Самый Популярный Контент

Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim.

حدثنا يوسف بن موسى وأبو موسى إسحاق الفروي قالا: حدثنا جرير بن عبد الحميد حدثنا إسماعيل والأعمش عن الحسن قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: (إذا رأيتم معاوية على منبري فاقتلوه " ؛ فتركوا أمره فلم يفلحوا ولم ينجحوا.

Bizə Yusif b. Musa və Əbu Musa İshaq əl-Fəravi rəvayət etdilər və dedilər: bizə Cərir b. Əbdül-Həmid rəvayət etdi, bizə İsmayıl və əl-Aməş rəvayət etdilər ki,, Həsən (əl-Bəsri) dedi: Rəsulullah (s) dedi: Muaviyəni mənim minbərimdə görsəniz öldürün. (Daha sonra əlavə etdi) Lakin onlar onun əmrini həyata keçirmədilər və bu işi tərk etdilər.

əl-Bəlazuri, Ənsab əl-Əşrəf, c.1, s.121

Kitabın scan edilmiş versiyası:






Rəvayətin sənədinin araşdırılması:

1. Yusif b. Musa

əl-Buxari, Əbu Davud, ət-Tirmizi, ən-Nisai, İbn Macənin, İbn Xuzeymənin (əs-Səhih kitabının sahibidir) ravilərindəndir. əz-Zəhəbi deyib: İmam, mühəddis, siqə. ən-Nisai deyib: onda pis bir şey yoxdur. Əbu Hatim və Yəhya b. Muin deyib: səduqdur. əl-Xətib onun siqə olduğunu bildirib. İbn Hibban onu "əs-Siqət" kitabında zikr edib. (Bədruddin əl-Ayni, Məğani əl-Əxyar, c.5, s.306, №2753, əl-Mizzi, Təhzib əl-Kamal, c.32, s.465-467, №7159, əz-Zəhəbi, Siyət aləm ən-Nubəla, c.12, s.222)

2. Cərir b. Əbdül-Həmid

Kutubi-Sittənin əl-Buxari, Müslim, Əbu Davud, ət-Tirmizi, ən-Nisai, İbn Macə) ravilərindəndir. İbn Həcər deyib: Sihah-Sittənin siqə ravilərindəndir. Zəhəbi deyib: İmamdır, hafizdir. İbn Səd deyib: siqədir, çox elmlidir, insanlar onun yanına səyahət edərdilər. İbn Hibban onu siqə hesab edib. (İbn Həcər, əqrib ət-Təhzib, c.1, s.139, №916, əz-Zəhəbi, Siyər aləm ən-Nubəla, c.9, s.10, İbn Səd, Təbəqat əl-Kübra, c.7, s.381, İbn Hibban, əs-Siqət, №7092)

3. İsmayıl b. Əbu Xalid əl-Kufi

Kutubi-Sittənin ravilərindəndir. İbn Həcər deyib: siqə səbtdir. Zəhəbi deyib: hafizdir, böyük imamlardandır. ən-Nisai, İbn Hibban, Yəhya b. Muin, əl-İcli, Əbu Hatim, İbn Mehdi, Əhməd b. Abdullah onu siqə hesab ediblər. Yaqub b. Şeybə deyib: siqədir, səbtdir. (əz-Zəhəbi, Siyər əlam ən-Nubəla, c.6, s.176-177, İbn Həcər, Təqrib ət-Təhzib, c.1, s.107, №438, İbn Həcər, Təhzib ət-Təhzib, c.1, s.254-255, №543)

4. əl-Aməş

Sihah-Sittənin ravilərindəndir. İbn Həcər, əl-İcli, İbn Muin, İbn Sad onu siqə hesab ediblər. Nisai deyib: siqə səbtdir. əz-Zəhəbi deyib: imam, şeyxul-islam. (əz-Zəhəbi, Siyər aləm ən-Nubəla, c.6, s.226, Daha çox məlumat üçün)

5. Həsən əl-Bəsri

Kutubi-Sittənin ravilərindəndir. Tabein nəslinin ən tanınmış şəxslərindən biridir. Muhəmməd b. Səd deyib: alimdir, höccətdir, siqədir. İbn Həcər deyib: siqədir, fəqihdir. İbn Hibban onu siqə hesab edib. (İbn Həcər, Təqrib ət-Təhzib, c.1, s.160, №1227, əz-Zəhəbi, Siyər əlam ən-Nubəla, c.4, s.564, Daha çox məlumat üçün)

Beləliklə, hədisin bütün raviləri əhli-sünnə rical elminə görə siqə və etibarlı şəxslərdir.

Kimsə deyə bilər ki, Həsən əl-Bəsri tabeindir, səhabə deyil, ona görə də hədis mürsəldir və etimad edilməz. Bu barədə çox dərinə getmədən əs-Səxavidən bir sitatla hələlik kifayətlənirik.

Mürsel'in bir kaç derecesi vardır. Sırayla en çok itibar edileni Rasul-i Ekrem(s.a.s.)'den hadis dinlemiş olan sahabî'nin mürselidir. Sonra Rasulullah(s.a.s.)'den hadis duymayan fakat sadece onu gören Sahâbî'nin mürselidir. Sonra Muhadram'ın, daha sonra da Saîd b. Müseyyib gibi güvenilir râvilerin mürselidir. Bunları takiben de Şa'bî ve Mücâhid gibi, Hadis şeyhleri üzerinde titizlikle duranların mürseli gelir. Bunlardan aşağı derecede bulunan mürsel de Hasanu'l-Basrî gibi herkesten hadis alanların mürselidir. Katâde, Zührî, Humeydu't-Tavi gibi küçük tabiîlerin mürsellerine gelince; bunların rivâyetlerinin çoğu Tabiîndendir (Sehâvî, Fethu'l-Muğîs, Beyrut 1983, I, s. 155).

İnşaAllah davam edəcək...

Salam aleykum.
Bu yaxınlarda vəhhabilərin bəzi saytlarında yerləşdirilmiş və şiələrə irad tutulmuş bir hədisə rast gəldim. Ölkəmizin bəzi vəhhabiləri də sevincək halda, heç bir araşdırma aparmadan (əksər hallarda olduğu kimi) bu hədisə istinad edərək Əhli-beyt (ə) məktəbinin nümayəndələrinə yersiz irad tutmuşlar. Biz, öz növbəmizdə, elmi şəkildə hər bir iradı cavablandırdığımız kimi, bu mövzudan da yan keçə bilmərik.

Vəhhabilər yazırlar:

Cabir ibn Yəzid əl-Cəfi rəvayət edir:
“Mən imam əl-Baqirin (ə.s) gildən fil hazırladığını gördüm və o, onun üzərində oturaraq Məkkəyə uçdu və yenidən geriyə qayıtdı. Mən onun bu sözünə inanmadım və əl-Baqirlə rastlaşanda soruşdum: “Cabir mənə sənin haqqında belə dedi.... O bunu eşitcək məni öz filində otuzdurub Məkkəyə uçduq və geriyə qayıtdıq”.
Mənbə: Mədinət əl-Məəcz

"Mütərcimə" qısa sözümüz:
Bu hədisi ərəbcədən tərcümə edən kəs, görünür ki, ümumiyyətlə elm əhlindən deyil. "Birtəhər" tərcüməsindən göründüyü kimi, sözlərin "müfrəd" və "cəm"-inin seçə bilməyən, "bab"-lardan xəbəri olmayan, həmçinin adi "izafə"-nin nə olduğunu bilməyən bu cür kəslərin Əhli-beyt (ə) məktəbinə irad tutmaları gülünc bir haldır. Keçək hədisə...

Hədisin araşdırması:
Mədinətul-Məaciz" kitabı Ayətullah Seyyid Haşim Bəhrani tərəfindən qələmə alınıb. Kitab hədislər toplusudur. Müəllif məsum imaların (ə) möcüzələrinə dair, müxtəlif kitablarda gələn bir çox rəvayətləri toplayıb, mütaliyə əhlinin hüzuruna gələcək araşdırmalar üçün qoymuşdur.

Seyyid Haşim Bəhrani bu hədisi Təbərinin "Dəlailul-İmamət" (s. 220) kitabından nəql etmişdir və hədisin sənədi bu vasitəylə ələ gəlmişdir:

قال أبو جعفر: و حدثنا أحمد بن منصور الرمادي ، قال : حدثنا شاذان بن عمر ، قال : حدثنا مرة بن قبيصة بن عبد الحميد ، قال : قال لي : جابر بن يزيد الجعف

Əhməd b. Mənsur Rəmadi (Ziyadi):
Hədisin sənədində göründüyü kimi Əhməd b. Mənsur Rəmadi mövcuddur ki, onun imamiyyə-şiəsi və bizim yanımızda dolğun bir ravi olması isbatlanmamışdır.
"Mədinətul-Məaciz" (5/10) kimi, digər mənbələrdə bu ravi Əhməd b. Mənsur Ziyadi kimi də gəlmişdir. Bu ravi İbn Kəsirin "Təfsir"-ində də (6/17) Əhməd b. Mənsur Ziyadi kimi gəlmişdir:

و قال ابن أبي حاتم: حدثنا أحمد بن منصور الزيادي

Bu ravi Əhli-Sünnənin çox mühəddisləri tərəfindən dolğun ravilərdən sayılmışdır ki, şiəliyə heç bir aidiyyatı yoxdur. Uzun sözün qisası, hədis, Əhli-beyt (ə) məktəbində dürüstlüyü isbatlanmayan, Əhli-Sünnənin dolğun bildiyi bir ravidən nəql olunub.

Digər ravilərin halı barədə isə ümumiyyətlə danışmağ gərəksizdir, çünki digər iki ravi ümumiyyətlə məchul ravilərdandir.

Şazan b. Ömər:
Məchul.

İbn Əbdul-Həmid:
Məchul.

