Müaviyyəni (L) yaxşı tanıyın

Əgər Müaviyyəni mənim minbərimdə görsəniz qarnını yırtın və ya qətl edin. - Həzrəti Peyğəmbər (S)
Mənbələr: (Tehzib-üt Tehzib İbin-i Hacer'in c. 7 s. 324, Tarih-üt Taberi c. 10 s. 85, Tarih-ül Hatib c. 12 s. 181, Künuz-ül Hakaik s. 10 Menavi'nin, Şerh-i Nehc-ül Belağa İbn-i Ebu-l Hadid'in c. 1 s. 348, Tarih-ül Kebir Belazuri'nin ve ayrıca bkz. El-Ğadir c. 10 s. 142)

Yazdiginiz hedisin sehih olmasini yoxlamisiniz?

Siz yoxlamisiz?

Men yoxlamamisam,amma bilenlerden sorusmusam ve sehih olmamasini deyirler,eger siz bu revayetin sehih olmasini subut etseniz,men ag bayragi qaldiraram.

Ola biler ki siz deyasiz, o hedisi kimler zeif sayir?

Men yoxlamamisam,amma bilenlerden sorusmusam ve sehih olmamasini deyirler,eger siz bu revayetin sehih olmasini subut etseniz,men ag bayragi qaldiraram.

maraqlıdı, sübut edəndən sonra, "bilənlərdən" soruşub, yenə ne deyacaksiz?

bu mövzunu əvvəldən mütaliə edin, bayraqı da Allah Taalanın Əhli Beyti (sallallahu aleyhi və alihi) müqabilində qaldırın

Mana ela gelr ki, bunlarin coxusuna deyirler ki filan hadisi oxuma ya filankes duz deyil.Balka da ozleri hec kasa gulag asmadan ozleri arashdirsalar yaxshi olardi.

Men yoxlamamisam,amma bilenlerden sorusmusam ve sehih olmamasini deyirler,eger siz bu revayetin sehih olmasini subut etseniz,men ag bayragi qaldiraram.

İnşaALLAH!

حدثنا يوسف بن موسى قال: حدثنا جرير بن عبد الحميد حدثنا إسماعيل بن أبي خالد والأعمش عن الحسن قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إذا رأيتم معاوية على منبري فاقتلوه

Yusif b. Musa__Cureyr b. Əbdul-Həmid__İsmayıl b. Əbu Xalid__Ə`məş__Həsəndən rəvayət edir: Peyğəmbər s.a.s. dedi: Müaviyəni minbərimdə görsəniz öldürün!



1.Yusif b. Musa Əbu Yəqub Əl-Kufi__Buxarı, Əbu Davud, İbn Macə, Tirmizi, Nəsai, İbn Xuzeymənin ravilərindən biridir.

2.Cureyr b. Əbdul-Həmid Əbu Əbdullah Ər-Razi__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

3.İsmayıl b. Əbu Xalid Əl-Kufi__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

4.Ə`məş Sьleyman b. Mehran Əbu Muhəmməd __Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

5. Əl-Həsən Əl-Bəsri__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.


İnanmasan buyur bax!


Yusif b. Musa Əbu Yaqub əl-Kufi

Cureyr b. Əbdül-Həmid

İsmayıl b. Əbu-Xalid

Suleyman b. Mehran

Əl-Həsən Əl-Bəsri



Gördüyün kimi ravilərin hamısı gözünü yum qəbul etdir, superdirlər. Birden desələr Əl-Həsən Əl-Bəsri səhabə deyil tabeindir yə`ni hədis mürsəldir ona da cavabımız var. Ümidvaram əziyyətimi yerə vurmayacaqsan. Bayrağını gözləyəcəm.

Qardaş və bacılar əhli-sünnənin Müaviyəni lə`nətləməsinə ümid belə etməyin. Müaviyə əhli-sünnə əqidə zəncirində bir bənddir. Onun qırılmağı əqidə zəncirinin qırılmağı deməkdir. Çox demirəm Əbu Hureyrənin Müaviyəyə xidmət etməsini nəzərə alın. Müaviyə bəndi qırılsa ardıyca Əbu Hureyrə bəndi gəlir. Əbu Hureyrə bəndinin qırılmağı bütün əhli-sünnə hədis kitablarının batmağına, bu isə öz növbəsində onların sünnəsinin batmağına bəs edir. Odur ki, əhli-sünnə onu müdafiə etmək üçün heç nəyi əsirgəməyəcək. Sonunda deyəcəklər Müaviyə müctəhid olub. Əməllərində səhv edibsə 1, düz olubsa 2 savabı var. Yə`ni hər iki halda onun savabı var. Və yaxud peyğəmbəri yersiz lə`nət etməkdə ittiham edəcəklər. Bu lə`nəti Müaviyəyə fəzilət kimi fırladacaqlar.


6435
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي يُونُسُ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي سَعِيدُ بْنُ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ ‏"‏ اللَّهُمَّ فَأَيُّمَا مُؤْمِنٍ سَبَبْتُهُ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لَهُ قُرْبَةً إِلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ‏"‏‏.‏

Əhməd b. Saleh, İbn Vəhb, Yunis, İbn Şihab, Səid b. Museyyib, Əbu Hureyrədən peyğəmbərin belə dediyini eşidib: Allahim, o, mömin ki, onu söymüşəm, bunu(söyüşümü) qiyamət günü onun üçün sənə yaxın olma vəsiləsi(rəhmət) et!


"Səhihul-Buxari" 6435-ci hədis

Ibn Həcər Əsqalani hədisin şərhində bu hədisi Muslimin də rəvayət etdiyini yazır. Həmçinin bu hədisin

1."O, Mömini ki, lə`nətləmişəm, söymüşəm bunu qiyamət günü onun üçün kəffarə kimi qəbul et!",

2."Məndə bəşərəm hamı kimi sevinirəm, hamı kimi qəzəblənirəm. Ümmətimdən kiməsə (pis) dua etmişəmsə əhli-olmayan üçün bu duamı qiyamət günü zəkat, yaxınlaşmaq üçün vəsilə et!

və s. kimi müxtəlif versiyalarını qeyd etmişdir.



"Fəthul-Bari" hədisin şərhi


Odur ki, özünüzü yormayın. Təkrar edirəm
Desəniz ki, filan səhabə filan haram əməli edib deyəcəklər müctəhiddir 1 və ya 2 savabı var.

Desəniz ki, peyğəmbər filankəsə küfr edib, lə`nət oxuyub cavabında deyəcəklər peyğəmbərdə bəşərdir, səhv edib. Onun bu səhvi filankəs üçün rəhmətdir, kəffarədir.

Ümumiyyətlə bu dünyada başda peyğəmbər s.a.s olmaqla hər kəs səhv edir bircə əhli-sünnə düz yoldadır.

Desəniz ki, peyğəmbər filankəsə küfr edib, lə`nət oxuyub cavabında deyəcəklər peyğəmbərdə bəşərdir, səhv edib. Onun bu səhvi filankəs üçün rəhmətdir, kəffarədir.

bu sözləri peyğəmbərə deyənin gözləri kor olsun, məgər Quran oxumayıblar???

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ (٣) إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡىٌ۬ يُوحَىٰ (٤) عَلَّمَهُ ۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

53. ən-Nəcm
3 O, kefi istəyəni (havadan) danışmır.
4 Bu, ancaq (Allah dərgahından) nazil olan bir vəhydir.
5 Onu çox qüvvətli olan öyrətdi.

53/3-5
3, И речь ведет он не с пристрастью,
4, А лишь по откровению, которое ниспослано ему.
5. И наставляет его Тот, Кто мощи необъятной преисполнен.

Həqiqətən, Allahın Rəsulu Allaha, qiyamət gününə ümid bəsləyənlər (Allahdan, qiyamət günündən qorxanlar) və Allahı çox zikr edənlər üçün gözəl örnəkdir!(33-21)

Bu ayəni və Buxari ilə Muslimin Əbu Hureyrədən rəvayət etdikləri bu hədisi nəzərə alsaq söyüş söymək, yersiz lə`nət oxumaq əhli-sünnənin öz peyğəmbərlərindən götürdükləri gözəl örnəkdir.

Biz isə bu və yuxarıdakı ayəni, həmçinin öz mənbələrimizdə olan hədisləri nəzərə alaraq başda Əbu Sufyan olmaqla, Müaviyə, Yezid və onları müdafıə edənlərə lənət oxuyuruq.

