Şiələrə atılan böhtanlar

vahabilər iddia edir ki, imam Xomeyni (r.a) deyib: "Osman, Muaviyə, Yezid kimi alçaqlara iqtidar bəxş edən Allaha necə itaət etmək olar?" (imam Xomeyni, "Kəşful Əsrar", s. 107)

Vahabilərin məhşur Şiələrin küfrü adlı dokumentindən sitatlar.... bu sohbəti mənə də göndərmişdilər. CAvab isə çox sadədir. Nə problemdir ki, Xomeyni (ra) demək istəyir ki Allah-təala onları xəlifə təyin etməyib. Onlar özləri Allaha iftira ataraq deyirlər ki biz Allahın istəyi ilə bu iqtidarda oturmuşuq.

Xomeyninin (rəh.) demək istəyib ki, bizim bildiyimiz Rəhimli, Mərhəmətli, Adil Allah belə əclaflara hakimiyyət verməyib, və hakimiyyətə layiq də bilməyib.

Yezid də deyirdi "İmam Hüseyni Allah öldürdü". Bununla özlərinə haqq qazandırırdılar.
İmam Xomeyninin elə deməsi də bir növ etiraz metodudur batil xilafətə qarşı. Osman da, Müaviyyə də, Yezid də iqtidarı qəsb etdilər. Allah onlara iqtidar vermədi.
Xomeyninin bu sitatı artıq dəfələrlə bu forumda da, başqa forumlarda da müzakirə edilib, cavab da verilib.

bu forumda Abu Sufyan ordusu cavab vermişdi. axtardım ama tapa bilmədim tapa bilənlərdən xahiş edirəm link versinlər

Sual: Quranda təhrif:
Ayetullah Xoyi "Əl-Bəyan" (cild.4 səh 222): Bu kitabında ağa bir çox quranin tehrif olunub olunmaması haqqında rəvayətlərə toxunduqdan sonra belə bir söz işlədib və buyurub ki: indiyənə qədər Quran dəyişdirilməyib, amma ola billsin ki, gələcəkdə Quran artıb və yaxud azalsın... Ağa xahiş edirəm sizdən bu məsələni araşdırın.

Cavab:
Əvvəlcə qeyd etmək istəyirəm ki, Ayətullahil-uzma seyid Əbul-Qasim Xoinin (Allah ona rəhmət etsin) mübarək və çox dəyərli "Əl-bəyan" kitabı dörd cild deyil, bir cilddir. Və siz deyən məsələ bu kitabın müqəddəs "Nəcəf" şəhərində çap olan nüsxəsinin 156-cı səhifəsinin 7-ci sətrindən və İmam Xoinin əsərlər toplusunun 15-ci cildindəki çapda isə səhifə 221-də 14-cü sətrdən başlayır və ərəbcəsi aşağıdakı kimidir:

