Möminlərin əmiri Həsən ibn Əlinin (A.r.o.) Xilafəti

Abu Zubeyr

Nece sübut eliyə bilərsən ki bu uydurma deil?

1. Hər bir müqavilənin səbəbi və şərtləri olur.
2. Tarixi faktlar konkret şərtlərin olduğunu bildirir. Bu mövzuya dair tarixçilər ayrı-ayrı kitablar tərtib ediblər. Daha geniş məlumat toplamağ üçün mərhum Şeyx Ali-Yasinin 2 cildlik "İmam Həsənin (a) sülhü" kitabına bax.
3. Əslində gətirdiyim dialoqda bir çox sənin verdiyin sualların cavabları var. Əsasəndə İmamın (a) sonuncu sözlərinə diqqət yetir.

[font="Palatino Linotype"][size=3]

Şiyeler öz repertuarlarindadirlar))
Və cavab vermek əvəzinə onlar cuhudlar kimi aks sual verillər.

Yox, başına dönüm, şiələr əvəzinə helə mövzuya dair yazırlar . Sən dedin İmam Həsən (a) Muaviyə ilə sülh bağlayıb. Çox gözəl. İndi mən də sənə sual verirəm ki, hansı şəraitdə və hansı şərtlər əsasında İmam Həsən (a) bu sülhə razı olmuşdur? Gəl mən sənə şərtləri qeyd edim. Müqavilənin bir neçə maddəsi bunlardan ibarət idi:
1. Şiələrin qanının tökülməsinin qarşısı alınacaq və hüquqları tapdalanmayacaq;
2. Həzrət Әli (ə) və şiələri söyülməyəcəklər;
3. Müaviyə Allahın kitabı və Peyğəmbərin sünnəsinə əsasən əməl edəcək;
4. Imamın əshabı və dostları, harada olurlarsa-olsunlar, Müaviyə və adamlarının şərindən amanda qalacaqlar;
5. Imam (ə) Müaviyəni «əmirəl-mö᾽minin» olaraq tanımayacaq və xütbələrdə onun adını əsla çəkməyəcək;
6. Müaviyə xəlifəliyi özündən sonra başqa bir nəfərə tapşırmayacaq.
İndi sən bir-az tarixi vərəqlə, gör Muaviyə "həzrətləri" muqavilənin neçə bəndini pozub.

Tarixçı alim Seyyid Kazım Pərpəncinin «Qədir günündən Aşurayadək»"
kitabından bir dialoqu nəql edim, bəlkə məsələnin nə yerdə olduğunu anladın.

İmamət və vilayətin əsası yerindədir və dəyişməzdir. Bu, vəziyyət və hadisələrin dəyişməsidir ki, o imamət və vilayətdə özünü müxtəlif cür büruzə verir. İndi bu sual-cavablardan bir nümunəyə diqqət yetirin:
– Nə üçün Müaviyə ilə sülh müqaviləsi bağladın, ey Rəsuləllahın (s) oğlu? Sən ki özünün haqq, onun isə zülmkar və azğın olduğunu bilirdin.
– Əba Səid, mən atamdan sonra Allahın höccəti, xalqın imamıyammı?
– Bəli, ey Rəsuləllahın (s) oğlu.
– Mən Rəsuləllahın (s) mənim və qardaşım barədə «Həsən və Hüseyn istər qiyam etsinlər, istərsə də otursunlar, imamdırlar», – buyurduğu şəxs deyiləmmi?
– Bəli, ey Rəsuləllahın (s) oğlu.
– Belə isə mən hər halda – qiyam etsəm də, etməsəm də – imamam. Ey Əba Səid, məni Müaviyə ilə sülhə vadar edən odur ki, Rəsuləllahı (s) Hüdeybiyyədən qayıdarkən Məkkə əhli – Bəni Əşşəcə və Bəni Zümrə – ilə sülhə vadar etdi. Onlar Quranın Allah tərəfindən göndərilməsini, bunlar isə onun şərhini qəbul etmirlər. Ey Əba Səid, əgər mən Allah tərəfindən olan bir imam və rəhbərəmsə, mənim müharibə və ya sülh barəsində verdiyim qərar və rəy batil qəbul olunmamalıdır. Hətta onun hikməti sizə məlum olmasa belə, onu batil hesab etməməlisiniz. Eşitməmisənmi ki, Xızır gəmini deşərkən, o uşağı öldürərkən və o divarı tikərkən Musa onun işinə qəzəbləndi. Çünki onun işlərinin hikməti Musaya məlum deyildi. O, həqiqəti söylədikdən sonra Musa razılaşdı. Mən də eləyəm. Siz mənə ona görə qəzəbləndiniz ki, mənim işimin hikmətini dərk etmədiniz. Əgər mən bu işi görməsəydim, onda bizim şiələrimizdən bir nəfər belə Yer üzündə qalmazdı və hamısını öldürərdilər.

