Əbu Bəkr, Ömər, Osman möminlərdir
#91
Отправлено 14 апреля 2009 - 16:29
suallarimi qisa olaraq tekrar edirem
1. Peyqember sayaqlayibmi? yalniz BELI ya XEYR cavabi qozlayiram
2. sen 1400 il omardan sonra yawayaraq hardan yene tekrar ediram hardan deyirsen ki, wefqet uzundan soyladi?
3. Usamanin qowunundan yayilanlara Allahin resulu xeste olaraq xutbe etdi, ve emr etdi ki, gedin! kim getmese le`net olsun! bunu sene tarix dersinde ustadlarin nece cavablandiriblar? cavabin qane edici deyildi onun ucun tekrar edirem
4. kafir Abu lahab (mal`un) derk etdi ki, peyqember kimi vacibul-itaet teyin etib ve kim ondan sonra xelifedi amma sen bawa duwmursan?
rinat
cavab:
siz insallah menim yukardaki yazdiglarima baxsaniz gorersiniz ki,men bu sualara gozel sekilde cevab verem calisin yazdigi seye bos bos baxmayin
#92
Отправлено 14 апреля 2009 - 18:13
rinat
cavab:
siz insallah menim yukardaki yazdiglarima baxsaniz gorersiniz ki,men bu sualara gozel sekilde cevab verem calisin yazdigi seye bos bos baxmayin
allah seni gozel gune cixardsin
cevab verdin, amma men diqqet yetirsen senin cavablarini puc olduqunu subut etdim ve konkretlewdirdim suallarimi bir cumlede ve elece de senden gozlediyim cavabi yazdim, sen yalniz beli ya xeyir deye bilersen, buyur:
1. Peyqember sayaqlayibmi? yalniz BELI ya XEYR cavabi qozlayiram
2. sen 1400 il omardan sonra yawayaraq hardan yene tekrar ediram hardan deyirsen ki, wefqet uzundan soyladi?
3. Usamanin qowunundan yayilanlara Allahin resulu xeste olaraq xutbe etdi, ve emr etdi ki, gedin! kim getmese le`net olsun! bunu sene tarix dersinde ustadlarin nece cavablandiriblar? cavabin qane edici deyildi onun ucun tekrar edirem
4. kafir Abu lahab (mal`un) derk etdi ki, peyqember kimi vacibul-itaet teyin etib ve kim ondan sonra xelifedi amma sen bawa duwmursan?
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ
О Аллах. Прокляни первого отнявшего право Мухаммада и его семьи, а также каждого, последовавшему его примеру.
#93
Отправлено 27 июля 2009 - 13:33
P.S. xahiş edirəm mövzunu tam mütaliə edin ki, təkrarlar olmasın.
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ
О Аллах. Прокляни первого отнявшего право Мухаммада и его семьи, а также каждого, последовавшему его примеру.
#94
Отправлено 02 августа 2009 - 11:23
aasalamun aleykum son iller sie camaat hz ebu bekr omer ve osman(RA)kafir adlandirirlar ve cehennem ehli oldugularin qeyd ediler allah bu deyenlere hidayet versin bu temanin acmak sebebi bu forumda bu sahabelerin tam sucsuz olduglarin qeyd etmek isterdim ilk once bu camaat rasullah devrinden yasayan insnalara dil uzadilar oysa hz eli gorun ne deyir...Eli (r.a.) demişdir: «Men Mehemmed peyğemberin (s.a.s.) eshabmı gördüm. İçinizde onlara benzer bir adam bele görmürem. Onlar saçları dağılmış, toz-torpağa bulanmış bir halda sabahı açar, gecelerini namazla keçirerdiler. Kimi alnını torpağa sürterdi, kimi üzünü, qiyameti xatırlayanda köz kimi yanardılar. Alınları secde etmekden keçinin dizlerine dönmüş, qabıq bağlamışdı. Allahı yada salanda ezab qorxusundan, savab ümidinden göz yaşı tökerdiler. Hetta ele ağlayardılar ki, yaxaları islanar ve yelin esdirdiyi ağac kimi titreyerdiler». «Nehcu-l-Belağe» seh: 143 (tercümede seh.257, Tehran çapı, 1995).
bu sahabelerin feziletine baxin...) Uca Allah buyurur:
«Eger Peyğembere qarşı bir-birinize kömak etseniz, (bilin ki) Allah onun hamisi, Cebrail, emelisaleh möminler ve bunlardan sonra (bütün) melekler de onun kömekçileridir!» (et-Tehrim 4)
İbn Abbas (r.a.) İbn Mesud (r.a) İbn Ömer (r.a.) ve başqaları bu ayedeki emelisaleh möminlerin Ebu Bekr (r.a.) Omer (r.a.) Osman (r.a.) Eli (r.a.) ve başqalarının olduqlarını tefsir etmişler. (Tefsir ıbn Kesir, 4/500)
2) UcaAllah buyurur:
«Allahdan qorxub pis emellerden çekinen ise ondan (ateşden) uzaqlaşdırılar. O kimse ki, malını (Allah yolunda) verib (günahlardan) temizlener. O şexsin boynunda heç kesin bir minneti yokdur ki, onun evezi veril- sin. O ancaq en Uca olan Rebbinin rizasını qazanmaq üçün bele eder. And olsun ki, o (öz Rebbinin cennetde ona vereceyi nemetlere göre) razı olacaqdır» (el-Leyl, 17-21)
Ekser tefsir alirnlerinin reyine göre bu ayeler Ebu Bekr (r.a.) üçün nazil olub ve Ömer (r.a.) da daxil olrnaqla bütün möminlere.) şamil edilir. (Tefsir İbn Kesi, 4/762.)
faziletleri cokdur bu sahabelerin insallah ama men qisaca bildirdim MENE DEYIN INDI HZ EBU BEKR OMER HZ OSMANA HZ ELI KAFIR DEYIB?YOKSA PEYGAMBER KAFIR DEYIB?CAVAB...?INSALLAH BIR INSANA MOMUNE KAFIR DEYEN HELE OZUDUR KAFIR?
Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Hz. Fatıma radıyallahu anha, Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh'tan, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın bıraktığı maldaki hissesini taksim edivermesini talap etti. Hz. Ebu Bekr, ona şu cevabı verdi.
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: "Bize vâris olunmaz, bıraktığımız sadakadır" buyurmuştu."
Hz. Fatıma bu cevaba öfkelendi ve Hz. Ebu Bekr'e küstü, ölünceye kadar da konuşmadı. Zaten Aleyhissalâtu vesselâm'dan sonra altı ay kadar hayatta kalmış (ve rahmet-i Rahman'a kavuşmuştu.)
Müslim, Cihad 52, (1759); Ebu Davud, Harac 18, (1968, 2969); Nesai, Kasmu'l-Fey' 1, (7, 132); Buhari, Feraiz 4, -Buhari muhtasar olarak almıştır-.
3/854- Abdurrahman b. Ebzâ'dan: [19]
Hz. Ömer'in (Radıyaiiahuanh) yamndaydık, biri geldi ve dedi ki:
"Ey mü'minlerin emiri! Biz bir ay, iki ay su bulamadan kaldığımız oluyor." Hz. Ömer:
"Bana sorarsanız, ben su bulana kadar namaz kılmam''1 dedi. (Orada bulunan) Ammar (Radıyaiiaha anhy.
"Ey mü'minlerin emiri! Hatırlarsın, biz filân filân yerdeydik ve deve güdüyorduk, orada cünüp olduğumuzu da biliyorsun." Hz. Ömer:
"Ever
"(Su bulamayınca) ben toprakta yuvarlanmıştım ve Hz.Peygamber'e (Saiiaüaha aleyhi ve seiiem) gittim, durumu haber verdim. (Bunun üzerine) Rasûlullah güldü ve 'Sana temiz toprak yeterdi' dedi, sonra avuçlarıyla yere vurdu, sonra onları (tozlarını) üfledi, ikisiyle yüzünü ve kollarının bir kısmını mesh etti." Hz. Ömer:
"Allah'tan kork, ey Ammarl"
"Ey mü'minlerin emîri! İstersen yaşadığım ya da canlı kaldığım sürece bunu anlatmayayım."
"Vallahi, kesinlikle (onu kastetmedim), ancak bundan doğacak sorumlulukla seni baş başa bırakıyoruz." S.Muslim
Hələ Ömərin Fatimənin evini yandıracağı ilə Buxari və Müslimdə hədislərdə var
bunu isə görməməklizdən gəlirsiz...dediyin möminin biri Peyğəmbərin ciyər parasın küsdürüb,digəri Peyğəməbərə sayıqlayır deyir onun qızını hədələyir,digəri isə xilafətə keçən kimi dədə malı kimi bölüşdürür hakimiyyəti öz qohumları arasında....onlar mömindilərsə bizdə mələk
.
#95
Отправлено 25 января 2010 - 23:05
Əvvəla, Əhli beyt ilə səhabələr arasında düşmənçilik və ədavətin olduğunu iddia etmək əsassızdır. Səhabələr və əhli beyt bir ümmət halında idilər. Bunu, əhli beytin imam alimlərindən olan rəvayətləri isbat edir. Bu rəvayətlər şiə mənbələrində də çoxdur.
سئل الإمام علي عليه السلام: لم اختار المسلمون أبا بكر خليفة للنبي صلى الله عليه وآله وسلم، وإماماً لهم؟
فأجاب عليه السلام بقوله: «إنا نرى أبا بكر أحق الناس بها، إنه لصاحب الغار وثاني اثنين، وإنا لنعرف له سنه، ولقد أمره رسول الله بالصلاة وهو حي»
İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" kitabında demişdir: İmam Əli (əs) sual edildi ki: "Müsəlmanlar nə üçün, Əbu Bəkri peyğəmbərin (səs) xəlifəsi və özlərinə imam seçmişlər? Buna, Əli (əs) belə cavab vermişdir: "Şübhəsiz ki, biz, insanların arasında buna ən çox haqqı olanın Əbu Bəkr olduğu görüşündəyik. Çünki, o, iki nəfərin ikincisi və peyğəmbərin (səs) mağara yoldaşı idi və biz onun yaşlı olduğunu bilirik və artıq, peyğəmbər (səs) sağ ola-ola ona (imam olaraq) namaz qıldırmağı əmr etmişdir. (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 332-inci səh).
قال علي عليه السلام: «لولا أنا رأينا أبا بكر لها أهلاً لما تركناه»
Əli (əs) demişdir: "Əgər, mən, Əbu Bəkri bizə xəlifə olmaq üçün, bu işin əhli olduğunu görməsəydik, bunu ona nə üçün tərk edəydik". (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 130-inci səh).
Davamı var...