Yox əgər bu ayəni və Əbu Hureyrənin yersiz lə`nət oxumaq hədisini nəzərə alsaq bə`zi səhabələrə lə`nət edirik. Buna görə gərək əhli-sünnə bizdən inciməsin.

33- Peygamber(S)'İn: 'Her Kime Eza Verdiysem, Bunu Onun Lehine Bir Temizleme Ve Bir Rahmet Kıl!" Sözü Babı

56-....... îbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Saîd ibnu'I-Müseyyeb haber verdi ki, Ebû Hureyre ®, Peygamber(S)'den şöyle buyururken işitmiştir: "Yâ Allah! Herhangibir mü'mine ağır bir söz söylemiş olursam, Sen o sözümü kıyamet gününde o mü'min için Sana yakın­lığa bir vesile kıl!"

Bu hadîsin-Müslim'deki rivayeti daha geniştir:

Ebû Hureyre®'den: Peygamber (S) şöyle dedi: "Yâ Allah! Ben Sen 'in ka­tında, beni kendisinden asla geri çevirmeyeceğin bir ahd ediniyorum: Ben de ancak bir beşerim. (Her insan gibi benim de hoş vaktim ve öfkeli zamanım olur.) Binâenaleyh ben mü'minlerden herhangibir kişiye eziyet etmiş, azarlamış, la'-net etmiş, deynekle vurmuş olursam, Sen benim bu fiillerimi o mü 'min için na­maz, zekât ve kıyamet günü kendisini Sana yakınlaştıracak olan bir yakınlık vesilesi kıl!"

Müslim'in aynı babında bu hadîsin birkaç rivayeti ve başka sahâbîlerden de gelen rivayetleri vardır. Müslim Ter., VIII, 64-71 "2600-2604."

Bu hadîsler Peygamber'in ümmeti ve bütün insanlık hakkındaki şefkat ve merhametini, Kur'ân'ın teblîğ ve ta'lîm ettiği en yüksek ahlâkının bir kısım ör­neğini ifâde etmektedirler.

"Səhihul-Buxari" türk dilində


Türk qardaşlarımız "söymək" əvəzinə "ağır bir söz söylemiş" kimi yumuşaq formada tərcümə etmişlər.

Ibn Həcər Əsqalani hədisin şərhində bu hədisi Muslimin də rəvayət etdiyini yazır. Həmçinin bu hədisin

1."O, Mömini ki, lə`nətləmişəm, söymüşəm bunu qiyamət günü onun üçün kəffarə kimi qəbul et!",

2."Məndə bəşərəm hamı kimi sevinirəm, hamı kimi qəzəblənirəm. Ümmətimdən kiməsə (pis) dua etmişəmsə əhli-olmayan üçün bu duamı qiyamət günü zəkat, yaxınlaşmaq üçün vəsilə et!

və s. kimi müxtəlif versiyalarını qeyd etmişdir.



"Fəthul-Bari" hədisin şərhi


Odur ki, özünüzü yormayın. Təkrar edirəm
Desəniz ki, filan səhabə filan haram əməli edib deyəcəklər müctəhiddir 1 və ya 2 savabı var.

Desəniz ki, peyğəmbər filankəsə küfr edib, lə`nət oxuyub cavabında deyəcəklər peyğəmbərdə bəşərdir, səhv edib. Onun bu səhvi filankəs üçün rəhmətdir, kəffarədir.

Ümumiyyətlə bu dünyada başda peyğəmbər s.a.s olmaqla hər kəs səhv edir bircə əhli-sünnə düz yoldadır.

əshabdan olan günahkarlara bəraət qazandırmaq üçün daha nələrə əl atmır bunlar. ilk dəfə bunu Seyyid Murtəza Əllamə Əskərininin "Məalimul Mədrəsəteyn" kitabında oxuyanda donub qaldım. amma Əllamə gözəl bir ayə gətirir ki, bu hədisi alt-üst edir. Mərhəmətli, Rəhmli Allahın adı ilə!
1Nun! And olsun qələmə və (mələklərin) yazdıqlarına (yaxud lövhi-məhfuzda yazılanlara) ki,
2 Sən (ya Rəsulum!) Rəbbinin neməti sayəsində divanə deyilsən!
3 Və həqiqətən, səni minnətsiz (tükənmək bilməyən) mükafat gözləyir!
4 Şübhəsiz ki, sən böyük bir əxlaq üzərindəsən!

Desəniz ki, peyğəmbər filankəsə küfr edib, lə`nət oxuyub cavabında deyəcəklər peyğəmbərdə bəşərdir, səhv edib. Onun bu səhvi filankəs üçün rəhmətdir, kəffarədir.

bu sözləri peyğəmbərə deyənin gözləri kor olsun, məgər Quran oxumayıblar???
[size=4]

Allah hidayət versin! Bu hədis yəqin onlara aiddir "...Onlar Quran oxusalar da, oxuduqları boğazlarından yuxarı keçməz. Ox kamandan çıxdığı kimi dindən çıxarlar..."

İbn Teymiyyə yazır:

"Muaviyənin müsəlmanlığını inkar etmək Həsən və Hüseynin (əleyhimusslam) Əli ibn Əbi Talibin (ə) yox, Salman Farsinin (r.ə.) oğulları olduğunu deməkdən daha absurddur".

Nasibi alimlərinin ən böyüyü olan İbn Teymiyyə (Allah ona lənət eləsin!) yazır:

Muaviyənin Peyğəmbər (s) tərəfindən idarəçi olaraq təyin olunması təvatürlə sabitdir!

Salam aleykum.
Əmmar Yasir, Peyğəmbərin(s) böyük görkəmli səhabələrindən biri idi. O, həmişə Peyğəmbərdən (s) sonra da həqiqi Islam yolunda olaraq, Əli (əleyhissalama) tabe idi. Nəhayət Siffeyn müharibəsində şəhadət şərbətini nuş etdi.

Peyğəmbər (s) onun barəsində buyurmuşdur: "Təqtulukəl fiətul bağiyəh"(«Zalım qovm səni qətlə yetirəcəkdir.»)
Müsəlmanlar bu sözü eşitmişdilər və Peyğəmbərin(s) Əmmarın barəsində bu cür buyurduğunu həmişə yadlarında saxlayırdılar.
Bu hadisədən uzun illər ötüb, keçdi. Nəhayət İmam Əli (əleyhissalamın) xilafəti dövründə, Müaviyənin ordusu ilə Həzrət Əli (əleyhissalamın) ordusu arasında Siffeyn müharibəsi baş verdi. Bu müharibədə Əmmar Yasir İmam Əli (əleyhissalamın) tərəfində döyüşürdü. Nəhayət çoxlu rəşadətlər göstərdikdən sonra, Müaviyənin əsgərlərinin tərəfindən öldürüldü.
Müaviyə və ya Əli (əleyhissalamın), hansı birisinin haqq olduğunda şəkk edənlər, bu hadisədən başa düşdülər ki, Peyğəmbərin buyurduğuna əsasən Müaviyənin ordusu zalımdır. Çünki onlar Əmmarı qətlə yetirmişlər. Deməli Müaviyə batildir. Burada Müaviyə gördü ki, həmin hadisə onun ordusunun ruhiyyə zəifliyinə səbəb olur, dərhal hiylə işlədərək Əmmarın qətlə yetirilməsin Hz. Əlinin (ə) üstünə atmağ istədi.

Bu barədə İmam Nəsainin "Xəsais" kitabında, sələfilərin şeyxi əl-Albani tərəfindən səhih kimi qiymətləndirilmiş hədis də mövcuddur.


Bu kitab Azərbaycan dilinə sələfilər tərəfindən tərcümə olunmuşdur və hədisin mətni belədir:

162- (AbdurRahman b. Əbi Ziyad) Abdullah b. əl-Hərisdən rəvayət edir ki, mən Abdullah b. Amr b. əl-As və Muaviyə - radıyallahu anhum – ilə birlikdə gedirdim. Abdullah b. Amr - radıyallahu anhu – dedi: «Ey Muaviyə! Onların, «Onu azğın bir tayfa öldürəcək» dediklərini eşidmisənmi?». Muaviyə - radıyallahu anhu – bu cavabı verdi: «Hələ də boş danışırsan. Onu bizmi öldürdük? Onu yalnız onu bizə gətirən adam öldürdü».