Bu cür sənədi hər baxımdan zəif olan hədisi Əhli-beyt (ə) ardıcılarına irad kimi gətirmək nə dərəcədə düzgündür? Üstəlik, əgər imamların (ə) hər hansısa birində bu cür kəramət həqiqətən görsənsəydi, bunun kəlami baxımdan nə işkalı vardı? Allah öz peyğəmbərləri (ə), imamları (ə) və övliyalarına bundan daha artığ kəramət bəxş etmişdir ki, bunu Qurani Kərim də isbatlayır. Məgər İsa (ə), Allahın izniylə, gildən quş düzəlmədimi? Məgər Musa (ə) öz əsasın, Allahın izniylə, canlı əjdahaya çevirmədimi? İslamda məsumların, övliyaların möcüzə göstərməsi nə vaxtdan tənqid atəşinə tutulub? Sözsüz ki, bu cür yersiz və cılız iradlar yalnız vəhhabilər tərəfindən tutula bilər.

Əlhəmdulillah!

Ассаламу алейкум!

Понаблюдав за многими постами в различных темах я пришла к такому наблюдению. Братья и сестры, любящие Ахл уль-Бейт (а), приводят ясные доводы, опираясь на Коран. Наши оппоненты приводят другие аяты, которые туманно опровергают наши доводы.

Проблема, с которой сталкиваются многие посетители этого форума, - это абсолютное незнание чем же отличаются Мекканские от Мединских сур Корана. Часто видишь в постах, как братья, для того чтобы оправдать свой путь, применяют аяты и суры в тех моментах, для которых они не предназначены.


Суры и аяты Священного Корана разделяются по месту их ниспослания Пророку (с), т.е. суры ниспосланные в Мекке и в Медине. Если заглянем в историю жизни Пророка(с), то мы можем легко найти факты, что до Хиджры (переселения в Медину) Пророк увещевал среди неверующих и Аллах посылал суры где обращение идет к неверующим. Например:

Сура Украшения (43), аят 81: Скажи: "Если бы у Милостивого был сын, то я первым стал бы поклоняться (Аллаху или Его сыну)".

Здесь явно видно, что обращение идет к христианам, заявившим, что Иса (мир ему) является сыном Господа.

Сура Йунус (10), аят 104: Скажи: "О люди! Если вы сомневаетесь в моей религии, то ведь я не поклоняюсь тем, кому вы поклоняетесь вместо Аллаха. Я поклоняюсь Аллаху, Который упокоит вас, и мне приказано быть одним из верующих"

Здесь обращение идет к неверным, сомневающимся в Пророке (с).

Сура Власть (67), аят 23: Скажи: "Он - Тот, Кто создал вас и наделил вас слухом, зрением и сердцами. Как же мала ваша благодарность!"


Мы видим, что в этих Мекканских сурах Аллахом дан явный приказ обращаться к неверным с призывом.



После завершения Переселения (Хиджры) Пророком (с) в Медину, Он (с) основывает государство в этом городе на основах и принципах Шариата. В большинстве своем, население Медины составляют уверовавшие. Поэтому в Мединских сурах идет обращение «О, те, кто уверовал»!
Например:

Сура Трапеза (5), аят 57: О те, которые уверовали! Не считайте тех, которым Писание было даровано до вас и которые глумятся над вашей религией и считают ее развлечением, и неверующих своими помощниками и друзьями. Бойтесь Аллаха, если вы являетесь верующими.

Сура Женщины (4), аят 59: О те, которые уверовали! Повинуйтесь Аллаху, повинуйтесь Посланнику и обладающим влиянием среди вас. Если же вы станете препираться о чем-ни-будь, то обратитесь с этим к Аллаху и Посланнику, если вы веруете в Аллаха и Последний день. Так будет лучше и прекраснее по значению (или по вознаграждению)!

Сура Союзники (33), аят 56: Воистину, Аллах и Его ангелы благословляют Пророка. О те, которые уверовали! Благословляйте его и приветствуйте миром.

Шииты доказывая правоту своих позиций в качестве доводов приводят те аяты и суры которые были ниспосланы для уверовавших. Так почему же наши оппоненты приводят нам обращение к неверным? Пока посетители форума не поймут это отличие, каждый будет оставаться при своем мнении. Мы же имея в наличии явные признаки лицемеров (63:1) можем только увещевать их идя по прямой стезе, без применения какого-либо обмана или коварства. Как сказал наш повелитель, повелитель правоверных имам Али (а): «…всякое коварство - злодейство, а всякое злодейство - неверие» (Нахдж уль-Балага, хутба 200)

Бисмиллахир-Рахманир-Рахим.
Салам алейкум.
Сегодня ознакомился с очередным шедевром известного проказника и юзера нашего форума Абу Али Эфенди (который сбежал с форума), который называется "Достаточное о признаках появления Махди". Так вот, этот неуч и насибит-неудачник, как всегда выразил cвои "доводы" против шиитов, но поражает то, что на его многие так называемые "доводы" на форуме уже давались ответы, причем ему самому же. Человек, который каждый раз на форуме повторял, что не силен в арабском опять же пишет свои байки против школы Ахл аль-Байт (а).
Перейдем к тем претензиям на которые уже были даны ответы на форуме, а далее по мере возможности рассмотрим все другие темы...

Насибит-неудачник на 41-ой стр. пишет:

Шейх рафидитов Аббасаль-Кумми в своей книге «Сахибаззаман» передал интересную историю рождения12-ого имама, со слов родственницы имама Хасана аль-Аскари. После тогокак 11-ый имам возвестил ей, что в эту ночь у него родится сын, она сказала:«После этого я иследовала Нарджис спереди и сзади, но не обнаружила никакихпризнаков (беременности). Вернувшись я сказала об этом имаму. Он улыбнулся исказал: «Ближе к утру у нее появится признаки беременности. Её путь подобенпути матери Мусы. Вплоть до рождения в ней не произошло никаких изменений. Ипоэтому никто не знал ничего о ее беременности. Потому что Фараон в поискахМусы вспарывал животы всех беременных женщин. В этом деле этот ребенок подобенМусе». И в другом предание говорится, что (на удивление родственницы в связи сотсутствием у матери 12-ого имама признаков беременности) имам сказал ей: «Мынаместники пророка, (во время беременности) бываем в боку, а не животе матери.И появляемся не из живота, а из ее ноги»

Каким же все таки надо быть бессовестным...Этот неуч как в хадисоведении, также и в других исламских науках показывает себя как любитель в сфере "риджал". Анализирует хадисы и даже пишет книженку в которой якобы доказывает слабость 56 санад-ов хадиса "ат-тайр" (эту тему мы обсудим в другой теме). Вопрос: Эфенди, ты будучи любителем в хадисоведении хоть интересовался откуда привел данный хадис покойный Шейх Аббас аль-Кумма (ра)? Является ли это акидой Шейха Аббаса аль-Кумми?

Анализ "санад"-а хадиса:
Цепочка предания очень слабая (даиф) по следующим причинам:
Этот "хабар-вахид" предание дошло до нас от аль-Хусайн б. Хамдан аль-Хасини, который известен своей акиде "гулат" и испорченностью свое "мазхаба".
Аллама Маджлиси (ра) в "Бихар аль-анвар" (1/29) упоминал, что некоторые ученые в области "риджал" сильно негативно отзывались о нем.
Покойный ан-Наджаши сказал: "Был в испорченном течении (мазхаб)."
Аллама аль-Хилли в "Хуласатуль-Агваль" (cтр. 229) сказал о нем: "Был в испорченном мазхабе и был лжецом. Также был автором сочинений за которые заслуживает проклятие (Аллаха). На него не опираются (не надежный передатчик - пер.)."

Анализ текста хадиса:
Ни в одном другом хадисе нет про то, что Имам Махди (да ускорит Аллах его пришествие!) родился не из живота матери, а из ноги, кроме этого слабого предания. Во всех другие преданиях приводится, что имам (а) родился как все другие люди, т.е. из живота. (См. к примеру: "аль-Гайба", Шейх ат-Туси, стр. 245). Очевидно ясно то, что данный хадис вымышлен и ни один шиит не имеет веру в то, что имам (а) был рожден из ноги.

إني تارك فيكم خليفتين كتاب الله عز وجل حبل ممدود ما بين السماء والأرض أو ما بين السماء إلى الأرض وعترتي أهل بيتي وإنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض

المحدث: الهيثمي - المصدر: مجمع الزوائد - 9/165
خلاصة حكم المحدث: إسناده جيد

Mən sizin aranızda iki xəlifə qoyub gedirəm: O, göydən yerə qədər uzanan bir ip kimi olan Allah kitabı və itrətim, Əhli-beytim. Onlar Hovuzun yanında mənə qovuşmayana qədər bir-birindən heç zaman ayrılmayacaqlar.

Kitab: Məcməuz-Zəvaid, 9/165
Mühəddis: Hafiz Heysəmi
Hədisin sihhəti: Ceyyid (çox yaxşı)

إني تركت فيكم خليفتين كتاب الله وأهل بيتي وإنهما لن يتفرقا حتى يردا على الحوض

المحدث: الهيثمي - المصدر: مجمع الزوائد - 1/175
خلاصة حكم المحدث: رجاله ثقات‏‏

Mən sizin aranızda iki xəlifə qoyub gedirəm: Allahın kitabı və Əhli-beytim. Onlar Hovuzun yanında mənə qovuşmayana qədər bir-birindən heç zaman ayrılmayacaqlar.

Kitab: Məcməuz-Zəvaid, 1/175
Mühəddis: Hafiz Heysəmi
Hədisin sihhəti: Raviləri siqədir

إني تارك فيكم خليفتين : كتاب الله حبل ممدود ما بين السماء والأرض، وعترتي أهل بيتي، و إنهما لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض

المحدث: السيوطي - المصدر: الجامع الصغير - 2631
خلاصة حكم المحدث: صحيح

Mən sizin aranızda iki xəlifə qoyub gedirəm: göydən yerə qədər uzanan bir ip kimi olan Quran və itrətim, Əhli-beytim. Onlar Hovuzun yanında mənə qovuşmayana qədər bir-birindən heç zaman ayrılmayacaqlar.

