Ya-Mehdi

indide oz hedislerinize nezer edin. (lag-lagi elemeyinizi meslehet gormurem)
• Allah yerə imamların qəbirlərini ziyarət etmək üçün nazil olur (enir).
Təzhib, Bab- Fədlu Ziyəra, cild-6, səh.21; Furu əl-Kəfi, Bab əz-Ziyəra, cild 4, səh. 579-580; Muhyiddin, Kitəbul-Məzar, Bab- Ziyərayul Əmirul mu’minin, səh. 30
• Allah Hüseynin qəbrini ziyarət edir, onunla əl ilə görüşür və onunla çarpayıda əyləşir. Səhihul Fəthul Əbrar, cild-2, səh. 140; Dəvatul İməmə, səh. 78; Mədinətul Mə’cəiz, cild-3, bab-25, səh. 460, 980-cı rəvayət

Bismillahir Rehmanir Rehim!... bu hedis cox zeif bir hedisdir. sen hedis yazmazdan evvel onun kimden neql olunmasini ve ravisini de yaz zehmet olmasa.bu vehhabiliyi , selefiliyi yayan wienin adindan ne desen yalannan yayar.ALLAH yaninda yalan iw gorenin ve yalan daniwanin ne imani olar ne de hormeti.ona gore de yalan ve zeif iftira dolu hedislerle ozunu yorma.yaxwimi ?.. bizim ucun (yeni Peygember (s.a.s) ve Ehli Beyt (e) wieleri) ALLAH gorunmez bir quvvedi, onu tesevvur etmek aglimizdan bele kecmir, cunki o tesevvure gore duwunce vermiyib bize ALLAH, qederinde verdiyi duwunce cercivesinde duwunuruk.ama yene de ALLAHA "eli" "qolu" "budu" var demirik sizler kimi.cunki wieler ucun ALLAH cisim deyil, o ele bir nur ele bir quvvedir ki onu ne gozle gormek olar ne de beyinle duwunmek.biz wielerin borcu ALLAHIN bize qoydugu ferzleri edeb ve erkanla yerine yetirib ALLAHIMIZA ibadet edek.biz wieler Peygember (s.a.s) sunnesine ve onun qoydugu emanetlere sedaqetle emel edirik ve onlari sevgimizle qoruyub saxliyiriq, duz 14 esr kecir bu sohbetlerden ama bizim ucun onlar her zaman yawiyir ve yanimizda evlerimizde ve sohbetlerimizdedirler.bizim ucun onlarin olum ve doguw tarixi ve onlarin nece oldurulmesi ezberi wekilde yadda qalandir.ama sizlerden biri de bilmir ki, omer nece oldu, ebu bekre noldu, osmani kim ve nece oldurdu, aiwe nece kocdu dunyadan, hefeseye noldu, muaviye nece getdi, yezidin bawina ne iwler geldi? bax bunlar sizin sevimlilerinizdi, hansiki Peygember (s.a.s) 1 nomreli duwmenleri ve Ehli Beytin (e) paxilligini cekenler ve onlarin haqqini qesb edenlerdi. ne qeder ki onlarin eteyinden yapiwib onlara iman getirib onlari severseniz Ehli Beytin (e) sevgisi sizlerden uzaq olar, ALLAH sizin uzerinizden nezerini goturer ve zelalete ducar olarsiniz. ayilin ay bedbext insanlar ayilin. zelaletden canivi qurtarin ne qeder ki vaxtiniz var.zamanin hoccetinin zuhuruna cox az qalib onnan sora da qiyamet var, qorxun ALLAHDAN...and ola ALLAHA ki bu eqideyle ve inamla dunyadan kocseniz sizleri boyuk ezablar gozduyur. sual yaransa sende men bulari hardan bildim, mene vehy zad geldi ki bulari bildim ? .. yox esla. mentiqle duwunen beynim ve aglim var bunu da mene ALLAH verib Elhemdulillah.elm oyrenmek gozel weydi en boyuk elm de islamdi, Qurani Kerimdi.ayil bala ayil!...

Ibn Teymiyyə yezİTİ Huseyndən(ə) üstün bilməyib əxi?

Bismillahir Rehmanir Rehim!... Qardaw nasibiden, munafigden insana Exi olmaz.bir insan ki, dunya malina eqidesine deyiwer ondan her wey gozlemek olar, beleleri dunya malina qeyretini de satar, namusunu da.ALLAH Ehli Beyt awiqlerinin belelerinin werrinden uzaq etsin INWAALLAH, ilahi AMin!...

nehayet ki,men deyene gelirsen. mende senle sohbeti menasiz gorurem.

Bismillahir Rehmanir Rehim!...Sene bir sual verim de ay SELEF!...ALLAH (c.c) Peygember (s.a.s) ve Ehli Beyte (e) zulm edenlere lenet etsin!!!..ilahi Amin!...