Hədisdən sonra mütərcim əl-Albaninin bu hədisə rəyini gətirir:

Bu hədisin isnadı səhihdir. Əhməd «Musnəd» 4/199.

Müaviyyənin Hz. Əliyə (ə) qarşı düşmənçiliyinin və öz cinayətini İmamın (ə) adına yazdırmağ istəkləri göz qabağındadır.
Doğurdan da, Əmmarı zalım qövm - Müaviyyənin qövmü qətlə yeyirdi. Və məlunların bu qətli İmam Əlinin (ə) adına yazdırmağ istəkləri boşa çıxdı.

Hz. Əli (ə) Müaviyyə və onun hiyləgər qövmünə gözəl bir cavab verərək onları susdurmuşdur ki, bu bir çox tarix kitablarında qeyd olunub.
Əllamə İştihardi özünün "101 bəhs" (№10) kitabında bu məsələyə Hz. Əlinin (ə) sözlərini "Əyamu şiə" (42/115) kitabından bu cür nəql edir:

"Burada Müaviyə gördü ki, həmin hadisə onun ordusunun ruhiyyə zəifliyinə səbəb olur, dərhal camaatı aldadaraq belə dedi:
Əmmar Yasiri Əli öldürdü, mən yox. Çünki əgər Əli, onu mənimlə müharibəyə göndərməsəydi heç vaxt öldürülməzdi.
Bunula da bəzilərini aldada bildi.
İmam Əli (əleyhissalam) onun bu yalançı sözləri müqabilində dərhal cavab verdi: Əgər Müaviyənin sözü düz olsa, onda demək lazımdır ki, Ühüd müharibəsində həzrəti Həmzənin müşriklər deyil, Peyğəmbər (s) öldürmüşdür. Çünki onu müharibəyə Peyğəmbər (s) göndərmişdir.
Əmr Asın oğlu Əbdullah, bu cavabı Müaviyəyə çatdırdıqda, Müaviyə o qədər narahat olub, qəzəbləndi ki, onun atası Əmr Asa (Müaviyənin ən hiyləgər və xüsusi müşaviri) dedi: Öz axmaq oğlunu bu məclisdən çıxart. (bu da öz növbəsində düşməni məğlubiyyətə uğradan bir elmi mübahisə idi.")

İbn Teymiyyə yazır:

"Muaviyənin müsəlmanlığını inkar etmək Həsən və Hüseynin (əleyhimusslam) Əli ibn Əbi Talibin (ə) yox, Salman Farsinin (r.ə.) oğulları olduğunu deməkdən daha absurddur".

allah taala muaviyaya lanat onun bacisi usaqlarina hidayat etsin, saq qalanlara.gor teymiyyanin aqlindan na kecir gor na ila nayi muqayisa elayir.muqayisani ilk dafa iblis etdi.ADAMI torpaqdan yaraddin mani isa oddan man ondan ustunam.dedi. mahs SALMAN FARSINI demakda maqsadi nadi siyalara satasir yox o sirf peyqambar (savs)satasir.ALLAH islam dusmanlarina lanat ahli-beyit dusmanlarina bala versin.AMIN...

Nasibi alimlərinin ən böyüyü olan İbn Teymiyyə (Allah ona lənət eləsin!) yazır:

Muaviyənin Peyğəmbər (s) tərəfindən idarəçi olaraq təyin olunması təvatürlə sabitdir!

Yəqin qiyamet günü İbn Teymiiyə özune şefaetçi seçib Müaviyyəni. şefaetçisi də özünə layiqdir. Nə pis sığınacaq secib özünə.

Əbu Hüreyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər (s) Əmmara (r.ə.) buyurdu: "Müjdə olsun sənə, ey Əmmar, sən azğın bir dəstə tərəfindən şəhid ediləcəksən" ("Sünəni Tirmizi", 3800).
Bu hədis həmçinin Ümmu Sələmə, Abdullah ibn Əmr, Əbül Yüsr və Hüzeyfədən də rəvayət olunub.

Nasibi alimlərinin ən böyüyü olan İbn Teymiyyə (Allah ona lənət eləsin!) yazır:

Muaviyənin Peyğəmbər (s) tərəfindən idarəçi olaraq təyin olunması təvatürlə sabitdir!

Men yoxlamamisam,amma bilenlerden sorusmusam ve sehih olmamasini deyirler,eger siz bu revayetin sehih olmasini subut etseniz,men ag bayragi qaldiraram.

İnşaALLAH!

حدثنا يوسف بن موسى قال: حدثنا جرير بن عبد الحميد حدثنا إسماعيل بن أبي خالد والأعمش عن الحسن قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إذا رأيتم معاوية على منبري فاقتلوه

Yusif b. Musa__Cureyr b. Əbdul-Həmid__İsmayıl b. Əbu Xalid__Ə`məş__Həsəndən rəvayət edir: Peyğəmbər s.a.s. dedi: Müaviyəni minbərimdə görsəniz öldürün!



1.Yusif b. Musa Əbu Yəqub Əl-Kufi__Buxarı, Əbu Davud, İbn Macə, Tirmizi, Nəsai, İbn Xuzeymənin ravilərindən biridir.

2.Cureyr b. Əbdul-Həmid Əbu Əbdullah Ər-Razi__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

3.İsmayıl b. Əbu Xalid Əl-Kufi__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

4.Ə`məş Sьleyman b. Mehran Əbu Muhəmməd __Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.

5. Əl-Həsən Əl-Bəsri__Əhli-sünnənin mö`təbər altı kitablarının ravilərindəndir.


İnanmasan buyur bax!


Yusif b. Musa Əbu Yaqub əl-Kufi

Cureyr b. Əbdül-Həmid

İsmayıl b. Əbu-Xalid

Suleyman b. Mehran

Əl-Həsən Əl-Bəsri



Gördüyün kimi ravilərin hamısı gözünü yum qəbul etdir, superdirlər. Birden desələr Əl-Həsən Əl-Bəsri səhabə deyil tabeindir yə`ni hədis mürsəldir ona da cavabımız var. Ümidvaram əziyyətimi yerə vurmayacaqsan. Bayrağını gözləyəcəm.

Ticani'nin Zikir Ehline Sorun adli kitabindan bir alıntı:

Mutavvıf bin Muğayre bin Şu'be der ki: Babam Muğayre ile birlikte Muaviye'nin yanına gittim. Babam her zaman onunla konuşup müşavere eder ve Muaviye'nin şuur ve kurnazlığını bana anlatıp şaşırırdı. Bir gece babamı üzüntülü gördüm. Akşam yemeğini dahi yemedi. Aradan biraz geçti. Bir ara bizim yaptıklarımıza üzülebileceğini düşünerek:
- "Babacığım, niçin bu gece üzgünsünüz? Sizi üzen bir durum mu var?" dedim.
- "Oğlum! İnsanların en kötüsünün yanından geliyorum. " dedi.
- "Kimdir o?" diye sorunca şöyle dedi:
- "Muaviye ile yalnız kaldığımda ona dedim ki: "Ey Müminlerin Emiri! Sen artık hedefine ulaşmışsın. Ayrıca yaşlanmışsın da. Artık adalet göster, hayır işlerde bulun akrabaların olan Haşim OğuIlarına karşı biraz iyi davran. Onlar hakkında akrabalık hakkını gözet. Vallahi artık onların seni korkutacak bir şeyleri yoktur. Bunun anısı ve sevabı sana kalacaktır."

Bunun üzerine Muaviye bana dedi ki: "Asla, asla! Ben hiçbir ödül ve sevap istemiyorum. "Teym" kabilesinden olan (Ebu Bekir) hüküm sürdü, adaletle davrandı ve yaptığını yaptı; ama ölmesiyle adı şanı da silinip gitti. Biri kalkıp adını anarsa, o başka. "Adiy" kabilesinden olan (Ömer), on yıl hüküm sürdü, çalışıp çabaladı; ama ölür ölmez adı da yok oldu. Biri kalkıp adını anarsa, o başka. Sonra kardeşimiz Osman halife oldu. Her açıdan eşsiz olan o da, istediklerini yaptı; onlar da istedikleri her şeyi onun başına getirdi- ler. Vallahi o da ölünce, adı da, başına gelenler de unutuldu gitti. Ama Haşim Oğullarından olanın (yimi Peygamber'in) adı her gün beş kez anılarak; "Eşhedü enne Muhammeden Resulullah" denilmektedir. Anan sana ağıt yaksın, bu varken bana ne ad, ne şan kalır ki?! Ama andolsun Allah'a, bu adı mutlaka toprağa gömeceğim!" (Kitab'ul-Muvaffakiyyat, s. 576 - 577; Mes'udi, Müruc'üz- Zeheb, c. 3, s. 454; İbn-i Ebi'I-Hadid, Şerh-i Nehc'ül-Belağa, c. 5, s. 129 - 130; el-Gadir, c. ıo, s. 283 - 284.)