Kitab: Cəmius-Sağir, №2631
Mühəddis: Suyuti
Hədisin sihhəti: Səhih

إني تارك فيكم خليفتين : كتاب الله حبل ممدود ما بين السماء والأرض ، وعترتي أهل بيتي ، و إنهما لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض

المحدث: الألباني - المصدر: صحيح الجامع - 2457
خلاصة حكم المحدث: صحيح

Mən sizin aranızda iki xəlifə qoyub gedirəm: göydən yerə qədər uzanan bir ip kimi olan Quran və itrətim, Əhli-beytim. Onlar Hovuzun yanında mənə qovuşmayana qədər bir-birindən heç zaman ayrılmayacaqlar.

Kitab: Səhih əl-Cami, №2457
Mühəddis: Albani
Hədisin sihhəti: Səhih

Salam aleykum.
Hz. Əlinin (ə) fəzilətlərindən olan "siddiq" ləqəbini digər zülmkar şəxslərə şamil etmək istəyən bəzi mənfur şəxslər dəridən-qabığdan çıxıb bu fakta şübhə toxumu səpməkdədirlər. Belə ki, bu işə qədim zamanlardan müasır vəhhabilərin klassik alimləri də "barmağ qoymuşdurlar". Hədisin sənədinə irad tutmağ ve rahat şəkildə hədisi zəif çıxartmağ bəzi klassik və müasır təəsübkeş alimlərin iş-peşəsidir. İbni Teymiyyə və onun "məkətbinin" İbn Kəsir, əz-Zəhəbi və s. tələbələrinin və bu yolu müasır dövrdə davam etdirən əl-Albani kimi "özbaşına" alimlərin bu məsələni zəif sayması və danması heç də təəcüblü bir iş deyil. Bu hədis Əhli-beyt (ə) məktəbində danılmaz hədislərdəndir ki, Əhli-sünnə mənblərində daha çox nəzərə çarpır.

120 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَعِيلَ الرَّازِيُّ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى أَنْبَأَنَا الْعَلَاءُ بْنُ صَالِحٍ عَنْ الْمِنْهَالِ عَنْ عَبَّادِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَنَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ لَا يَقُولُهَا بَعْدِي إِلَّا كَذَّابٌ صَلَّيْتُ قَبْلَ النَّاسِ بِسَبْعِ سِنِينَ

...Abbad b. Abdullah Hz. Əli (ə)-ın belə dediyini nəql edir: “Mən Allahın qulu və Peyğəmbərin (s) qardaşıyam. Mən ən böyük siddiqəm. (Məlumunuz olsun ki,) məndən sonra bunu ancaq yalançı deyə bilər. Mən insanlardan yeddi il qabağ iman gətirmişəm.”

"Sünən", İbn Macə, "Əli b. Əbu Talibin fəziləti babı", №120

Hədisin raviləri
Mənbəموسوعة الحديث الشريف / الإصدار الأول : 1 / 2 - الكتب (التسعة):

1 - محمد بن إسماعيل الرازي - ( قال عنه ) : أبو حاتم الرازي ( صدوق ) ، الذهبي ( صدوق ).

1- Muhəmməd b. İsmail Razi.
Abu Hatim ər-Razi: “Doğrudanışan (səduq)"; əz-Zəhəbi - “Doğrudanışan (səduq)".

2 - عبيدالله بن موسى - ( قال عنه ) : يحيى بن معين : ( ثقة ) ، أبو حاتم الرازي : ( ثقة ) ، العجلي : ( ثقة ) ، محمد بن سعد ( ثقة صدوق يتشيع ) ، إبن عدي : ( ثقة ) ، إبن حيان : ( ثقة ).

2 – Abdullah b. Musa.
Yəhya b. Muin: “Siqa”; Abu Hatim ər-Razi: “Siqa”; əl-Əcli: “Siqa”; Muhəmməd b. Səd: “Siqa, doğrudanışan”; İbn Ədi: “Siqa”; İbn Hibban: “Siqa”.

3 - العلاء إبن صالح - ( قال عنه ) : يحيى بن معين ( ثقة ) ، أبو داوود السجستاني : ( ثقة ) ، أبة حاتم الرازي : ( لا بأس به ) ، يعقوب بن سفيان : ( ثقة ) ، إبن نمير : ( ثقة ) ، الحجلي : ( ثقة ) .

3 - əl-Əlai b. Salih.
Yəhya b. Muin: “Siqa”; Əbu Davud əs-Sicistani: “Siqa”; Abu Hatim ər-Razi: “Onda bir pislik yoxdur (Onun barəsində pis bir şey deyilməyib)”; Yəqub b. Sufyan: “Siqa”; İbn Nəmir (İbn Numeyr): “Siqa”; əl-Həcəli: “Siqa”.

4 - المنهال بن عمرو - ( قال عنه ) : يحيى بن معين : ( ثقة ) ، النسائي : ( ثقة ) ، العجلي : ( ثقة ) ، إبن حبان : ( ذكره في الثقات ) ، الدار قطني : ( صدوق ).

4 – əl-Mənhal b. Əmr.
Yəhya b. Muin: “Siqa”; ən-Nisai: “Siqa”; İbn Hibban: “Siqa” (Onu öz “əs-Suqat” kitabında zikr etmişdir); əl-Əcli: “Siqa”; əd-Darqutni: “Doğrudanışan (səduq)”.

5 - عباد بن عبدالله : ( قال عنه ) : العجلي : ( ثقة ) ، النسائي : ( ثقة ) ، محمد بن سعد : ( ثقة ) ، إبن حبان : ( ذكره في الثقات ).

5 – Abbad b. Abdullah.
əl-Əcli: “Siqa”; ən-Nisai: “Siqa”; Muhəmməd b. Səd: “Siqa”; İbn Hibban: “Siqa” (Onu öz “əs-Suqat” kitabında zikr etmişdir).

Gördüyünüz kimi hədisin raviləri hamısı dürüstdür və hədis də səhih mənbəyə malikdir. Hakim öz "Müstədrək"-ində də (№ 4584) bu hədisin "Şeyxeyn"-in (Buxari və Müslim-in) şərtinə əsasən "səhih" olduğunu bildirib.

Hədisə tutulan iradlar:
1. Əhli-beyt (ə) məktəbinin bəzi müxalifləri bu hədisin ravilərindən olan Abbad b. Abdullah "zəif" saydığları üçün bu hədisi də "zəif" saymışlar. İbn Cuzinin, əz-Zəhəbinin, Şovkaninin, İbn Həzm və s. bu ravini zəif saymağları hədisə heç bir işkal gətirə bilməz, çünki cəhr və tədil qaydalarına uyğun olaraq bu raviyə birmənalı münasibət yoxdur. Yuxarıda qeyd etdiyim kimi ən-Nisai, əl-Əcli, ibn Səd və s. digər Əhli-sünnə alimlərin bu ravini "siqa" saymağları bizim üçün hədisin səhihliyini isbat etmək üçün kifayətdir.

2. Abbad b. Abdullahın Kufəli olmasını və şiə olduğuna görə bu hədisə irad tutanların iradları isə ümumiyyətlə gülüncdür. Çünki heç kəsə sir deyil ki, Əhli-Sünnə mühəddislərinin nəzərinə görə bir ravinin şiə olması və hər hansısa bir məntəqədə yaşaması o raviyə işkal gətirə bilməz. Buxari və Müsim öz "Səhih"-lərində şiə və Kufə əhlindən olan bir sıra ravilərə istinad ediblər ki, bu danılmazdır.

3. "Siddiq" ləqəbini Əbu Bəkrə şamil etməknən bu hədisə irad tutanların dəlilləri də iddiaları kimi zəifdir, çünki bu ləqəbin Əbu Bəkrə şamil etməyə əlimizdə heç bir güclü dəlil yoxdur (bütün iddiaları isə digər bir mövzuda müzakirə etməyə hazırığ). Həmçinin Peyğəmbərin (s) ölümündən sonra bu şəxsin Əhli-beytə (ə) qarşı göstərdiyi rəftar onun "siddiq" olmadığına bariz sübutdur.

Salam Aleykum forum əhli. Mövzular bir-birinə qarışmasın deyə, ayrıca mövzu açmağı qərar aldım.

MƏNBƏ 1.

Məhəmməd b. Bəşir - Übeydullah b Ömər - Zeyd b. Əsləm - atası Əsləm:

Peyğəmbər (s) həyatdan köçdükdən sonra Əbu Bəkrə beyət olunduqda, Əli (ə) və Zübeyr məsləhət üçün Fatimənin (ə) evinə doğru yola çıxdılar. Ömər bu barədə xəbər tutduqda, Fatimənin (ə) evinə gəlib dedi: "Ey Peyğəmbər qızı, heç kim sənin atandan daha çox əziz deyil, ondan sonra isə ən əziz insan sənsən. Allaha and olsun, əgər onlar sənin evindədilərsə, mənim bu evi və içindəkiləri yadırmağı əmr etməyimdən heç nə çəkindirə bilməz. (İsnadı səhihdir).

İbn Əbi Şeybə, cild 7, səh.432, hədis 37045 (Beyrut: Dar əl-Tac, 1989)

Digər mənbə: 1994-cü il çapı

Hədisin bütün raviləri Buxari və Müslimin raviləridir. Bu şərtlə qane olmayanlar üçün davam edək...

