əhməd b. İsmayıl b. Yusif-i Şafei, Yezid haqqında: "O (Yezid) müçtehid bir imamdır" dedi.

İbni Kəsir, "əl Bidayə vən Nihayə", c. 13, fəsl 2, s. 80

Kimsə ona müctəhid deyə bilər, necə ki kimlərsə ona fasiq, kafir və s. deyillər. İmam Əhməd ibn Hənbəl (Allah ona rəhmət eləsin) deyib: "Oğlum! Allaha və axirət gününə iman gətirən kimsə Yezidi sevərmi?" (Bax: Məcmu əl-Fətava, 3, 409-414)
Mən sənə ssılka verdim Yezidə münasibət barədə.

ibni Həzm kifayətdir?

İbn Həzm nə deyib? Mənbə göstər.

ibni Həzm deyir:

Ümmətdən (yəni Muaviyənin ümməti olan nasibilərdən) heç kim Əlini öldürən Əbdürrəhman b. Mülcəmin Əlini öldürməsindən şərh edib işinin doğruluğuna inanan bir müçtehid olduğunda ixtilaf etməmişdir.

ibni Həzm, "əl Muhəlla", cild 10, səhifə 484

Bu nə cümlədir? Ərəbcə mətni skan elə yerləşdir bura. Araşdıraq baxaq İbn Həzm nə deyib.

Ərəbcə hədisin əvvəli burda:
http://www.islamport...eb/2612/114.htm
davamı:
http://www.islamport...eb/2612/115.htm
sonu:
http://www.islamport...eb/2612/116.htm

Əl Fəth, Buxari və Müslimdə keçən hədisdə deyilən sözlər Əlinin yox, Ömərin sözləridir, diqqətlə oxu.
Hədis İbn Cəuzinin sənədi ilə zəifdir, başqa sənədlərlə isə səhihdir, mənbələr verilib, araşdırın baxın.

Əbu Bəkr və Öməri (Allah onlardan razı olsun) dillərinə dolayan, onları aşağılayan bir qrup insanın yanından keçdim. Həmən Əlinin (Allah ondan razı olsun) yanına getdim və ona dedim:
- Ey möminlərin əmiri ! Adamlarından bir qrupun yanından keçdim. Əbu Bəkr və Ömərdən laiq olmadıqları şəkildə bəhs edirdilər. Əgər sənin belə bir düşüncəyə sahib olduğuna inanmasalardı belə danışmağa cəsarət etməzdilər.
Əli (r.a.) belə cavab verdi:
- Onlara (Əbu Bəkr və Ömər) Rəsulullahın (s.a.v.) bəslədiyi münasibətin əksinə davranmaqdan Allaha sığınıram. Onlara qarşı gözəl və xoş hisslərdən başqa hiss bəsləyənlərə Allah lənət eləsin! Onlar Rəsulullahın qardaşları, silahdaşları və vəzirləridir.

http://313news.net/forum/index.php?/topic/3980/

Birincisi gətirdiyin ssılkanın mövzumuza aidiyyatı yoxdur, çünkü mən gətirdiyim hədisi Buxari rəvayət etməyib, odur ki mövzudan yayınma və bu hədis barədə danış.
İkincisi gətirdiyin ssılkada Müslim və Buxarinin nəql etdiyi mətn etibarı ilə oxşar hədislər, fərqli isnadlarla verilmişdir, aç mövzunu özün bax, iradın varsa orada bildir, müzakirə edək.