Müaviyyənin Əliyə, Həsənə, Hüseynə(əleyhuməssalamı) lənət oxuması

ثم انصرف عمرو وأهل الشأم إلى معاوية وسلموا عليه بالخلافة ورجع ابن عباس وشريح بن هانئ إلى علي وكان إذا صلى الغداة

يقنت فيقول اللهم العن معاوية وعمرا وأبا الأعور السلمي وحبيبا وعبد الرحمن بن خالد والضحاك بن قيس والوليد فبلغ ذلك معاوية فكان

إذا قنت لعن عليا وابن عباس والأشتر وحسنا وحسينا

Mənbə:

تاريخ الطبري - الطبري - ج 4 - ص 52

الكامل في التاريخ - ابن الأثير - ج 3 - ص 333

تاريخ ابن خلدون - ابن خلدون - ج 2 ق2 - ص 178

انساب الأشراف - البلاذري - ص 351 - 352

"Həkəmeyn macərasından sonra Əmr As və Şam əhli Müaviyyəyə təbrik dedikdən sonra İbn Abbas və Şərih ibn Hani Əmirəlmömininin(ə) yanına qayıtdılar.
Əli(ə) sübh namazını qılırdı və dua edirdi. Duada belə deyirdi: "İlahi, Müaviyyəyə, Əmr Asa, Əbu Əvər Səlmiyə, Həbibə, Əbdürrəhman ibn Xalidə, Zəhhak ibn Qeysə və Vəlidə lənət et!"
Bu xəbər Müaviyyəyə çatdıqda o da hər gün İmam Əliyə, İmam Həsənə, İmam Hüseynə(əleyhuməssalam), İbn Abbasa və Malik Əştərə lənət oxuyardı."
Ətraflı

Сообщение отредактировал vusal114: 19 февраля 2011 - 02:17

Muaviye, Ebu Süfyan'ın oğludur.

Ebu Süfyan, Hz. Resulullah'ın (s.a.a) azılı düşmanlarından olup küfür ordularının reisiydi.
Mekke fethi sırasında, tepesinde kılıcı gördüğü ve canını kurtarmak için başka çare kalmadığı için kelime-i şehadet getirmiş olduğu halde kimi safdiller onu Müslüman bilmektedir halâ.
Ebu Süfyan İslam'a ve Hz. Resulullah'a (s.a.a) olan nefret ve düşmanlığını mezara kadar sürdürmüş, oğlu Muaviye'yle onun oğlu Yezid'e de bu nefret ve kini aktarmıştır.
Bir gün Hz. Resulullah (s.a.a) bir grup ashabıyla giderken uzaktan Ebu Süfyan'ın bir binek üzerinde geldiğini gördü, Muaviye hayvanın yularını tutmuştu, Yezid de arkadan hayvanı dehlemedeydi. Allah'ın Resulü (s.a.a) elini göğe kaldırıp "Ya Rabbi!" buyurdu, "Her üçünü de rahmetinden uzak tut!"
İslam tarihinde hiçbir Müslümanın unutamayacağı en çirkin isim ve en iğrenç karakterlerden biri olan Hind, Muaviye'nin anasıdır.
Evet, Muaviye'nin babası Ebu Süfyan, anası Hind'dir!..
Hind, Hz. Resulullah'ın (s.a.a) pek sevdiği amcası Hz. Hamza'yı (r.a) şehid etmek için bir terörist kiralamış ve bu kiralık katilin eliyle o yüce insanı şehid ettikten sonra mübarek na'şının yanına gelip ciğerlerini sökmüş ve bizzat katilin şaşkın bakışları arasında hayvanca bir hırsla şehidin ciğerlerini defalarca ısırmış, parçalamıştı!..
Buna rağmen cesedi bırakmamış, parmaklarını kesip gerdanlık yaparak boynuna asmıştır.
Hind'in ölünceye kadar bir hazine gibi koruduğu - ve İslam'ı kabul etmiş gibi göründükten sonra gizlice saklamaya devam ettiği- ve her fırsatta oğullarıyla torunlarına gösterip onlara kin ve nefret aşıladığı "parmak kemikler gerdanığı" budur...
Bir gün Muaviye'ye "Seni Hz. Resulullah (s.a.a) çağırıyor" dediler.
Onu çağıran adam bir süre sonra yanlız dönerek Hz. Resulullah'a (s.a.a) "Yemek yediğimi ve gelemeyeceğimi söyleyin" dediğini aktardı.
Hazret, peşine adam gönderip tekrar çağırttı.
Muaviye bu kez de aynı cevabı gönderdi ve Hz. Resulullah'la (s.a.a) görüşmektense yemek yemeyi tercih etti.
Üçüncü kez çağrıldığında da aynı mesajı gönderince Hz. Resulullah (s.a.a) pek rahatsız oldu, elini semaya kaldırıp "İnşaallah hiç doymaz..." buyurdu.
Tarih kaynaklarında Muaviye'nin çok fazla yemek yediği ve "yedikçe acıkıyorum", dediği ve bir türlü doymak bilmediği kayıtlıdır. Muaviye'nin sofradan çekildiğinde genellikle şu cümleyi söylediği meşhurdur: "Yemek yemekten yoruldum, ama doymadım!"..
Muaviye, Allah Resulü'nün (s.a.a) bedduasını alan sayılı insanlardan biridir.
Muaviye, birçok "ilk" e de imza atan bir isimdir.
İktidara geçtiğinde ve hilafet adına saltanat kurup tahta oturduğunda ilk işi İslam hükümlerini ayaklar altına alıp "geçmiş atalarının örf ve geleneklerine göre" davranmak oldu!

Şarap içti.

İpek elbise giydi.

Altın ve gümüş yemek servisleri kullandı.

Gınâ -haram çalgıları içeren müzik- meclisleri tertipletti, bu meclislere katıldı.

İslam fıkhına aykırı, yargılamada bulundu; şeriate aykırı hükümler verdi.

Hırsızı cezalandırmadı.

İslam tarihinde "Müslüman" adıyla yağma ve çapulculuğu başlatan ilk isim oldu.

Siyasi çıkarlar elde etmek için komplolar kurdu.

Osman'ın faziletleri ve Hz. Ali'nin (a.s) kınanacak vasıfları olduğuna dair hadisler uydurttu ve bunun için yüklüce paralar harcadı!

Sahabeye sebbettirmek (küfrettirme) bid'atini ilk başlatan da yine o oldu. Hükmü altındaki camilerin imam ve vaizlerine ferman gönderip minberde Hz. Ali'ye (a.s) lanet okutturdu ve nice Müslüman'ın yıllarca bu lanete "amin" diye bağırmasına ve Ali düşmanlığının yayılmasına neden oldu*

Çarşamba günü, Cuma namazı kıldırdı.

İslam düşmanlığı doruğa ulaştı.

İslam halifesine karşı tuğyan etti.

Hz. Ali şiasını bulduğu yerde öldürttü.

Şia olan aşiret ve kabileleri çocukları ve kadınlarıyla birlikte topluca katliam ettirdi.

Baskı, zulüm, işkence, şantaj, sabotaj, terör, yıldırma, dehşet, hakların çiğnenmesi...vb. uygulamalar Muaviye saltanatının en belirgin özelliklerindendi.

Kimsenin Muaviye'yi eleştirmeye veya ona itirazda bulunmaya cür'eti yoktu.

Muaciye'yi eleştirmeye veya onun icraatlarına itiraz etmeye kalkışanlar ya acımasızca terör ediliyor, ya da tutuklanarak işkence altında öldürülüyordu.