#96
Отправлено 26 января 2010 - 02:46
Birincisi, mənbə Əhli-sünnə mənbəsidir.Assalamu aleykum
Əvvəla, Əhli beyt ilə səhabələr arasında düşmənçilik və ədavətin olduğunu iddia etmək əsassızdır. Səhabələr və əhli beyt bir ümmət halında idilər. Bunu, əhli beytin imam alimlərindən olan rəvayətləri isbat edir. Bu rəvayətlər şiə mənbələrində də çoxdur.
سئل الإمام علي عليه السلام: لم اختار المسلمون أبا بكر خليفة للنبي صلى الله عليه وآله وسلم، وإماماً لهم؟
فأجاب عليه السلام بقوله: «إنا نرى أبا بكر أحق الناس بها، إنه لصاحب الغار وثاني اثنين، وإنا لنعرف له سنه، ولقد أمره رسول الله بالصلاة وهو حي»
İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" kitabında demişdir: İmam Əli (əs) sual edildi ki: "Müsəlmanlar nə üçün, Əbu Bəkri peyğəmbərin (səs) xəlifəsi və özlərinə imam seçmişlər? Buna, Əli (əs) belə cavab vermişdir: "Şübhəsiz ki, biz, insanların arasında buna ən çox haqqı olanın Əbu Bəkr olduğu görüşündəyik. Çünki, o, iki nəfərin ikincisi və peyğəmbərin (səs) mağara yoldaşı idi və biz onun yaşlı olduğunu bilirik və artıq, peyğəmbər (səs) sağ ola-ola ona (imam olaraq) namaz qıldırmağı əmr etmişdir. (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 332-inci səh).
قال علي عليه السلام: «لولا أنا رأينا أبا بكر لها أهلاً لما تركناه»
Əli (əs) demişdir: "Əgər, mən, Əbu Bəkri bizə xəlifə olmaq üçün, bu işin əhli olduğunu görməsəydik, bunu ona nə üçün tərk edəydik". (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 130-inci səh).
Davamı var...
İkicisi, hələ sən bu, imamlardan (a) yetişən yüzlərlə hədisə zidd olan, hədisin səhihliyin isbat elə, sonra keçərsən digər "şiə mənbələrinə".
İmam Mehdi (ə.f): "Yer üzü heç vaxt höccətsiz qalmayacaq. İstər o höccət gizli olsun, istər - aşkar."
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
#97
Отправлено 26 января 2010 - 09:47
İbni Əbul-Hədid heç zaman əhli sünnə alimi olmayıb. O, Mö`təzili və Şiə alimidir.
İbni Əbul-Hədid kimdir?
O, İzzəddin Abdul-Həmid bin Heybətulla bin Əbul-Hədid əl-Mö`təzilidir. Hicrətin 656-cı (miladi 1258-inci ildə) vəfat etmişdir.
Məsələ barədə, uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Çünki, İbni Əbul-Hədidin kimliyi mə`rufdur. Həm də, bir şeyi bilək ki, əhli sünnə alimlərindən heç kim "Nəhcul-bəlağə"-ni şərh etməmişdir. Təhzib və ya tənqid etmişlər, amma şərh etməmişlər. Birdə ki, "Nəhcul-bəlağə" əhli sünnənin nəzdində e`tibarlı bir kitab sayılmır. Nə üçün? Çünki, sənədlərlə rəvayət edilməmişdir. Bu kitabı yazan Şərif ər-Radi (Hicri 406-ıncı idə vəfat etmişdir) ilə Əli bin Əbu Talib (ra) arasında dörd əsr vardır. Bu səbəbdən də əhli sünnə bu kitaba etimad etməmişdir. Lakin, yalnız, əhli şiəni rədd etmək üçün, bu kitabdan iqtibas etmişlər.
Davamı var ...
#98
Отправлено 26 января 2010 - 11:20
Assalamu aleykum
Əvvəla, Əhli beyt ilə səhabələr arasında düşmənçilik və ədavətin olduğunu iddia etmək əsassızdır. Səhabələr və əhli beyt bir ümmət halında idilər. Bunu, əhli beytin imam alimlərindən olan rəvayətləri isbat edir. Bu rəvayətlər şiə mənbələrində də çoxdur.
سئل الإمام علي عليه السلام: لم اختار المسلمون أبا بكر خليفة للنبي صلى الله عليه وآله وسلم، وإماماً لهم؟
فأجاب عليه السلام بقوله: «إنا نرى أبا بكر أحق الناس بها، إنه لصاحب الغار وثاني اثنين، وإنا لنعرف له سنه، ولقد أمره رسول الله بالصلاة وهو حي»
İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" kitabında demişdir: İmam Əli (əs) sual edildi ki: "Müsəlmanlar nə üçün, Əbu Bəkri peyğəmbərin (səs) xəlifəsi və özlərinə imam seçmişlər? Buna, Əli (əs) belə cavab vermişdir: "Şübhəsiz ki, biz, insanların arasında buna ən çox haqqı olanın Əbu Bəkr olduğu görüşündəyik. Çünki, o, iki nəfərin ikincisi və peyğəmbərin (səs) mağara yoldaşı idi və biz onun yaşlı olduğunu bilirik və artıq, peyğəmbər (səs) sağ ola-ola ona (imam olaraq) namaz qıldırmağı əmr etmişdir. (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 332-inci səh).
قال علي عليه السلام: «لولا أنا رأينا أبا بكر لها أهلاً لما تركناه»
Əli (əs) demişdir: "Əgər, mən, Əbu Bəkri bizə xəlifə olmaq üçün, bu işin əhli olduğunu görməsəydik, bunu ona nə üçün tərk edəydik". (İbni Əbil-Hədid "Şərhu Nəhcul-bəlağə" (1-inci cild, 130-inci səh).
Davamı var...
siz özünüzü gülünc hala salmayın. yəni sizcə bu sözləri Hz. imam (ə.s) deyib? yaxşı bu sözləri deyən nə üçün Əbu Bəkirə 6 ay beyət etmədi? nəyə görə Hz. xanım Fatimə (ə.s) beyətsiz halda dünyadan köçdü? nəyə görə bəzi səhabələr (r.ə) Hz. imamın (ə.s) evinə toplaşıb beyət etmədilər?
#99
Отправлено 26 января 2010 - 11:25
Ər-Rəhman və ər-Rəhim Allahın adı ilə.
İbni Əbul-Hədid heç zaman əhli sünnə alimi olmayıb. O, Mö`təzili və Şiə alimidir.
İbni Əbul-Hədid kimdir?
O, İzzəddin Abdul-Həmid bin Heybətulla bin Əbul-Hədid əl-Mö`təzilidir. Hicrətin 656-cı (miladi 1258-inci ildə) vəfat etmişdir.
Məsələ barədə, uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Çünki, İbni Əbul-Hədidin kimliyi mə`rufdur. Həm də, bir şeyi bilək ki, əhli sünnə alimlərindən heç kim "Nəhcul-bəlağə"-ni şərh etməmişdir. Təhzib və ya tənqid etmişlər, amma şərh etməmişlər.
mötəzilə şiə? bu yeni məzhəbdir?
Birdə ki, "Nəhcul-bəlağə" əhli sünnənin nəzdində e`tibarlı bir kitab sayılmır. Nə üçün? Çünki, sənədlərlə rəvayət edilməmişdir. Bu kitabı yazan Şərif ər-Radi (Hicri 406-ıncı idə vəfat etmişdir) ilə Əli bin Əbu Talib (ra) arasında dörd əsr vardır. Bu səbəbdən də əhli sünnə bu kitaba etimad etməmişdir. Lakin, yalnız, əhli şiəni rədd etmək üçün, bu kitabdan iqtibas etmişlər.
Davamı var ...
istəyirsiz siz Nəhcül Bəlağədən hər hansı bir xütbə, məktub və ya sözün nömrəsini buraya yazın mən sizə onun əhli sünnə mənbələrindən qaynağını verim. ikinci olaraq, əhli sünnənin nəyə nə cür baxdığı bizi yox sizi maraqlandırır. məsələn bizə görədə Buxari və Müslim etimad ediləsi kitab deyil. çünkü içərisində yəhudi əqidəsi var. üçüncü olaraq, şiəni rədd etmək üçün Nəhcül Bəlağədən necə istifadə edilir çox maraqlandırır məni.
Сообщение отредактировал Elmeddin.88: 26 января 2010 - 11:26
#100
Отправлено 26 января 2010 - 14:03
Abu Osman sən ağzını açmamış qardaş,dərhal bilinir hansı yuvadan uçmusan bu sayta.Səni necə başa düşək?Əhli sünnə bu kitaba etimad eləmidiyi halda ona necə istinad edə bilər?Əgər bu kitab şiələrə qarşı istifadə olunursa ,artıq bu əhli sünnə yox, əhli-nəvasib alimləridir.Ər-Rəhman və ər-Rəhim Allahın adı ilə.
İbni Əbul-Hədid heç zaman əhli sünnə alimi olmayıb. O, Mö`təzili və Şiə alimidir.
İbni Əbul-Hədid kimdir?
O, İzzəddin Abdul-Həmid bin Heybətulla bin Əbul-Hədid əl-Mö`təzilidir. Hicrətin 656-cı (miladi 1258-inci ildə) vəfat etmişdir.
Məsələ barədə, uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Çünki, İbni Əbul-Hədidin kimliyi mə`rufdur. Həm də, bir şeyi bilək ki, əhli sünnə alimlərindən heç kim "Nəhcul-bəlağə"-ni şərh etməmişdir. Təhzib və ya tənqid etmişlər, amma şərh etməmişlər. Birdə ki, "Nəhcul-bəlağə" əhli sünnənin nəzdində e`tibarlı bir kitab sayılmır. Nə üçün? Çünki, sənədlərlə rəvayət edilməmişdir. Bu kitabı yazan Şərif ər-Radi (Hicri 406-ıncı idə vəfat etmişdir) ilə Əli bin Əbu Talib (ra) arasında dörd əsr vardır. Bu səbəbdən də əhli sünnə bu kitaba etimad etməmişdir. Lakin, yalnız, əhli şiəni rədd etmək üçün, bu kitabdan iqtibas etmişlər.
Davamı var ...
sənə bir sualım var?Amma kişisənsə düz cavab ver!
Sən özün NƏCHUL_BƏLAĞƏ ni oxumusan,ya sənə hazır braşuralarda çitatlar təqdim olunub,ya daki qəbul edə bilmirsiniz ki,əfəndiləriniz Əbu-bəkr,Ömər,Osman və sairədən hec bir elmi irs qoyulmadığı halda,Həzrəti İmamdan belə bəlağətli sənəd əsəri gəlib çıxıb bizim dövrə?Onu oxuyan alimlər onu bəşərin yaratdığı ən kamil kitab hesab edirlər.