« شبهات القائلين بالتحريف: و هنا شبهات يتشبث بها القائلون بالتحريف لا بد لنا من التعرض لها و دفعها واحدة واحدة: الشبهة الاولى: إن التحريف قد وقع في التوراة و الإنجيل، و قد ورد في الروايات المتواترة من طريقي الشيعة و السنة: أن كل ما وقع في الأمم السابقة لا بد و أن يقع مثله في هذه الامة، فمنها ما رواه الصدوق في «الإكمال» عن غياث بن ابراهيم، عن الصادق عن آبائه عليهم السّلام قال: «قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: كل ما كان في الأمم السالفة، فإنه يكون في هذه الأمة مثله حذو النعل بالنعل، و القذة بالقذة» (كمال الدين: ص 576 الباب 54. و قد تقدم بعض مصادر هذا الحديث من طرق أهل السنة في ما تقدم من هذا الكتاب). و نتيجة ذلك: أن التحريف لا بد من وقوعه في القرآن، و إلا لم يصح معنى هذه الأحاديث. و الجواب عن ذلك‏: : أولا: أن الروايات المشار إليها أخبار آحاد لا تفيد علما و لا عملا، و دعوى التواتر فيها جزافية لا دليل عليها، و لم يذكر من هذه الروايات شى‏ء في الكتب الأربعة، و لذلك فلا ملازمة بين وقوع التحريف في التوراة و وقوعه في القرآن. ثانيا: أن هذا الدليل لو تم لكان دالا على وقوع الزيادة في القرآن أيضا، كما وقعت في التوراة و الإنجيل، و من الواضح بطلان ذلك. ثالثا: إن كثيرا من الوقائع التي حدثت في الأمم السابقة لم يصدر مثلها في هذه الأمة، كعبادة العجل، و تيه بني إسرائيل أربعين سنة، و غرق فرعون و أصحابه، و ملك سليمان للإنس و الجن، و رفع عيسى إلى السماء و موت هارون و هو وصي موسى قبل موت موسى نفسه، و إتيان موسى بتسع آيات بينات، و ولادة عيسى من غير أب، و مسخ كثير من السابقين قردة و خنازير، و غير ذلك مما لا يسعنا إحصاؤه، و هذا أدل دليل على عدم إرادة الظاهر من تلك الروايات، فلا بد من إرادة المشابهة في بعض الوجوه. و على ذلك فيكفي في وقوع التحريف في هذه الامّة عدم اتباعهم لحدود القرآن، و إن أقاموا حروفه كما في الرواية التي تقدمت في صدر البحث، و يؤكد ذلك ما رواه أبو واقد الليثي: «أن رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم لما خرج إلى خيبر مرّ بشجرة للمشركين يقال لها ذات أنواط، يعقلون عليها أسلحتهم. فقالوا: يا رسول اللّه اجعل لنا ذات أنواط كما لهم ذات أنواط. فقال النبي صلّى اللّه عليه و آله و سلّم سبحان اللّه هذا كما قال قوم موسى: اجعل لنا إلها كما لهم آلهة، و الذي نفسي بيده لتركبن سنّة من كان قبلكم» (سنن الترمذي: 9/ 26، كتاب الفتن باب ما جاء لتركبنّ سنن من قبلكم رقم الحديث: 2106، و مسند احمد: مسند الأنصار، رقم الحديث: 20892.) فإن هذه الرواية صريحة في أن الذي يقع في هذه الأمة، شبيه بما وقع في تلك الأمم من بعض الوجوه. رابعا: لو سلّم تواتر هذه الروايات في السند، و صحتها في الدلالة، لما ثبت بها أن التحريف قد وقع فيما مضى من الزمن، فلعله يقع في المستقبل زيادة و نقيصة، و الذي يظهر من رواية البخاري تحديده بقيام الساعة، فكيف يستدل بذلك على وقوع التحريف في صدر الإسلام، و في زمان الخلفاء».

