təbərrükü hələ ki, ləğv edən olmayıb. Siz bu sualı həccə gedənlərə də verin, niyə həcc qurtarandan sonra kəbənin örtüyünü çıxarıb yerinə təzəsini yerləşdirirlər. Köhnə örtüyü isə parça-parça edib zəvvarlara təbərrük üçün paylayırlar.
Birdə alimlərinizdən soruşun ki, niyə səhabələr peyğımbərin (s) köynəyini, saylarını və s. əşyalarını təbərrük kimi saxlayırdılar və öz yanlarında gezdirirdilər?
Kəbəynən İmamların , ovliyaların qəbrin bir tutrsuz? Kəbə də Həcərul Asvadıda Allah icaze verib öpməyi , indi qəbrnən Həcərul Asvad birdi?
Birdi ya yox bunun nə fərqi var ki? Siz dediz ki, təbərrük etmək şirkdir (yani təbərrük edən təbərrük etdiyi şeyi Allah bilir), mən də Sizə nümunə gətirərək bunun əksini sübut etdim.
"Peyğəmbəri-Əkrəm (s) Minaya gəldi, qurban kəsdikdən və rəmyi-cəmərə əməlini yerinə yetirdikdən sonra öz başını qırxdırdı və saçının tüklərini camaata verdi."
Digər bir rəvayətdə isə belə nəql edir: "O həzrət dəlləyi çağırdı və başını qırxdırdı. Qırxılmış tüklərini Əbu Təlhəyə verib buyurdu: "Bunları camaat arasında bölüşdür."
"Səhihi Müslüm", kitabul-həcc, hədis, 323, 326; "Sünəni Əbi Davud", mənasik kitabı, hədis, 1981; "Təbəqat" (ibni Sə`d), 1-ci cild, səh.125; "Müsnədi Əhməd", 3-cü cild, səh.111, 137, 146, 208, 214, 239, 256, 287 və 4-cü cild, səh.42; "Məğazi" (Vaqidi), səh.429
Ənəs ibni Malikdən belə nəql olunur: "Peyğəmbəri-Əkrəm (s) başını qırxdırırdı. Səhabələr o həzrətin ətrafını tutmuşdular ki, onun başından düşən hər bir tük onlardan birinin əlinə çatsın."
"Səhihi Müslüm", kitabul-fəzail, səh.1812, hədis, 74
"Usdul-ğabə" kitabında Xalid ibni Vəlidin tərcümeyi-halı qeyd olunarkən yazılır: Iranlılar və rumlularla müharibədə xüsusi və bəyənilən rol ifa edən Xalid Dəməşqin fəthində döyüşərkən Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) saçının tükündən bir dənəsini özünün gecə papağının içinə qoymuşdu. Məhz buna görə də həmişə fəth və zəfərlə qayıdırdı."
Eləcə də "Usdul-ğabə", "Əl-isabə" və "Müstədrəki Hakim" kitablarında onun (Xalid ibni Vəlidin) tərcümeyi-halı şərh edilərkən belə qeyd olunur: "Xalid ibni Vəlid "Yərmuk" müharibəsində öz dəbilqəsini itirdi və göstəriş verdi ki, onu axtarsınlar. Əvvəlcə onu tapa bilmədilər, lakin yenidən axtardıqda, onu tapdılar və gördülər ki, onun içində köhnəlmiş və nimdaş bir gecə papağı vardır. Xalid dedi: Rəsuli-Əkrəm bir il ümrə əməlini yerinə yetirdi. Başını qırxan zaman camaat o həzrətin başının tüklərini yığmağa başladılar. Mən o həzrətin alın tüklərini götürməkdə başqalarından irəli keçdim və öz papağımın içinə qoydum. Indi elə bir müharibədə iştirak etmirəm ki, o papaq mənimlə olduqda, qələbəyə nail olmayım."
"Müstədrəki Hakim", 3-cü cild, səh.299; "Usdul-ğabə" və "Əl-isabə" kitablarında Xalidin tərcümeyi-halı. Bu rəvayət xülasə şəkildə "Kənzül-ümmal"ın "Müsnədi Əhməd"ə olan haşiyəsində, 5-ci cild, səh.178-də və Ibni Kəsirin "Tarix" kitabında da qeyd olunmuşdur.
Buxari belə rəvayət edir: "Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) saçının tüklərindən bir neçəsi onun zövcəsi Ümmü Sələmənin yanında idi. Hər vaxt bir kəsə göz dəyirdisə, bir qab suyu onun (Ümmü Sələmənin) yanına göndərirdi ki, o tükləri suda islatsın və gözünə xəsarət dəymiş şəxs şəfa tapsın."
"Səhihi Buxari", 4-cü cild, səh.27
Übeydə deyir: "Əgər Peyğəmbəri-Əkrəmin saçının bir tükü mənim yanımda olsaydı, mənim üçün dünya və onda olan hər bir şeydən daha sevimli olardı."
"Təbəqat" Ibni Sə`d, 6-cı cild, 63. "Səhihi Buxari", 1-ci cild, səh.31.