Отправлено 11 августа 2011 - 19:13
İbn Teymiyyə bu barədə öz "Minhac"-ında yazır :
إبن تيمية - منهاج السنة النبوية - الجزء : ( 6 ) - رقم الصفحة : ( 24 )
- وسئلت من كان رسول الله (ص) مستخلفا لو استخلف قالت أبو بكر فقيل لها ثم من بعد أبي بكر قالت عمر قيل لها ثم من بعد عمر قالت أبو عبيدة عامر بن الجراح ثم انتهت إلى هذا ، وأما عمر فاشتبه عليه هل كان قول النبي (ص) من شدة المرض أو كان من أقواله المعروفة والمرض جائز على الأنبياء ولهذا قال ماله أهجر فشك في ذلك ولم يجزم بأنه هجر والشك جائز على عمر فإنه لا معصوم إلا النبي (ص) لا سيما وقد شك بشبهة فإن النبي (ص) كان مريضا فلم يدر أكلامه كان من وهج المرض كما يعرض للمريض أو كان من كلامه المعروف الذي يجب قبوله وكذلك ظن أنه لم يمت حتى تبين أنه قد مات والنبي (ص) قد عزم على أن يكتب الكتاب الذي ........
Qırmızı ilə işarələdiyimiz yerdə İbn Teymiyyə deyir:
" Amma Ömər onun haqqında şübhəyə düşdü ki, ( görəsən ) həqiqətən nəbinin (s.a.s) sözü xəstəliyin şiddətindən idi, yoxsa digər sözləri kimi adi ,doğru sözlərindən idi,xəstəlik nəbiləri üçün mümkündür.Buna görə də "Ona nə olub, sayıqlayır" dedi və bu barədə şəkk etdi və sayıqlamasına əmin olmadı.Şəkk etmək də Ömər üçün mümkündür"
Mənbə : İbn Teymiyyənin "Minhacus-sunnətin-nəbəviyyə" kitabı.6-cı cüz.Səhifə 24.
Vahabilərin hörmət edib ehtiram göstərdikləri İbn Teymiyyə öz kitabında Ömərin "Allah rəsulunun sayıqlayıb-sayıqlamaması" barədə şəkk etdiyini, sayıqlayıb sayıqlamadığına əmin olmadığını deyir.Bundan əlavə, nəbilər üçün xəstəliyin mümkün olduğunu, Ömərin də məsum olmadığına görə şəkk etməsinin caiz olmasını yazır.
SubhanAllah!
Buyurun bu da xəvaric alimi İbn Teymiyyənin bu barədə nəzəri.
ÖMəri mudafiə etmək üçün bu xəvaric alim Quran ayəsinin belə ziddinə fikirlər söyləməkdən çəkinməmişdir.
وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا
"...Peyğəmbər sizə nə verirsə, onu götürün, nəyi də qadağan edirsə, ondan çəkinin...."
Həşr surəsi yeddinci ayədən.
1.Bilindiyi kimi bu ayə sünnətə riayət etməyin vacibliyinin ən güclü dəlillərindəndir.
2.Bu dəlildə Allah rəsulunun (s.a.s) xəstəlik halında dedikləri istisna edilmir.Bu ayədə "Amma, işdi birdən Allah rəsulu (s.a.s) ölüm yatağında yatsa, onun dedikləri haqqında şəkk şübhə edib, "sayıqlayır" və bu kimi nəticəsi bu mənaya gələn sözlər söyləyə bilərsiz" kimi sözlər deyilmir.
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ
Sizin yoldaşınız nə (haqdan) azmış, nə də (yoldan) çıxmışdır.
Nəcs surəsi 2-ci ayə.
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ
O, öz istəyi ilə danışmır.
Nəcm-3.
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ
Bu, ona təlqin edilən bir vəhydir.
Nəcm-4.
1.Gördüyünüz kimi ALlah öz rəsulu (s.a.s) haqqında açıq-aşkar onun haqdan azmadığını, yoldan çıxmadığını, öz istəyi ilə danışmadığını, danışdığının ona təlqin edilən vəyh olduğunu açıq-aşkar söyləmişdir.
2.Yenə də Allah bu barədə "xəstəlik halı istisnadır" deməyib, "birdən xəstələnsə, ölüm yatağında yatsa, onun özündən bir söz deyib -deməməsi,sayıqlayıb-sayıqlamaması, bu sözün ALlahdan olub -olmaması barədə şübhə edib, "sayıqlayır" deyə bilərsiz" kimi bir söz deməyib.
Gördüyünüz kimi, Ömərin açıq-aşkar Quran ayəsinin ziddinə söz deməsinə baxmayaraq bu xəvaric alimi İbn Temiyyə də Ömərin bu hərəkini üzrlü görmək üçün ALlah və rəsuluna (s.a.s) qarşı hərəkət etməyi gözə alır.
Bəzi vahabilər "İbn Teymiyyə də insandı, xəta edə bilər" deyib, İbn Teymiyyənin Ömərə isnad etdiyi " Allah rəsulu (s.a.s) sayıqlayır" sözünü doğru olmadığını qəbul edirlər.Niyə? Guya, Buxaridə və sair "səhih" olan əksər mənbələrdə bu söz Ömərə şamil edilməyib.
Amma, İbn Teymiyyə yezİT haqqında bir söz desə İbn Teymiyyənin "insan olması, xəta edə bilməsinin mümkünlüyü" yada düşmür.
Bundan əlavə, deyəsən bunlar yaddan çıxardıblar ki, Buxari də insandı və xəta edə bilər.Amma, bunlar , sanki, "Buxari nə desə qanundur, ALlah kəlamı qədər mötəbərdi" kimi bir fikirlə Buxarinin "səhihindən" nə gəlsə qəbul edirlər.
Yazılanlar insaf əhlinin ixtiyarındadır!
Сообщение отредактировал 3_Rengli_HeyaT: 11 августа 2011 - 19:20
"Nun. And olsun qələmə və qələmə alınanlara!
Məhz Rəbbinin mərhəmətinə görə sən dəli deyilsən.
Şübhəsiz ki, sənin üçün tükənməz bir mükafat hazırlanmışdır.
Həqiqətən də, sən böyük əxlaq sahibisən!
Sən də görəcəksən, onlar da – hansınızın dəli olduğunu.
Şübhəsiz ki, Rəbbin Onun yolundan azanları və haqq yolda olanları daha yaxşı tanıyır.
Elə isə (haqqı) yalan sayanlara güzəştə getmə!
Onlar istəyirlər ki, sən (onlara) güzəşt edəsən, onlar da (sənə )güzəşt etsinlər.
İtaət etmə hər tez-tez and içənə, alçağa, qeybət edənə,söz gəzdirənə, xeyrə mane olana, həddi aşana, günahkara, daş ürəkliyə,(anlamaza və eyni zamanda) əsli-nəsəbi bilinməyən haramzadaya – o (adam) var-dövlət və oğul-uşaq sahibi olsa belə!"
Qələm : 1 - 14.