#101
Отправлено 26 января 2010 - 17:47
Aburza, birincisi, əhli sünnənin "Nəhcul-bəlağə" kitabına etimad etmədən ondan dəlil gətirməsinə, gəlincə, bunda qəribə heç nə yoxdur. Necə ki, İncil və Tövratın təhrif olunmasına baxmayaraq, müsəlmanlar nəsrani və yəhudiləri rədd etmək üçün, bu kitablardan dəlil gətirərək onları rədd edirlər. Ona görə də, bu məsələdə qəribə bir şey yoxdur.
O ki, qaldı, mənim "Nəhcul-bəlağə" kitabını öxumağıma isə, tam olaraq oxumamışam. Amma, mənim kampyuterimdə "Nəhcul-bəlağə"-nin ərəbcə versiyası vardır. Şiə saytlarından yukləmişəm və ara sıra ehtiyac olanda ora müraciət edirəm.
Amma, Əbu Bəkr, Ömər, Osman və sairədən heç bir irsin qoyulmamasına gəlincə, bu, yalandır. Çünki, əhli sünnənin hədis kitabları bu səhabələrdən sənəd ilə rəvayət edilən hədislərlə doludur. Yenə deyirəm ki, sənəd ilə rəvayət edilən hədislər. "Nəhcul-bəlağə" isə, sənədlə rəvayət edilməmişdir.
Davamı var ...
#102
Отправлено 26 января 2010 - 22:14
Elik Musayrvin kitabından sitat gətirirsən, " Raşidi Xəlifələr", amma temaya aid yazmırsan. Onun özü ilə söhbət etmişik, özü də Hər barədə, həmçinin " Sənabə" barədə də! C eyhunla 2-si elə bil alma udmuşdular, yazdıqları söhbəti isə, bizim uşaqlara da vermədilər, dedilər ki, " Kasseti sındırdıq". Amma sınan kasset yox, Elikgili idi. Mən temanı təzə oxumağa başlamışam, cavab verib düşürəm. Doğrudan da öz fikrin yoxdur? O kitabın axırıncı səhifəsindəsən, kitab qurtarır, sonra nə edəcəksən? Dosta zəng şansın isə hələ qalıb, istifadə et ki, şansını qaçırmayasan!Eger internetde axtarish saytinda "«Nehcu-l-Belağe» seh: 143 (tercümede seh.257, Tehran çapı, 1995)." kopyalayib axtarish versen eynile bu cumlenin neche forumlarda tekrarlandiqina rast geleceksen.
Senin nezerine Nehcul-Belaqe seh 143-chu sehifesini chatdirmaq isteyirem:
الصفحة 143
--------------------------------------------------------------------------------
وَأَسْتَهْدِيهِ قَرِيباً هَادِياً، وَأَسْتَعِينُهُ قَاهِراً قَادِراً، وَأَتَوَكَّلُ عَلَيْهِ كَافِياً نَاصِراً.
وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً(صلى الله عليه وآله) عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أَرْسَلَهُ لاِنْفَاذِ أَمْرِهِ، وَإِنْهَاءِ عُذْرِهِ(1) وَتَقْدِيمِ نُذُرِهِ(2).
[الوصية بالتقوى]
أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللهِ بِتَقْوَى اللهِ الَّذِي ضَرَبَ لَكُمُ الاَْمْثَالَ(3)، وَوَقَّتَ لَكُمُ الاْجَالَ(4)، وَأَلْبَسَكُمُ الرِّيَاشَ(5)، وَأَرْفَغَ لَكُمُ المَعَاشَ(6)، وَأَحَاطَ بِكُمُ الاِْحْصَاءَ(7)، وَأَرْصَدَ لَكُمُ الْجَزَاءَ(8)، وَآثَرَكُمْ بِالنِّعَمِ السَّوَابغِ، وَالرِّفَدِ(9)
____________
1. إنهاء عُذْرِه: إبلاغه، والعذر هنا كناية عن الحجج العقلية والنقلية التي أقيمت ببعثة النبي. 2. النُّذُر ـ جمع نذير ـ: الاخبار الالهية المنذرة بالعقاب على سوء الاعمال.
3. ضرَبَ الامثال: جاء بها في الكلام لايضاح الحجج، وتقريرها في الاذهان.
4. وَقّتَ الاجالَ: جعلها في أوقات محدودة لا متقدم عنها ولا متأخر.
5. الرّياش: ما ظهر من اللباس.
6. أرْفَغَ لكم المعاشَ: أي أوْسعَ، يقال: رَفَغَ عَيْشُهُ ـ بالضم ـ رَفَاغَةً، أي: اتّسعَ.
7. أحاطكم بالاحصاء: أي جعل إحصاء أعمالكم والعلم بها عملاً كالسّور لا تنفذون منه ولا تتعدّونه.
8. أرصد لكم الجزاءَ: أعدّه لكم فلا محيصَ عنه.
9. الرِّفَد: جمع رفْدة ـ كَكِسرة ـ وهي العطية.
RINAT
CAVAB:
QEYD ETMEK ISTERDIM KI SENIN GETIRDIYIN DELILER MESUR AZERBYACAN SAIRILERI TEREFINDEN QIFILLENMISDIR ILK ONCE "«Nehcu-l-Belağe» seh: 143 (tercümede seh.257, Tehran çapı, 1995)." BUNU QEYD EDIB DEDIN SEFDIR BU GETRIDIN DELIL ISE KITABA BAXAN HEC UYXUN GELIR?..ALLAH SIFETI BARESINDEN OZUDE?...ILK ONCE INKAR ETDIYIN HADISE ..MESUR AZERBYACNA SAIR TEREFINDEN SEHIH OLARAQ QEYD EDILDI DINLE NIZAMI GENCEVI .... "«Nehcu-l-Belağe» seh: 143 (tercümede seh.257, Tehran çapı, 1995)." BU ESER YOXUYUB VE BELE DEYIB
Bu eve yeddi seqf yaratdın yene,
Siddiq seadete olmuşdur rehber,
Faruqi ferqden uzaq bildiler.
O, Allahdan qorxan heyalı qoca,
Tanrının şiriyle hemders olunca,
Dördü de bir yolun sarbanı oldu,
Dördü de bir lekin reyhanı oldu.
Bu dörd xelifeyle güldü memleket,
Her ev dörd divarla qurular, elbet.
Bu dördlük birleşdi qoca dünyada,
Bu dördbucaq evi getirdi dada.
Nizami Gencevi,
«Leyli ve Mecnun», seh.35
#103
Отправлено 26 января 2010 - 22:23
Bıy, başıma xeyir, Nizami Gəncəvinin də " Səhih"i var? Mən 1-ci dəfədir ki, eşidirəm! Ona görə deyirlər ki, " Qulaq gümdə 1 söz eşitməsə, partlar!"RINAT
CAVAB:
.MESUR AZERBYACNA SAIR TEREFINDEN SEHIH OLARAQ QEYD EDILDI DINLE NIZAMI GENCEVI .... BU ESER YOXUYUB VE BELE DEYIB
Bir o qalıb ki, deyəsiniz: "Nizami Gəncəvi SƏLƏF olub, özü də Əhli Sunna ual cəmaə!"
#104
Отправлено 26 января 2010 - 22:58
Möminlərin Əmiri Həzrəti Əlidən (Ə) sitat gətirirsən, özü də Şiələrə?Siz niyə fikirləşirsiz ki, bu ayə (Tövbə 100) Əbu Bəkr və Ömərə aiddir? Əgər desəz ki, onlar da ilk islamı qəbul edənlərdəndirlər və bu ayə bütün ilk qəbul edənlər haqdadır, onda mən Sizə məsləhət görürəm bu ayədən sonra gələn ayəni (Tövbə 101) oxuyasəz:
Ətrafınızdakı bədəvilər və Mədinə əhalisi içərisində ikiüzlülüyü özlərinə adət etmiş (bu işdə mahir) münafiqlər vardır. Sən onları tanımazsan, Biz isə onları tanıyırıq. Onlara iki dəfə (dünyada və qəbr evində) əzab verəcəyik. Sonra (axirətdə) isə ən böyük əzaba uğrayacaqlar.
Əbu Bəkr və Ömər də Mədinədə yaşayırdılar, deməli bu ayəni onlara şamil etmək olar
Siz yaddan çıxarırsız ki, islamı ilk əvvəl qəbul edənlərdən bəziləri sonradan kafir olub keçmiş həyatlarına qayıtdılar. Bəziləri hətta peyğəmbərə qarşı müharibə də etmişdilər. Elələri də var idi ki, müsəlmanların arasında yaşayırdılar, namaz qılıb oruc tuturdular, amma əslində münafiq idilər. Onların bir çoxunu heç peyğəmbər özü də tanımırdı, necə ki bunu ona Allah-təala (Tövbə 101) deyir.
Misal üçün bəzi münafiqlər cihaddan imtina etdilər və bununla öz münafiqliklərini bildirdilər. Amma elələri də var idi ki, cihada gedirdilər amma döyüşmürdülər, orda-burda gizlənib döyüşün axırını gözləyirdilər:
İbn Hişamın “Sira”sında, Uhud döyüşü bölməsində yazılıb:
Mənə əl-Kasim ibn Abd ar-Rəhman ibn Rafiə danışdı ki, Ənəs ibn ən_Nədr, Ənəs ibn Malikin əmisi Ömər ibn Xəttabı və Təlhə ibn Übəydullahı bir neçə ənsar və mühacir ilə birgə bir yerdə bir qayanın altında oturduqlarını gördü və burda niyə oturmusuz soruşdu? Onlar dedilər: Peyğəmbər öldürülüb! Anas dedi: Peyğəmbər ölübsə bəs siz niyə burada oturmusuz? Siz də onun savaşıb öldüyü şeyə (islama) görə savaşıb ölməli idiniz deyə müşriklərin üstünə hücum etdi və şəhid oldu. (elektron variantı səh 172)
Həmin şeyi Təbəri də öz Tarixində yazır və qaçanlar sırasında Əbu Bəkrin və Zübeyrin də adını çəkir (cild 3 səh 183)
Kimsə şayə yayıb ki, peyğəmbər öldürülüb və bunu eşidən Əbu Bəkr, Ömər, Təlhə, Zübeyr və bir neçə səhabə ordunu tərk edib, ondan uzaqlaşıb bir qayanın altında gizləniblər. Yalnız Ənəs onları danladıqdan sonra onlar orduya qayıdıb savaşa qatılıblar.
