Allahi qebul etdin Resulunuda bes sonraki kesler kimlerdir sence?
1-Sehabeler?(Hamisi edaletlidir-sunnilere gore-)
2-Xelifeler?(sunnilere gore rashidi xelifeler)
3-Ehlibeyt ve Quran?(12 imamchi ve 6-7 imali vesair shieler achiqladiqi kimi)
4-Ehlibeyt(sunniler achiqladiqi kimi)veya Ehlibeytnen Sehabeler tabeinler(sunniler qachiqladiqi kimi o cumleden selefiler ,vehabiler)?
5-Tekce Quran?
6-Mezheb ve etiqad imamlari ?
7-Mezheb ve etiqad alimleri o cumleden feqihler ve teoloqlar 12 imamchi shiede achiqladiqi kimi?
8-12 olmasada Ehlibeyt imamlarina inanan shielerin alimleri achiqladiqi kimi?
9-Dovrun shahi,Krali,Prezidenti?(Ferqi yoxdur muselman oldu olmadi,fasiq olsun yada momin)
10-...?
mumin rəhbərliyə itaətdə küfür var.
əgər həmən o rəhbərin e tiqadda elədiyi ,danışdığı küfrü görüb,onu musəlman sayarsa həmən insan cahil müşrükdur.
buna misal azərbaycan prezdenti.
mən bilirəm sən nəyi qəsd edirsən, sən onda bir dənə də olsun dəlil gətir ki,
Əli xutbəsində desin ki,
ey camaat, bu gün haqq ədalət bərpa oldu ,məndən evvəlki, rəhbərlər kafiriydilər, və onların rəhbərlyini qəbul edənlərdə kafiriydilər,
və yaxudda ki, osmanın qan bahasını istəyənlərədə deyə bilərdiki ,
siz kimin qan bahasını istəyirsiz,o kafiriydi ! sizdə onu özüvüzə "rəhbər" seçməknən kafir olduz, və indi sizin tövbənizi gözdəyirəm
gətir bir dənə belə bir fetva sonra vilayət haqqında söhbət edərik.
Bes ayede niye gelmishdir ki Yoxsa onlarin qanun qoymaqda Allaha qoshduqlari sherikleri vardirmi?
Veya onlarin ekseriyyeti mushrik olduqlari halda Allaha inanirlar ayesi vardirki onun enme sebebi baresinde deyilmishdir ki meqsed itaetde shirkdi.Hetta dinden chixmasa bele (bezen sheri hede chatsa dindende chixmish mushrikdir)biri Allahin dediyi keslere itaet etmese mushrik olar.Ali(as)-in vaxtinda ele olmushdur ki ozunun ve terefdarlarinin qanini malini namusunu qorumaq uchun Allahin buyururquna emel etmish ve fitne toretmek istememishdir.Eksine umumi Islam dininin menafeini nezere alaraq sebrli olmaqa ustunluk vermishdir.Onunla muharibeye qalxanlara qarshida sozsuz ki evvel hocceti tamam etmish tovbe etmediyleri teqdirde onlarla muharibede aparmishdir.
Xevaricler kimlerdir?
Siffeyn müharibəsində Müaviyənin ordusu Əmr Asın məkrli hiylələri ilə Qur’anları nizələrin ucuna keçirib Əmirəl-mö’minin Əlinin (ə) ordusuna e’lan etdilər ki, gəlin müharibə və qan axıdılması yerinə Qur’anı öz aramızda hakim edək. Əlinin (ə) zahiri nəzərlərə əsir olan və Müaviyənin zahirdə qurduğu hiylələrə aldanan ordusundan bir qrupu Əli ibni Əbi Talib (ə)-a xitabən dedilər: Bunlar bizi Allahın kitabına də’vət edirlər, sən isə bizi qılınca çağırırsan?!
Əmirəl-mö’minin Əli (ə) onları Müaviyə və Əmr Asın hiyləli və məkrli planlarından agah etməyə çalışdısa, heç bir nəticə hasil olmadı. O qrup Əli (ə)-dan son dərəcə həyasızlıqla tələb etdilər ki, Müaviyənin xeyməsinə çatmaqda olan Malik Əştərin qayıtmasına göstəriş versin, əks halda üçüncü xəlifə Osman ibni Əffanla etdikləri rəftarı o həzrətlə də edəcəklər.
Əmirəl-mö’minin Əli (ə) öz batini istəyinin əksinə olaraq, Malikin qayıtmasına göstəriş verməyə məcbur oldu. Atəşkəs e’lan olundu və iki ordu arasında mühakimənin həkəmiyyətə tapşırılması qərara alındı. Müaviyə tərəfindən Əmr As nümayəndə seçildi. Əmirəl-mö’minin Əli (ə) Əbdüllah ibni Abbası öz tərəfindən nümayəndə seçmək istəyəndə, həmin qrup kəskin şəkildə müxalifətçilik edərək dedilər ki, bu şəxs (yə’ni, İbni Abbas) sənin ailəndəndir. Sonra həzrət Əlini (ə) məcbur etdilər ki, Əbu Musa Əş’ərini həkəm tə’yin etsin.
Həkəmiyyət qərara alındıqdan və iki nümayəndə e’lan edildikdən sonra həkəmiyyətin çıxardığı nəticə həmin qrup üçün çox ağır gəldi. Bu zaman Əlini (ə) tənqid edib dedilər ki, əgər o haqq xəlifədirsə, bəs nə üçün həkəmiyyəti qəbul etdi?! Onlar bununla da kifayətlənməyərək iddia etdilər ki, «İnil hökmü illa lillah» ayəsinin tələbinə görə, hökm yalnız Allaha məxsusdur və heç kəsin həkəmiyyət haqqı yoxdur.
Bu qrup elə həmin yerdə Əmirəl-mö’minin Əlinin (ə) ordusundan ayrıldı və İslam tarixində «xəvaric» adlanan bir cərəyanı təşkil etdilər. Bu qurupa ona görə xəvaric deyirdilər ki, onlar Əmirəl-mö’minin Əlinin (ə) fərmanından imtina edərək onun əleyhinə qiyam etmişdilər. İslam mədəniyyətində imamın əleyhinə qiyam edən hər şəxs xarici yə’ni, qiyamçı adlanır. «Xəvaric» də «xarici» kəlməsinin cəm formasıdır. Əlbəttə bu qrupu «şurat» kimi təqdim edirdilər. Bu sözün kökü Bəqərə surəsinin 207-ci ayəsində əxz edilib. «Yə’ni, camaatdan bə’ziləri Allahın razlığını kəsb etmək yolunda öz canını satırlar».
Xəvaric «mariqin» də adlandırılırdı. Mariq «xaric olmuş», «kənara getmiş» mə’nasınadır. Bu tə’bir həm Peyğəmbərdən (s) nəql olunan rəvayətdə, həm də Əlinin (ə) kəlamında qeyd olunmuşdur.
Peyğəmbərdən (s) Zul-Xuveysirə barəsində belə nəql olunur:
«Bu kişinin nəslindən bir dəstə yaranacaqdır ki, ox kamandan çıxdığı kimi, onlar da dindən çıxacaqlar».
Milel ven nihel.c1/seh115
Сообщение отредактировал Mumin: 14 ноября 2009 - 12:25