Отправлено 27 ноября 2011 - 17:12
Bu da size shiye menbesinden Allahin nazil olmasi barede ,belke bu size cata...
Əs-Saduq özünün "ət-Tövhid" kitabında Cəfər əs-Sadiqin münafiq və zındıqların üzərinə ihticac etdiyi bir hədisdə, isnadı Hişam bin Həkəmdən rəvayət edilən hədisdə bir zındıqın Əbu Abdullaya (Cəfər əs-Sadiqə) ünvanladığı sual olan hədisdə: "Uca Allahın: "Ər-Rahman ərşin üzərinə istiva etdi" ayəsi barədə sualına Abu Abdulla cavab verərək demişdir: "Uca Allah bu cürə özünü vəsf etmişdir. Həmçinin, ərş Onu daşımaz, məxluqatdan yüksəkdə, ərşin üzərinə istiva etmişdir və ərş Onun üçün, doldurucu (tam əhatə edən) deyildir və ərş Onu əhatə etməz. Lakin, biz deyirik: "O, ərşin daşıyıcısıdır və ərşi tutandır. Biz də, Onun dediyini deyirik: "Onun kürsüsü göyləri və yeri əhatə edir" (Əl-Bəqarə surəsi, 255). Ərş və kürsüdən Onun sabit etdiyini, biz də sabit edirik və ərş və ya kürsüdən Onun doldurucu (tam əhatə edən) olmasını biz də rədd edirik. Əziz və Cəlil olan Allah özünün xəlq etdiyi məkana və ya şeyə yönəlmiş olur ki, xəlq etdiklərinin hamısı Ona möhtacdır.
Sual edən soruşdu ki: "Əllərinizi səmaya qaldırmaqla, ovuclarınızı yerə tərəf tutmaq arasında nə fərq var ki?". Əbu Abdulla (Cəfər əs-Sadiq) (əs) dedi: "Bu, Onun (Allahın) elmində, əhatəsi altında və qüdrətində bərabərdir (yəni, heç bir fərq yoxdur). Lakin, Əziz və Cəlil olan Allah öz övliyalarına (vəlilərinə, dostlarına) və qullarına əllərini səmaya tərəf - ərş istəqamətinə qaldırmağı əmr etmişdir. Çünki, O (Allah) bunu, ruzinin mədəni (mənbəsi) etmişdir. Biz, bununla, Qur`anda və peyğəmbərdən (sas) gələn xəbərlərdə sabit olanları isbat edirik. Necə ki, peyğəmbər (sas) demişdir: "Əllərinizi Əziz və Cəlil Allaha tərəf qaldırın. Bunun üzərində ümmətin bütün firqələri (məzhəbləri) icma etmişlər". Soruşan sual edərək dedi: "Sən: "Onun (Allahın) dünya səmasına endiyinimi?" deyirsən. Əbu Abdulla (Cəfər əs-Sadiq) (əs) dedi: Biz deyirik ki: "Bu barədə gələn rəvayətlər və xəbərlər səhihdir". Bunun üzərinə, soruşan sual edərək dedi: "Əgər, O (Allah dünya səmasına) nazil olursa, məgər, ərşdən ayrılmırmı və Onun ərşdən ayrılması f`eli sifət deyilmi?". Bunun üzərinə, Əbu Abdulla (Cəfər əs-Sadiq) (əs) dedi: "Onun (Allahın) xəlq etdiyi məxluqlarında olan, bir yerdən bir yerə gedərkən, halın dəyişməsi, yorğunluq, kədərlənmək və bir yerdən başqa bir yerə getmək və bir haldan, başqa bir hala keçmək Ondan (Allahdan) deyildir. Çünki, O (Allah), təbarəkə və təaladır və Onda, heç bir hal dəyişikliyi baş verməz və Ona heç bir şey olmaz. Onun (dünya səmasına) nazil olması (enməsi) məxluqun nazil olması kimi deyildir. Hansı ki, bir məkandan başqa bir məkana gedərkən, əvvəlki məkan ondan boşalır (yəni, o, artıq, həmin məkanda olmur). Lakin, Onun (Allahın) dünya səmasına nazil olması, yerdəyişmə və hərəkət ilə deyildir. Necə ki, O (Allah), ərşin üzərində səmanın yeddinci qatında olarkən, həmçinin, dünya səmasında da olur. O (Allah) yalnız, əzəmətindən kəşf (aşkar) edilir, özü istədiyi kimi, övliyalarını (vəlilərini, dostlarını) görür və qüdrətindən istədiyinə kəşf edir (verir). Onun (Allahın) nəzəri həm yaxında olan və həm də uzaqda olan üçün, bərabərdir". (Əs-Saduq "Ət-Tövhid" (Səh. 248). Çap edilmiş nüsxədə, soruşanın axırıncı sorusu yoxdur. Bu: "... O (Allah), dünya səmasına nazil olur?". Bunun üzərinə, Əbu Abdulla (Cəfər əs-Sadiq) (əs) deyir: "Biz deyirik ki: "Bu barədə gələn rəvayətlər və xəbərlər səhihdir ..." hissəsidir. Biz, bunu, Muhəmməd Baqir əl-Məclisinin "Biharul-ənvər" kitabından (3\səh. 331) "kitabut-tövhid" 14-üncü babdan (fəsildən) təsbit etdik).