Buxarinin hədisə xəyanəti

1) Bə`zi səhabənin dövlət işləri ilə məşğul olması. Xüsusən xəlifələrin vəziyyəti bu cür olub.
2)Əshabın bə`zilərinin Peyğəmbər s.a.s.-dən sonra az yaşaması........və s.

بَاب مَا جَاءَ فِي الْعِلْمِ وَقَوْلِهِ تَعَالَى وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا الْقِرَاءَةُ وَالْعَرْضُ عَلَى الْمُحَدِّثِ وَرَأَى الْحَسَنُ وَالثَّوْرِيُّ وَمَالِكٌ الْقِرَاءَةَ جَائِزَةً وَاحْتَجَّ بَعْضُهُمْ فِي الْقِرَاءَةِ عَلَى الْعَالِمِ بِحَدِيثِ ضِمَامِ بْنِ ثَعْلَبَةَ قَالَ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ آللَّهُ أَمَرَكَ أَنْ تُصَلِّيَ الصَّلَوَاتِ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَهَذِهِ قِرَاءَةٌ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْبَرَ ضِمَامٌ قَوْمَهُ بِذَلِكَ فَأَجَازُوهُ وَاحْتَجَّ مَالِكٌ بِالصَّكِّ يُقْرَأُ عَلَى الْقَوْمِ فَيَقُولُونَ أَشْهَدَنَا فُلَانٌ وَيُقْرَأُ ذَلِكَ قِرَاءَةً عَلَيْهِمْ " - ص 35 -" وَيُقْرَأُ عَلَى الْمُقْرِئِ فَيَقُولُ الْقَارِئُ أَقْرَأَنِي فُلَانٌ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَامٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الْوَاسِطِيُّ عَنْ عَوْفٍ عَنْ الْحَسَنِ قَالَ لَا بَأْسَ بِالْقِرَاءَةِ عَلَى الْعَالِمِ وَأَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ الْفَرَبْرِيُّ وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ الْبُخَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ سُفْيَانَ قَالَ إِذَا قُرِئَ عَلَى الْمُحَدِّثِ فَلَا بَأْسَ أَنْ يَقُولَ حَدَّثَنِي قَالَ وَسَمِعْتُ أَبَا عَاصِمٍ يَقُولُ عَنْ مَالِكٍ وَسُفْيَانَ الْقِرَاءَةُ عَلَى الْعَالِمِ وَقِرَاءَتُهُ سَوَاءٌ

حدثنا محمد بن رافع وعبد بن حميد واللفظ لابن رافع قالا حدثنا عبد الرزاق أخبرنا معمر قال قال الزهري وأخبرني عبيد الله بن عبد الله بن عتبة أن عائشة أخبرته قالت أول ما اشتكى رسول الله صلى الله عليه وسلم في بيت ميمونة فاستأذن أزواجه أن يمرض في بيتها وأذن له قالت فخرج ويد له على الفضل بن عباس ويد له على رجل آخر وهو يخط برجليه في الأرض فقال عبيد الله فحدثت به ابن عباس فقال أتدري من الرجل الذي لم تسم عائشة هو علي
...Ubeydullah b. Abdullah b. Ütbə b. Məsud Aişənin belə dediyini nəql etdi: "Rəsulullah s.a.a xəstəliyi ağırlaşıb ağrısı şiddətləndikdə mənim evimdə baxılmaq üçün digər zövcələrindən icazə istədi, onlarda icazə verdilər. sonra Rəsulullah s.a.a 2 şəxsin yəni Abbas b. Əbdülmüttəlib və və başqa bir şəxsin köməyi ilə ayaqları yerdə sürünərək evdən çıxdı..."

Ubeydullah dedi: Aişənin dedilərini Abdullah b. Abbasa danışdım. Abdullah b. Abbas mənə "Aişənin adını vermədiyi -ci şəxs kimdir bilirsən?" dedi. mən "xeyir, bilmirəm" dedim. ibni Abbas "o Əli idi" dedi.

