Əhli-Sünnə Mənbələrində Quranın Təhrif Olunması

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ قَالَ عُمَرُ لَقَدْ خَشِيتُ اَنْ يَطُولَ بِالنَّاسِ زَمَانٌ حَتَّى يَقُولَ قَائِلٌ لاَ نَجِدُ الرَّجْمَ فِي كِتَابِ اللَّهِ‏.‏ فَيَضِلُّوا بِتَرْكِ فَرِيضَةٍ اَنْزَلَهَا اللَّهُ، اَلاَ وَاِنَّ الرَّجْمَ حَقٌّ عَلَى مَنْ زَنَى، وَقَدْ اَحْصَنَ، اِذَا قَامَتِ الْبَيِّنَةُ، اَوْ كَانَ الْحَمْلُ اَوْ الاِعْتِرَافُ ـ قَالَ سُفْيَانُ كَذَا حَفِظْتُ ـ اَلاَ وَقَدْ رَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَجَمْنَا بَعْدَهُ‏.

.......İbn Abbas r.a. dedi: Ömər dedi: Qorxuram ki, uzun zaman keçməsi səbəbinə camaatdan "and olsun Allaha ki, biz Allahın Kitabında rəcm ayəsini tapmırıq" sözünü deyən ola. Allahın nazil etdiyi vacib əməli tərk etməklə zəlalətə düçar olalar. Diqqətli olun! Rəcm zina etmiş evli birisinin dəlillər olduqda, hamilə olduqda və ya e`tiraf etdikdə üzərinə olan haqqdır.
Sufyan dedi: (Ömərin dediklərini) Bu cür əzbərlədim: Diqqət edin! Rəsulallah s.a.s. rəcm etdi, bizdə ondan sonra rəcm etdik.

ـ41- باب ‏{‏وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا‏}‏ إِلَى ‏{‏بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ‏}‏ حذف التشكيل
يَعْفُونَ يَهَبْنَ‏.‏

4572 ـ حَدَّثَنِي أُمَيَّةُ بْنُ بِسْطَامٍ، حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ، عَنْ حَبِيبٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ، قَالَ ابْنُ الزُّبَيْرِ قُلْتُ لِعُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ ‏{‏وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا‏}‏ قَالَ قَدْ نَسَخَتْهَا الآيَةُ الأُخْرَى فَلِمَ تَكْتُبُهَا أَوْ تَدَعُهَا قَالَ يَا ابْنَ أَخِي، لاَ أُغَيِّرُ شَيْئًا مِنْهُ مِنْ مَكَانِهِ‏

Əz Zübeyr rəvayət edir: Mən Osman ibn Əfvana bu ayə haqqında dedim (O Quranı oxuyanda): "Sizlərdən vəfat edib özlərindən sonra arvadlarını qoyub gedən şəxslər..." (2.240) "Bu ayə başqa bir ayə ilə ləğv olunmuşdur. Beləliklə, siz onu niyə yazırsız? (Və ya onu Quranda saxlayırsız)?" Osman dedi: "Ey qardaşımın oğlu! Mən heç nəyi öz yerindən tərpədə bilmərəm."
Səhih Buxari

• Ya Rəcm ayəsi Quranda olmayıb (bu halda Ömər Quranın təhrifinə inanmış olur!)
• Ya da Osman Ömərin sünnəsinə davam edərək Rəcm ayəsini Qurana daxil etməyib və bununla da Quranı təhrif edib.

əl-Muavvizətən(Fələq və Nas surələri)

Sufyan b. Uyeynə Fələq və Nas surələri haqqında dedi: Bu iki surə İbn Məs`udun "Mushəf"ində yox idi. Onun rəyinə görə Peyğəmbər (s) bu surələr ilə Həsən və Hüseyni qoruyardı. Peyğəmbərin (s) namaz zamanı bu surələri oxuduğunu eşitmədiyi üçün o, zənn etmişdir ki, bu iki surə qorunmaq üçündür və öz zənnində israr etmişdir. Lakin digərləri isə bu iki surənin Qurandan olduğuna inandıqları üçün onları yazmışdılar.