Məhəmməd b. Bəşir:

Zəhəbi: "Səbt" - əl-Kəşif, c.2, səh.159
İbn Həcər Əsqəlani: "Siqə" - Təqrib əl-Təhdb", c.2, səh.58

Übeydullah b Ömər:

Zəhəbi: "Səbt" - əl-Kəşif, c.1, səh.685
İbn Həcər Əsqəlani: "Siqə Səbt " - Təqrib əl-Təhdb", c.1, səh.637

Zeyd b. Əsləm:

Zəhəbi: "Höccətdir" - Siyər ələm ən-Nübəla, c.5, səh.316
İbn Həcər Əsqəlani: "Siqə" - Təqrib əl-Təhdb", c.1, səh.326

Əsləm əl-Quraşi (Ömərin köləsi):

Zəhəbi: "Fəqih, imam" - Siyər ələm ən-Nübəla, c.4, səh.98
İbn Həcər Əsqəlani: "Siqə" - Təqrib əl-Təhdb", c.1, səh.88

Fərhan Həssan əl-Maliki, "Qəra fi kütub əl-Əqaid", səh. 52-də maraqlı fikirlərlə tanış oluruq:

”Ömərin Əbu Bəkr dövründə Fatimənin evinə hücumu və Hz. Əli ilə birgə olan səhabələrə Əbu Bəkrə beyət etmələri üçün təzyiq göstərməsi - hansı ki, səhih isnadlarla sübut olunub - onlar üçün xatırlamaq istəmədikləri xatirədir."

Daha sonra davam edir:

"Mən düşünürdüm ki, Fatimənin evinə hücum hadisəsi yalandır. Ta ki, ibn Əbi Şeybənin "Müsənnəf"ində qeyd edilən hədis kimi səhih isnadlara rast gələnə qədər. Ancaq hər halda bu hadisə həm şiələrin etdiyi kimi şişirdilməməli, həm də ekstremist hənbəlilər kimi inkar edilməməlidir."

Bu cür fikirlərə Mühəddis Şah Vəliyullah Dehləvinin bu hədisi Buxari və Müslimin şərtləri ilə SƏHİH olmağını qeyd etdiyi "əl-Bəyan İzalatül Xifa", c.2, səh.2-da də rast gəlmək olar.

1. Abu Zeyd: son dövrlərdə nasibi dünyasının "parlaq ulduz"larından olaraq ortaya çıxmışdır. müsəlmanlar əleyhidə bir çox şübhə ortaya atmış və cavabları həm Şeyx Cavid h.a və həm də digər qardaşlar tərəfidən verilmişdir. burada onun iddialarına cavab verməyəcəyik, sadəcə onun yazdığı, iddia etdiyi şeylərin onun öz araşdırmasımı yoxsa başqa birinəmi məxsus olduğunu ortaya qoyacağıq.

a) Abu Zeydin SQHŞ risaləsinin 5-ci bölümü, şiə ravilər fəsli: Abu Zeyd burada şiə raviləri 7 qrup halında təqdim edib. 1-ci qrup üçün "Yalançı və lənətlənmiş şiə raviləri" adını seçib. burada bəzi ravilər haqqında geniş şəkildə iddialar edib, bəziləri haqqında isə iddiasına sadəcə mənbə vermək ilə kifayətlənib. mən də deyirəm ki, Abu Zeyd bu qrup haqqındaki iddiasını "dd-sunnah.net" saytında "əl-Cəsr 1 (الجسار1)" nicki ilə yazan şəxsdən kopyalamışdır. "əl-Cəsr 1" nicki ilə yazan bu şəxs 10/04/2009 tarixində "dd-sunnah.net" saytında "şiə rical kitablarında lənətlənmiş ravilər" mövzusu açıb, bax: "şiə rical kitablarında lənətlənmiş ravilər" mövzusu/ "dd-sunnah.net" formu/ 10/04/2009 tarixi/ iddiaçı "əl-Cəsr 1" nickli user

həmçinin, 2-ci, 3-cü və 4-cü qurupları təşkil edən "Vaqifi ravilər", "Əftahi ravilər" və "Nəvusi ravilər" də elə eyni linkdən kopya edilmişdir.

daha sonra Abu Zeyd 5-ci qurupun adını "Şərabxor ravilər" qoymuş və burada 4 ravinin şərab içdiyini ancaq buna baxmayaraq şiələrin bu şərabxorları siqa (güvənilir) saydığını iddia etmişdir. Abu Zeyd 1, 2, 3 və 4-cü quruplarda etdiyi kimi bu qrup haqqındaki iddiasını da "dd-sunnah.net" saytında "əl-Cəsr 1 (الجسار1)" nicki ilə yazan şəxsdən kopyalamışdır. "əl-Cəsr 1" nicki ilə yazan bu şəxs 04/05/2008 tarixində "dd-sunnah.net" saytında "şərab içən ancaq siqa (güvənilir) olan şiə raviləri!" adında mövzu açıb, bax: "şərab içən ancaq siqa (güvənilir) olan şiə raviləri!" mövzusu/ "dd-sunnah.net" formu/ 04/05/2008 tarixi/ iddiaçı "əl-Cəsr 1" nickli user

yəni Abu Zeyd yazdıqlarını buradan kopyalayıb. bu axmaq kopyalamağına kopyalayıb amma heç olmazsa kopyalayarkən başqa bir ad belə tapa bilməyib. həmçinin "əl-Cəsr 1" mənbələri hansı ardıcıllıq ilə veribsə elə bu da eyni ardıcıllıq ilə qeyd edib.

davam edəcək...

Однажды Абу Ханифа зашел в мечеть где сидели Шииты. Абу Ханифа, снял свои сандали и положив их под мышку, как будто боясь за них, прошел в мечеть. Шииты спросили его: "О Абу Ханифа, что ты взял так свои сандали?", Абу Ханифа сказал: "Во времена Пророка(сав) Шииты воровали сандали мусульман", Шииты расмеялись, и сказали: "Но ведь тогда небыло Шиитов!" на что Абу Ханифа ответил: "Вот я о том же!".

Дорогой, давай я напишу в действительности как всё было.

Ильханидский султан Олджейту был суннитом. Как то раз он так рассердился на свою жену что три раза дал ей развод. Не знаю ты знаешь или нет, но по шариату если человек 3 раза дал развод своей жене, то для того чтобы взять её обратно в жены, она должна выйти замуж за другого(по настоящему. т.е.должна быть интимная близость) после развестись. После идды же он может взять в жены обратно свою жену. Только есть одно примечание. У суннитов муж может за один раз дать 3 разводa, но у шиитов за один раз давать три развода не дейтвительно.

Вообщем этот Олджейту Хан так рассердился на свою жену, что 3 раза подряд при других сказал своей жене развод. Через некоторое время когда гнев прошел он начал кается. Он начал искать путь вернуть себе жену. Но все ему говорили, что она должна выйти за другого, а уж потом можешь взять её в жены. Но он не хотел делить свою жену с кем то. Поэтому он позвал всех богословов страны, чтобы дали ему совет.

Когда богословы пришли к нему во дворец Олджейту спросил путь решения. Все богословы единогласно сказали ему что только после того как она выйдет за другого и после разводa можешь взять её в жены. Олджейту не хотел соглашаться и поэтому спросил, что неужели нету никого кто бы разрешал мне взять в жены обратно жену. Тогда один из визиров Олджейту поднялся с места и сказал, что есть один человек, но он шиит. По их мнению ты можешь взять её в жены. Но он шиит и наши богословы о нем не хорошего мнения. Услышав об этом человеке Олджейту обрадовался и приказал привести этого человека.

Визирь написал письмо о происходящем этому шииту и отправил посланником. Через некоторое время этот человек прибыл в город правителья. Олджейту собрал всех суннитских богословов. Присутствовали богословы всех мазхабов. Т.е. и маликитские и шафиитские и ханафитские и хамбалитские.

Когда этот шиитский богослов зашел в меджлис, увидел всех эих суннитских богословов поздоровался всеми, снял обуви, взял их в руки и не склонившись перед султаном сел прямо около него. Тут один из суннитских богословов поднялся с места и сказал султану: О повелитель, видите какой он невежа. Он не склонился перед вами. И как идиот обуви не оставил около входа, а взял собой. Как будто тут есть вор. Плюс ко всему сел прямо около вас."

Олджейту Хан обратился к этому человеку и спросил что ответишь на это слова?
Этот человек поднялся с места и сказал. О повелитель, Ислам нас учит что склонять голову можно только перед Аллахом. Поэтому я не склонил голову перед вами. А на счет того зачем здесь сел, скажу что увидел все места заняты а тут пусто. Поэтому тут и сел. А что касается того почему вязл обуви собой расскажу вам одну историю. Во времена Пророка Мухаммеда(с) Абу Ханифа украл обувь Его Светлости(с). А в меджлисе присутсвуют ханафиты. Они все воры. Тут ханафитский богослов встал с места и сказал: Вот видите о повелитель. Мы же говорили что шиитам верить нельзя: Разве во времена Пророка(с) ханафиты были? Имам Ханафи сам тогда не был рожден. Этот человек на этот ответ сказал что прошу прощения. Я перепутал, это был Имам Ахмад. Тут поднялся с места хамбалитский богослов и сказал. Ты что идиот? Сам Имам Ахмад тогда не был рожден. Этот человек ещё раз попросил прощения и сказал, что я стар и всё путаю. Обуви Пророка© украл Имам Малик. Тут поднялся маликитский богослов и смеясь сказал: О Повелитель, мы же предупреждали, что шииты лгуны. Имам Малик родился позднее Пророка©. Этот шиитский богослов после эжтих слов сказал: Ну тогда это был Имам Шафэи. Тут поднялся шафиитский богослов и сказал: Имам Шафэи тоже родился после Пророка©.

После признание всех богословов, что все суннитские имамы родились после Пророка© шиитский богoслов сказал правителью: О повелитель, как ты можешь полагаться на слова тех людей которые родились после Пророка©. Мы же шииты ссылаемся на слова Ахли-Бейта(а) которые жили рядом с Пророком©.

После слов этого шиитского богослова все суннитские богословы замолчали, а султан спросил о своем вопросе. Он же ему ответил, что тот развод которую он произнес не является действительным.

После этой беседы Олджейту Хан несколько раз встречался с этим человеком и в конце концов принял шиизм. После же хотел объявить шиизм государственным мазхабом. А то что это был Имам Ханафи выдумка суннитов. Точно так же выдумали и некоторые вещи которые были сделаны имамами.