Sualim budurki: sen de buna sidqi ureyden AMiN diye bilersen?...

Kecek bawqa bir movzuya, diyek ki, bu qardawlar doguluwdan wiediler ve onlar ata-babalarindan bele gorubler..ama men anadan dogma ehli sunne neslinde, zatinda dunyaya goz acmiwam, il yarim bunnan onceye kimi de senin dediyin kimi deyirdim, hocetdiy eliyirdim, bildim bilmedim daniwirdim, wie meqamina bohtanlar atirdim.duwmuwdum 5-10 dene saggali gobeyden , balagi da dizden olanlarin arasina haqq yoldan azmiwdim.ama cox wukur ALLAHDAN haqqi istedim o da mene onu verdi, qelbim nehayet ki, hidayet nuruyla aydinlandi.Sozumun cani odu ki, men sizin icivizden gelirem ve bu eqidenin nece iyrenc bir eqide oldugunu da cox gozel bilirem ve sizin kimilerin fitnesinden ALLAHA penah apariram INWAALLAH...ve sonda ve en nehayet siz selefilere (evvelki vehhabilere) bir dua eliyiremki, ALLAH sizi qiyametde omer ve omer kimilerle mehwur elesin INWAALLAH!.. ilahi Amin!.. Peygember (s.a.s) ve Ehli-Beyt (e) wielerini ve onlarin yolunu getmeye caliwanlari (cahil wielerin) qiyametde Ehli Beytle (e) mehwur elesin INWAALLAH!..ilahi Amin!...

Şeyx Əli Kurani
http://www.shiaweb.o...ahaba/pa20.html


Şeyx Əli əl-Muhsin
http://www.almohsin.org/?act=artc&id=217


Əllamə Əskəri
http://www.shiaweb.org/books/maalem_al-madresatain/pa35.html


Birini oxuyun da bunlardan heç olmasa. Əllamə Əsgərinin geniş cavabını bura yazacağam.


Ehlisünnet ve Hilâfet Ekolü'nün bilginlerinden bazıları, şûra, biat ve ashabın amelini izlemenin doğruluğuna Seyyid Razî'nin Nehcü'l- Belâğa'nın Mektuplar bölümünde kaydetmiş olduğu bir rivayeti delil göstermektedirler. Nehcü'l-Belâğa'da, Hz. Ali'nin (a.s), Muaviye'ye hitaben yazmış olduğu bu mektup şöyledir:

Ebu Bekir, Ömer ve Osman'a biat edenler aynı şekilde bana biat ettiler. Orada (Medine'de) olanların seçme hakkı yoktu, olmayanların da kabul etmemeye hakkı yoktur. Şûra, muhacir ve ensarın salahiyet alanındadır; onlar bir kişinin hilâfetinde ittifak eder, onu imam ve önder seçerlerse böyle bir seçim (Allah Tealâ'yı) memnun eder. Dolayısıyla, bir kimse, kusur arama ve bidat çıkarma bahanesiyle ona itaatsizlik ederse onu yola getirirler, biri kabul etmeyip direnirse, müminlerin yolundan başka bir yol tuttu, diye onunla savaşırlar. Allah Tealâ da onu sırt çevirdiği şeyde kendine bırakır.[500] Bunlar, Hz. Ali'nin (a.s) bu mektupta muhacir ve ensarın biat, şûra ve icmasıyla istidlal etmesinden dolayı, Hz. Ali'nin, bu yollarla hilâfet ve imametin gerçekleşebileceğini kabul ettiğine delil gösterirler. Buna cevabımız şudur: Seyyid Râzî, bazen Hz. Ali'nin (a.s) hutbe ve mektuplarından sadece fesahat ve belagatın en yüce mertebesinde bulduğu bölümü seçiyor, gerisini almıyordu. Seyyid Râzî, İmam'ın bu mektubunda da aynı yöntemi kullanmış, mektubun tamamını nakletmemiştir. Nasr b. Müzahim bu mektubun tamamını Sıffin adlı kitabında kaydetmiştir.