Hocr'le adamlarına Muaviye'nin neler yaptığını yazmak bile zordur...

Muaviye hepsini hepsini öldürttü.

Amr bin Hımak'ın boynunu vurdurdu.

Şam, o günlerde bir ülkeydi...

Şam fetholunduğunda oraya önce Ebu Ubeyde vali olarak gönderilmiş, ama çok geçmeden bu vali vebaya yakalanarak ölmüş ve 2. halife Ömer; Muaviye'nin kardeşi olan Yezid bin Ebu Süfyan'ı Şam valiliğine atamıştı

Emeviler ve Ebusüfyanoğullarının İslam tarihinde resmen devlet görevine getirilmesi bu tarihe rastlar...

Emevilere iktidar kapısı 2. halife döneminde açılmıştır.

Yezid öldüğünde her ne hikmetse halife Şam valiliğini tekrar Emevilere bıraktı ve ölen Yezid'in yerine kardeşi Muaviye atandı!

Böylece Şam'ın yönetimi bir hanedana bırakılmış oluyordu!..

Burada, birilerinin diyet borcunun ödenmekte olduğunu sezmek hiç de zor değildir...

İkinci halife, neden Yezid bin Ebu Süfyan'ı Şam valiliğine atamıştı sahi?

Ondan sonra Muaviye'yi ataması neyle açıklanabilir?

Dahası...

İkinci halifenin, kendisinden sonra ancak Osman'ın halife olarak belirlenebileceğinin apaçık belli olduğu "özel olarak terkibi tertiplenmiş bir şûrâyla" Osman'ın halifeliğini garantilemiş olması neyle açıklanabilir sahi?

O merhaleye kadar Haşimoğullarından olan hiçkimseye, hatta bir tek Haşimiye bile önemli makamlardan hiçbirinin verilmemesi ve Hâşîmîlerin iktidardan önemle de uzak tutulması da "basit bir tesadüf" müdür gerçekten?"

Ve... Sorulmaması ötedenberi âdet haline getirilmiş, ve cevabı hep ört-bas edilmeye çalışılmış daha nice sorular...

Yaradan'ın biricik sevgilisi Habib-i Hûdâ Hz. Resul-ü Ekrem'in (s.a.a) sünnet ve emirlerinin bunca çiğnenip onun soyuna onca kinle davranıldığını ve Allah'ın peygamberinin sarih emirlerine rağmen, tam tersi cihette şahsi görüş ve politikaların yürürlüğe konulup dayatılmış olduğunu görüp de "neden?" diye sormamak mümkün müdür sahi?

Bir gün Muaviye minberde hutbe okurken bir Müslüman kılıcını çekip tekbir getirerek minbere doğru atıldı. Muaviye'nin özel koruma muhafızları vardı; bu Müslümanı hemen yakalayıp sorguladılar:

- Bu eyleme neden giriştin? Kimin emriyle yaptın bunu?!

- Peygamberin emriyle! O büyük peygamberin "Muaviye'nin emîr olduğunu görürseniz kalçasını kılıçla parçalayın!" buyurduğuna bizzat şahid oldum ben!

- Onu emirliğe kimin atadığını biliyor musun?

- Hayır.

- Halife Ömer atadı onu!

- Öyleyse Ömer haklıdır, duydum ve itaat ettim!!!

İslam kaynaklarında buörnekler pek çoktur...

Şam emirliği, Muaviye için halifeliğe tırmanmaya yetecek kadar güçlü bir merdivendi.

Muaviye'nin Şam emiri olmasına yardım edildi...

Ve böylece Hz. Peygamber-i Ekren'in (s.a.a) minberine kadar tırmanması sağlandı...

Hz. Resulullah'ın (s.a.a) minberinde hutbe okumakla meşgul olduğu bir gündü... Abdullah bin Mesud cemaatin arasında ayağa kalkıp "Hz. Resulullah (s.a.a)" dedi, "muaviye'yi benim minberimde görürseniz hemen öldürün!"...

İktidar, Muaviye'nin biricik aşkıydı, onun için devlet vesile değil, bizzat gayeydi!..
Kufe şehrini ele geçirdiği gün minbere çıkıp Kufe halkına hitaben şöyle diyordu: "Yemin ederim ki ben namaz için savaşmadım sizinle; oruç, zekat veya hacc ibadeti rahatça uygulansın diye de savaşmadım!.. Siz bütün bu ibadetleri yerine getiriyordunuz zaten. Ben, sadece sizin başınıza geçebilmek için savaştım sizinle!"
Minberlerde, vaaz ve hutbelerde Hz. Ali'ye (a.s) lanet ve bedduada bulunulması bid'atini koyan kimse de Muaviye oldu.
Hz. Ali'ye (a.s) sebbettirirken, aslında kimi sebbediyor, kime karşı nefretini kusuyordu Muaviye?..
O tarihten itibaren sahabeye sebbetmek Müslümanlar arasında gayet normal karşılanır olmuştur.
Bu iğrenç bid'atin de temelini atma şerefi (!) yine Muaviye'ye aittir!
Bir gün Muğiyre bin Şu'be Muaviye'ye "Yeter artık!"dedi, "Resulullah'ın soyu olan Haşimoğullarına yaptıkların yeter! Artık onlar, kendilerinden korkmana neden olacak kadar güç ve nüfuz sahibi değil ki!"
Muaviye nefret dolu bakışlarını uzaklara dikerek "Neler söylüyorsun sen?!" diye çıkıştı Muğiyre'ye "Haşimoğullarından olan o adam (Hz. Resulullah (s.a.a) için Muaviye'nin kullandığı tabir daha ağır, ancak bu kadarını yazabiliyorum ben -Mütercim) öyle bir şey yapmış ki hergün beş kez onun adı Allah'ın adıyla birlikte bütün Müslümanlarca anılmada!.. Muğıyre! Bu ismi mezara gömmekten başka çare yok, anlıyor musun?!"
Olanca zekâ, kin ve nefretine rağmen Muaviye o yüce ismi mezara gömemedi; bilakis, Hz. Resulullah (s.a.a) ve onun ailesine beslediği o kinle birlikte kendisi gömüldü mezara. O Hazret'in ismi ise her geçen gün daha bir parlayarak güneş misali insanlık ufuklarını aydınlatıyor halâ...
"Allah, nurunu tamamlayacaktır; kafirler istemese de..."
Muaviye, İslam devleti adına küfürle uzlaşan bir küfür devletine * resmen eğilerek ona haraç veren ilk Müslüman yöneticidir...
Bu korkunç zillet ve bu büyük bid'atin ise bir tek nedeni vardı: İslamla savaşabilmek!.. Ali'yle (a.s) savaşırken, Romalıların kendisine saldıramayacağından emin olmak!..
Muaviye, Yezid'i kendi veliahdi olarak ilan etmek istiyor, ama İmam Hasan (a.s) hayatta olduğu sürece Müslüman halkın önemli bir çoğunluğunun böyle bir zilleti kabule yanaşmayacağını biliyordu.
İmam'ın eşi Cude binti Eş'as'a yüz bin dinar göndererek "İmam Hasan'ı zehirleyebilirse, onu oğlu Yezid'e nikahlayacağını ve Yezid'den doğacak çocuğunu tahta oturtacağı"nı vaadetti.

Eş'as'ın kızı, Muaviye'nin gönderdiği özel hazırlanmış zehiri İmam Hasan'ın (a.s) su içtiği testiye dökerek Peygamber çiçeğini şehid etti.