А этот шиитский богослов был Алламе Хилли книгу которого Ибн Теймиййа хотел стереть в порошок и такое написал, что сам Албани и Аскалани написали в своих книгах что Ибн Теймиййа перешел нек-е границы. Если хочешь и эти слова и ссылки могу привести. Как говорится учите историю.

http://ru.wikipedia....g/wiki/Олджейту

Справедливость сахабов - Сеййид Камаль аль Хейдари (ЧАСТЬ 1)

http://www.youtube.com/watch?v=P60kTZ7iC-Y

Əli (r.a.) iki şeyx – Əbu Bəkr (r.a.) və Ömər (r.a.) haqqında demişdir: «Müsəlmanların ən yaxşısı, Allaha və Onun elçisinə (s.a.s.) ən yaxını – xəlifə Siddiq və xəlifə Faruq olmuşlar. And içirəm ki, onların İslamda yerləri həqiqətən böyükdür. Onların yoluxduğu adam şiddətli islam xəstəliyinə tutular (yəni, onlardan ibrət götürənlər dinlərində daha möhkəm olardılar). Allah onlara rəhmət etsin və onları gördükləri ən yaxşı işlərə görə mükafatlandırsın» Meysəm. «Şərh Nəhcu-l-Bəlağə», 1/31, Tehran çapı.

Görmədiyin, bilmədiyin kitabdan niyə sitat gətirirsən?

Birincisi, al bu sənə Meysəm əl-Bəhraninin Nəhcül-Bəlağaya şərhi. "Misbahus-Salikin". O xütbədə mənə Siddiq və Faruq sözlərini göstər zəhmət olmasa. Hardan dürtüşdürmüsüz o sözləri ora?


İkincisi, bu söhbətin əsli Nasr b. Muzahim əl-Manqurinin "Vaqiəti-Siffeyn" kitabında səhifə 85-dədir.

نصر ، عن عمر بن سعد ( بن أبي الصيد الأسدي ) عن أبي ورق ، أن ابن عمر بن مسلمة الأرحبي أعطاه كتابا

Rəvayətin sənədi: Nasr - Ömər b. Səd - Əbu Vərraq - İbn Ömər b. Məsləmə əl-Ərhabi ......

1. Ömər b. Səd - şiə rical kitablarında onun barəsində məlumat yoxdur. Məchuldur.
2. Əbu Vərraq - məchuldur.
3. İbn Ömər b. Məsləmə əl-Ərhabi - məchuldur.

Rəvayəti bu sənədlə İbn Əbil-Hədid də zikr etmişdir. Görəək əhli-sünnə rical elminə əsasən rəvayətin vəziyyəti necədir.

1. Nasr b. Muzahim

əl-Uqeyli dedi: Şiə olub, hədislərində iztirab və çox sayda xəta var. Əl-Uqeyli, "az-Zuafa", c.4, s.300, №1899
Əli b. Muzahim Əbdürrəhmandan rəvayət edir ki, atamdan onun haqqında soruşdum, dedi: mətrukul-hədisdir. al-Carh vat-Tadil, c.8, s.468

2. Əbu Vərraq

İbn Həcər dedi: Feyd b. Əbdür-Rəhman Əbu Vərraq - mətrukdur. Taqrib at-Tahzib, c.2, s.444, №5373
Əhməd b. Hənbəl dedi: mətrukul-hədis. İbn Muin dedi: zəifdir, etibarlı deyil, bir şey deyil. Buxari dedi: munkərul-hədis. Əbu Davud dedi: bir şey deyil. İbn Hacar, Tahzib at-Tahzib, c.8, s.229, №474

Deməli, rəvayət həm əhli-sünnə, həm də əhli-şiə rical elminə əsasən zə-if-dir.

İkinci sənəd:

حدثني إبراهيم بن العلاف البصري قال، سمعت سلاماً أبا المنذر يقول: قال عاصم بن بهدلة حدثني زر بن حبيش عن عبد الله بن مسعود قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : (إذا رأيتم معاوية بن أبي سفيان يخطب على المنبر فاضربوا عنقه).

İbrahim b. əl-Alaf rəvayət etdi və dedi: Salam Əbu əl-Munzir dedi: Asim b. Bəhdələ dedi: mənə Zirr b. Hubeyş Abdullah b. Məsuddan rəvayət etdi ki, Rəsulullah (s) dedi: Muaviyə b. Əbu Sufyanı mənim minbərimdə görsəniz boynunu vurun.

əl-Bəlazuri, Ənsab əl-Əşrəf, c.2, s.122

Rəvayətin sənədinin araşdırılması:

1. İbrahim b. əl-Alaf

O, İbrahim b. əl-Həsən əl-Əlaf əl-Bəsridir. İbn Həcər əl-Əsqəlani deyib: siqədir. İbn Hibban onu "əs-Siqət" əsərində zikr etmişdir. (Təqrib ət-Təhzib, c.1, s.89, №165, İbn Hibban, əs-Siqət, c.8, s.78)

2. Salam Əbu əl-Munzir

Kutubi-Sittədən olan Sünən ət-Tirmizi və Sünən ən-Nisainin ravisidir. İbn Həcər deyib: səduqdur. Əbu Hatim deyib: səduq, salihul-hədis. İbn Muin dedi: La basə bihi (İbn Muinə tərəfindən siqə hesab etdiyi ravilər barədə işlətdiyi termindi). İbn Cuneyd onun barəsində İbn Muinə sual etdi və o cavab verdi: siqədir. Əbu Davud deyib: onda bir problem yoxdur. İbn Hibban onu "əs-Siqət" kitabında zikr edib. (İbn Həcər, Təhzib ət-Təhzib, c.4, №499, İbn Həcər, Təqrib ət-Təhzib, c.1, s.261, №2705)

3. Asim b. Bəhdələ

Kutubi-Sittə ravilərindəndir. İbn Həcər deyib: səduqdur. Zəhəbi onun həsənul-hədis olduğunu və Əbu Zurə və Əhməd b. Hənbəlin onu siqə hesab etdiyini qeyd edib. Ümumiyyətlə o, məşhur quran qarilərindən biridir. Əsasən yaddaşındakı problemlərə görə tənqid edilib. (Daha ətraflı məlumat üçün)

4. Zirr b. Hubeyş

Kutubi-Sittə ravilərindəndir. İbn Həcər, İbn Sad və Yəhya b. Muin deyib: siqədir. İbn Hibban onu "əs-Siqət" kitabında zikr edib. (İbn Həcər, Təhzib ət-Təhzib, c.3, №597, İbn Həcər, Təqrib ət-Təhzib, c.1, s.215, №2008, əz-Zəhəbi, Siyər əlam ən-Nubəla, c.4, s.167)

5. Abdullah b. Məsud

Səhabədir.

Salam Aleykum.menim iranli tanishim var o deyirki Iranda sigeden dogulan ushaqlarin sayi minlerledi,hansilarki oz atalarini tanimirlar.

sənin İranlı tanışın sözü nə vaxtdan mənbə və dəlil olub? amma bax səhabə nə deyir:

عن عبادة بن الصامت رضي الله عنه قال : كنّا نَبُور أولادنا بحُبّ عليّ بن أبي طالب رضي الله عنه ، فاذا رأينا أحدهم لا يحب علي بن أبي طالب ، علمنا نه ليس منا ، وأنه لغير رشده
Ubadə b. Sabit r.a dedi "biz uşaqlarımızıdan biri Əli b. Əbu Talibi sevməsə idi bilirdik ki, o haramzadədir"

وروينا ذلك ايضا ، من أبي سعيد الخدري رضي الله عنه ، ولفظه : كنا معشر الأنصار نبور أولادنا بحبهم علياً رضي الله عنه ، فإذا ولد فينا مولود فلم يحبه عرفنا أنه ليس منا .
قوله : نبور ، بالنون والباء الموحدة وبالراء اي نختبر ونمتحن
Əbu Səid əl-Xudri r.a dedi "biz uşaqlarımızı Əli b. Əbu Talibin sevgisi ilə yoxlayırdıq. uşağın ona sevgisi olmadığı görəndə bilirdik ki, uşaq vələdəzzinadır"

mənbələr

İranlı dostuna bunu xəbər ver və araşdırma aparmağını təklif elə. sizdə boş durmuyun, araşdırma aparın.

tesevvur edinki getmisiz bir sefere ve hemen olkede 1 heftelik sige etdiz ve donduz vetene.Hemen qadindanda 1 qiz ushagi doguldu.iller otenden sonre sizin heddi buluga catan dogma oglunuz gedir hemen olkeye sefere ve sige elemek qerarina gelir ve edirde,ve tesevvur edinki sige elediyi qadin vaxtile sizin sigeden emele gelen qizinizdi.FESAD.

bunu təsəvvür edə bilmirəm, çünkü bu mümkünsüzdür. niyə? çünkü mutə nikahından sonra qadın iddə gözləyir və bu müddət vasitəsi ilə qadının hamilə olub olmadığı bəlli olur. hamilədirsə deməli atasıda bəlli olacaq. həmçinin mutə nikahında ata uşağa baxmaq ilə vəzifəlidir yəni kimin kimin uşağı olduğu məlum olur. amma mən bunlar hamısını yox sayıram və sizin məntiq ilə davranıram:

2218 - مسألة ‏:‏ المستأجرة للزنى
2218-ci məsələ: Zina üçün icarəyə götürülmüş qadın

ibni Həzm, "əl-Mühəlla", 2218-ci məsələ

Əhli-sünnənin 2-ci kralı Ömər b. Xəttab və ulu imamı Əbu Hənifə müəllim bəy əfəndiləri zina üçün qadını icarəyə götürəndə heç bir həddin(cəzanın) olmadığına inanırmışlar. suallar:

1. bir nəfər gedir Ərəbistana və sizin dediyiniz kimi edir və nəticədə eyni ilə sizin dediyiniz kimi olur. bunun adı nədir? FƏSAD! bax fəsad budur.

yaxşı, sənin üçün bir misalda verim. Misyar nikahı nədir bilirsən? bir nəfər getdi Ərəbistana və misyar nikah etdi, nəticə siz deyən kimidir. bunun adı nədir? FƏSAD!

bax əsl fəsad budur. ulu liderləriniz burunları girməyən yerə başlarını soxmasaydılar nə zina üçün qadın icarəyə götürmək olardı, nə misyar nikah, nədə bunların FƏSAD olan nəticələri!