Hər nə qədər İbn Əl Cəuzinin gətirdiyi isnad zəif olsada, isnadda ravilərdən biri mətrukdur, rəvayət çox məşhurdur və bir çox başqa yollarla rəvayət edilmişdir.
Hədisi əl-Laləkay "Şərh Usul İtiqad Əhl əs-Sunnə" kitabında (7/1295-1296; rəqəm: 2456) Ubeydullah bin Muhamməd bin Əhməd yolu ilə yuxarıda İbnul-Cəvzinin gətirdiyi ləfz ilə rəvayət etmişdir.
Bunu eləcə də Ziya əd-Din əl-Maqdisi "Nəhy an Səbb əl-Əshab" əsərində (səh: 71-73; rəq: 12) Kəsir bin Mərvan yoli ilə əl-Həsən bin Amməradan buna bənzər uzun bir mətnlə rəvayət etmişdir.
Eləcədə əl-Hindi "Kənz əl-Umməl" kitabında (13/22; rəq: 36145) rəvayət etmişdir və bu rəvayəti Xeysəmə və əl-Laləkaya, Əbul-Həsən əl-Bəğdadiyə onun "Fədail Əbu Bəkr və Umər" kitabına, əş-Şiraziyə onun "əl-Əlqab" kitabına, İbn Məndəyə onun "Tarix Əsbəhan" kitabına və İbn Asakirə onun "Tarix əd-Dəməşq" kitabına istinad etmişdir.
Eləcədə İbn Hacər əl-Heytəmi bunu "əs-Səvaiq əl-Muhriqa" kitabında (1/183) rəvayət etmiş və bunu Əbu Zərr əl-Hərvi və əd-Dəraqutniyə bir çox yoldan aid etmişdir.
əl-Xatib əl-Bağdadi bunu "Tarix" əsərində (1/325-326, 5/129, 7/68, 8/376 və 14/416) və İbn Asakir "Tarix əd-Dəməşq" əsərində (Cüzi Osman; səh: 146-151) bir çox yol ilə Əlidən müxtəsər şəkildə bu ləfz ilə rəvayət etmişdir: "Bu ümmətin ən xeyirliləri peyğəmbərindən sonra Əbu Bəkrdir və sonra Ömərdir." Bir digər rəvayətdə isə "sonra Osman, sonra mənəm" şəklində gəlmişdir.
Şeyxul-İslam İbn Teymiyyə "Minhəc əs-Sünnə" əsərində (1/11-12) bu əsərin sənədinin mütəvatir olduğunu deyir.
Ən doğrusunu Allah bilir.

Bir də nəzərinizə çatdırıram ki, hər mövzunun öz yeri var. Onlar haqda aidiyyatı olan yerdə yazın.

Bunlar şiyələrin uydurduğu əhvalatlardır, sabit olan odur ki, onlar sağlığında olduğu kimi, ölümündəm sonrada Rəsulullahla bərabər olublar və inşəAllah birgə diriləcəklər, amma Mehdinin (r.a.) Öməri dirildərək intiqam alması əfsanədən başqa bir şey deyil. Müvəffəqiyyət Allahdandır.

Siz bu hədisi İbn Cəuzidən gətirmisiz və bu hədis zəifdir. Səhih saydığınız mənbədən orijinal mətni gətirin baxaq.

Mətnlər eynidi, bəziləri daha qısa formada rəvayət edib, fəqət bu xütbənin verilməsi məşhur bir hadisədir. Təəssüf ki skan etməyə imkanım yoxdur.

Əl Fəth dedi:
"Mən verdiyim sılkada Əlinin Əbu Bəkər və Ömərə həqiqi münasibəti görsənir". Məndə həmən mənbədən Əli (r.a.) dilindən Ömər və Əbu Bəkrə olan münasibətini gətirdim. Mövzunu diqqətlə izlə.

