Bütə səcdə edən bəllidir.Bir kəs ki, qabağına daş qoya sonra da ona səcdə edə, özüdə kərbəla bütünə.
a ) Torpağa secde etmek baresinde meşhur peyğember hedisi.
Sünnü ve şie ravileri bu hedisi Peyğemberi-ekremden (s) neql etmişler: "Yer menim üçün secdegah ve teharet (teyemmüm) sebebi qerar verilmişdir."
Bezileri güman etmişler ki, hedisin menası budur ki, yer küresi başdan-başa Perverdigari-alem üçün ibadet yeridir ve ibadetin yerine yetirilmesi hansısa bir yere mexsus deyildir, yehudi ve mesihilerin eqideleri kimi, "ibadet yalnız kilsede ve xüsusi mebedlerde yerine yetirilmelidir"-deye tesevvür olunmamalıdır.
Lakin azacıq diqqet yetirdikde, bu yozumun hedisin menası ile uyğun gelmediyi melum olur. Çünki Peyğember buyurur: "Yer menim üçün hem tehur (teharet), hem de secdegah qerar verilmişdir." Bildiyimiz kimi, "tehur" olan ve üzerine teyemüm edilmesi caiz olan şey daş ve yerin torpaqlarıdır. Demeli, secdegah da torpaqdan ve daşdan ibaret olmalıdır.
Eger eziz Peyğemberimiz (s) bu hedisi, bezi sünni feqihlerinin başa düşdüyü kimi beyan etmeli olsaydı, onda bele demeli idi: "Yer küresinin her yeri menim üçün secdegah ve onun torpağı teharet ve teyemmüm vasitesidir." Lakin Peyğember (s) bele buyurmamışdır. Demeli, burada qeyd olunan "mescid" secdegah menasınadır, secdegahda üzerine teyemmüm edile bilesi şeylerden olmalıdır. Amma şielerin torpağa secde etmeye iltizamlı olmaları ve secdenin xalça, palaz ve s. kimi şeylere caiz olmamasını demelerine geldikde ise, esla sehve, xetaya yol vermemişler. Çünki Peyğemberin (s) gösterişine emel etmişler.
b ) Peyğemberin (s) siresi (adet-enenesi)
Çoxlu revayetlerden aydın olur ki, Resuli-ekrem de (s) yalnız torpağa secde etmiş, palaz, xalça, paltar ve s. kimi şeylere secde etmemişdir.
Ebu Hüreyrenin neql etdiyi hedisde deyilir: "Peyğemberi yağışlı bir günde gördüm. O, torpağa secde edir ve (palçığın) eserleri onun alnında ve burnunda görünürdü."
Ayişe deyir: "Men heç vaxt görmedim ki, Peyğember (s) (secde vaxtı) alnını bir şeyle örtmüş ve ya bürümüş olsun."
Ibn Hecer bu hedisin şerhinde yazır: "Bu hedis gösterir ki, secdede ilk şert alının torpağa deymesidir, lakin imkan olmadıqda bu iş vacib deyildir."
Diger bir revayetde Peyğemberin (s) qadınlarından biri olan Meymuneden bele neql olunur: "Peyğemberi-ekrem (s) bir parça hesir üzerinde namaz qılır ve ele oradaca secde edirdi."
Aydındır ki, bu hedis Peyğemberin (s) hesirden olan seccadenin üzerine secde etmesini gösterir.
Sünnülerin meşhur menbelerinde mövcud olan çoxlu revayetler Peyğemberin (s) xumreye secde etdiyini gösterir (xumre, xurma ağacının yarpaqlarından toxunmuş seccade, yaxud kiçik hesire deyilir). Qeribedir! eger şieler bu cür emel ederek namaz vaxtı hesirden olan seccadeni ayaq altına qoysaydılar, bezi teessübkeşler ve ifratçılar terefinden bidetde müttehim olunacaq, onlara qezeb nezerlerile baxılacaqdı, halbuki, yuxarıdakı hedislerde bu işin peyğember sünnesi olduğu vurğulanır.
c ) Sehabe ve tabeinlerin tutduğu yol
Bu behsin maraqlı meqamlarından biri de sehabelerin ve ondan sonra gelenlerin (tabein adı ile meşhurdurlar) veziyyetleridir. Bu veziyyet gösterir ki, onlar da yerin üzerine secde edirlermiş.