1. Hakim Nisaburi

حدثنا أبو العباس محمد بن أحمد بن يعقوب ، ثنا الحسن بن علي بن عفان العامري ، ثنا عبد الله بن عمير ، ثنا عامر بن السمط، عن أبي الجحاف داود بن أبي عوف ، عن معاوية بن ثعلبة ، عن أبي ذر - رضي الله عنه - قال : قال النبي - صلى الله عليه وآله وسلم - : " يا علي، من فارقني فقد فارق الله ، ومن فارقك يا علي ، فقد فارقني " .

صحيح الإسناد ، ولم يخرجاه .

Əbül-Abbas b. Muhəmməd b. Əhməd əl-Yaqub - Həsən b. Əli b. Əffan əl-Əmiri - Abdulllah b. Umeyr - Amir b. əs-Səmat - Əbu Cuhhəv Davud b. Əbi Auf - Müaviyə b. Sələbə sənədi ilə nəql edilir ki, Əbu Zər belə rəvayət edir: Peyğəmbər (s) buyurdu: Ey Əli, həqiqətən məndən ayrılan Allahdan ayrılmışdır, səndən ayrılan isə məndən ayrılmışdır.

Sənədi səhihdir, lakin onlar (Buxari və Müslim) bunu nəql etməyiblər.

Müstədrək əs-Səhiheyn, 3/124, hədis 4682

2. Hafiz Heysəmi

وعن أبي ذر قال : قال رسول الله - صلى الله عليه وسلم - لعلي : " يا علي ، من فارقني فارق الله ، ومن فارقك يا علي فارقني " .

رواه البزار ، ورجاله ثقات .

Əbu Zər belə rəvayət edir: Peyğəmbər (s) buyurdu: Ey Əli, həqiqətən məndən ayrılan Allahdan ayrılmışdır, səndən ayrılan isə məndən ayrılmışdır.

Bəzzar rəvayət etmişdir, raviləri siqədir.

Məcməuz-Zəvaid, 9/184, hədis 14771

Salam Aleykum əziz forum əhli.


Bu mövzu daxilində sizlərə məşhur vəhabi hədisşünas Şeyx Albanidən rical elminin sirlərini təqdim edəcəyik. Xahişim bundan ibarətdir ki, mövzu barədə razılıqlarınızı dualarınızda bildirəsiniz, burada əlavə şərhlər yazmaqla mövzunun uzanmasına yol verməyəsiniz. Çünki, dərslərimiz hələ çox çəkəcək. İnşaAllah yekunlaşanda sizlərə bildirəcəyəm. +1 də tıqlamaqla razılığınızı bildirə bilərsiniz.

استأذن أبو بكر على رسول الله صلى الله عليه وسلم فسمع صوت عائشة عاليا وهي تقول والله لقد عرفت أن عليا وفاطمة أحب إليك مني ومن أبي مرتين أو ثلاثا فاستأذن أبو بكر فأهوى إليها فقال يا بنت فلانة لا أسمعك ترفعين صوتك على رسول الله صلى الله عليه وسلم

المحدث: الهيثمي - المصدر: مجمع الزوائد 9/204
خلاصة حكم المحدث: رجاله رجال الصحيح

Əbu Bəkr Peyğəmbərdən (s.a.a.s) (içəri girmək üçün) icazə istədi. Girməzdən öncə Aişənin yüksək səslə Peyğəmbərə (s.a.a.s) - Allaha and olsun, mən başa düşdüm ki, sən Əli(ə) və Fatiməni(s.ə) məndən və atamdan daha çox sevirsən!!! - sözlərini 2-3 dəfə təkrar etdiyini eşitdi. Bundan sonra içəri girmək üçün icazə verildikdə qızının üstünə düşdü və dedi: Ey fulanın qızı! Peyğəmbərə(s.a.a.s) qarşı səsini ucaltmağını eşitməyim!!!

Mühəddis: Heysəmi - Mənbə: Məcməuz-Zəvaid, 9/204
Mühəddisin rəyi: Hədisin raviləri səhihdir.

استأذن أبو بكر على النبي صلى الله عليه وسلم ، فسمع صوت عائشة عاليا وهي تقول : والله لقد علمت أن عليا أحب إليك من أبي . الحديث

المحدث: ابن حجر العسقلاني - المصدر: فتح الباري لابن حجر 7/32
خلاصة حكم المحدث: إسناده صحيح

Əbu Bəkr Peyğəmbərdən(s.a.a.s) (içəri girmək üçün) icazə istədi. Girməzdən öncə Aişənin yüksək səslə Peyğəmbərə(s.a.a.s) - Allaha and olsun, mən bilirəm ki, sən Əlini(ə) atamdan daha çox sevirsən!!! - dediyini eşitdi.

Mühəddis: İbn Həcər əl-Əsqəlani - Mənbə: Fəthül-Bari, 7/32
Mühəddisin rəyi: İsnadı səhihdir.

استأذن أبو بكر على النبي صلى الله عليه وسلم ، فسمع صوت عائشة عاليا وهي تقول : والله لقد علمت أن عليا أحب إليك من أبي

المحدث: السخاوي - المصدر: الأجوبة المرضية 2/764
خلاصة حكم المحدث: إسناده صحيح

Əbu Bəkr Peyğəmbərdən(s.a.a.s) (içəri girmək üçün) icazə istədi. Girməzdən öncə Aişənin yüksək səslə Peyğəmbərə(s.a.a.s) - Allaha and olsun, mən bilirəm ki, sən Əlini(ə) atamdan daha çox sevirsən!!! - dediyini eşitdi.

Mühəddis: Səxavi - Mənbə: Əcvibət əl-Mərziyyə, 2/764
Mühəddisin rəyi: İsnadı səhihdir.

استأذن أبو بكر على رسول الله صلى الله عليه وسلم فسمع صوت عائشة وهي تقول والله لقد عرفت أن عليا وفاطمة أحب إليك مني ومن أبي - مرتين أو ثلاثا – فاستأذن أبو بكر فدخل فأهوى إليها أبو بكر فقال يا بنت فلانة ألا أسمعك ترفعين صوتك على رسول الله صلى الله عليه وسلم

المحدث: الشوكاني - المصدر: در السحابة 216
خلاصة حكم المحدث: إسناده رجاله رجال الصحيح 

Əbu Bəkr Peyğəmbərdən(s.a.a.s) (içəri girmək üçün) icazə istədi. Girməzdən öncə Aişənin yüksək səslə Peyğəmbərə(s.a.a.s) - Allaha and olsun, mən başa düşdüm ki, sən Əli(ə) və Fatiməni(s.ə.) məndən və atamdan daha çox sevirsən!!! - sözlərini 2-3 dəfə təkrar etdiyini eşitdi. Bundan sonra içəri girmək üçün icazə verildikdə qızının üstünə düşdü və dedi: Ey fulanın qızı! Peyğəmbərə(s.a.a.s) qarşı səsini ucaltmağını eşitməyim!!!

Mühəddis: Şövkani - Mənbə: Durr əs-Səhabə, səh.216
Mühəddisin rəyi: İsnadı və raviləri səhihdir.

ثنا أبو بكر ثنا عمرو بن سعد أبو داود الحفري عن شريك عن الركين عن القاسم بن حسان عن زيد بن ثابت قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم إن تارك فيكم الخليفتين من بعدي كتاب الله وعترتي أهل بيتي وإنهما لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض

Peyğəmbər buyurdu: Mən sizin aranızda iki xəlifə qoyub gedirəm: Allahın kitabı və Əhli-beytim. Onlar Hovuzun yanında mənə qovuşmayana qədər bir-birindən heç zaman ayrılmayacaqlar.

Hədisin sihhəti: صحيح بشواهده - Səhih bişəvahidi

Albani, Ziləl əl-Cənnə, 2/37, hədis 754

Bismillahir-rəhmanir-rəhim.

Şükr olsun aləmlərin Rəbbinə! Salam olsun Məhəmməd (s) və onun pak Əhli-beytinə(ə)!

Bu günə qədər şiələri Quranın təhrifinə etiqad bəsləməkdə ittiham etməyə əsas verən ən məşhur və “ən səhih” hədislərdən biri və bəlkə də ən birincisi “əl-Kafi” kitabında rəvayət olunan “17000 ayə hədisi”dir.

علي بن الحكم، عن هشام بن سالم، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: إن القرآن الذي جاء به جبرئيل عليه السلام إلى محمد صلى الله عليه وآله سبعة عشر ألف آية.

Əli b. əl-Həkəm, Hişam b. Səlimdən rəvayə edir ki, Əbu Əbdullah (ə) dedi: “Cəbrayılın Hz.Məhəmməd əleyhissəlama gətirdiyi Quran 17000 ayə idi.”

“əl-Kafi”, Nadirlər fəsli, 2/634, №28

(3) nömrəli izahda oxuyuruq:

قد اشتهر اليوم بين الناس أن القرآن ستة آلاف وستمائة وست وستون آية وروى الطبرسى (ره) في المجمع عن النبى صلى الله عليه وآله أن القرآن ستة آلاف ومائتان وثلاث وستون آية.

“Bu gün camaat arasında məşhur olan budur ki, Quran 6666 ayədir. ət-Təbərsi (r.) "əl-Mucmə"də peyğəmbər s.a.s.-dən 6263 ayə olduğunu nəql etmişdir. Ola bilsin ixtilaf ayələrin təhdidi səbəbinədir.”


Bu hədis barədə şiə alimləri müxtəlif fikirlər səsləndirmişdir.


Mərhum Kuleyni bu hədisin şazz[1] olduğunun fərqində olub və ona görə də bunu “Nadirlər” fəslində zikr edib.


