Mütayı Hazret-i Ömer yasak etmedi, Resulullahın yasak ettiğini, Onun yasakladığı şeyi yaptırmayacağını söyledi. Eshab-ı kiramın hepsi, halifenin bu sözünü destekledi. Hiçbiri buna muhalefet etmedi ve icma hasıl oldu. Şimdi mütanın ne olduğuna, dinimizdeki yerine bakalım:
salam aleykum. sevgili qardaşım əvvəlcə bunu bil ki, bir yazı yazıldıqda ona mütləq qaynaq verilməlidir. əks halda yazı dəyərsiz olur. indi isə keçək əsas mövzuya ki, bu mövzu mütəni kimin - Rəsulullahın (s.ə.a) yoxsa Ömərin - qadağan etməsi mövzusudur. bu mövzuda şiə həm fikirdir. sünnilərə gəldikdə isə əlbəttəki sünnü uləma Öməri təmizə çıxarmaq üçün yalan hədilsər uydurubdur. Xüsusən şiənin iddiasını çürütmək üçün bu hədislərin bəzisini Hz. imam Əlinin (ə) adına çıxıblar ki, şiəyə qarşı dəlil olsun. ancaq uləma türklər demişkən bəzi yerlərdə açık vermişdir. indi biz bunları qeyd edəcəyik. əvvəlcə hədislər:
Bize Hasan El-Huîvâni rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Afc-dürrezzâk rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Cüreyc haber verdi. (Dedi ki) : Ata' şunu söyledi: Câbir b. Abdillah Umre yaparak geldi. Biz de evinde onun yanına vardık. Derken cemaat ona bazı şeyler sordular. Sonra mût'a'dan söz açtılar. Câbir: «Evet, Resûlüliah (s.a.a) ile Ebû Bekir ve Ömer zamanlarında biz mût'a yaptık.» dedi. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 15 (1405))
Bana Mulıammed b. Rafi' rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdürrezzâk rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Cüreyc haber verdi. (Dedi ki) : Bana Ebu'z-Zübeyr haber verdi. (Dedi ki) : Câbir b. Abdillâh'ı şunu söylerken işittim. Biz Resûlüllah (s.a.a) ile Ebû Bekir devirlerinde bir avuç kuru hurma ve un mukabilinde birkaç günlüğüne mût'a yapardık. Nihayet Amr b. Hureys hâdisesinde Ömer bundan nehyetti. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 16 (1405))
Bize Hâmid b. Ömer E!-Bekrâvî rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdülvâhid yâni İbni Ziyâd, Âsım'dan, o da Ebû Nadrâ'dan naklen rivayet eyledi. (Demiş ki) : Câbİr b. Afcdillah'm yanındaydım. Ona biri gelerek: îbni Abbâs ile İbni Zübeyr iki mût'a hakkında ihtilâf ettiîer, dedi. Bunun üzerine Câbir şunu söyledi : «Biz bunları Resûîüllah (s.a.a) zamanında yaptık. Sonra Ömer onlardan bizi nehyetti. (qaynaq: səhihi müslüm, nigah kitabı, mütə nigahı babı, hədis 17 (1405))
belə düşünürəm ki, bunlar kifayətdir. əgər mənim yazdıqlarıma inanmırsansa buyur burdan bax: http://www.darulkita...if/indexana.htm
Müta, dört mezhepte de haramdır, bâtıldır. Müta, şahitsiz olarak bir kadına belli para verip, belli zaman için [mesela bir saat, bir gün, on sene] beraber yaşamayı sözleşmek demektir. Mütanın haram olduğunu bütün Ehl-i sünnet âlimleri icma ile bildirdi. (Mizan-ül-kübra, İbni Abidin)
mən başa düşmürəm siz Abdullah ibni Abbası, Abdullah ibni Məsudu, Cabir ibni Abdullahı ® İslam alimi qəbul etmirsiniz? əgər qəbul edirsinizsə bəs onlardan nəql olunan hədislər necə? hədisləridə keçək ibni Abbasın ® bu fətvasına nə deyəcəksən?
