Sədir Əssayazafi rəvayət edir ki, Əbu Abdullah ona deyib: “Allaha and olsun ey Sədir, aqər mənim şiələrimin sayı bu çəpiş (keçi balası) qədər olsaydı, mən belə oturmazdım”. Düşdük və namaz qıldıq. Namazdan sonra, çəpişləri saydım, onların sayı 17 idi
“Kəfi” 2 çild, 243 səhifə.
Bu hədisdən maraqlı nəticə cixır. Şiə məzhəbinə görə hədisi nəql edənin 12 imami şiəsi olmasi, ravinin şərtlərindən sayılir (Bax Seyyid Səid Rəşadi “Hədis elmi” risalənin onuncu dərsi, səhifə 40, Bakida 2003 ildə çap olunub).
Hədisdə isə qeyd olunur ki, imam Əbu Abdullahın yalnız 17 şiəsi olub. Bu imamdan 17 ravi haric olmaq ilə, hec kəsin rəvayəti şiə hədis standartlarına uyuğun olmaz. İndi isə şiələrdən haiş edək ki bu 17 ravinin adınl bizə qeyd etsinlər. Kimsə desə ki, hədisin səhih olması üçün ravinin imami olması vacib deyil, biz belə cəvab verərik. Hurr Amili “Vasail uş şia”-da, 30 çildin 260 səhifəsində qeyd edir ki, səhih hədisin şərtlərindən odur ki, onu rəvayət edən şəxslərin hər təbəqəsi, adıl, zabit, imamilərdən ibarət olmalıdı.