Tərcüməsi: "Təhrifə dair dəlillər: Təhrif nəzəriyyəsinin tərəfdarları Quranın təhrif olnumasına dair bir neçə əsassız dəlilə istinad etmişlər. Və biz onlardan bir neçəsini siz əziz oxuculara təqdim edirik. 1.Tövrat və İncilin təhrif olunması: Bir çox şiə və sünnü mənbələrində deyilir: Keçmiş ümmətlərin qarşılaşdıqları çətinliklərlə müsəlman ümməti də qarşılaşacaqdır. Yəni əgər təhrif Tövrat və İncilə yol tapmışdırsa, mütləq biz bunu Quranda da görəcəyik. Mərhum şeyx Səduq özünün «Kamaluddin» adlı kitabında Qiyas ibni İbrahimdən, o da imam Sadiqdən (ə) nəql edərək deyir: «Keçmiş ümmətlərin başına gələn əhvalatlar, olduğu kimi müsəlman ümmətinin də başına gələcəkdir.» (Biharul-ənvar 4-cü cild, 8-ci səh). Hədisin ümumi məzmunundan belə nəticəyə gəlmək olur ki, bu kimi təhriflər Qurana da yol tapa bilmişdir. Cavab: Bu dəlili dörd səbəbə görə əsassız hesab etmək olar. 1.Bu kimi dəlillərin əsasını təşkil edən rəvayətlər, şiə məzhəbinin istinad etdiyi dörd mötəbər hədis kitablarının heç birində mütəvatir olaraq nəql olunmamışdır. Əgər nəql olunmuşdursa da, vahid xəbər formasında nəql olunmuşdur. Demək, bu kimi rəvayətlərə istinad etməklə Quranın, Tövrat və İncil kimi təhrifə məruz qaldığını qəbul etmək olmaz. 2.Əgər bu dəlilin doğruluğuna istinad olunarsa, Qurana əlavələr olunduğu da qəbul edilməlidir. Çünki, Tövrat və İncilə istənilən əlavələr olunmuşdur. Bir haldakı, Qurana əlavələr olunmasına dair irəli sürülmüş nəzəriyyələrin sayı demək olar ki, yox dərəcəsindədir. 3.O ki qaldı keçmiş ümmətlərin başına gələn hadisələrə, onların bir çoxu ilə müsəlman ümməti heç də qarşılaşmamışdır. Məsələn, İsrail camaatının qırx il səhralarda didərgin düşməsi, buzova pərəstiş etmələri, Firon və onun adamlarının qərq olmaları, Süleyman peyğəmbərin insanlar və cinlər üzərindəki səltənəti, İsanın (ə) asimana qalxması, Musanın (ə) davamçısı olan Harunun onun özündən tez vəfat etməsi, Musanın (ə) göstərdiyi doqquz möcüzə, İsanın (ə) atası olmadan dünyaya gəlməsi, bir çox keçmiş ümmətlərin Allah-taalanın qəzəbinə gələrək meymuna, donuza və s. çevrilmələri və bu kimi yüzlərlə qeyri-adi hadisələr. Bir halda ki, müsəlman ümməti bunların heç biri ilə qarşılaşmamışdır. Bu kimi fərqli xüsusiyyətlər bu məzmunda hədis və rəvayətlərin əsassız oluduğunu bir daha sübuta yetirir. Fərz edək ki, bəlkə də onlar müsəlman ümmətinin Buna əsasən müsəlmanlar, Quranın batini mənaları ilə ziddiyyət təşkil edən zahiri mənalara istinad etməklə təhrifə yol vermiş olurlar. Əgər bu fərziyyəni qəbul etmiş olarıqsa, Əbu Vaqid Ləysidən nəql olunmuş tamamilə əsassız olan bu rəvayəti təsdiq etmiş oluruq. Rəvayətdə deyilir: Peyğəmbər (s) Xeybər döyüşünə getdiyi zaman, yolda kafirlərin Zati-ənvat adlandırdıqları ağaca rast gəlir. Kafirlər səhrada olarkən adətən silahlarını onun budaqlarından asıb, kölgəsi altında istirahət edirdilər. Səhabələrdən bir neçəsi Peyğəmbərin (s) yanına gəlib deyir: Ya Rəsuləllah! Müşriklərdə olduğu kimi, bizim üçün də bu səhrada Zati-ənvat təyin et. Peyğəmbər (s) onların bu xahişindən bir qədər narahat olub buyurdu: Həmd olsun pak olan Allaha! Siz də məndən Musanın (ə) əshabının ondan istədikləri şeyi tələb edirsiniz. Onlar Musaya (ə) dedilər: Hamıda olduğu kimi bizim də Allahımızı gözlə görüləsi et! Sonra Peyğəmbər (s) buyurdu: And olsun Allaha! Keçmiş ümmətlərin yolunu gedirsiniz. (Səhih Termizi 6-cı cild, 29-cu səh). Hədisin məzmunundan belə bir nəticəyə gəlmək olur ki, müsəlman ümmətinin başına gələnlər, keçmiş ümmətlərin başına gələnlərin təkrarı deyil, sadəcə olaraq onlara oxşar hadisələrdir. 4.Əgər bu rəvayətlərin sənəd baxımından mütəvatir və həqiqət olduğu sübuta yetsə belə, yenə də Quranın təhrif olunuduğunu qəbul edə bilmərik. Əgər gələcəkdə təhrifə məruz qalarsa, təkrara yol verilmiş olunur. Bir halda ki, rəvayətdə müəyyən zaman göstərilməmiş və qiyamət gününədək həyata keçməsinin mümkünlüyünə işarə olunmuşdur. Bütün bunları nəzərə alaraq Quranın, Peyğəmbərin (s) və ya ondan sonra dörd xəlifənin dövründə təhrifə məruz qaldığına necə iddia etmək olar?!"