Buxari, "əs-Səhih", Kitabul Vudu, 45-ci bab, hədis 195
Müslüm, "əs-Səhih", Namaz kitabı, 21-ci bab, hədis 418

حدثنا علي بن عبد الله حدثنا سفيان حدثنا عبدة بن أبي لبابة عن زر بن حبيش ح وحدثنا عاصم عن زر قال سألت أبي بن كعب قلت يا أبا المنذر إن أخاك ابن مسعود يقول كذا وكذا فقال أبي سألت رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال لي قيل لي فقلت قال فنحن نقول كما قال رسول الله صلى الله عليه وسلم
Zər dedi: Ubeyy b .Kaabdan soruşdum: Ey Əba Munzir, qardaşın ibni Məsud bu cür və bu cür deyir. Ubeyy dedi: Rasulallah s.a.a.-dən soruşdum ‏cavabında mənə dedi: "Mənə deyildi məndə dedim." Dedi: "Biz Rasulallah s.a.a necə deyibsə o cür deyirik."

Buxari, "əs-Səhih", Təfsir kitabı, hədis 4963

حدثنا موسى بن إسماعيل حدثنا أبو عوانة عن أبي بشر عن يوسف بن ماهك قال كان مروان على الحجاز استعمله معاوية فخطب فجعل يذكر يزيد بن معاوية لكي يبايع له بعد أبيه فقال له عبد الرحمن بن أبي بكر شيئا فقال خذوه فدخل بيت عائشة فلم يقدروا فقال مروان إن هذا الذي أنزل الله فيه والذي قال لوالديه أف لكما أتعدانني فقالت عائشة من وراء الحجاب ما أنزل الله فينا شيئا من القرآن إلا أن الله أنزل عذري
...Yusif b. Məhnəq belə demişdir: Mərvan b. Həkəm Hicaz valisi idi. Onu MUaviyə Mədinə valisi təyin etmişdi. bir gün xütbə irad etdi və xütbədə Muaviyənin oğlu Yezidə beyət edilməyi üçün Yezidi zikr etməyə başladı. buna görə Əbu Bəkirin oğlu Əbdürrəhman Mərvana bəzi sözlər dedi. Mərvan adamlarına Əbdürrəhmanı tutmaları üçün əmr verdi. Əbdürrəhman Aişənin evinə qaçdı...

Buxari, "əs-Səhih", Əhqaf surəsinin təfsiri, hədis 4450

Vâlî Mervân, bir gün mesciddeki hutbesin­de: "Ben Emîru'l-Mü'minîn'in, yânî Muâviye'nin Yezîd'i halef ta'yîn etmesi hakkındaki re'yim güzel görüyorum. Çünkü Ebû Bekr de, Umer de halef ta'yîn etti" demişti. Bunun üzerine Abdurrahmân: "E Heraklıyyetun, yânî krallıkmı? Ebû Bekr vallahi onu ne evlâdından birisi, ne de ev halkından birisi hak­kında yapmadı. Muâviye ise sırf oğluna rahmet ve keramet yaptı!" dedi. Böylece Abdurrahmân, halef ta'yîn etmenin kisrânın ve kayserin bid'ati olduğunu, Ebû Bekr'le Umer'in böyle bir bid'at koymadıklarını açıkça belirtmiştir.