Həmçinin Təbəri öz Tarixində yazır ki, Osman bir neçə nəfərlə peyğəmbəri qoyub dağlara qaçdı (cild 3 səh 177) sonra yazır ki, Əli kimi igid, Zülfüqar kimi isə qılınc yoxdur! (səh 177)
(cild 3) 185-ci səhifədə Təbəri yazır: Döyüşdən sorsa peyğəmbər Osmanı görən olmayıbmı soruşdu. Onu ölülərin arasında axtardılar, amma sonra məlum oldu ki, o bütün döyüşü dağların arasında gizlənib. O savaşdan bir müddət sonra qayıdıb gəldi.
rinat
cavab:burda duzdur bir cok sahabe silahlari yere atdi doyusmedi munafiqlikden hec bir elaqesi yokdur munafiq ola idi supesi hec doyuse gelmezdiler...bu yazdigin hadisler qeydediyin enes ile omer(RA)sohbet burda omerin hz peygambere qarsi sevgisinden sohbet edilir omer zenn etdi ki peygamber (SAS)olduse din daha yokdur,ona gore silahin yere atdi ve rasullahcun axlayirdi..ibn hisam bunun ardi qeyd edib ama siz bu hadisenin yarsin kesik saxlamisiniz ve sonra hz omer bir mudeet axlayir sonra bir ses esdilir ki,peygamber olmayib peygamber olmeyib peygamber olmeyib omer(RA)bu sesi esiden kimi tez silahina sarilib doyuse atildi burda omere feziletini daha da artiri dogrudur doyusen sonra omer o eder ozgun olur ki,her uhud doyusu xatirlananda namaza ayede sohbet gedende hz omer namazda husun itirer ozuden gederdi rasullah bunun bele oldugun gorub onu cennete mujdelemisdir.bu sozume ebu bekr zubeyr.........heeeeee birde osman(RA)daxa cixmaq meselesi budur ki,rica edriem calisin sahabeyi hayatus kitabin okuyun hz osman esdir ki,peygamber olub o da silahin yere atdi ve daha gederek dasin ustuden oturdu...honkur honkur axlayirdilar...tesuf ki islam dininden ixtilaf yaradan bir iki insan onun daxda gizlendiyini qeyd etmisdir ama ele olmaldi teberi bu hedisi qeyd ederken bu hedis siga hedisdir!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
İbn Hişamın “Sira”sında, Hüdeybiyyəyə yürüş bölməsində yazılıb:
Peyğəmbər Ömər ibn Xəttabı çağırıb onu Məkkəyə, Qureyşlilərə onun səfərinin məqsədini açıqlaması üçün göndərmək istəyəndə o dedi: Ya Rəsulallah! Məni göndərmə. Mən qorxuram ki, onlar məni öldürərlər, axı orada məni qoruyan heç kəs yoxdur. Mən sənə məsləhət görərdim Məkkəyə mənim yerimə Qureyşlilərin məndən daha çox hörmət etdiyi Osmanı göndərəsən. (elektron variantı səh 217)
qaldi omerin ele demesiden burda ne varki:)burda sadece peygambere dedi ki bu sexsler meni tekleyib oldurecek osmani yolla ona hec ne etmeyecekler burda omer gore gore olume getmesi ozu bir gunahdir bu o demek deyil omer(RA)qorxdu xeyir tamamen eksine burda agil ile hereket edi.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ebu Ceferden bir nefer qılıncın bezedilmesi haqqında soruşduqda, o demişdir: «Olar, Ebu Bekr es-Siddiq öz qılıncını gümüşle bezeyerdi. Soruşan şexs ona: "Sen de ona Siddiq deyirsen?" ~ dedikde, İmam derhal yerinden qalxıb demişdir: "Beli, Siddiq deyirem, beli, Siddiq deyirem. Kim ona Siddiq demese, Allah onun sözünü bu dünyada ve axiretde tesdiqlemez» Erbili. «Keşfu-I-ğümme fi merifeti-l-Eimme», 2/147
Et-Tabrisi el-Baqirden revayet edir ki, o demişdir: «Men Ebu Bekr (r.a.) ve Ömerin (r.a.) feziletli sehabe olduqlarını inkar etmirem, lakin, Ebu Bekr (r.a.) Ömerden (r.a.) efzeldir «el-İhticac», seh.230, Kerbela çapı.
eger menim sozumu inkar etsen sen ozunu imam ceferde imam baqirden elimi hesab edeceksen cunki bu imamlar ayenin kima samil oldugunu bilirdiler eger onlar abu bekr ve omerin munafiq oldugun bilseler bele bir sey yazmazlar bunlar bildirid munafiqler kimdir siddiq kimdir
calis tovbe et allah baxislayan rehim edendir!!!
Maladessss!
Bax, gör O Həzrət (Ə) NƏ DEYİB!
Peyğəmbər(s) buyurub: “Siddiqeyn 3 nəfərdir:”
1.Həbib Nəccar(Momini Ali Yasin)
2.Hezgil (Momini Ali Firon)
3.Əli ibni Əbi Talib (ə.s)dır ki, onlarin hamısından üstündür.
Həskani “Şəvahidüt-Tənzil” c.2 səh 224., Təbəri “Ər-Riyazun Nəzirə”c.3səh 104.
“Qayətül-Məram” səh 417.
Əli (ə.s) özü buyurur: “Mən ən böyük Siddiqəm. Məndən sonra hər kəs bunu desə yalançıdır. Mən ən böyük Faruqam ki, Allah mənim vasitəmlə haqqla batil arasında ayrıllıq salır”.
Tarixi Təbəri c.1 səh 31, Sünən ibni Macə c.1 səh 44, Nisai “Xəsais” səh 36.
Müstədrəkul-Hakim c.3 səh 112.
#105
Отправлено 26 января 2010 - 23:08
Sözünə və özünə qübbət, Abi!Xəlifənin bu hərəkətinə görə, xanım Fatimə şəhadətindən qabaq yatağa düşəndə nə Əbu Bəkrə, nə də Ömərə onu ziyarət etməyə gəlmələrinə icazə vermədi. Hətta onların öz dəfnində və üzr mərasimində iştirak etməyini də qadağan etdi. Ona görə də xanım Fatimeti-Zəhranın (s.ə) müqəddəs qəbrinin harada olduğunu heç kim bilmir.
Rəsulullah (s) buyurub:“Fatimə mənim canımın bir parçasıdır , hər kəs onu qəzəbləndirsə elə bil məni qəzəbə gətirib ” Səhih Buxari , kitab fəzailu əshabin nəbiy , bab mənaqibu Fatimə , hədis 3767.
“Fatimə mənim canımın bir parçasıdır , onu incidən məni incidib” Səhih Müslim, kitab fəzailul səhabə bab 15, hədis 6308, səh 1108.
Hakim Nişaburi “əl Müstədrək ələl sihihəyn ”. kitab mərifətu səhabə zikru mənaqibi Fatimə , hədis 4730, 3\167.
Rəsulullah(s) Fatiməyə buyurdu :”Allah sənin qəzəbinə görə qəzəblənər və səninrazılığınla razı olar.”
Əhli sünnətin sair mötəbər saydıqları kitablarda bu mənada çoxlu hədislər nəql olunub.Amma digər tərəfdən Buxari və Müslimdə bu hədis də nəql olunub: “Rəsulullahın qızı Fatimə Əbu Bəkr və Ömərə qəzəbləndi.Onlardan üz döndərib ömrünün axırına qədər onları bağışlamadı.Fatimə Rəsulullahdan sonra altı ay yaşadı.Fatimə vəfat edəndə əri Əli ibni Əbu Talib xəlifə Əbu Bəkrə xəbər vermədi və onun cənazəsinə namaz qılıb gecə dəfn etdi”
Səhih Buxari, kitabul xums, bab 837, hədis 1256, 4/504, Səhih Müslim, kitabul cihadi vəl seyr, bab 16, hədis 4580, səh 989.
“ALLAHI və Onun Peyğəmbərini incidənləri ALLAH dünyada və axirətdə lənətləmişdir.Onlar üçün xar edici bir əzab hazırlamışdır!”
“Əhzab” surəsi ayə 57.
#106
Отправлено 26 января 2010 - 23:10
İbni Qüteybə yazır: “Əbu Bəkr Ömərə dedi: “Gəl gedək Fatiməgilə, çünki onu qəzəbləndirmişik”. Birlikdə Fatimənin (S.Ə) evinə gəldilər. Lakin Məzlum Fatimə (S.Ə) onlarla görüşmək istəmədi. Həzrəti Əlini (Ə) vasitəçi tutduqdan sonra Fatimə (S.Ə) Onun sözünə ehtiram göstərib səssiz durdu, onlara evə daxil olmağa izin verdi. İçəri girib salam verdilər, lakin Xanım (S.Ə) üzünü divara çevirdi. Əbu Bəkr belə dedi: “Ey Rəsullalahın qızı! Allaha and olsun ki, Peyğəmbərin qohumluğunu öz qohumluğumdan daha çox sevirəm. Səni qızım Aişədən daha çox sevirəm. Kaş ki Rəsullalahdan (S) sonra mən də öləydim. Mən Sənin dəyər, şərəf və fəzilətini hər kəsdən yaxşı bilirəm. Əgər Səni mirasdan məhrum etdimsə də, bil ki, Peyğəmbərdən (S) eşitdiyim bu hədisə əsaslandım: “Biz Peyğəmbərlər miras qoymuruq, qoyduğumuz sədəqədir”. Həzrəti Fatimə (S.Ə) Əmirəl Möminin Əliyə (Ə) belə buyurdu: “Mən onlara Rəsuli Əkrəmin bir hədisini xatırladacağam. Qoy Allah rizası üçün doğru söyləsinlər. Məgər Rəsullalahın bu hədisini eşitməyiblərmi?! “Fatimənin rizası Mənim rizamdır, qəzəbi Mənim qəzəbimdir, Fatiməni sevən Məni sevmişdir, Onu razı edən Məni razı etmişdir, Fatiməni qəzəbləndirən Məni qəzəbləndirmişdir”. Onlar: “Bəli. Həzrəti Peyğəmbərdən (S) bu hədisi eşitmişik” dedilər. Bu əsnada Fatimə (S.Ə) belə buyurdu: “Allahı və mələkləri şahid tuturam ki, sizlər Məni qəzəbləndirdiniz, Məni razı etmədiniz. Atam Rəsullalahla görüşəndə ikinizdən də Ona şikayət edəcəyəm!” Əbu Bəkr Həzrəti Fatimənin (S.Ə) bu bəyanının qarşısında ağlaya-ağlaya belə dedi: “Sənin və Peyğəmbərin qəzəbindən Allaha sığınıram”. Fatimə (S.Ə) ağlayaraq buyurdu “Allaha and olsun ki, hər namazda sizə bəd dua edirəm”. Əbu Bəkr bu sözləri eşitdikdə ağlayaraq bayıra çıxdı. Xalq onun ətrafına toplandı və ona təsəlli verməyə çalışdı. O belə dedi: “Vay olsun sizə! Siz həyat yoldaşlarınıza və evinizə sevinc içində dönürsünüz. Məni buraxın, mənim sizin beyətinizə ehtiyacım yoxdur, məndən yan keçin. Allaha and olsun ki, Fatimədən eşitdiklərimdən, gördüklərimdən sonra heç bir müsəlmanın boynunda beyətimin olmasını istəmirəm”.