İmam Buxari və İmam Müslim öz "Səhih"lərində "Səhabələrin fəziləti kitabında" Abdullah ibn Abbasdan (radıallahu ənhum) aşağıdakı hədisi rəvayət edirlər:
"Ömər ibn Əl Xəttabın (radıallahu ənhu) cənazəsi ortaya qoyulduğunda, camaat ona xeyr-dua etmək, fəzilətlərini dilə gətirmək və cənazə namazını qılmaq üçün cənazənin ətrafına toplandı. Məndə xalqın içərisində idim. Arxamdan çiynimi tutan kimsədən başqa mənə heş kimin sözləri belə təsir etmədi. Döndüm və gördüm ki bu Əlidir (radıallahu ənhu). Ömər üçün mərhəmət dilədi və dedi:
"Geriyə, sənin əməlin qədər bir əməllə Allaha qovuşmamı çox istəyə biləcəyim heç bir kimsə buraxmadın. Allaha and olsun ki, Allahı səni iki dostunla bərabər edəcəyi qənaətində idim. Çünkü rəsulullah (sallallahu aleyhi və alə əlihi vasalləm) "Əbu Bəkr və Ömərlə birlikdə gəldim, Əbu Bəkr və Ömərlə birlikdə girdim, Əbu Bəkr və Ömərlə birlikdə çıxdım" deyərkən çox eşitmişdim. Bu səbəblə mən Allahın səni onlarla bərabər edəcəyəni düşünüb ümid edərdim".

Ay maşallah, ay maşallah. Yox, işləyirsiz. Mən elə bildim işləmirsiz ta.

Görəsən başqa mövzularda da ibn əl-Cəuzinin fikirlərinə söykənməyə ürək edəcəksinizmi? Nə isə... Keçək mətləbə.

Əvvəla həmən isnadın zəif olduğunu mən özüm dedim, fəqət bu rəvayətin oxşarları tavatür dərəcəsində çoxdur, İmam Əlinin (r.a.) Kufədə verdiyi bu xütbə məşhurdur, işlətdiyin "nə bilim nə..." elmi üslub deyil, mənbələr verilib, qəti iradın varsa, buyur, dəlillərlə bildir. 6 mənbə vermişəm.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
Həmd aləmlərin Rəbbi olan, Muhəmmədi (sallallahu aleyhi və alə əlihi vasalləm) hidayət elçisi olaraq göndərən, İslamı kamil edən və onu haqq din olaraq seçən Allaha məxsusdur.
Böyük islam alimi, imam, hafiz Əbül Fərəc İbn Əl Cəuzi "Təlbisi İblis" kitabında deyir:
Bizə Əbu Bərəkat ibn Əli Bəzzar, ona Əbu Bəkr Tureysisi, ona Hibətullah ibn Həsən Təbəri, ona Übeydullah ibn Məhəmməd ibn Əhməd, ona Əli ibn Məhəmməd ibn Əhməd ibn Yezid Reyahi, ona Məhəmməd ibn Əhməd ibn Yezid Reyahi, ona Həsən ibn Ümara, ona Minhal ibn Amr, ona da Süveyd ibn Qəflə belə anlattı:

Əbu Bəkr və Öməri (Allah onlardan razı olsun) dillərinə dolayan, onları aşağılayan bir qrup insanın yanından keçdim. Həmən Əlinin (Allah ondan razı olsun) yanına getdim və ona dedim:
- Ey möminlərin əmiri ! Adamlarından bir qrupun yanından keçdim. Əbu Bəkr və Ömərdən laiq olmadıqları şəkildə bəhs edirdilər. Əgər sənin belə bir düşüncəyə sahib olduğuna inanmasalardı belə danışmağa cəsarət etməzdilər.
Əli (r.a.) belə cavab verdi:
- Onlara (Əbu Bəkr və Ömər) Rəsulullahın (s.a.v.) bəslədiyi münasibətin əksinə davranmaqdan Allaha sığınıram. Onlara qarşı gözəl və xoş hisslərdən başqa hiss bəsləyənlərə Allah lənət eləsin! Onlar Rəsulullahın qardaşları, silahdaşları və vəzirləridir.
Sonra gözləri yaşlı halda əlimdən tuttu və birlikdə məscidə getdik. Minbərə çıxdı və oturdu. Bu arada insanlar yanımıza toplandılar. Əli (r.a.) qalxdı və qısa bir xütbə verdi. Xütbəsində belə dedi:
"Bəzilərinə nə olub ki, Qureyşin iki əfəndisini çirkin sözlərlə anırlar? Mən onların söylədiklərindən uzağam. Etdiklərindən dolayıda onları cəzalandıracağam.
Buğda dənəsini yaran və küləyi əstirən Allaha and olsun ki, o ikisini ancaq təqva əhli mömin sevər, onlara sadəcə gunahkar, bədbəxt kimsələr nifrət edər. Rəsulullaha sədaqətlə və vəfakarcasına silahdaşlıq etdilər, yaxşılığı əmr edib, ptslikdən çəkindirdilər. Bir yalnışlıq etdilərsə, xəbardar edildilər. Ancaq Rəsulullah onların görüşlərindən başqa görüş tərcih etməz, heç kimsəni onlar qədər sevməzdi. Rəsulullah onlardan razı halda ayrıldı. Onlarda, möminlər onlardan razı qaldığı halda köçüb getdilər.
Rəsulullah Əbu Bəkrə möminlərə namaz qıldırmağı əmr etdi. O, Rəsulullah həyatta ikən doqquz gün boyunca namaz qıldırdı. Allah peyğəmbərini vəfat etdirib yanına alınca, möminlər namazıda, zəkatıda ona həvalə etdilər. Sonrada məcburiyyətsiz , öz xoşlarıyla ona beyyət etdilər. Mən Abdulmutallib oğullarından ona ilk beyət edən adamam. O xəlifəliyi istəmir, bu işi bizdən birinin alsmasını istəyirdi. Vallahi o geridə qalanların ən mərhəməlisi, ən şəfqətlisi, ən təqvalısı, ən yaşlısı və islamı ilk qəbul edən kişi idi. Rəsulullah onu şəfqət və mərhəmətiylə Mikayıla (ə), bağışlaması və vəqarıyla İbrahim (ə) bənzədirdi. Rəsulullahın yolu ilə getdi və o hal üzrə vəfat etdi. Allah ona rəhmət eləsin!
Sonra xilafətə Ömər keçirildi, məndə onun olmasına razı olanlardan idim. İşi Rəsulullahın və dostunun yolu üzrə götürdü, süddən kəsilmiş dəvə balasının anasını təqib edişi kimi, onların izini təqib etdi. Vallahi gücsüzlərə qarşı şəfqətli və mərhəmətli idi, zalımlara qarşı məzlumun yanında idi. Allah yolunda heç bir qınayanın qınamasından qorxmazdı. Allah haqqı onun dilinə verdi, doğruluğu onun xasiyyəti elədi. Belə ki, biz Ömərin dilinin üzərində bil mələyin danışdığını sanırdıq. Allah onun islama girişi ilə birlikdə islamı gücləndirdi. Allah möminlərin qəlbinə onun sevgisini, münafiqlərin qəlbinədə ondan qorxma duyğusunu qoydu. Rəsulullah onu düşmənlərə qarşı sərtliyi və qatılığı səbəbi ilə Cəbrayıla (ə) bənzədirdi.
Allah onlara rəhmət eləsin. Allah sizədə onlar kimi birilərini nəsib etmiş, bizə onların yolunda getmə ehsanını bəxş etmişdir. Hər kim məni sevirsə onlarıda sevsin. Kim onları sevməzsə, mənə də nifrət etmiş olur, mən o adamdan uzağam. Onlar barəsində bir addım atacaq olsaydım, haqqlarında pis danışanlara çox böyük cəza verərdim.
Diqqət edin! Bu gündən etibarən bu cür sözlər söyləyənin cəzası iftiraçıya verilən cəzadır. Diqqət! Bu ümmətin peyğəmbərdən sonra ən xeyirlisi Əbu Bəkr ilə Ömərdir (Allah onlardan razı olsun). Sonra Allah xeyrin harada olduğunu hərkəsdən yaxşı bilir. Bunlarla sözümü bitirir, mənim və sizin üçün Allahdan bağışlanma diləyirəm".