Buxari, "əs-Səhih", Təfsir kitabı, Əhqaf surəsinin təfsiri, 350-ci hədisin izahı

حَدَّثَنَا آدَمُ قَالَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا الْحَكَمُ عَنْ ذَرٍّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبْزَى عَنْ أَبِيهِ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَقَالَ إِنِّي أَجْنَبْتُ فَلَمْ أُصِبْ الْمَاءَ فَقَالَ عَمَّارُ بْنُ يَاسِرٍ لِعُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ أَمَا تَذْكُرُ أَنَّا كُنَّا فِي سَفَرٍ أَنَا وَأَنْتَ فَأَمَّا أَنْتَ فَلَمْ تُصَلِّ وَأَمَّا أَنَا فَتَمَعَّكْتُ فَصَلَّيْتُ فَذَكَرْتُ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّمَا كَانَ يَكْفِيكَ هَكَذَا فَضَرَبَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِكَفَّيْهِ الْأَرْضَ وَنَفَخَ فِيهِمَا ثُمَّ مَسَحَ بِهِمَا وَجْهَهُ وَكَفَّيْهِ
...Əbdürrəhman b. Əbza belə nəql edib: bir adam Ömər b. Xəttabın yanına gəldi və "mən cünub oldum, su da tapa bilmirəm (nə edim?)" buna görə Əmmar b. Yasir Ömər b. Xəttaba belə dedi: "yadındadırmı mən və sən ikimiz bir səfərdə idik. sən namaz qılmadın, mən isə (torpaq üstündə yuvarlandıqdan) sonra namaz qıldım. bunu Rəsulullaha s.a.a deyəndə mənə "sənə bu qədəri kifayətdir" dedi və 2 əlini yerə sürtdü, sonra əllərinə üfürdü daha sonra isə üzünü və 2 əlini məsh etdi.

Buxari, "əs-Səhih", Təyəmmüm kitabı, bab 3, hədis 331

حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ هَاشِمٍ الْعَبْدِيُّ حَدَّثَنَا يَحْيَى يَعْنِي ابْنَ سَعِيدٍ الْقَطَّانَ عَنْ شُعْبَةَ قَالَ حَدَّثَنِي الْحَكَمُ عَنْ ذَرٍّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبْزَى عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَجُلًا أَتَى عُمَرَ فَقَالَ إِنِّي أَجْنَبْتُ فَلَمْ أَجِدْ مَاءً فَقَالَ لَا تُصَلِّ فَقَالَ عَمَّارٌ أَمَا تَذْكُرُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ أَنَا وَأَنْتَ فِي سَرِيَّةٍ فَأَجْنَبْنَا فَلَمْ نَجِدْ مَاءً فَأَمَّا أَنْتَ فَلَمْ تُصَلِّ وَأَمَّا أَنَا فَتَمَعَّكْتُ فِي التُّرَابِ وَصَلَّيْتُ " - ص 281 -" فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّمَا كَانَ يَكْفِيكَ أَنْ تَضْرِبَ بِيَدَيْكَ الْأَرْضَ ثُمَّ تَنْفُخَ ثُمَّ تَمْسَحَ بِهِمَا وَجْهَكَ وَكَفَّيْكَ فَقَالَ عُمَرُ اتَّقِ اللَّهَ يَا عَمَّارُ قَالَ إِنْ شِئْتَ لَمْ أُحَدِّثْ بِهِ
...Səid b. Əbdürrəhman b. Əbza atasından (Əbdürrəhman b. Əbzadan) rəvayət etdi: bir adam Ömər b. Xəttabın yanına gəldi və "mən cünub oldum, su da tapa bilmirəm (nə edim?)" Ömər: "Namaz qılma", cavabını verdi. buna görə Əmmar b. Yasir Ömər b. Xəttaba belə dedi: "yadındadırmı mən və sən ikimiz bir səfərdə idik. sən namaz qılmadın, mən isə (torpaq üstündə yuvarlandıqdan) sonra namaz qıldım. bunu Rəsulullaha s.a.a deyəndə mənə "sənə sadəcə əllərini yerə vurmağı, sonra üfürərək onlarla üz və qollarına məsh etməyin kifayət edərdi" demişdi. Bundan sonra Ömər "Allahdan qorx ya Əmmar!" demişdi. Əmmar isə: "istəyirsən bunu (hadisəni) heç kimə danışmaram" demişdi.

Müslüm, "əs-Səhih", Heyz kitabı, Təyəmmüm babı, hədis 368