Həzrəti Ömər – radiyallahu anhu – bunun Quranda endirilmiş bir ayə olduğunu səhabələrin qarşısında söylədiyi bir halda onlardan heç birinin onun bu sözünü inkar etməməsi bir daha isbat edir ki, həmin ayə Quranda daha əvvəl endirilmiş və sonra tilavəti nəsx olunmuş bir ayədir

Suleyman b. Yəsar: Subeyğ adlı bir şəxs Mədinəyə gəlib camaatdan Quranın mütəşabih ayələri haqqında soruşmuşdu. Ömər onun üçün xurma ağacından sopalar hazırlayaraq onu öz yanına çağırtdırıb soruşur:
Sən kimsən?
Mən Abdullah Subeyğəm.
Ömər sopanı götürüb onu döyərək deyir: Mən Abdullah Ömərəm.
Başı qanaya qədər Ömər onu döyür. Subeyğ deyir: Ey əmirəl-mu`minin bəsdir. Başımdakılar getdi

Abu Sufyan Ordusu, qardaşım, bu sskanlarda nə yazıldığını və mənbəsini tərcümə etsəydin biz də tanış olardıq.

İbn Sa`din "Ət-Tabəqatul-Kubra" kitabıdır. 1-ci cild 160-cı səhifədə hilight olunmuş yerdə yazılıb:

Rəsulullah (s) özlüyündə təmənna edirdi: "Ey kaş Allah qohumlarımı məndən uzaqlaşdıracaq bir şey nazil etməyəydi." O qohumlarına yaxınlaşdı, qohumlarıda ona. Günlərin bir günündə Kə`bə ətrafında qohumları ilə birlikdə oturduğu zaman bu ayəni oxumağa başladı:“And olsun batmaqda olan ulduza! “Aya ibadət etdiyiniz Lat və Uzzanın nəyə qadir olduqlarını gördünüzmü?! Üçüncü büt olan Mənat da həmçinin?!” ayəsinə yetişəndə Şeytan Rəsulullahın dilinə bu cümləni gətirdi: “Bu həmin ali ğəraniqdir (bütlərdir) ki, onların şəfaət etmələrinə ümüd var”. O da bu cümləni oxudu.

Peyğəmbər (s) Məkkədə ən-Nəcm surəsini oxudu. Elə ki, bu ayəyə çatdı, “19. (Ey müşriklər!) Bir deyin görək (sizin ibadət etdiyiniz) Lat və Uzza nəyə qadirdilər?! 20. Digər üçüncü (büt) olan Mənat da həmçinin?!” Peyğəmbərin (s) dilinə bu gəldi: “Əl-əliyyuş-şəfaəti minhum turtəca” (ən uca şəfaət onlardan gözlənilir). Məkkə müşrikləri bunu Peyğəmbərdən (s) eşitdikdən sonra, çox sevindilər. Bu hadisə Peyğəmbərə (s) ağır gəldi və Allah bu ayəni nazil etdi; “(Ya Rəsulum!) Biz səndən əvvəl də (şəriət sahibi olan) elə bir rəsul, (şəriət sahibi olmayıb onun ardınca gedən) elə bir nəbi (peyğəmbər) göndərmədik ki, o, (hər hansı bir şeyi) arzu etdikdə Şeytan onun arzusuna (diləyinə vəsvəsə yolu ilə) bir xələl qatmasın! (Yaxud o, ayələrimizi oxumaq istədiyi zaman Şeytan onu çaşdırıb oxuduğu ayə barəsində pis bir fikir təlqin etməsin!) Lakin Allah Şeytanın vəsvəsini batil (yox) edər.” (Həcc, 52.)
Əl-Bəzzar və Təbərani də bunu nəql edib. Bunun raviləri səhihdir.

Əbubəkr ibn Əbidavud deyir: Həqiqətən biz dedik, filankəsin müshəfi bizim müshəflə burada xətt baxımından artıq və ya əskik olduğu üçün fərqlidir. Mən onu atamdan almışam, tənzil kitabında belə edilib.

“Rəvayət edilir ki, Ömərin Quranında Fatihə surəsinin axırıncı ayəsi belə yazılmışdır: “Siratə mən ənəmtə əleyhim ğəyrəl-məğzubi ələyhim və ğəyrəz-zallin.”