Bu mətn aşağıdakı sünni hədislərinə cavab olaraq yazılıb və cənab Xoi burada onların dəlillərinə cavab məqamındadır, öz əqidəsini açıqlamaq məqamında deyildir. Və öz əqidəsini "Quranın təhrifi" bəhsinin sonunda açıqlamışdır:

1- (الأحكام الشرعية الكبرى (ج1ص306)، أبو محمد عبد الحق الإشبيلي (سنة الولادة 510هـ/ سنة الوفاة 81هـ - تحقيق أبو عبد الله حسين بن عكاشة - الناشر مكتبة الرشد - سنة النشر 1422هـ - 2001م - مكان النشر السعودية / الرياض - عدد الأجزاء 5): «وروى الترمذي : من طريق عبد الرحمن بن زياد الأفريقي ، عن عبد الله بن يزيد ، عن عبد الله بن عمرو - هو ابن العاص - قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم : ' ليأتين على أمتي ما أتى على بني إسرائيل، حذو النعل بالنعل ، حتى إن كان منهم من أتى أمة علانية لكان في أمتي من يصنع ذلك ، وإن بني إسرائيل تفرقت على ثنتين وسبعين ملة ، وتفترق أمتي على ثلاث وسبعين ملة ، كلهم في النار إلا واحدة . قالوا : من هي يا رسول الله ؟ قال: ما أنا عليه وأصحابي» 2- التبويب الموضوعي للأحاديث، ج1ص8186: حدثنا موسى بن جمهور التنيسي ثنا محمد بن مصفى ثنا بقية ثنا بن ثوبان حدثني من سمع سعيد المقبري يحدث عن أبيه عن أبي هريرة قال * الربا اثنان وسبعون بابا أدناها كالذي يأتي أمه ثم قال لتركبن طريق أهل الكتاب حذو النعل بالنعل- الطبراني في مسند الشاميين ج1/ص157 ح254؛ 3- المستدرك على الصحيحين، محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري، الناشر : دار الكتب العلمية – بيروت، الطبعة الأولى ، 1411 – 1990، تحقيق : مصطفى عبد القادر عطا، عدد الأجزاء : 4، مع الكتاب : تعليقات الذهبي في التلخيص:ج1ص218، ح 444 و 445- فأخبرناه علي بن عبد الله الحكيمي ببغداد ثنا العباس بن محمد الدوري ثنا ثابت بن محمد العابد ثنا سفيان عن عبد الرحمن بن زياد عن عبد الله بن يزيد عن عبد الله بن عمرو قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : ليأتين على أمتي ما أتى على بني إسرائيل مثلا بمثل حذو النعل بالنعل حتى لو كان فيهم من نكح أمه علانية كان في أمتي مثله إن بني إسرائيل افترقوا على إحدى و سبعين ملة و تفترق أمتي على ثلاث و سبعين ملة كلها في النار إلا ملة واحدة فقيل له : ما الواحدة ؟ قال : ما أنا عليه اليوم و أصحابي». (و ج4ص516، ح 8448). 4- المعجم الكبير- المؤلف : سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم الطبراني - الناشر : مكتبة العلوم والحكم – الموصل - الطبعة الثانية ، 1404 – 1983 - تحقيق : حمدي بن عبدالمجيد السلفي - عدد الأجزاء : 20 - ج6ص204، ح 6017 - حدثنا يحيى بن عثمان حدثني أبي و يحيى بن بكير قالا ثنا ابن لهيعة حدثني بكر بن سوادة عن سهل بن سعد قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : ( والذي نفسي بيده لتركبن سنن الذين من قبلكم حذو النعل بالنعل ) (وج17ص13، ح3)؛ 5- سنن الترمذي - المؤلف : محمد بن عيسى بن سَوْرة بن موسى بن الضحاك، الترمذي، أبو عيسى (المتوفى : 279هـ) - مصدر الكتاب : موقع الإسلام -http://www.al-islam.com - [ الكتاب مشكول ومرقم آليا غير موافق للمطبوع وهو متن مرتبط بشرحه]: - ج9ص235، ح 2565 - حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلَانَ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ الْحَفَرِيُّ عَنْ سُفْيَانَ الثَّوْرِيِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ زِيَادٍ الْأَفْرِيقِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو قَال قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيَأْتِيَنَّ عَلَى أُمَّتِي مَا أَتَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ حَتَّى إِنْ كَانَ مِنْهُمْ مَنْ أَتَى أُمَّهُ عَلَانِيَةً لَكَانَ فِي أُمَّتِي مَنْ يَصْنَعُ ذَلِكَ وَإِنَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ تَفَرَّقَتْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلَّةً وَتَفْتَرِقُ أُمَّتِي عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً كُلُّهُمْ فِي النَّارِ إِلَّا مِلَّةً وَاحِدَةً قَالُوا وَمَنْ هِيَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِي». 6- مُصنف ابن أبي شيبة - المصنف : أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة العبسي الكوفي (159 ـ 235 هـ) - تحقيق : محمد عوامة. - ملاحظات : ـ رقما الجزء والصفحة يتوافقان مع طبعة الدار السلفية الهندية القديمة. ـ ترقيم الأحاديث يتوافق مع طبعة دار القبلة. – ج15ص106، ح 38542- حَدَّثَنَا وَكِيعٌ ، عَنْ عُبَيْدِ بْنِ طُفَيْلٍ ، أَبِي سِيدَان ، عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ ، قَالَ : قَالَ حذَيْفَةُ : لَتَرْكَبُنَّ سُنَّةَ بَنِي إسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَالْقُذَّةِ بِالْقُذَّةِ غَيْرَ أَنِّي لاَ أَدْرِي تَعْبُدُونَ الْعِجْلَ أَمْ لاَ».