Nece sübut eliyə bilərsən ki bu uydurma deil?

Sen niye kitab oxumursanki bele suallar verirsen...sene deqiq adres gostermek lazim deyil.eziyyet cek ozun tap...sen haqq axtarisindasan axi ))))))))))))

İmam Həsənin (əs) sülhü ümumi İslam və müsəlmanların mənafeinə görə olmuşdur.Ata babalarınında dövrün zalımlarını müəyyən müddət yola verməsi müəəyən vaxtlarda cihadı bu qəbildəndir.Zəhərlənməsidə o mənada deyil ki qeybi bilmirlər.Mütləq qeybi Allah bilir.Lakin bəndələrinədə müəyyən qədərini bildirir.Ola bilsin ümumi bilsədə aqibətin dəqiq təfərrüatini bilmirmiş.müavəyə məlunlada sülhü o demək deyilki o haqqdır.Onun imamlıq missiyası bunu tələb edirdi.Məhz bu yola vermələri zülm tərəfdarları onlar tərəfindən dəstəklənmək kimi göstərərək zalımların hökmranlığını qanuni olduğuna dəlil kimi göstərmişlər.Lakin biz onların öz fikirlərilə tanış olduğda əslində məqsədin nə olduğunu görürük.

Bu mövzunu oxumamışam, bəlkə də çoxdan oxumuşam yadımdan çıxıb.Oxuduqda isə bir daha vəhhabilərin nə qədər aşağı şüurlu məxluqat olduqları növbəti dəfə mənə "möhkəm" dəlillərlə sübut oldu.

İmam Həsənin (ə) sülhü barədə 2 cildlik kitab olmalıdı, satışda. Çox gözəl kitabdı. Əldə edib, suallarınıza cavab tapa bilərsiniz (təbii ki, əgər insansınızsa, vəhhabi deyilsinizsə).
İmam Həsənin (ə) şəxsiyyəti o qədər ucadı ki, bağladığı bu sülh bu ucalığın təcəllasıdı. İmam Həsən (ə) çox gözəl bilirdi ki, Muaviyə (l) bu sülhün heç bir şərtinə əməl etməyəcək. Əziz Ağamız (ə) bu gün nasibi-vəhhabilərin nə qədər alçaq insanları özünə "sələf" seçdiyini bir daha sübut elədi. Əba Muhəmməd (ə) göstərdi ki, Muaviyəyə "əmir əl-möminin" deyən tayfa, elə onun qədər alçaqdı. Çünki maşenniki özünə əmir seçən, maşennikdən aşağı deyil.

Mən bu sülhlə və İmam Həsənin (ə) rəftarı barədə bir məsələni qeyd etmək istəyirəm. Həzrət Müctəba (ə) bu rəftarı ilə İslami demokratiyanı nümayiş etdirdi. Həzrət göstərdi ki, xalqın istəmədəyi rəhbər, Allahın höccəti olsa belə, hakimiyyətdə qalmır, zorla camaatı haqqı qəbul etdirmək olmaz. Çünki dində məcburiyyət yoxdur. Camaat əgər atalığına 4 nəfərin iddia etdiyi şəxsi özünə rəhbər seçibsə, qoy olsun.
İmam Həsən (ə) onsuz da şəhid olacağını bilirdi, onun üçün döyüş meydanında şəhid olmaq bəlkə də daha əziz idi, nəinki zəhər içmək.

Сообщение отредактировал al-Islam: 29 декабря 2012 - 22:55