Şeyx Səduq isə deyir:

بل نقول: إنه قد نزل الوحي الذي ليس بقرآن، ما لو جمع إلى القرآن لكان مبلغه مقدار سبعة عشر ألف آية.

Əksinə, biz deyirik: Quran olmayan vəyhlər nazil olmuşdur ki, əgər Quranda cəm olunsa idi 17 000 ayə olardı.

Şeyx Səduq, “əl-Etiqadat”, səh.84-85.

Müxaliflərə bizə irad tutmaq əvəzinə öz mənbələrində olan hədislərə izah vermələrini xahiş edirik. Siyahını çox uzatmadan bir misalla kifayətlənirik:

Ömər ibni Xəttab nəql edir: "Quran hərflərinin sayı bir milyon iyirmi yeddi min hərf idi." (Cəlaləddin Suyuti, "Ət-itqan fi ulumil-Quran, c. 2, s. 53)

Bu isə təxminən Qurandan 3 dəfə çox deməkdir.

Bəzi əxbarilər hədisə olan münasibətin zəruriyyətindən irəli gələn (əxbarilər üsuli şiələrdən xüsusən hədisə münasibətdə fərqlənirlər) məsələlərə görə Quranın təhrif olduğunu deyərək, böyük xətaya yol vermişlər. Bəs görəsən doğrudanmı bu hədis “səhih”dir?


Əldə bayraq edilən məsələlərdən biri budur ki, Şeyx Məclisi bu hədisi “səhih” adlandırıb. Əvvəla qeyd etmək lazımdır ki, “səhih” yox, “müvəssəq”[2].


İkincisi, Əllamə Məclisi məsum imam, yaxud peyğəmbər deyil ki, səhvlərdən uzaq olsun. Sələfi “qardaşlar” demişkən, ictihadında səhv edib, 1 savab qazanıb.


İlk baxışdan hədisin isnadına baxsaq, onun “zəif” olması nəticəsinə gəlmək olar. Çünki, İmam Sadiq (ə)-a qədər cəmi iki ravi Əli b. əl-Həkəm və Hişam b. Səlim iştirak edir. Mərhum Şeyx Kuleyni isə Əli b. əl-Həkəmi görməyib. Ancaq bu, heç də belə deyil.

Məlumdur ki, Şeyx Kuleyni “əl-Kafi” külliyatında, əgər bir hədis öncəki hədisin isnadı ilə müəyyən raviyədək eynidirsə, həmin hissəni təkrarən yazmır.

“17 000 ayə hədisi”nin ravi zənciri belə idi:

علي بن الحكم، عن هشام بن سالم، عن أبي عبدالله عليه السلام قال

Əli b. əl-Həkəm - Hişam b. Səlim - Əbu Əbdullah...

Bu hədisdən öncəki hədisə nəzər salsaq, oradakı isnadın ...

محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن علي بن الحكم، عن عبدالله بن فرقد والمعلى بن خنيس قالا

Məhəmməd b. Yəhya - Əhməd b. Məhəmməd - Əli b. əl-Həkəm ...

... kimi olduğunu görərik.


Bu, o deməkdir ki, əslində “17 000 ayə hədisi”nin də isnadında Əli b. əl-Həkəmdən öncə Məhəmməd b. Yəhya və Əhməd b. Məhəmməd var. Yəni, tam sənəd belədir:

محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن علي بن الحكم، عن هشام بن سالم، عن أبي عبدالله عليه السلام قال

Məhəmməd b. Yəhya - Əhməd b. Məhəmməd - Əli b. əl-Həkəm - Hişam b. Səlim - Əbu Abdullah (ə) ...


İstənilən rical alimi, yaxud mühəddis bu isnada baxıb ilk baxışdan “güclü ravilərdir” qərarını verər. Ancaq bir az dərindən analiz etsək, bunun heç də belə olmadığını görərik.

Yol verilən yanlışlıqlar isnaddakı أحمد بن محمد – Əhməd b. Məhəmməd ilə bağlıdır. İlk baxışdan onun Əhməd b. Məhəmməd b. İsa olduğunu düşünənlər xəta ediblər. Əslində, o, Əhməd b. Məhəmməd Səyyardır (əs-Səyyari), hansı ki, zəifliyində ittifaq edilib. İrəlidə bu fikrə gəlməyimizin səbəbini açıqlayacağıq inşaAllah.


Əhməd b. Məhəmməd əs-Səyyari aşağıdakı alimlər tərəfindən “çox zəif”, “ğuluv”, “batil məzhəbli” adlandırılmışdır:

1. İbn əl-Qədairi, Kitab əl-Duəfa, səh. 40, ravi №11

2. əl-Nəcaşi, Rical, səh.80, ravi №192

3. əl-Tusi, Fehrist, səh.57, ravi №70

4. əl-Hilli, əl-Xülasə, səh.203, ravi №9 və səh. 268, ravi №27

5. əl-Xoi, Mucəm Rical əl-Hədis, c.2, səh.282, ravi №874



Şeyx Tusi onun haqqında yazır:

أحمد بن محمد بن سيّار أبو عبد اللّه الكاتب، بصري، كان من كتّاب آل طاهر، في زمن أبي محمد عليه السلام ويعرف بالسيّاري، ضعيف الحديث، فاسد المذهب، مجفو الرواية، كثير المراسيل، وصنّف كتباً كثيرة، منها: كتاب ثواب القرآن، كتاب الطب، كتاب القراءة، كتاب النوادر.
أخبرنا بالنوادر خاصّة: الحسين بن عبيداللّه، عن أحمد بن محمد بن يحيى، قال: حدّثني أبى، قال: حدّثنا السيّاري، ألاّ بما كان فيه من غلوّ وتخليط.

Əhməd b. Muhəmməd b. Səyyar Əbu Əbdullah əl-Katib, bəsrəli, Əbu Muhəmmədin (a) zamanında Ali Tahirin katiblərindən olmuşdur. əs-Səyyari kimi tanınır. Hədisdə zəifdir, məzhəbi xarabdır, mursəl hədisləri çoxdur. Çoxlu kitabların müəllifidir. Səvab əl-Quran, ət-Tibb, əl-Qiraə, ən-Nəvadir kitabları onun yazmış olduğu kitablarındandır.

Bizə nadirləri (nadir hədisləri) xəbər verdi: Xüsusəndə əl-Huseyn b. Ubeydullah Əhməd b. Muhəmməd b. Yəhyadan. Dedi: Atam (yəni, Məhəmməd b. Yəhya) mənə təhdis etdi. Dedi: əs-Səyyari bizə içərisində ğuluv və qarışıqlar olanlardan başqa təhdis etdi.

əl-Tusi, Fehrist, səh.57, ravi №70

“əl-Qiraət” kitabı barədə bir az sonra danışacağıq. Diqqət edin ravilər zəncirinə: Əhməd b. Məhəmməd b. Yəhya, atası Məhəmməd b. Yəhyadan rəvayət edir və Məhəmməd b. Yəhya isə Əhməd b. Məhəmməd əs-Səyyaridən rəvayət aldığını qeyd edir.

له كتب وقع إلينا منها كتاب ثواب القرآن، كتاب الطب، كتاب القراءات، كتاب النوادر، كتاب الغارات، أخبرنا الحسين بن عبيد الله قال حدثنا أحمد بن محمد بن يحيى و أخبرنا أبو عبد الله القزويني قال حدثنا أحمد بن محمد بن يحيى، عن أبيه قال حدثنا السياري، إلا ما كان من غلو و تخليط .

Onun kitabları vardır. Bizim əlimizə həmin kitablardan Səvab əl-Quran, ət-Tibb, əl-Qiraə, ən-Nəvadir, əl-Ğarat gəlib çatmışdır. əl-Huseyn b. Ubeydullah bizə xəbər verdi, dedi: Əhməd b. Muhəmməd b. Yəhya və Əbu Əbdullah əl-Qazvini bizə təhdis etdi, dedi: Əhməd b. Muhəmməd b. Yəhya bizə atasından (Məhəmməd b. Yəhya) təhdis etdi, dedi: əs-Səyyari bizə ğuluv və qarışıq olanlardan başqa təhdis etdi.

əl-Nəcaşi, Rical, səh.80, ravi №192

Şeyx Tusi kimi, Nəcaşi də eyni ravilər silsiləsini qeyd etmişdir. Bu silsilədə “17000 ayə hədisi”ni əs-Səyyaridən rəvayət edən Məhəmməd b. Yəhya da var.

Həmin bu Əhməd b. Məhəmməd əs-Səyyarinin kitablarından biri olan “əl-Qiraə”də eyni ilə “əl-Kafi”dən gətirdiyimiz “17000 ayə hədisi” eyni sözlərlə və eyni ravi silsiləsi ilə qeyd edilmişdir. Nuri Təbərsidə əs-Səyyarinin “əl-Qiraə” kitabı var idi və o, bu hədisi öz kitabında olduğu kimi qeyd edib:

احمد بن محمد السياري في كتاب القراءات عن علي بن الحكم عن هشام بن سالم قال قال أبو عبدالله عليه السلام : القرآن الذي جاء به جبرئيل(ع) إلى محمد صلى الله عليه وآله عشرة الف آية

Əhməd b. Məhəmməd əs-Səyyari özünün “əl-Qiraə” kitabında Əli b. əl-Həkəmdən, o da Hişam b. Səlimdən rəvayət edir ki, Əbu Abdullah (ə) dedi: “Cəbrayılın Hz.Məhəmməd əleyhissəlama gətirdiyi Quran 10000 ayə idi.”

əl-Nuri ət-Təbərsi, “Fəsl əl-Kitab”, səh.235

Bu hədisin ardınca əl-Nuri ət-Təbərsi yazır:

كذا في نسختي وهي سقيمة والظاهر سقوط كلمة سبعة قبل عشرة لاتحاده متناً وسنداً لما في الكافي

Mənim nüsxəmdə də bu cürdür. Onda yanlışlıq var. əl-Kafidə olanla (hədislə) mətn və sənəd baxımından eyni olduğundan zahir olan budur ki, yeddi sözü on sözünün əvvəlindən düşmüşdür.