İbni Qüteybə Deynəvəri “Tarixi Xüləfa” 1 c. səh. 14.
Buxari və Müslüm də bu hadisəni “Səhihlərində” qeyd edirlər ki: “Fatimə Əbu Bəkrə qəzəbləndi və küsərək ömrünün axırınadək onunla danışmadı. Dünyadan getdiyi zaman həyat yoldaşı Əli (Ə) Xanımın (S.Ə) vəsiyyətini yerinə yetirib Ona namaz qılıb gecə ikən dəfn etdi və bu barədə Əbu Bəkrə heç nə demədi.”
Buxari 3 c. səh. 39, 4 c. səh. 96, 5 c. səh 5, 5 c. səh. 82 Fəfrzül Xums babı. 6 c. səh 196 “Qəzavət” kitabı “Xeybər Qəzvəsi” babı. 8 c. səh. 8; Müslüm 3 c. səh.1380, 5 c. səh. 153. (Qeyd edirik ki, adı şəkilən kitablar əhli sünnə alimlərinin mötəbər (etibarlı və güvənilən) hədis və tarix kitablarıdır.)
#107
Отправлено 26 января 2010 - 23:17
Burda nə var ki, heç nə. Sadəcə Ömər ölümdən qorxurdu. Peyğəmbər bilmirdi ki, onu öldürə bilərlər? Bilə-bilə onu bu günah işin dalıyca göndəirdi? Peyğəmbər Əlini də Məkkəyə göndərmişdi, gərək o da bunu Osmanın boynuna ataydı
İbn Hişamın “Sira”sında, Hüdeybiyyəyə yürüş bölməsində yazılıb:
Peyğəmbər Ömər ibn Xəttabı çağırıb onu Məkkəyə, Qureyşlilərə onun səfərinin məqsədini açıqlaması üçün göndərmək istəyəndə o dedi: Ya Rəsulallah! Məni göndərmə. Mən qorxuram ki, onlar məni öldürərlər, axı orada məni qoruyan heç kəs yoxdur. Mən sənə məsləhət görərdim Məkkəyə mənim yerimə Qureyşlilərin məndən daha çox hörmət etdiyi Osmanı göndərəsən. (elektron variantı səh 217)
qaldi omerin ele demesiden burda ne varki:)burda sadece peygambere dedi ki bu sexsler meni tekleyib oldurecek osmani yolla ona hec ne etmeyecekler burda omer gore gore olume getmesi ozu bir gunahdir bu o demek deyil omer(RA)qorxdu xeyir tamamen eksine burda agil ile hereket edi.
Ebu Ceferden bir nefer qılıncın bezedilmesi haqqında soruşduqda, o demişdir: «Olar, Ebu Bekr es-Siddiq öz qılıncını gümüşle bezeyerdi. Soruşan şexs ona: "Sen de ona Siddiq deyirsen?" ~ dedikde, İmam derhal yerinden qalxıb demişdir: "Beli, Siddiq deyirem, beli, Siddiq deyirem. Kim ona Siddiq demese, Allah onun sözünü bu dünyada ve axiretde tesdiqlemez» Erbili. «Keşfu-I-ğümme fi merifeti-l-Eimme», 2/147
Et-Tabrisi el-Baqirden revayet edir ki, o demişdir: «Men Ebu Bekr (r.a.) ve Ömerin (r.a.) feziletli sehabe olduqlarını inkar etmirem, lakin, Ebu Bekr (r.a.) Ömerden (r.a.) efzeldir «el-İhticac», seh.230, Kerbela çapı.
eger menim sozumu inkar etsen sen ozunu imam ceferde imam baqirden elimi hesab edeceksen cunki bu imamlar ayenin kima samil oldugunu bilirdiler eger onlar abu bekr ve omerin munafiq oldugun bilseler bele bir sey yazmazlar bunlar bildirid munafiqler kimdir siddiq kimdir
calis tovbe et allah baxislayan rehim edendir!!!
صحيح ابن ماجه ص 12- روى بسنده عن عباد بن عبد الله قال: قال علىّ (ع) انا عبد الله و اخو رسول الله و انا الصدّيق الاكبر لا يقولها بعدى الاّ كذّاب، صلّيت قبل الناس بسبع سنين.
İbn Macə öz səhihində (səh 12) yazır: İbad ibn Abdallah deyir: Əli (ə) deyib: Mən Allahın qulu və peyğəmbərin qardaşıyam. Mən düzgün danışanam (Siddik əl-Əkbər) və məndən sonra yalançıdan savayı heç kəs bunu deməz. Mən Sizin hamınızdan 7 il əvvəl peyğəmbərlə nama qılmağa başlaçışam.
Al-Fath, buyur, həmin hədis Kütüb-i Sitte Hadis Külliyâtı kemter.cjb.net kemter@kemter.cjb.net
İnternet adresi də qoydum ki, maraqlananlar o hədisi orada görə bilərlər!
5985 - Hz. Ali radıyallahu anh buyurdular ki: "Ben Allah'ın kulu, Resülü'nün kardeşiyim ve ben Sıddîk-ı Ekber'im. Benden sonra sıddîk-ı ekber olduğunu söyleyen yalancıdan başkası değildir. İnsanlardan önce yedi yıl namaz kıldım."
#108
Отправлено 26 января 2010 - 23:44
Nə plsuh? Bu da "Mizanul Hikmət!" Onun buna nə dəxli? Məgər burda yazılıb ki, əbu bəkr, ömər, osman "bomba oğlandılar"?
Əzizim Kafi necə cildli kitabdır? Onun 8-ci cildi də var? Bəlkə 8 deyil, 88-dir? Siz yazmısız c8,8 səh 90 hədis 60. Bu 8,8 nədir?xayis edirem ki,kesik yazmayin axira qeder qeyd edin siz bunu deyirsiniz...el-kafi,c8,8seh90,hedis60 ?
Qardasim sene daha qisa olsan delil getirim sen Mizanul hikmet eserinden bax yazar mehemmedi reysehridir 1cild 135sehve 2463 hedis orda el-kafi delil var momunlerin yuxusundan!!!
Burda söhbət "MÖMİN"dən gedir, 3 nəfərin bura nə dəxli?
Yuxu
774. Yuxu müжdəsi
2463. Allahın Peyğəmbəri (s) «Onlara müжdə var» ayəsi barədə: «O müжdə, möminin gördüyü yaxşı yuxudur. Onun vasitəsilə dünyada möminə müжdə verilər.»
2464. Allahın Peyğəmbəri (s):«Müжdə verənlərdən başqa nübüvvətdən bir şey qalmamışdır.»Soruşdular:«Mücdə verənlər nədir?» Buyurdu:«Doğru yuxu.»
2465. Imam Rza (ə):«Sübh açılanda Allahın Peyğəmbəri (s) öz səhabələrinə deyərdi:«Bir kəsdə mücdə verən varmı?» Bunu dedikdə Həzrətin məqsədi yuxu idi.»
əл-Кафи, c 8,səh 90, həдис60
Биhарул-əнвар, c.61,səh.177 , həдис39
əл-Кафи, c.8,səh.90 , həдис59
#109
Отправлено 27 января 2010 - 00:00
aişa osmanı söyüb onun KAFİR olduğunu deyir! İndi onlardan hansını kafir bilirsən, həəə?Buharul enver adli sie kitapinda hz ebu bekrin hz omerin kafir oldugunu dair bab hazirlamislar.buharul enver kafir deyir sen munafiq deyirsen::)peygamber(sas) ona gore dedida gay kafir deyirler gah munafiq deyirler:):)Peygember(sas) dinleyek:''kim qardasina kafir dese,iksinden biri mutlek kafir olmusdur.eger idham edilen kafir deyilse,kufur idham edilene doner.(YENI SENE <<<)bax yaxistan qacarken doluya tutulmasi en aci vezyetidir.....Nefis dayanmadan zorlayir,seytan hec dayamadan devet edir:bunu soy!bunu doy!''''Buna kafir,Buna munafiq de!'''''Bu, bir yaramazdir.Uzerinde ne qeder durulsa yeri var. peygamber (saS) bunu demek isteyir ki sizler bu sozu deyib hele ozunuz kafir olursunuz:):)seytan sizi mef etmis sizi size deyir gah bu muminlerekafir deyin gahda munafiq:)Birinci bendden cavab.
1. o 3 nefer islamin butun usullarini yox, yalniz son IMAMAT ve VILAYET adli usulunu, movzuya alim olaraq, icrasina mane oldular. eger ele peyqemberin zamanindan onu danib, mane olsaidilar o suratda olardilar KAFIR. peyqemberin zamaninda, hele peyqember vefat etmamiw, butun musalmanlar ve elecede o 3 nefer Imam Ali (a)-a YA AMIRALMUMININ adi ile muracie edirdilar. netice: peyqemberin zamaninda onlar KAFIR YOX, MUNAFIQ idilar. onlarin munafiq olmalarina qardawlar aye ve rivayetler delil olaraq getiribler.
birini de men getirim:
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرً۬ا لَّمۡ يَكُنِ ٱللَّهُ لِيَغۡفِرَ لَهُمۡ وَلَا لِيَہۡدِيَہُمۡ سَبِيلاَۢ
بَشِّرِ ٱلۡمُنَـٰفِقِينَ بِأَنَّ لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمًا
nisa 137-138
İman edip sonra inkar edenleri, sonra yine iman edip tekrar inkar edenleri, sonra da inkarlarını arttıranları Allah ne bağışlayacak, ne de onları doğru yola iletecektir. (137) Münafıklara, kendileri için acı bir azap olduğunu müjdele! (138)
2. sualin ozu batil bir sualdi. eger resul ve imam kelamlarinda adi cekilen o 3 nefere KAFIR kelmesi iwletmiw olsaydilar, daha bu mubahisenin yeri qalmazdi.
3. sual bu cur duzgundur: " Abu Bekr, Omar, Osmanin lenetlenmeyine peyqemberin ve imamlarin dilindan delilleriniz varmi? elbette ki, VAR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
* aye ve revayet oxu: al-Fath 16.3.2009, 1:07 Сообщение #25, nisa 137-138
* peyqembere kimin haqqi var deya: "Bu kiwi sayaqlayir". bu quran ayesinin tam ziddidir: "va ma yantiqu anil hava, in huva illa vahyun yuha" nitq etmir havadan, dediklerinin hamisida ona vehy olunandirسورةُ النّجْم
وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى (3)
إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى ((4
An-Najm
Battığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve bâtıla inanmadı o, arzusuna göre de konuşmaz. (3) O (bildirdikleri) vahyedilenden başkası değildir. (4)
(5:44) و من لم يحكم بما أَنزل الله فأُولئك هم الكافرون
Al-Maeda
Kim Allah`ın indirdiği (hükümler) ile hükmetmezse işte onlar kafirlerin ta kendileridir. (44)
ana-bala sohbeti ise gulmelidir. bu hedisenin sohbeti cox geniwdir, elave movzunun acilmasina ehtiyaci var
* fedek meselesi
* Hz. Fatime (a) onlardan narazi olaraq halal etmemesi. Baci-qardaw sohbetin de yene de absurd gorunur. (alava movzu acilsa cox gozal olar)
* azandaki bid`atlar * elave edim??????