Yezid'in veliahdlığı ancak Hz. İmam Hasan'ın (a.s) şehadetiyle; tahta oturup dilediğince hüküm sürmesi de ancak Hz. İmam Hüseyin'in (a.s) şehadetiyle mümkün olmuştur.
Tarihte, Yezid'in iktidarından daha siyah ve aşağılık bir iktidar görülmemiştir.
Muaviye iyice hastalanmış, öleceğini anladığı günlerden birinde şu şiiri söylemişti:
"İktidarı ele geçirmeseydim keşke
Keşke zevkle tepinmeseydim keyif otlaklarında.
Keşke mezara giderken insanların saygı gösterdiği
Bir hırka bir hurma'lık bir derviş gibi olsaydım ben de!"
Evet, ölüm meleği göğsüne konduğunda "keşke şöyle yapsaydım, keşke şöyle yapmasaydım" diyen pek çok insan vardır.
Ölüm anında mutluluk duyan insanlarsa pek azdır.
Muaviye o "pek çok"lardan, Hz. Ali (a.s) ise "pek az"larındandır tarihin...
Muaviye'nin hastalığı giderek ağırlaşıyor, ölüme adım adım yürüdüğünü görüyordu artık. Son günlerinde Muaviye'nin şuurunu yitirdiği kayıtlıdır. Aklını yitirdiğine delalet eden saçma sorular sormaya, anlamsız şeyle söylemeye başlamıştı. Onun bu hali kızını pek üzüyordu, ağlamakta, figanlar etmekteydi.
Muaviye öldüğünde Yezid Şam'da değildi.
Muaviye'nin ölüm haberini Zehhak bin Kays duyuracak ve onun cenaze namazını da yine zehhak kıldıracaktı!
Mekke fethedildiği sırada Muaviye Yemen'deydi. Babası Ebu Süfyan'ın korkudan Müslüman olduğunu duyunca Yemen'den yazdığı bir mektupta şiir ve nesir diliyle onu kınıyor ve Müslüman olduğu için babasını alaya alıyordu. Kendisi o lahzaya kadar müşrik ve kafir olarak kalmıştı.
Muaviye Mekke'ye döndüğünde Mekke Müslümanların elindeydi artık! Müşrik olan Muaviye, sığınacak kimse bulamayınca Medine'ye gidip Hz. Peygamber'in (s.a.a) amcası Abbas'ın ayaklarına kapandı ve sözle İslam'ı kabul ettiğini söyledi.
Abbas, onun için Hz. Peygamber'e (s.a.a) aracılıkta bulunup şefaatini istedi, bu istek kabul edildi ve Muaviye öldürülmekten kurtulmuş oldu.
Muaviye'nin ne zaman, hangi şartlarda ve nasıl Müslüman olduğu başlıbaşına ilginç ve ibret verici bir tarih kesitidir.
Muaviye beklemiş ve Hz. Resulullah'ın (s.a.a) hastalanması ve vefat edeceğinin tahmin edilmesi üzerine Müslüman olduğunu ilan etmiştir.
Yani Hz. Resulullah'ın (s.a.a) rıhletinden birkaç ay önce Müslüman olmuştur Muaviye! Bu nedenle de o Hazret'in yanında bulunmamıştır pek...
Kimilerinin zannettiği gibi Muaviye senelerce Hz. Resulullah'ın (s.a.a) hizmetinde bulunmuş değildir asla!
Bu doğrultuda uydurulan hadislerin çoğu da, bizzat Muaviye'nin saltanatı zamanında ve onun altın keseleri sayesinde uydurulmuş olup Muaviye tarafından tezgahlanan propagandaların bir parçasıdır sadece.

Bir Alman bilim adamının Şeyh Muhammed Abduh'a "Muaviye, İslam'a fûtuhat kapılarını kapadı" dediği bilinmektedir.
Bu yerinde, ama başka nedenlere dayalı bir tespittir aslında.
Muaviye, İslam tarihinde dâhili savaşları başlatan ve bu çirkin bida'ti koyan insandır. Muaviye, kafirlere karşı çekilen kılıcı Müslümanlara karşı kullandırtmasaydı, dahili savaşlar değil, fütuhat sürecekti elbette!
Bunun yegane sebebi ise Muaviye'nin Müslümanlara "emir" olması bedbahtlığıdır!
İslam peygamberinin (s.a.a) hak vasisi de onunla uğraşmak zorunda kalmaz, iktidarının bütün zaman ve imkanlarını Muaviye'nin oyunlarını bozup onun saldırgan ordularının tecavüzlerine karşı koymaya harcamak mecburiyetinde olmazdı.
Dost görünümlü düşmanla savaşmak düşman görünümlü düşmanla savaşmaktan elbette ki daha zordur.
Evet, İslam ve insanlık tarihinin en yalın hakikatlerinden biridir bu:
Şam valisi Muaviye olmasaydı...
Daha yerinde bir deyişle Muaviye Şam valisi olmasaydı Müslümanlar yıllarca dahili savaşlara girip birbirini kırmakla meşgul olmayacak, bunun yerine İslamı bütün dünyaya yayacaklardı. O günlerde zaten hızla ilerleyip yayılmakta olan İslam bütün insanlığı kurtaracak, küfrün bedbahtlığına gömülen bir tek insan kalmayacaktı bugün!

Zulüm ve haksızlığın kökü kazınmış, adalet güneşi bütün insanlığın iliklerini ısıtmış olacaktı bugün...
Şam valisi olmasa, müminlerin emiri Hz. Ali (a.s) şehid edilmeyecekti.
Şam valisi olmasa Hz. Hasan (a.s) şehid düşmeyecekti.
Şam valisi olmasa Hz. Hüseyin (a.s) şehid olmayacaktı...
Hatta hiçbir mazlum, bir zalim tarafından öldürülemeyecekti artık.
Çünkü adalet egemen olduğu bir dünyada zalimin zulmedecek gücü kalır mı?
Mahrumiyet ve yoksulluk ortadan kalkar, yoksul kimse bulunmazdı o zaman...
Yeşil saraylarda yutulan ve sahabe olarak geçinenlerin -öldükleri zaman- zulalarından çıkarılan ve ancak baltayla kırılıp parçalanabilen külçe altınlar, İslam ümmetinin yoksullarına harcansa ve o muazzam servetler Ali'nin (a.s) adaletiyle kullanılmış olsaydı Müslümanlar içinde bir tek fakir insan kalır mıydı sahi?
Parası olmadığı için evlenemeyen genç kalır mıydı?
Muaviye Şam valisi olmasa kimsenin burnu dahi kanamaz, Yezid halife olmaz, İbni Ziyad, Şimr, Sa'doğlu Ömer...vb'leri olmaz bu kaatiller ve hainler bunca katliam ve cinayet işleyemezdi.
Muaviye'nin İslama soktuğu bid'atlerden biri de cebriye ve kadercilik ekolünü Müslümanlar arasında yaymasıdır. İşlediği zulümleri "kader" telakki ettirebilmek ve Müslümanları her vak'a karşısında salt teslimiyete yöneltmek için yapmıştı bunu. Böylece kimse onun icraatlarına karşı çıkmayacak ve iktidarı güvencede olacaktı!
Muaviye'nin üç günlük iktidar için İslama soktuğu bu bid'at, İslam ümmetine çok pahalıya mal olmuş, bugün bile çoğu Müslümanlar bu belaya müptelâ olmaktan kurtulamamıştır!
Yezid'in Kufe valisi İbni Ziyad'la Hz. İmam Hüseyin'in (a.s) biricik yâdigarı İmam Seccad Zeyn'ul Âbidin hazretleri (a.s) arasında geçen konuşma ve bu konuşma sırasında İbni Ziyad'ın söyledikleri, söz konusu bid'at konusunda yeterince bilgi vermektedir zaten...

salam olsun cumlenize...Elinin(e) atasi muselman olmayib deyenler bu videoya cavab verseniz wad olardiq

Elini (e) en azindan 4-cu imam kimi qebul edirsiz,bes zamanin imamina qarsi ixtilaf elemis bir kese nece hezret,Quran katibi leqebleri verirsiniz???
muaviye icdihad eliyib Eliye (e) qarsi vuruwub savab qazanib...bele icdihada ne deyesen??? Men bele fikirlesirem ki eger Eli(e) sag olsaydi siz ocerete duzulerdiz ki onunla doyusek,duz olsaq 2 savab sehv olsaq 1 savabimiz var...ne yaxsi seyimis,hec ibadete zada ehtiyac yoxdu,durudugun yerde savab qazanirsan da))))

bu da sizin MAVIyeniz..elivizde ovucuvuzda qalsin

Məşhur üsulçulardan Seyfuddin Əl Amidi (551-631 h/1156-1233 m) səhabələr arasında baş verənlər haqda firqələrin mövqeyini zikr edərkən deyir:

وقد اختلَف أهلُ الإسلامِ فيما شجَر بين الصحابةِ مِن الفِتَنِ . . .
ومنهم مَن قال بأن التخطئةَ لا تبلُغ حدَّ التفسيقِ , كالقاضي أبي بكر .
ومنهم مَن قال بالتفسيقِ , كالشيعةِ وكثيرٍ مِن أصحابِنا

"Müsəlmanlar, səhabələr arasında baş vermiş fitnələr haqqında ixtilaf etmişlər... (sonra mutəzilə və bənzəri bəzi qrupların fikirlərini zikr edir)...
Onlardan bəziləri (Müaviyə tərəfdarlarını) xətalı saysada bunun fisq həddinə çatmadığını söyləmişlər. Məsələn Qazi Əbu Bəkr (Əl Bəqqiləni).
Bəziləri isə (Müaviyə tərəfdarlarını) fasiq saymışlar ki, bunlar Şiələr və bizim əshabdan (Şafilərdən) bir çox kimsədir."

