Beləliklə nə Zəhəbi nə də İbn Teymiyyə etiraz etdikləri şeyə dəlillə etiraz etməmişlər.Cavab: Həmd Allaha məxsusdur.
....
Mənhəc əl-Sünnə əl-Nəbəviyyə, 8/55
Vahabilərin özlərinə sərf etməyəndə hətta İbn Teymiyyə haqqında da "insandı,məsum deyil, səhv edib" deyirlər.
Beləliklə, bu iki "alimin" etirazı bəsit təəssübkeçlikdən başqa deyil, etirazları da dəlil əsasında deyil, Ömərin və s.-lərin təəssübkeşliyi əsasındadır :
Zatən İbn Teymiyyə öz "minhacında" Allah rəsulunun (s.a.s) nəvəsini, cənnət cavanlarının ağasını şəhid edən bir kimsəni - yezİTİ Allahın tovratda mujdələdiyi 12 İsmayıl övladından biri, ALlah rəsulunun (s.a.s) mujdələdiyi 12 xəlifədən biri hesab edir.Bu cür xəbis insanın sözü huccət deyil.Üstəlik dedikləri dəlil əsasında deyildir.Dediklərinin dəlil əsasında olmadığını yalnız təəssübkeşlikdən uzaq elm əhli anlaya bilər.Vəssəlam
Bundan əlavə İbn Teymiyyə öz minhacında heç bir sənəd göstərmədən yezİTƏ HEÇ BİR DƏLİL-SÜBUT OLMADAN haqq qazandırmağa çalışmış, əqlin,insafın, imanın ziddinə olmasına rəğmən yezİTin əlinin Huseynin (ə) qanında olmadığını təəssübkeçliklə isbat etməyə çalışmışdır.
Сообщение отредактировал 3_Rengli_HeyaT: 20 сентября 2011 - 00:30