Ğəzzali yazır: “Səhabəni söymək, əsla küfrə səbəb olmaz. Hətta ikl iki xəlifəni söymək belə küfrə salmaz.”
Bu hədis əhli sünnətin digər aşağıdakı kitablarında gəlib:
Hakim Nişapuri “Müstədrəkküs Səhiheyn” 4 c səh 335; 354. Əhməd ibni Hənbəl “Müsnəd” 1 c səh 9.
Əgər səhabəni, xüsusilə də Raşidi xəlifələrini söymək küfrdürsə, onda niyə Müaviyyə (lənətullahi əleyh) kafir olmur? Peyğəmbər (S) – ın “zövcəsi” Aişə kafir olmur? Ömər kafir olmur? Müaviyyə Əliyə (Ə) lənət yağdırırdı. Aişə Osman üçün deyirdi: “Bu Nəseli öldürün” O şübhəsiz, kafir olmuşdur!”
Tarixi Təbəri, 4 c səh 407. Tarixi ibni Əsir, 3 c səh 206. Tacul Əruz, 8 c səh 141.
Firuzabadı “Ğamusul Lüğət” kitabında yazır: “Nəsel, yaşlı, axmaq adama deyilir”.
Əllamə Qəzvini “Şərhu Qamusul – Lüğət” kitabında yazır: “İbni Həcər “Təbsirətul – müntəbih” kitabında zikr etmişdir ki, “Nəsel” Mədinədə yaşayan çox saqqallı bir yəhudi idi və xalq Osmanı ona bənzədirdi”.
Acı oldu, deyəsən........
#110
Отправлено 27 января 2010 - 00:36
Əgər Peyğəmbər (S) Quran və Sünnəni tapşıracaqdısa,ömər (rad ya eqo videt) Sünnədən niyə imtina edir? Özünüzü necə əhli sunna adlandırırsınız? Oxu, xəbərin olsun ki, alimlərin nə yazıb, sonra qiyas edərsən ki, umarçikin "vəziyyəti" necə də KÖTÜDÜR!Rasulllahin(saS_)vefatina yaxin,(mene kaxiz verin,bir sey yazacam)buyurunca,ordakilerden bir qismi.,kaxiz verib de rahatsiz etmeyek onu dedi.HZ Omer vahyin son buldugunu,cebrail (aS) artiq xeber vermeyecegini,rey ve ictihaddan basqa bir yolla ehkam cixarilmayacaqini bilmisdir.Oanda rasullah(sas) yazacaqi seyler,ictihdla bulunacaqi seyler olacaqdi.Cunki dinin kamil oldugu,eksik qalmadigini ayelerde bildirilmisdi.HZ Omer,bunlari dusunerek,rasullahi(saS)o sixinti aninda uzmek istemedi.(muctehidlerin qiyas ve ictihad edmeleri ucun,qurani kerim kafidir) anlaminda )bize quran yeter dedi.Hallerde ve isaretlerde anlamisdi ki,hedis seriflerde cixarilmayib,qurani kerimde cixarilacaq seylerdir..HZ Omerin kaxizi getirmeye mane olmasi,emre uymamaq degildir.bele seyden,Allaha sixiiniriz!Peygamberlerin vezirleri,yardimcilari,en boyuk exlaq sahibi idi.Bunlardan biri,hec boyle edebsizlik edermi?Hetta,bir defe iki defe sohbetde bulunmaqla en asaxi derecedeki sahabenin bele, hetta iman ile sereflenib ,Ona ummet olan herhasi bir kimsenin,Onun emrine uymamasi dusunulmez.muhacirler ve ensarlar en boyuklerinde olan en qiyamet verdigi yardimcilari olan boyukleri bele bir sey dusunulebilirmi? Allah ,insaf versinde ,din boyuklerine,bele pis gozle baxmasinlar.basa dusmeden,qulaq asmadan,axizlarina geleni demesinler.
HZ Omerin meqsedi sormaq,anlmaq idi.bilakis(sorunuz)demisdir.yeniki kaxizi elbetde isteyirse,bu naziq zamanda,peygamberi uzmeyelim demek idi..Cunki,vahy ile ve emir olaraq istese idi,kaxizi tekrar ve ehemmiyet ile isteyerdi peygamber(saS).Kendisine emr olunan seyi yazardi.peygamberin vahy bildirmesi lazimdir.Kaxizi istemesi vahy ile ,emr ile olmayib,ictihad ve arzu ile bir sey yazacaq ise, bu naziq zaman,buna elverisli olmur veya olmaz.olumunden sonra ummeti ictihad edecekdir.dinin temeli olan qurani kerimden, ictihad ile emirler cixaracaqdir.peygamber(sas)hayatda olanda ve vahy gelmekte iken,ummeti icthad etmek idi.vefad edib,vahy kesilince,ilim sahiblerinin icthad etmeleri elbetde meqbul olur.peygamberimiz(sAS),kaxizi tekrar ve ehemmiyet ile istemedi.hetta,vaz kecti,belecede vahy olmadigi basa dusunuldu.Sayiqlama olub olmadigini anlamaq ucun,duraqlama ,hec yalnis bir sey deyildir.
Peygamberler,melekler boyukler,bele sual sorub,gunah sayilmayinca,Hz omerin,kaxiz getirmesini sormasi,neden gunah olsun?Neden ozunu supeli veziyete salsin?
SÜNNET: Sünnet, lugatta, iyi olsun kötü olsun (yani ister övülmeye, ister kötülenmeye layık olsun) tarîk (yol) ve sîre müstemirre (devamlı gi¬diş) manasına gelir. Bu mananın kolaylıkla dökülen suyun gidişinden alındığı söylenir ki, "senne aleyhi'1-mâe: (suyu yavaşça döktü)" manası anlaşılır. Araplar, takip edilen yolu ve devamlı gidişi, dökülmüş bir suyun bütün katrelerinin, sanki tek ve aynı şeymiş gibi, belirli bir yol üzerinde gidişine benzetmişlerdir. Kur'an-ı Kerim'de sünnetin, zikrettiğimiz bu lü¬gat manasında kullanıldığını gösteren ayetler vardır: "Kendilerine hida¬yet geldiği zaman insanları inanmaktan ve Rablarından mağfiret di¬lemekten alıkoyan, sadece evvelkilerin sünnetinin (gidişatının ve baş¬larına gelenlerin) kendilerine gelmelerini beklemeleridir." (Kehf (18), 55)
Aynı lügat manası, Hazret-i Peygamberin bir hadisinde de görülür: "Men senne sünneten haseneten kâne lehû ecruhâ ve ecru men amile bi-hâ; ve men senne sünneten seyyieten...: Her kim iyi bir sünnet (yol-adet) ortaya koyarsa, onun ve onunla amel edecek olanların sevabı o kim¬seye ait olur. Her kim kötü bir yol ortaya koyarsa, ederse, onun ve onunla amel edecek olanların günahı o kimseye ait olur." [1]
Lugatta yukarıda zikredilen manalarda kullanılmış olan sünnet kelime¬si, İslâmın başlangıcından itibaren hususi bir mana kazanmış, yine tarik (yol) ve sîret (gidiş) manalarını muhafaza etmiş olmakla beraber, bu ma¬nalar sadece Hazret-i Peygamberin tarîk ve sîretine tahsis olunmuştur. Ancak Hazret-i Peygamberin tarîk ve sîretinin, Allah'ın tebliğine memur ettiği "din" ile ilgili olması dolayısıyla, kelimenin lugatta görülen "kötü" veya "mezmum yol" manası, ıstılahta kaldırılmıştır; çünkü Hazret-i Pey¬gamberin sünneti sözkonusu olduğu zaman, bu sünnetin zemme layık yol ve gidiş olması mümkün değildir; aksine bu yol ve gidiş övülmeye ve ör¬nek alınmaya layıktır. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de yer alan bazı ayetlerde sünnetin bu manasını görmek mümkündür: "Allah'ın Rasulünde sizin için bir numune-i imtisal vardır." (el-Ahzâb (33) 21); "Sen (insanları) dosdoğru yola, Allah'ın yoluna hidayet edersin." (Şura, (42), 52)
Aynı mana, Hazret-i Peygamberin şu hadisinde de görülebilir: "Size iki şey bıraktım; bunlara sarıldığınız müddetçe asla dalâlete düşme¬yeceksiniz: Biri Allah'ın, Kitabı, diğeri Rasulünün sünneti."
İslam'ın başlangıcında sünnet, yukarıda açıkladığımız şekilde, Hazre¬t-i Peygamberin tarîk ve siretine tahsis olunmakla beraber, tedvîn devri¬nin başlamasından ve çeşitli ilimlerin ortaya çıkıp tedvin edilmesinden sonra her ilmin konusu ile ilgili olması yönünden değişik tarifleri yapıl¬mış ve böylece farklı ıstılah manaları kazanmıştır.
Fıkıh usulü alimleri, sünneti şer'î deliller içinde incelerken, fakihler onu farz, vacib, mendub, haram, mekruh gibi şer'î ahkâmın bir çeşidi ola¬rak mütâlâa etmişlerdir. Kelam ehli arasında ise, sünnet, bid'atın karşıtı olarak görülür ve bazı kimseler bid'at ehlinden sayılırken, hakkında bir nass bulunsun veya bulunmasın umumiyetle Hz. Peygamberin düşünce ve davranışlarına uygun bir hayat yolu takip edenlerin sünnet ehlinden ol¬dukları söylenir.
Hadisçilere göre ise sünnet, Hz. Peygamberin söz, fiil ve takrirlerinden ibarettir. Keza onun ahlaki sıfatları, sîreti, meğazisi ve kendisine vahiy gelmeden önce ibadet için çekildiği Hıra mağarasındaki yaşayışı da sün¬netten ayrılır. Bu manası ile sünnet hadisin müradifi (eş anlamlısı) dir.