Qaynaq: Seyfuddin Əl Amidi: Əbkərul Əfkar fi Usulid Din: 5/294
Qahirə:1424/2004

Сообщение отредактировал Muksir: 02 января 2012 - 20:33

Ammar bin Yasir Şamlıları/Müaviyə tərəfdarlarını təkfirdən çəkindirmiş, lakin onların fisq və zülm etdiklərini deməyi uyğun görmüşdür. Bunu Beyhaqi və İbn Əbi Şeybə rəvayət etmişdir. Rəvayətin sənədi haqqında təməl kitablarda məlumat tapa bilməsəmdə, bəzi təhqiq kitablarında "həsən li ğayrih" qeydini gördüm.

İmam Əbu Bəkr Əl Beyhaqi (384-458 h/994-1066 m) "Əs Sunənul Kubra" adlı hədis məcmuasında deyir:

أخبرنا أبو زكريّا بن أبى إسحاقَ أخبرنا أبو عبدِ الله بن يعقوبَ حدثنا محمد بن عبدِ الوهّاب أخبرنا جعفرُ بن عونٍ أخبرنا مِسْعَرٌ عن عبدِ الله ِبن رَباحٍ أن عمّارًا رضى الله عنه قال : لا تقولوا : " كفَر أهلُ الشامِ " ولكن قولوا : فسَقوا أو ظلَموا

"Hədis: 16761: Əbu Zəkəriyyə bin Əbi İshaq – Əbu Abdillah bin Yaqub – Muhəmməd bin AbdilVəhhəb – Cəfər bin Avn – Misar bin Abdillah bin Rəbah: Ammar (bin Yasir) Allah ondan razı olsun dedi:
"Şam Əhli (Müaviyə tərəfdarları) küfr etdilər" deməyin! Lakin "fisq etdilər" və ya "zülm etdilər" deyin!"

Qaynaq: Əbu Bəkr Əl Beyhəqi: Əs Sunənul Kubra: 8/302
Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1424/2003

İbnu Əbi Şeybə Şeybə (159-235 h/776-849 m) "Əl Musannəf" adlı hədis məcmuasında deyir:

حدثنا وَكِيعٌ ، عن حَنَشِ بنِ الحارثِ ، عن شيخٍ له يقال له رِياحٌ ، قال : قال عمّارٌ : لا تقولوا : " كفَر أهلُ الشامِ " ، ولكن قولوا : " فسَقوا , ظلَموا "

حدثنا وكيعٌ ، عن مِسْعَرٍ ، عن عبدِ الله ، عن رِياحٍ ، عن عمّارٍ ، قال لا تقولوا : " كفَر أهلُ الشامِ " ، ولكن قولوا : " فسَقوا , ظلَموا

"Hədis: 38997: Vəki- Hanəş bin Əl Haris - Riyah adlı bir şeyxi: Ammar (bin Yasir) dedi:
"Şam Əhli (Müaviyə tərəfdarları) küfr etdilər" deməyin! Lakin "fisq etdilər", "zülm etdilər" deyin!"

"Hədis: 38998: Vəki – Misar – Abdullah – Riyah – Ammar (bin Yasir):
"Şam Əhli (Müaviyə tərəfdarları) küfr etdilər" deməyin! Lakin "fisq etdilər", "zülm etdilər" deyin!"

Qaynaq: İbnu Əbi Şeybə: Əl Musannəf: 21/407
Darul Qiblə: 1427/2006

Məşhur Muhəddis Əhməd bin Əli Ən Nəsainin (215-303 h/830-915 m) Müaviyə bin Əbi Sufyan haqqında rəyini Zəhəbi, İbn Kəsir, İbni Xallikan, Daraqutni və başqaları bizlə nəql etmişlər:

قالوا : ودخَل إلى دِمَشْقَ , فسأله أهلُها أن يحدِّثَهم بشئ مِن فضائلِ معاويةَ , فقال: أما يَكفِي معاويةَ أن يذهَبَ رأسًا برأسٍ حتى يُروى له فضائل ؟ فقاموا إليه فجعَلوا يطعُنونَ في حِضْنَيْه حتى أُخرِج مِن المسجدِ الجامعِ ، فسارَ مِن عندِهم , فقصَد مكةَ , فماتَ بها في هذه السَنةِ , وقبرُه بها .
هكذا حَكاه الحاكمُ عن محمدِ بنِ إسحاقَ الاصبهانيِّ عن مشايخِه .
وقال الدارَقطْني: كان أفْقهَ مشايخِ مصرَ في عصرِه ، وأعْرفَهم بالصحيحِ والسَّقِيمِ مِن الآثارِ ، وأعرفَهم بالرِّجال ، فلما بلَغ هذا المبلَغَ حسَدُوه , فخرَج إلى الرَّمْلةِ ، فسُئل عن فضائلِ مُعاويةَ فأمسكَ عنه , فضرَبوه في الجامعِ ، فقال : أخْرِجوني إلى مكةَ ، فأخرَجوه وهو عليلٌ ، فتُوفِّي بمكةَ مقتولاً شهيدًا .
قال الحاكمُ : مع ما رُزق النسائيُّ مِن الفضائلِ رُزق الشهادةَ في آخِرِ عُمُرِه، وماتَ بمكةَ سنةَ ثلاثٍ وثلاثمائة ...

وحكى ابنُ خلِّكانَ : أنه توفِّي في شعبانَ مِن هذهِ السَنةِ ، وأنه إنما صنَّف « الخَصائِص » في فضْلِ عليِّ وأهلِ البيتِ ، لأنه رأى أهلَ دِمَشْقَ حينَ قدِمها في سنةِ ثَنَتيْنِ وثلاثمائةٍ عنْدَهم نُفْرةٌ مِن عليٍّ ، وسألوه عن معاويةَ فقال ما قال ، فدفَعوه في حِضْنَيْه فماتَ

" (Təracim yazarları) Dedilər: (Nəsai) Dəməşqə getdi. Dəməşq əhalisi ondan, Muaviyyənin fəziləti haqqında bir şeylər danışmasını istədi.
Nəsai dedi: Muaviyyənin başabaş qurtarması (özünü qurtarması) yetmirmi ki, üstəlik bir də onun fəziləti haqqında nəsə rəvayət edilə?
Qalxıb onu üzərinə yeridilər və böyürlərinə vurdular və nəhayət böyük məsciddən çıxarıldı.
Nəsai oradan Məkkəyə döndü və orada o ildə vəfat etdi. Qəbri də ordadır.
Hakim, bunu eyni şəkildə Muhamməd bin İshaq Əl Əsbəhani yoluyla onun şeyxlərindən nəql etmişdir.
Daraqutni dedi: (İmam Nəsai) Misir şeyxlərinin ən fəqihi, hədislərin səhihini və zəifini ən yaxşı tanıyanı, "rical"ı ən yaxşı biləni idi.
Bu mərtəbəyə çatdıqda insanlar ona həsəd elədilər o da (Fələstinin) Ər Rəmlə şəhərinə getdi. Orada ondan Müaviyənin fəziləti haqqında soruşsalar da susub cavab vermədi. Məscidin içində onu döydülər.
Məkkəyə götürülməsini istədi və xəstə olduğu halda onu Məkkəyə götürdülər. Məkkədə məqtul, şəhid olaraq öldü.
Hakim dedi: Nəsaiyə bu qədər fəzilətlə yanaşı ömrünün sonunda şəhid olmaq da nəsib oldu. Məkkədə hicri 303-cü ildə vəfat etdi...