Bu mektup şöyledir:

Bismillahirrahmanirrahim Ama sonra, Medine'de bana yapılan biat, Şam'da seni de uymaya zorunlu kılar. Çünkü Ebu Bekir, Ömer ve Osman'a biat edenler, aynı şekilde bana da biat ettiler. Dolayısıyla orada olanların seçme, olmayanların ise itaatsizlik ve kabul etmemeye hakkı yoktur. Şûra ve oylama muhacirlerle ensarın salahiyeti alanındadır; onlar bir kişinin hilâfetinde ittifak eder, onu imam ve önder seçerlerse, böyle bir seçim Allah Tealâ'yı hoşnut eder. O hâlde, kusur arama veya nefsi istekleri bahanesiyle onların emrine itaatsizlik edeni yola getirirler, kabul etmeyip direnirse de müminlerin yolundan başka bir yol tutmuş olduğu için onunla savaşırlar; Allah Tealâ da onu kendi isteğine bırakır ve onu kötü bir ikamet yeri olan cehenneme atar. Kesindir ki, Talha'yla Zübeyir bana biat ettikten sonra biatlerini bozdular; onların biatlerini bozmaları itaatsizlikti. Dolayısıyla, onlara zor gelse de hak yerine otursun ve Allah'ın isteği aşikâr olsun diye ben onlarla savaştım. O hâlde sen de diğer Müslümanların kabul ettiği şeyi kabul et; senin için daha çok istediğim şey, senin beladan uzak olmandır. Fakat eğer kendin kendini belaya düşürürsen bu durumda seninle savaşır ve Allah'tan sana karşı yardım dilerim. Osman'ın katilleri hakkında da sözü uzattın! O hâlde sen de Müslümanların doğrultusunda ilerle ve onların hükmünü bana bırak da seninle onların arasında Allah'ın Kitabı üzerine hükmedeyim. Fakat senin tasarladığın, çocuğu sütten almak için kullanılan hiledir; çünkü kendi canıma andolsun, nefsin hevasını karıştırmadan ona akıl gözüyle bakacak olsaydın, Osman'ın kanında beni Kureyş'in en suçsuzu bulurdun. Şunu da bil ki sen Tulaka'dansın;[501] hilâfete ve müşavere toplantısına katılmaya lâyık olmayanlardansın. Şimdi ben, muhacirlerden imanlı bir kişi olan Cerir b. Abdullah'ı sana ve senin yolun üzerindeki diğer kumandanlara gönderdim. O hâlde sen de biat et. Allah'tan başka kuvvet sahibi yoktur.[502] Bu mektupta Hz. Ali (a.s), Muaviye'yle fikirdaşlarına, kendilerini kabul etmeye zorunlu bildikleri şeyle delil getirmektedir. Çünkü Hz. Ali (a.s), Muaviye'ye diyor ki: Medine'de bana yapılan biat, Şam'da da seni kabul etmeye zorunlu kılar. Nitekim Medine'de Osman'a yapılan biati de Şam'da olduğun hâlde kabul etmeye mecbur olmuştun. Aynı şekilde, Medine'de Ömer'e yapılan biat, orada olmayanları uymaya mecbur ettiği gibi bana yapılan biat de senin gibi Medine dışında olanları uymaya mecbur eder. İmam Ali (a.s), Muaviye ve onun Hilâfet Ekolü'nden olan fikirdaşlarına, o gün kendilerini kabul etmeye zorunlu gördükleri delillerle böyle cevap vermiştir. İnsanın karşısındakine, onun kabul ettiği yolla cevap vermesi gerektiği bütün insanların ittifak ettiği bir konudur. Diğer taraftan Hz. Ali'nin (a.s) mektubunda şöyle geçer: "Onlar bir kişinin hilâfetinde ittifak eder de onu imam ve önder seçerlerse bu seçim Allah'ı hoşnut eder (kâne zâlike lillah-i rızen)."[503] Bazı kitaplarda "seçenleri hoşnut eder anlamında" "Kane zâlike rızen" geçer. Bu durumda biat, oy verenlerin serbest olarak oy vermeleriyle olmalıdır, kılıç zoru, tehdit ve baskıyla değil!! Fakat, "Bu Allah'ı hoşnut eder." tabiri olursa, Hz. Ali'nin (a.s) evlâtları Hasan'la Hüseyin'in (aleyhimasselâm) de içinde bulunduğu ensar ve muhacirlerin hepsi bir konuda ittifak ederlerse şüphesiz Allah da ondan razı ve hoşnut olacaktır. Ayrıca, Hilâfet Ekolü mensupları, delil olarak İmam Ali'nin (a.s) Nehcü'l-Belâğa'daki bu buyruğunu gösterirken, Seyyid Râzî'nin o kitapta kaydettiği İmam Ali'nin (a.s) diğer buyruklarını neden unutmuş veya kendilerini unutmuşluğa vurmuşlardır?!