Söz, fiil ve takrirden ibaret olan sünnet, aynı zamanda, ilahî vahyin iki kısmından birini teşkil eder; diğer kısmı Kur'an-ı Kerim'dir. Çünkü Al¬lah Teâlâ Hz. Peygamberin: "Kendi hevâ ve hevesinden konuşmadığı¬nı, her ne konuşmuş ise onun, kendisine vahyedilen bir vahiy olduğu¬nu" beyan buyurmuştur. Bu manayı teyid eden Hazret-i Peygamberin bir hadisinde de: "Bana Kur'ân verildi; bir de onunla birlikte onun gibi¬si" denilmiştir [2]. Kur'ân'la birlikte Hz. Peygambere verilen Kur1 an gibi vahye müstenid olan şeyin, sünnetten başka birşey olabileceğini düşün¬mek mümkün değildir.
Kur'ân ve sünnetin vahye müstenid olmalarına rağmen her ikisi arasın¬da fark olduğunda şüphe yoktur. Kur'ân, mana ve lafız olarak vahyedil-miştir. Bu sebeple onun manen rivayeti veya nakli caiz değildir. Hazret-i Peygambere gönderilişinden bugüne kadar, nasıl tebdil, tağyir ve tahrif¬ten korunmuş ise, kıyamete kadar da korunacaktır. Çünkü onun korunma¬sını Allah Teâlâ tekeffül etmiş ve: "O zikri (Kur'an'ı) biz indirdik, biz; onun koruyucusu da elbette biziz" buyurmuştur. Hicr(5). 12. Lafzı ve manası ile mu'ciz olan Kur'ân beşer kelamı ile kıyaslanamayacak kadar üstün vasfa sahiptir. Hiç kimse onun bir benzerini getirmeye muktedir olamaz. Allah Teâlâ bu gerçeği açık ve kesin bir ifade ile şöyle açıklamıştır: "De ki: Andolsun, insanlar ve cinler şu Kur'an'ın bir benzerini ortaya koymak için bir araya gelseler; birbirlerine arka olup yardım etseler bile bunu yapamazlar." Bak. İsra (7). 88.
İşte bu vasıfları ile Kur’an'-.ı Kerim'in namaz¬da ve namaz dışında okunması ibadet hükmündedir.
Vahye müstenid olduğuna işaret ettiğimiz söz, fiil ve takrirlerinden ibaret olan sünnete gelince, onu Kur'an-ı Kerim'den ayıran en büyük özellik, lafzen vahyedilmiş olmamasıdır. Bu sebepledir ki sünnetin lafız¬ları Kur'an'ın lafızları gibi muciz değildir, bu lafızlara ve manalarına hak¬kı ile vakıf olanlarca manen rivayet edilmesi caizdir, okunması ibadet hükmünde sayılmaz.
Şu var ki, İslam uleması, Hazret-i Peygamberin, ilahi vahyin gelmedi¬ği bazı meselelerde ietihadda bulunduğunu ve kendi görüşü ile hüküm verdiğini ittifakla kabul etmişlerdir. Bu husus, ilk anda sünnetin vahye müstenid olduğu görüşüne aykırı görünür. Fakat bazı meselelerde, Hz. Peygamberin ictihadlannda yanılması halinde bu yanılgının ilahi vahiyle tashih edildiği gözönünde bulundurulursa, Hz. Peygamberin ictihadlann¬da da tamamıyla yalnız bırakılmadığı, Rabbi tarafından daima kontrol edildiği, yanıldığı ietih adi arının düzeltildiği, yapılmadıklarının ise tasvib gördüğü anlaşılır ki, bu da sünnetin vahye müstenid olduğunu leyid eder. Keza Kur'an-ı Kerim'de yer alan Hz. Peygambere itaati emreden ayetler de bu teyidin diğer örnekleridir:
"Allah'a ve peygamberine itaat ediniz; ola ki rahmet olunursu¬nuz.” Al-i İmran(3). 132.
"Kim Peygambere itaat ederse, Allah'a itaat etmiş olur.”
Nisa (4). 80.
"Ey Peygamber de ki: Allah'ı seviyorsanız bana ittiba ediniz ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı affetsin." Bak Ali İmran (7). 31.
"Ey Peygamber de ki: Allaha ve Peygambere itaat ediniz, eğer yüz çevirirseniz biliniz ki Allah kâfirleri sevmez.” Al-i Imran (3), 32.
"Peygamber size neyi getirmiş ise onu alınız; neden sizi nehyetmiş ise ondan da sakınınız." Haşr (59). 1.
Zikrettiğimiz bu ayet meallerinde Hz. Peygambere itaat, Allah Teâlâ'ya itaatla birlikte zikredilmiş, bu itaatlar arasında hiçbir ayırım yapıl¬mamış, hatta Peygambere itaatin Allah'a itaat etmek olduğu, bir ayette apaçık belirtilmiştir. Peygambere itaatla ilgili olan bu emrin, onun sünne¬tine raci olduğu, ona itaatin onun sünnetine itaat manasına geldiği hiç bir şekilde inkâr edilemez. Bu mütalaa bizi şu neticeye ulaştırır: Allah'a ita¬atla peygambere itaat arasında hiçbir fark mevcut değildir. Şu var ki in¬san yegane halik ve hakim-i mutlak olan Rabbına bir kul olarak ibadet eder; fakat onun yine kendisi gibi kulu olan Peygamberine ibadet etmek¬le mükellef değildir. Yahut bir başka ifade ile Peygamber ibadet olunan bir varlık değil, fakat insan olarak o da Allah'ın bir kuludur. Öyle bir kul ki, Allah diğer insanlar arasından seçip çıkarmış, elçisi, peygamberi yap¬mış ve böylece şereflendirip yüceltmiş, sonra da diğer insanlara ona itaat etmelerini emretmiş ve bu itaatin kendisine itaattan farkı olmadığını bil¬dirmiştir. Tıpkı bunun gibi, Kur'an-ı Kerim Hz. Peygambere vahyedilmiş bir "Allah Kelamı"dır. Sünnet ise yine Hz. Peygambere vahyedümiştir; fakat Kur'an gibi "Allah Kelamı" değil, "Peygamber kelami"dır. Bu ba¬kımdan sünnete itaat, Kur'an'a itaat gibidir; şu farkla ki yukarıda da işa¬ret ettiğimiz gibi "Peygamber Kelamı" olması dolayısıyla, kıraati, Kur'an kıraati gibi ibadet sayılmaz.
İşte sünnet, açıkladığımız bu manası ile Kur'an'la birlikte dinin teme¬li ve teşriin kaynağı olmuştur. İster Hz. Peygamberin söz (kavl)ü, ister fi¬ili, ister takriri olsun, her üç şekilde Hz. Peygamber'den nakledildiği za¬man nakledilen bu sünnet İstılahta hadis adını almış, Kur'an-ı Kerim'le birlikte dinin bir aslı kabul edilerek, Hz. Peygamberin haJyatta bulunduğu devirden itibaren müslümanlar tarafından toplanmaya ve öğrenilmeye başlanmıştır. Çeşitli dallan ile sünnet veya hadis, bir ilim hüviyeti kaza¬nıp hakkında kütüphaneler dolduran eserler meydana getirilmiş ise, bu sünnetin İslam dininde sahip olduğu büyük öneminden başka bir şeyle ifade edilemez.
Prof. Dr. Koçyiğit. Talât. Hadis Istılahları, s. 399-403.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 15/331-334.
#111
Отправлено 27 января 2010 - 00:38
Sünnete Sarılmanın Lüzumu
4604... El-Mikdam İbn Ma'dikerib'den (rivayet edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.) (şöyle) buyurmuştur: "Şunu iyi biliniz ki bana Kur'an-ı Ke¬rim ile birlikte (onun bir) benzeri de verilmiştir. Dikkatli olun koltu¬ğuna kurulan tok bir adamın size: (Sadece) şu Kur'an lazımdır onda bulduğunuz helali helal, haramı da haram kabul ediniz (yeter), diye¬ceği (günler) yakındır. Şunu iyi biliniz ki ehli eşek eti, yırtıcı (hayvan¬lar) dan köpek dişli olanlar, (bir süre kalmak üzere İslam topraklarına pasaportlu olarak giren) anlaşmalı (kafir)Ierin kaybettiği mallar size helal değildir. Ancak sahibinin kendisine ihtiyaç duymadığı (için al¬madığı) yitik mallar bu hükmün dışındadır. Kim bir kavme misafir olursa o kavmin onu ağırlaması gerekir. Eğer ağırlamazlarsa, o mi¬safir ağırlama hakkını alarak onları cezalandırabilir."
Ebu Davud, İmare 33; Tirmizi, İlim 10; İbn Mace, mukaddime 2; Daıimi, mukaddime 49; Ahmed b. Hanbel, II. 367; IV, 131, 132; VI. 8.
Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 15/354.
#112
Отправлено 27 января 2010 - 00:41
Qip-qip URA!
#113
Отправлено 27 января 2010 - 00:50
Birincisi qeyd etmek isterdim ki,men orda sebeblerin qeyd etim daha elave etmeyecem.peygamber(sas)bu meselede aye nazil olsa idi bunu basqa vaxta qeyd edirdi,ikincisi islam dini tam kamil olmusdu bu kamil olmadan sonra vehy nazil aye nazil olmadi ,ucununcusu hz omerin sahesinden bir cok aye nazil oldu yuxari baxsan el feth nikliye yazmisam dorduncusu ise hz omer cennete ile mujdelemsidir {tirmiz}
Dediyin hədis "geydirmədir", o ki, qala zəif ola! Ahli sunna ual cəmaə-ni bu məsələdə sürümüşük, istəsən, "Şeyx"lərindən soruşarsan!
#114
Отправлено 27 января 2010 - 00:50
Amma, Əbu Bəkr, Ömər, Osman və sairədən heç bir irsin qoyulmamasına gəlincə, bu, yalandır. Çünki, əhli sünnənin hədis kitabları bu səhabələrdən sənəd ilə rəvayət edilən hədislərlə doludur. Yenə deyirəm ki, sənəd ilə rəvayət edilən hədislər.
onların şübhəsiz irslərindən biri: لو لا علی لهلک عمر - Əli olmasaydı Ömər (Osman, Əbu Bəkr) məhv olardı.
onların şübhəsiz irslərindən biri: ان الرجل لیهجر - əşşi, kişi sayaqlayır! peyğəmbərə, onun son dəqiqələrindəki, coz əksik dərəcədəki hörmətsizliyi!
belə bacarıqlı kişisizsədə, qardaşların altından qaçdığı sualları cavablandırın. bax bu postlara № 60-93
xüsusilə bu postu cavablandir!
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ
О Аллах. Прокляни первого отнявшего право Мухаммада и его семьи, а также каждого, последовавшему его примеру.
#115
Отправлено 27 января 2010 - 00:58
Davamı var ...
bu mövzuda verilən suallara cavab verməsəz postlarınız sadəcə pozulacaq, özüm şəxsən nəzarat edəcəm. bəsdir bizə moizə edənlər. mantiqiniz varsa buyurun, yoxsa - sürüşün! tələf olmağa vaxtımız yoxdur.