İbn Xallikanın nəql etdiyinə görə o, bu ilin Şaban ayında vəfat edib. Nəsai Əlinin və Əhli Beytin - Allah hamısından razı olsun - fəziləti haqda "Əl Xasais" adlı bir kitab təsnif etmişdi. Çünki o 302 ci ildə Dəməşqə getdiyi zaman onların Əliyə nifrət elədiyini görmüşdü.
Ona Müaviyə haqqında sual verdilər o da deyəcəyini dedi (pislədi). Əhalidə onun böyürlərinə vurmağa/itələməyə başladı və o vəfat etdi."

Qaynaq: İbn Kəsir: Əl Bidayə vən Nihayə: 14/794-795
Daru Həcr: 1419/1998

Hafiz İbn Hacər Əl Əsqalaniyə (773-852 h/1372-1449 m) Yezidə lənət və onu sevmək haqqında verilən sual və onun cavabı:

سئل شيخنا رحمه الله عن لعْن يزيدَ بن معاوية وماذا يترتَّب على من يحبّه ويرفَع من شأنه فأجاب: أما اللعْن فنقل فيه الطَبَري المعروف بالكِيَا الهَرَّاسي الخلافَ في المذاهب الأربعة في الجواز وعدمه فاختار الجواز ونقل الغَزالي الخلافَ واختار المنع وأما المحبّة فيه والرفْع من شأنه فلا تقَع إلا من مبتدعٍ فاسدِ الاعتقاد فإنه كان فيه من الصفات ما يقتضي سَلْب الإيمان عمن يحبه لأن الحبَ في الله والبغضَ في الله من الإيمان والله المستعان

“Şeyximizə (İbn Hacərə) - rahimahullah - Yezid bin Muaviyəyə lənət edilməsi və onu sevən və şanını ucaldanın halı soruşuldu.
Cavab: Onu lənətləməyə gəlincə Əl Kiya Əl Hərrasi olaraq tanınan Tabəri bu mövzuda dörd məzhəbdə caiz olub olmamasında ixtilaf olduğunu nəql etmiş və (lənət oxumağın) caiz olması görüşünü seçmişdir. İmam (Əbu Hamid) Ğazali ixtilaf nəql etmiş və (lənət oxumağın) caiz olmadığı görüşünü seçmişdir.
Onu (Yezidi) sevmək və onun şanını ucaltmağa gəlincə bu ancaq fasid etiqadlı bir bidətçidən vaqe olar! Çünki, onda (Yeziddə) elə sifətlər var ki, bu sifətlər onu sevənin imandan məhrum olmasını tələb edir. Çünki, Allah üçün sevmək və Allah üçün nifrət etmək imandandır. Allahu Mustaən!”

Qaynaq: İbn Hacər Əl Asqalani : Əl İmta: 1/96
Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1418/1997

Xorasanın böyük alimlərindən, Alləmə Saduddin Ət Təftəzəni (712-793 h/1312-1390 m) insanların və cinlərin müftisi ləqəbini daşıyan Ömər Ən Nəsəfinin “Əl Aqaid Ən Nəsəfiyyə” isimli risaləsini şərh edərkən Muaviyə və Yezid haqqında bunları dedi:

وبالجملة لَم يُنقَلْ عن السلف المجتهدين والعلماءِ الصالحين جواز اللَعْن على معاويةَ وأعْوانه؛ لأنّ غايةَ أمرهم البغي والخروج عن طاعة الإمام الحقِّ، وهو لا يُوجِب اللَعْن، وإنما اختلفوا في يزيدَ بن معاويةََ، حتى ذُكر في «الخُلاصة» وغيرها: أنه لا ينبغي اللَعْن عليه ولا على الحجَّاج؛ لأنَّ النبيَّ عليه الصلاة والسلام نهى عن لَعْن المصلّين، ومَن كان مِن أهل القِبْلة، وما نُقل مِن لَعْن النبي عليه الصلاة والسلام لبعض مِن أهل القِبْلة فلِما يعلم مِن أحوال الناس ما لا يعلمه غيره. وبعضهم أطلق اللَعْن عليه لِما أنه كفر حين أمر بقتل الحسين رضي الله عنه، واتفقوا على جواز اللَعْن على مَن قتله أو أمر به أو أجاز ورضي به. والحقّ: أن رِضا يزيدَ بقتل الحسين واستبشارَه بذلك وإهانةَ أهل بيت النبي عليه الصلاة والسلام مما تواتر معناه وإن كانت تفاصيله آحادًا، فنحن لا نتَوقَّف في شأنه بل في إيمانه، لَعْنة الله عليه وعلى أنصاره وأعْوانه

“Ümumiyyətlə müctəhid olan sələfdən və saleh alimlərdən Müaviyə və onun yardımçılarına lənətin caizliyi nəql edilməmişdir. Çünki, onların elədiyi ən nəhayətində bəğy (zülm və üsyan) və qanuni/legal İmamın itaətindən çıxmaq idi. Bu hərəkət isə lənətə layiq deyil.
Onlar (sələf alimləri) ancaq Yezid bin Muaviyə haqqında ixtilaf ediblər. Hətta “Əl Xuləsa” * və digər kitablarda nə ona (Yezidə) nə də Həccaca lənət edilməməsinin lazım olduğu zikr edilmişdir. Çünki, Nəbi – aleyhissalatu vəssalam – namaz qılanlara və Əhli Qiblə olanlara lənət eləməyi qadağan etmişdir. Nəbinin – aleyhissalatu vəssalam – Əhli Qiblədən bəzilərinə lənət oxuması haqda gələn rəvayətlər isə, onun insanların haqqında başqalarının bilmədiyini bilməsi ilə izah edilə bilər.
(Sələfdən) Bəziləri isə onun (Yezidin) Hüseynin – Allah ondan razı olsun - qətlinə əmr verdiyi zaman küfrə düşdüyünü əsas alaraq ona lənət oxumuşlar.
Bununla yanaşı onlar (sələf alimləri) onu öldürənə, öldürmə əmri verənə, icazə verənə və buna razı olana lənət oxumağın caizliyində ittifaq etmişlər.
Doğru olan budur ki, Yezidin Hüseynin – Allah ondan razı olsun – ölümünə razı olması, buna sevinməsi, Nəbinin – aleyhissalatu vəssalam – Əhli Beytinə xəyanət etməsi detalları əhəd olsada mənası mütavətir olan şeylərdəndir.
Biz onun (Yezidin) halı haqqında tərəddüddə deyilik, əksinə imanı haqda tərəddüddəyik **.
Allahın lənəti onun, yardımçılarının və köməkçilərinin üzərinə olsun.”

Qaynaq: Saduddin Ət Təftəzəni: Şərhul Aqaidin Nəsəfiyyə: 102-103
Misir: Məktəbətul Kuliyyətil Əzhəriyyə: 1408/1988
Təhqiq: D. Əhməd Hicazi Əs Saqqa

Qaynaq - 2: Saduddin Ət Təftəzəni: Şərhul Aqaidin Nəsəfiyyə: 107-108
İstanbul: Məktəbətu Yasin: 1429/2008

* Əl Xuləsa adlı kitabdan qəsd edilən Məvəraunnəhr alimlərindən Tahir bin Əhməd İftixarud Din Əl Buxarinin (v. 542) “Xuləsatul Fətəva” adlı kitabıdır. Hənəfi məzhəbində mötəbər kitablardandır.

** Alləmə Təftəzəninin “əksinə imanı haqda tərəddüddəyik” sözü iki şəkildə başa düşülə bilər: Müsəlman olmasında şəkk etmək və kafir olduğunu söyləmək. Mənə mətndən zahir olan qəsd edilənin ikinci məna olduğudur. Ona lənət oxumasə da bu ehtimalı gücləndirir.
Şeyxin bu sözləri haqda Zeyn Əl İraqi belə deyir: “Onun “əksinə imanı haqda tərəddüddəyik” sözünün mənası “əksinə biz onun imanının olmadığı haqda tərəddüddə deyilik”dir. Onun kəlamının əvvəli və axırı bunu göstərir.”

ibn teymiyye deyir ki amiralmominine garshi cixmag kufurdu, indi selefiler cashib galiblar ki ne desinler Iman Huseynin Giyami duzdur ya yox. Cunki desalar ki Imam Huseyn duzdur demak selef egidesine gore duz deyil, cunki salaf egidesine gore yezid(lanat) xelife olub ve xelifeye garshi cixmag salagiliye gore haramdir.
Eceb cash bashlig dushub onlarin arasinda)))