İndi isə cənab Xoinin məlum kitabda "təhrif" bəhsinin axırında öz nəzərini necə bəyan etdiyini sizin nəzərinizə çatdırıram:(səh.259):

« النتيجة: و مما ذكرناه: قد تبين للقارى‏ء أن حديث تحريف القرآن حديث خرافة و خيال، لا يقول به إلا من ضعف عقله، أو من لم يتأمل في أطرافه حق التأمل، أو من ألجأه إليه يجب القول به. و الحب يعمي و يصم، و أما العاقل المنصف المتدبر فلا يشك في بطلانه و خرافته».

"Nəticə: Qeyd etdiklərimizdən belə məlum olur ki, təhrif barəsində irəli sürülmüş müxtəlif nəzəriyyələr tamamilə batil və əsassızdır. Bu nəzəriyyələri yalnız o zaman qəbul etmək olar ki, insan bu barədə heç bir araşdırma aparmadan xurafata qapılaraq, özünü belə bir yanlış təfəkkürün əsiri etmiş olsun. Sağlam düşüncəli, həqiqətsevər hər bir insan isə əql və dərrakəsini işə salmaqla, özünü bu böyük xürafat uçrumundan xilas etmiş olar".

Bəs məlum oldu ki, cənab Xoi heç vaxt Quranın təhrif olunduğunu qəbul etməmişdir və bunu iddia edən vəhabilər ya ərəbcə bilmir, ya da özlərini qanmazlığa vururlar. İkinci tərəfdən isə tutaq ki, cənab Xoi Quranın təhrifinə qail olsun, məgər Xoinin sözü bütün şiənin süzüdür? Bizim Şeyx Səduq, Müfid, Tusi kimi alimlərimiz ki 3-4 cü hicri əsrlərində yayşamışlar Quranın təhrifini möhkəm dəlillər və səhih rəvayətlər əsasında rədd etmişlər.