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ
О Аллах. Прокляни первого отнявшего право Мухаммада и его семьи, а также каждого, последовавшему его примеру.
#116
Отправлено 27 января 2010 - 01:02
Qardaşım, bu məsələ onların başı üçün deyil!görəsən, bu mövzudan niyə kənar gəzir bizim savadlı qardaşlarımız? Rinat, Aykut qardaşını çox tərifləyirdi...
P.S. xahiş edirəm mövzunu tam mütaliə edin ki, təkrarlar olmasın.
#117
Отправлено 27 января 2010 - 01:18
Sən bu "elm"inlə Amerika kəşf etdin, Ey müasir Vespuççi! Salam olsun sənə, ey gözəl insan!Ər-Rəhman və ər-Rəhim Allahın adı ilə.
İbni Əbul-Hədid heç zaman əhli sünnə alimi olmayıb. O, Mö`təzili və Şiə alimidir.
İbni Əbul-Hədid kimdir?
O, İzzəddin Abdul-Həmid bin Heybətulla bin Əbul-Hədid əl-Mö`təzilidir. Hicrətin 656-cı (miladi 1258-inci ildə) vəfat etmişdir.
Məsələ barədə, uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Çünki, İbni Əbul-Hədidin kimliyi mə`rufdur. Həm də, bir şeyi bilək ki, əhli sünnə alimlərindən heç kim "Nəhcul-bəlağə"-ni şərh etməmişdir. Təhzib və ya tənqid etmişlər, amma şərh etməmişlər. Birdə ki, "Nəhcul-bəlağə" əhli sünnənin nəzdində e`tibarlı bir kitab sayılmır. Nə üçün? Çünki, sənədlərlə rəvayət edilməmişdir. Bu kitabı yazan Şərif ər-Radi (Hicri 406-ıncı idə vəfat etmişdir) ilə Əli bin Əbu Talib (ra) arasında dörd əsr vardır. Bu səbəbdən də əhli sünnə bu kitaba etimad etməmişdir. Lakin, yalnız, əhli şiəni rədd etmək üçün, bu kitabdan iqtibas etmişlər.
Davamı var ...
İbni Əbil Hədid haçandam Şiə alimi olub?
Hanefi ulemasından Aliyyü'1-Kari hadis-i şerifte kasdedilen ümmetin "Ümmet-i icabet" olduğunu söylemiştir. Ulemadan bazılarına göre ümmet-i Muhammed arasında görülen itikadi bölünmeler sonucu ortaya çıkan itikadi fırkaların sayısı ehl-i sünnetle birlikte yetmi¬şüçe ulaşmıştır. Ehl-i sünnetin dışındaki sapık fırkaları anahatlarıyla ve kısaca vermeye çalışacağız:
Sözü geçen sapık fırkaların aslı yedi fırkadır:
I. Mu'tezile, II. Şia, III. Hariciler, IV. Mürcie, V. Neccariyye, VI. Cebriyye, VII. Müşebbihe
I) Mutezile kendi arasında ve aşağıda görüldüğü şekilde yirmi fırkaya ayrılmıştır:
1. Vâsiliyye, 2. Hüzeyliyye, 3. Nazzâmiyye, 4. Hâıtiyye, 5. Büşriyye, 6. Ma'meriyye, 7. Müzdariyye,
8. Semamiyye, 9. Hişamiyye 10. Câhzıyye, 11. Hayatıyye, 12. Ka'biyye, 13. Cübâiyye, 14. Behşemiyye,
15. Amriyye, 16. Esvariyye, 17. Eskafiyye, 18. Caferiyye, 19. Salihiyye, 20. Hudbiyye
II- Şîa: Şianın aslı üç fırkadır:
a) Gulat-ı şia, Zeydiyye, c) İmamiyye
Burda "alim"ləriniz "balaca" qatıqlayıb, amma yenə də fikir vermə, öz çürük əqidələrini birtəhər düz çıxarmağa çalışmalıdırlar, yoxsa yox?
#118
Отправлено 27 января 2010 - 01:24
Qardaşım, "əxi"dir aaa, elə demə! Quş nədi deyirsən əxiyə?Abu Osman sən ağzını açmamış qardaş,dərhal bilinir hansı yuvadan uçmusan bu sayta.Səni necə başa düşək?Əhli sünnə bu kitaba etimad eləmidiyi halda ona necə istinad edə bilər?Əgər bu kitab şiələrə qarşı istifadə olunursa ,artıq bu əhli sünnə yox, əhli-nəvasib alimləridir.Ər-Rəhman və ər-Rəhim Allahın adı ilə.
İbni Əbul-Hədid heç zaman əhli sünnə alimi olmayıb. O, Mö`təzili və Şiə alimidir.
İbni Əbul-Hədid kimdir?
O, İzzəddin Abdul-Həmid bin Heybətulla bin Əbul-Hədid əl-Mö`təzilidir. Hicrətin 656-cı (miladi 1258-inci ildə) vəfat etmişdir.
Məsələ barədə, uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Çünki, İbni Əbul-Hədidin kimliyi mə`rufdur. Həm də, bir şeyi bilək ki, əhli sünnə alimlərindən heç kim "Nəhcul-bəlağə"-ni şərh etməmişdir. Təhzib və ya tənqid etmişlər, amma şərh etməmişlər. Birdə ki, "Nəhcul-bəlağə" əhli sünnənin nəzdində e`tibarlı bir kitab sayılmır. Nə üçün? Çünki, sənədlərlə rəvayət edilməmişdir. Bu kitabı yazan Şərif ər-Radi (Hicri 406-ıncı idə vəfat etmişdir) ilə Əli bin Əbu Talib (ra) arasında dörd əsr vardır. Bu səbəbdən də əhli sünnə bu kitaba etimad etməmişdir. Lakin, yalnız, əhli şiəni rədd etmək üçün, bu kitabdan iqtibas etmişlər.
Davamı var ...
sənə bir sualım var?Amma kişisənsə düz cavab ver!
Sən özün NƏCHUL_BƏLAĞƏ ni oxumusan,ya sənə hazır braşuralarda çitatlar təqdim olunub,ya daki qəbul edə bilmirsiniz ki,əfəndiləriniz Əbu-bəkr,Ömər,Osman və sairədən hec bir elmi irs qoyulmadığı halda,Həzrəti İmamdan belə bəlağətli sənəd əsəri gəlib çıxıb bizim dövrə?Onu oxuyan alimlər onu bəşərin yaratdığı ən kamil kitab hesab edirlər.
Gedər, bir daha qayıtmaz, sonra nə olacaq?
Sən bunu özünə bağışlaya biləcəksənmi?
Əlbəttə ki,---YOX!
Sonra da oturub fikir edəcəksən ki, bir "mömin"in könlünü qırdım!
Yapma ya!
#119
Отправлено 27 января 2010 - 01:34
Hə, gözünə dönüm,elə dəəəə!Davamı var ...
bu mövzuda verilən suallara cavab verməsəz postlarınız sadəcə pozulacaq, özüm şəxsən nəzarat edəcəm. bəsdir bizə moizə edənlər. mantiqiniz varsa buyurun, yoxsa - sürüşün! tələf olmağa vaxtımız yoxdur.
#120
Отправлено 27 января 2010 - 08:12
Saqi73, sən deyirsən ki, mən, İbni Əbul-Hədidi şiə alimi olduğunu deməklə nəsə kəşf etmişəm. Öz aliminizdən niyə imtina edirsiz. Gəlin baxaq, görək, şiə mənbələrində İbn Əbul-Hədid barədə şiə alimləri nə demişlər.
1-Əl-Xuvənsari "Rəvdatul-cənnat" kitabında (5-inci cild, 20-21-inci səh.) demişdir:
"هو عز الدين أبي الحسن بن أبي الحديد المدائني صاحب شرح نهج البلاغة المشهور و هو من أكابر الفضلاء المتتبيين و أعاظم النبلاء المتبحرين مواليا لأهل العصمة و الطهارة ..... و حسب الدلالة على علو منزلته في الدين و غلوه في أمير المؤمنين عليه السلام .....".
"O, İzzəddin Əbul-Həsən bin Əbul-Hədid əl-Mədainidir. Məşhur "Şərhu Nəhcul-bəlağə"-nin sahibidir. O, fəzilətli tabe olanların ən böyüklərindən və ismət və təharət əhlinin dostu, elmdə dəniz qədər elmə sahib olan şərəflilərin böyüklərindəndir. ... Dəlalət etmə cəhətdən, dində onun yeri ucadır və əmirəl-mö`minin də (burda, Əli bin Əbu Talib (ra) qəsd edilir) quluv (dində şişirtmə) edənlərdən idi. .... ".
2-Əl-Qummi "Əl-Kinə vəl-əlqəb" kitabında (1-inci cild, 185-inci səh) demişdir:
"ولد في المدائن و كان الغالب على أهل المدائن التشيع و التطرف و المغالاة فسار في دربهم ....."
"(İbni Əbul-Hədid) Əl-Mədaində doğulmuşdur. Əl-Mədain əhlinin çoxu (o zaman) şiəlik, ekstremizm və ğuluv edənlərdən (dində şişirtmə edənlər) ibarət idi. O (yəni, İbni Əbul-Hədid), da onların yolu ilə getdi. .....".
Bu iki mənbə, mənə elə gəlir ki, kifayət edər. Bu barədə mənbə çoxdur.
İkincisi isə, ey Saqi73! Yuxarıda sənin yazılarını oxudum. Belə görsənir ki, sən, ərəb dilindən geniş biliyə sahib deyilsən.
Bir də ki, əhli sünnənin hədis mənbələrindən dəlil gətirəndə zəhmət çək bir o kitabların şərhlərinə də bax. Məsələn: Əl-Buxarinin "Səhih"-indən dəlil gətirərkən bax gör bu kitabı şərh edənlər onu necə şərh edib. Çünki, belə etsən heç bir müşkül qalmaz.
Üçüncüsü də, çalış heç kimə tənə etmə. Birinci özünə və öz əməllərinə bax. Bu, mö`minin sifətlərindəndir. Allah demişdir:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ } [الحجرات: 11]
"Ey iman edənlər! Bir qövm digər bir qövmə tənə etməsin. Bəlkə də, onlar sizdən daha xeyirlidirlər. Qadınlar da digər qadınlara tənə etməsin. Bəlkə, onlar, onlardan daha xeyirlidirlər. Özünüz özünüzü pisləməyin və birbirinizi pis ləqəblərlə çağırmayın. İman etdikdən sonra, fasiqlik etmək nə pis bir addır! Kim də (bundan sonra) tövbə etməzsə, onlar zalımlardır". (Əl-Hücurat surəsi, 11-inci ayə).
Davamı var ...
Количество пользователей, читающих эту тему: 3
0 пользователей, 3 гостей, 0 скрытых пользователей