Bana Harmeletû'bnû Yahya rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İbni Vehb haber verdi. (Dedi ki) : Bana Yûnus haber verdi, İbni Şihâb şöyle demiş : Bana Urvetü'bnü Zûbeyr haber verdi ki, Abdullah b. Zü-beyr Mekke'de ayağa kalkmış ve ibni Abbasa ta'rizde bulunarak : «Şübhesiz ki, bazı insanların Allah gözlerini kör ettiği gibi, kalblerini de kör etmiş. Nikâhı mût'a'ya fetva veriyorlar.» demiş. Bunun üzerine İbni Abbas kendisine nida ederek: «Sen hakikaten kaba saba bir adamsın. Ömrüme yemin ederim ki, mût'a imâmül-müttekin zamanında yapılırdı.» demiş. Bununla Resûlüllahı (s.a.a) kasdetmiş. İbni Zübeyr ona şu mukabelede bulunmuş. Öyle ise kendini bir dene. Vallahi sen bunu yaparsan seni taşlarınla recm ederim.
Mütanın haram edildiğini bildiren hadis-i şerif, Buhari, Müslim, Tirmizi ve Muvatta’da yazılıdır. Bunu haber verenlerden biri de Hazret-i Ali’dir. İbni Sebecilerin, müta için Hazret-i Ömer’in ictihadı demeleri de, çok yanlıştır. Çünkü, Eshab-ı kiramdan hiçbiri buna muhalefet etmedi ve icma hasıl oldu. Fetava-yi Hindiyye’de diyor ki: (Ücret karşılığı zina yapan fahişeye [genel evdeki kadına], İmam-ı a’zama göre had vurulmaz. İkisi de şiddetli tazir olunur ve tevbe edinceye kadar hapis olunur. İmameyne göre, ikisine de had cezası yapılır. Müta yapana da fahişe gibi had vurulmaz.) Fakat zinanın had cezası yapılmayan kısımları da haramdır. (Berika)
hədislərin uydurma olduğunu 3 xüsus açıq şəkildə göstərir:
1. hədislərin bir bir ilə uyğun gəlməməsi. beləki hədislərin bəzisi deyir ki mütə Xeybərdə, bəzisi Fəth günündə, bəzisi Vida həccində, bəzisi evtas gəzvəsində haaram olub.
2. buna muxalif olan sünnü və şiə hədislər
3. Ömərin öz sözü. beləki Ömər deyir: "Hz. Peygamber (s.a.s) zamanında iki türlü mut'a vardı. Ben bunları yasaklıyorum. Bunlara karşılık ceza vereceğim." (Təfsiri Fəxri razi, Nisa surəsi 24-cü ayənin təfsiri). istəyən buradan baxa bilər: http://www.multimedi...004/4-razi2.htm
Tefsir ve fıkıh kitapları diyor ki: Nisa suresinin (İstimta ettiğiniz kadınların ücretini verin) mealindeki 24. âyeti, müta için değil, nikahtaki mehir parasını vermek içindir. Beydavi tefsiri bu âyeti açıklarken buyuruyor ki: (Bu âyet, sahih olan nikahı bildiriyor, mütayı bildirmiyor. Mehir parasını emrediyor. Müta, önce mubahtı, sonra yasak edildi.) [Şeyhzade tefsiri c.2, s.26]
əvvəlcə siz deyin biz də bilək siz icmanı qəbul edirsiniz? əgər hə desəniz onda mən deyirəm bəs bu icmanı necə?
Ebu Sevr der ki: Bu âyet-i kerime muhkemdir. Boşanan her kadın için mut'a vardır. ez-Zührî de böyle demiştir. ez-Zührî: Hatta kocası tarafından boşanan cariye için dahi bu bir haktır, der. Said b. Cübeyr de böyle demiştir: Boşanan her kadın için mut'a vardır. Bu, Şafiî'nin bu âyet-i kerime ile ilgili iki görüşünden birisidir. Malik der ki: Boşanmış her kadının -ister iki talâk ile ister bir talâk ile boşanmış olsun, ister onunla gerdeğe girilmiş olsun ister girilmemiş olsun, ister mehrini tayin etmiş olsun ister etmemiş olsun- mut'a hakkı vardır. Bundan tek istisna mehri tesbit edilmiş olup kendisiyle gerdeğe girmeden önce boşanan kadındır. Böylesine mehrin yarısı yeterlidir. Şayet bu kadın için me-hir de tesbit edilmemiş ise, o takdirde mehr-i misilden daha az veya daha çok olsun mut'a hakkı vardır. Bu mut'anın da bir sınırı yoktur. Malik'ten bu görüşü İbnu'l-Kasım nakletmiştir.
ardı gələcək inşallah