Örneğin Nehcü'l- Belâğa'nın Hikmetler bölümünde şöyle geçer: Hz. Ali (a.s) Benî Sâide Sakifesi'nde olup bitenleri duyunca şöyle sordu: Ensar ne dedi?, "Bir kişi sizden ve bir kişi de bizden halife seçilsin dediler." şeklinde cevap verdiler. İmam, "O hâlde neden Resulullah'ın (s.a.a), onların iyilerine iyilik edin, kötülerini ise affedin, buyurduğunu söylemediniz." dedi. "Bu ensara karşı nasıl delil olabilir?" diye sorduklarında, İmam, "Eğer ensarın hükümete geçmeye hakkı olsaydı, Resulullah'ın (s.a.a) bu konuda tavsiye etmesi yersiz olurdu." Buyurdu ve sonra, "Peki Kureyş ne dedi?" diye sordu. Dediler ki: "Hilâfet Resulullah'ın şeceresidir -onun için hilâfet bize düşer-." dediler! İmam Ali (a.s), "Şecereyle delil getirdiler; ama onun meyvesini[504] zayi ettiler!!" buyurdu. Veya Hz. Ali'nin (a.s) yine o bölümdeki şu buyruğu: Hayret! Resulullah'ın (s.a.a) halifesi olmak için sahabe olmak yetiyor da, hem sahabe, hem akraba olmak yetmiyor mu?!![505] Seyyid Râzî bunun peşinden İmam Ali'nin (a.s) bu konuda şöyle bir şiiri olduğunu söyler: Eğer şûrayla onlar halife olduysa, bu nasıl şûradır ki onda görüş sahipleri yoktu? Eğer Resulullah'la (s.a.a) akraba olman sebebiyle diğer rakiplerine delil getiriyorsan, Peygamber'e senden daha yakın olan başkaları var.Hz. Ali'nin (a.s) bu konudaki bütün buyrukları "Şıkşıkiyye" diye meşhur olan şu hutbesinde geçer: Andolsun Allah'a ki, Ebu Kuhafe'nin oğlu, onu bir gömlek gibi giyindi. Oysa daha iyi bilirdi o, ben hilâfete nispetle değirmen taşının mili gibiydim. Hilâfet benim çevremde dönerdi.Sel (Resulullah'ın (s.a.a) bilgisi) benden akardı. Hiçbir kuş, uçtuğum yere uçamazdı. Hilâfetle arama bir perde çektim; onu koltuğumdan silkip attım. Düşündüm; kesilmiş elimlehamle mi edeyim; yoksa bu kapkaranlık körlüğe sabır mı edeyim? Hem de öylesine bir körlük ki ihtiyarları tamamıyla yıpratır; çocuğu kocaltır; inanan da Rabbine ulaşıncaya dek bu zulmette zahmet çeker. Gördüm ki sabretmek daha doğru. Sabrettim; ettim ama gözümde diken vardı, boğazımda kemik vardı; mirâsımın yağmalandığını görüyordum. Birincisi (Ebu Bekir), onu falâna (Ömer'e) verip gitti (sonra A'şâ'nın şu beytini okudu:) "Bugün deveye binmişim; yolculuk zahmetine düşmüşüm / Câbir'in kardeşi Hayyan'la bulunduğum günle bugün kıyaslanır mı hiç?" Ne de şaşılacak şey ki yaşarken halkın kendisini bırakmasını teklif ederdi;[506] ölümünden sonra yerine öbürünü geçirdi. Bu iki kişi hilâfeti, devenin iki memesi gibi aralarında paylaştılar.

[500]- Şerhu Nehci'l-Belâğa, İbn Ebi'l-Hadid, Altıncı Kitap, "el-Muhtar Min Kutub-i Mevlana Emiri'l-Müminin" babı.

[501]- Resulullah, (s.a.a) Mekke'nin fethinde, karşısında teslim olmaktan başka çaresi kalmayan kâfirleri ve Kureyş'in ileri gelenlerini affetti ve o günden itibaren onlara, serbest bırakılanlar anlamında "Tulaka" denildi.

[502]- Nasr b. Müzahim'in "Sıffin" adlı eseri, 1382 Kahire baskısı, s.29.

[503]- Nehcü'l-Belâga, Kahire-İstikamet baskısı, "Allah" kelimesinde.

[504] - "Meyve"den maksat Resulullah'ın (s.a.a) Ehlibeyti'dir.

[505] - Nehcü'l-Belâğa, "Hikmetler" bölümü, hadis: 185, Muhammed Ebulfazl İbrahim incelemesi.

[506] - Ebu Bekir'in kendisine biat edilmeden önce, "Bırakın beni; ben sizin en hayırlınız değilim." dediği nakledilir.

Bismillahir Rehmanir Rehim!..yorma ozuvu qardaw olar oxusa da dediyini deyecekdir!..ama aralarinda duwunen ve paki zat olan mutleg donecek!..nece ki men o eqideni terk etdim Elhemdulillah..cunki her zaman haqqi mene gostermesini istemiwem ALLAHDAN (c.c) secdemde. Hemd olsun ALLAHA (c.c) o meni haqq yoluna qovuwanlardan etdi Elhemdulillah!..