Nümune üçün: Cabir ibn ebdullah ensari deyir: "Men zöhr namazını Resulullah (s) ile birlikde qılırdım. Bir qeder kiçik daş qırıntılarını götürüb o elimden bu elime verirdim ki, soyusun ve ona secde edim. Bu iş havanın şiddetli isti olmasına göre idi."
Bu hedis gösterir ki, Peyğemberin sehabeleri yer üzerine secde etmeye iltizamlı idiler. Hetta havanın qızmar olduğu şeraitlerde bele, özleri üçün bir çare yolu fikirleşirdiler. eger torpağa secde etmek vacib olmasaydı, bu ezab-eziyyetli işe heç bir lüzum olmazdı.enes ibn Malik deyir: "Biz qızmar bir havada Peyğemberin (s) hüzurunda idik. Xırda daş parçalarını elimize alıb, soyudur, sonra onu yere qoyaraq üzerine secde edirdik."
Bu tebir gösterir ki, bu mesele sehabelerin arasında adi bir iş olmuşdur.
Ebu Ubeyde bele neql edir: "ebdullah ibn Mesud torpaq tapmayınca namaz qılmır, yaxud secde etmirdi."
Eger "yer" dedikde meqsed palaz, xalça olsaydı onu demeye heç bir lüzum olmazdı. Demeli yer dedikde meqsed ele torpaq, daş, çınqıldır.
Mesruq ibn Ecdenin (Ibni Mesudun şagirdlerindendir) tercümeyi halında yazılır: "O, torpaqdan qeyri bir şeyin üzerine secde etmeye icaze vermirdi. Hetta gemiye minen zaman, özü ile bir (daş, torpaq ve s.) şeyi aparır ve onun üzerine secde edirdi."
Ali ibn ebdullah ibni Abbas, Rezine bele yazdı: "Menim üçün Merve dağının daşlarından düz (hamar) bir daş gönder, onun üzerine secde edim."
"Fethul-Bari" kitabında ("Sehihi-Buxari"nin şerhidir) neql olunan diger bir revayetde bele deyilir: "Ömer ibni ebdül eziz hesirin üzerine secde etmekle qenaetlenmirdi; o, hesirin üzerine bir qeder torpaq qoyaraq torpağın üzerine secde edirdi."
Bu hedislerin mecmusundan bele aydın olur ki, sehabeler ve onlardan sonra tabeinler, ilk esrlerde yere, yeni yerin daşına, torpağına çınqılına ve s. kimi şeylerine secde edirdiler. Indi eger bizim esrimizde müselmanlardan bir qurupu bu sünneni ireli çekmek isteseler, bidetçi kimi yad edilmelidirlermi?! Sünnü alimleri ve feqihleri qabağa düşerek bu Peyğember (s) sünnesini ireli çekmemelidirlermi?! Hansı ki, hemin işler Allah dergahında bendeçilik ve xüzunun son heddini çatdırır ve bu da yalnız secdenin heqiqeti ile uyğundur.
.Türbələri,mavzoleyləri gezib onları yalayan, onları təvaf edən, onlara səcdə edən, onlara qurban və nəzir deyən,(yalan deyana ALLAH rahmat elamasin..) onlara and içən, gecə və gündüz dilinin zikri edən, gecə qaranlıq şağı onları alçaq seslə çağıran, onlardan mədəd istəyən və s. işlər edən daha laiqdir cəhənnəmlik olsun.
san bu bohtanlariva gora na cavab veracaksan ay salafi
http://313news.net/f...php?/topic/341/ Buna Allahın kitabı şahiddir. SubhənAllah! Allaha nə qaldı? Allaha ibadət necə olur ki? SubhənAllah!Və bütün bundan sonra bu qövm digərlərini şirkdə ittiham edir.Allahu Əkbər! Lə iləhə illəLLAh!
siz gedin tohiddaki sirkinizi arasdirin insana oxsar(ali ayaqi gozu daha nalar...)ALLAHDAN pak va munazzah ALLAHA panah apariram.gor siz necada yaziq halindasiniz ki ozunuzu gormursuz ailamlari yaradani hansisa yaradilmisa oxsadirsiz