əl-Nuri ət-Təbərsi qeyd edir ki, onda olan əs-Səyyarinin kitabının nüsxəsində “on” sözündən qabaqkı “yeddi” sözü düşübdür və əslində hədisdə 10 000 ayə yox, 17 000 ayə nəzərdə tutulub. Həmçinin, bu hədisin "əl-Kafi"dəki hədislə eyni sənədə malik olmasını da qeyd edir.

əs-Səyyarinin kitabı hal-hazırda əlimizdədir, Əlhəmdülillah. Biz bu hədisin həqiqətən olub-olmadığını, hansı sənədlə gəldiyinə baxaq.

Göründüyü kimi, hədis “əl-Kafi”də olan hədisdir və eyni sənədlə rəvayət olunur. O cümlədən, mübahisə doğuran ravinin açıqca Əhməd b. Məhəmməd əs-Səyyari kimi qeyd edildiyini görürük. Bu isə yuxarıda da qeyd edildiyi kimi hədisin “zəif” olduğunu isbat edir.

Müsəlmanlara qarşı Quranın təhrifinə dəlalət edən digər hədislər də gətirilir. Bu cür hədislərin araşdırılması zamanı əsasən aşağıdakı nəticələr hasil olur:

1. Hədis “zəif”dir.
2. Hədis Quran ayələrinin nə üçün, kimin barəsində nazil olmasını bəyan etmək üçün deyilən təvildir.


Bəziləri hədis gətirə bilər ki, Quranda İmamlarımızın (ə) adları qeyd edilib. Sənəd baxımından belə hədislər zəif olmasa belə, digər səhih hədislərə müxalifdir.

…

أبي بصير قال سألت أبا عبدالله (عليه السلام) عن قول الله عزوجل: " أطيعوا الله وأطيعوا الرسول وأولي الامر منكم " فقال: نزلت في علي بن أبي طالب والحسن والحسين (عليهم السلام): فقلت له: إن الناس يقولون: فما له لم يسم عليا وأهل بيته (عليهم السلام) في كتاب الله عز و جل؟ قال: فقال: قولوا لهم: إن رسول الله (صلى الله عليه وآله) نزلت عليه الصلاة ولم يسم الله لهم ثلاثا ولا أربعا، حتى كان رسول الله (صلى الله عليه وآله) هو الذي فسر ذلك لهم، ونزلت عليه الزكاة ولم يسم لهم من كل أربعين درهما درهم، حتى كان رسول الله (صلى الله عليه وآله) هو الذي فسر ذلك لهم، ونزل الحج فلم يقل لهم: طوفوا اسبوعا حتى كان رسول الله (صلى الله عليه وآله) هو الذي فسر ذلك لهم، ونزلت …

… Əbu Bəsir nəql edir ki, Əbu Abdullahdan (İmam Sadiq əliyhissəlam) Allahın “Allaha, Peyğəmbərə və özünüzdən olan ixtiyar (əmr) sahiblərinə itaət edin!...” ayəsi (Nisa, 59) haqqında soruşdum. Buyurdu ki: “Bu ayə Əli b. Əbu Talib, Həsən və Hüseyn (ə) haqqında nazil olmuşdur.” Dedim ki: “Camaat deyir ki, nə üçün Əli və onun Əhli-beytinin (ə) adı Allah kitabında çəkilməmişdir?” İmam (ə) buyurdu ki: “Bunu soruşanlara deyin ki: “Namaz ayəsi Peyğəmbərə (s) nazil oldu. Amma namazın rəkətlərinin sayı bu ayədə bəyan olunmamışdı. Bunu Allahın elçisi (s) camaata izah etdi. Zəkat ayəsi nazil oldu. Amma qırx dirhəmdən bir dirhəminə zəkat düşdüyü bu ayədə bəyan olunmamışdı. Bunu da Peyğəmbər (s) camaata izah etdi. Həccə getmək əmr olundu. Amma Kəbə evini yeddi dəfə təvaf etmək göstərişi verilməmişdi. Bunu da Peyğəmbər (s) açıqladı…”

“Üsuli-kafi”, 1/286-87, hədis №1

Əllamə Məclisi bu hədis barədə deyir: “Səhihdir”

Mirat əl-Uqul, c.3, səh.213

Əlavə olaraq qeyd edək ki, bu hədis 6 müxtəlif sənədlə nəql edilmişdir. Bu hədis göstərir ki, Allah Təala İmamların (ə) adlarını Quranda xüsusi olaraq göstərməmişdir. Çünki, bu iş Quranın üzərinə düşən vəzifə deyil. Necə ki, namaz, zəkat, həcc ayələrinin geniş izahını vermək Peyğəmbərin vəzifəsi idi, İmamlar (ə) barədə geniş açıqlamalar vermək də Peyğəmbərin (s) vəzifəsi idi.

“Biz Zikri (Quranı) onlara nazil olanları, düşünərlər deyə, xalqa açıqlaman üçün sənə nazil etdik…” (Nəhl, 44)

Həmçinin, Əhli-beytin (ə) adlarının çəkilməməsinin səbəblərindən biri də bunun vasitəsilə müsəlmanların sınaqdan keçirilməsi, həqiqi müsəlmanlar ilə qeyriləri arasında fərqin bilinməsindən ibarət ola bilər.

“…Əgər Allah istəsəydi, sizi vahid bir ümmət edərdi. Lakin bu (müxtəlifik) Allahın verdikləri ilə sizi imtahan etməsi üçündür. Elə isə yaxşı işlər görmədə bir-birinizi ötməyə çalışın. Hamınızın axır dönüşü Allahadır. (Allah) aranızda ixtilaf doğuran məsələlər barəsində sizə xəbər verəcəkdir!” (Madiə, 48)

Ona görə də, İslam düşmənlərinə sözümüz budur ki, əziyyət çəkib guya Quranda İmamların (ə) adlarının açıqlandığı barədə hədisləri müsəlmanları çaşdırmaq üçün istifadə etməsinlər.


______________________________________
[1] Şazz: Bu kəlmə ərəbcə «şəzzə» felinin məlum növündən əmələ gəlmiş feli sifətdir. Bu da tək-tənha, yana çəkilmiş mənaları ifadə edir. İstilahi mənada isə - rəvayəti məqbul [«səhih», yaxud «həsən»] sayılan ravinin özündən də nüfuzlu raviyə müxalif olaraq rəvayət etdiyi hədis şazz adlanır.
[2] "Müvəssəq" hədis o hədisə deyilir ki, onun rəvayətçilər silsilsəsi məsuma çatsın və habelə onu nəql edən şəxsləırin hamısı "Əhli-beyt" məzhəbinin "Rical" elmi baxımından etibarlı sayılsınlar. Lakin onların hamısı və yaxud bəzisinin "Əhli-beyt" məzhəbindən olmamasının (yəni öz zamanının məsum İmamını qəbul etməməsinin) heç bir eybi yoxdur. Burada əsas məsələ onların etibarlı sayılmasından ibarətdir.

Salam aleykum.
Əmmar Yasir, Peyğəmbərin(s) böyük görkəmli səhabələrindən biri idi. O, həmişə Peyğəmbərdən (s) sonra da həqiqi Islam yolunda olaraq, Əli (əleyhissalama) tabe idi. Nəhayət Siffeyn müharibəsində şəhadət şərbətini nuş etdi.

Peyğəmbər (s) onun barəsində buyurmuşdur: "Təqtulukəl fiətul bağiyəh"(«Zalım qovm səni qətlə yetirəcəkdir.»)
Müsəlmanlar bu sözü eşitmişdilər və Peyğəmbərin(s) Əmmarın barəsində bu cür buyurduğunu həmişə yadlarında saxlayırdılar.
Bu hadisədən uzun illər ötüb, keçdi. Nəhayət İmam Əli (əleyhissalamın) xilafəti dövründə, Müaviyənin ordusu ilə Həzrət Əli (əleyhissalamın) ordusu arasında Siffeyn müharibəsi baş verdi. Bu müharibədə Əmmar Yasir İmam Əli (əleyhissalamın) tərəfində döyüşürdü. Nəhayət çoxlu rəşadətlər göstərdikdən sonra, Müaviyənin əsgərlərinin tərəfindən öldürüldü.
Müaviyə və ya Əli (əleyhissalamın), hansı birisinin haqq olduğunda şəkk edənlər, bu hadisədən başa düşdülər ki, Peyğəmbərin buyurduğuna əsasən Müaviyənin ordusu zalımdır. Çünki onlar Əmmarı qətlə yetirmişlər. Deməli Müaviyə batildir. Burada Müaviyə gördü ki, həmin hadisə onun ordusunun ruhiyyə zəifliyinə səbəb olur, dərhal hiylə işlədərək Əmmarın qətlə yetirilməsin Hz. Əlinin (ə) üstünə atmağ istədi.

Bu barədə İmam Nəsainin "Xəsais" kitabında, sələfilərin şeyxi əl-Albani tərəfindən səhih kimi qiymətləndirilmiş hədis də mövcuddur.


Bu kitab Azərbaycan dilinə sələfilər tərəfindən tərcümə olunmuşdur və hədisin mətni belədir:

162- (AbdurRahman b. Əbi Ziyad) Abdullah b. əl-Hərisdən rəvayət edir ki, mən Abdullah b. Amr b. əl-As və Muaviyə - radıyallahu anhum – ilə birlikdə gedirdim. Abdullah b. Amr - radıyallahu anhu – dedi: «Ey Muaviyə! Onların, «Onu azğın bir tayfa öldürəcək» dediklərini eşidmisənmi?». Muaviyə - radıyallahu anhu – bu cavabı verdi: «Hələ də boş danışırsan. Onu bizmi öldürdük? Onu yalnız onu bizə gətirən adam öldürdü».

Hədisdən sonra mütərcim əl-Albaninin bu hədisə rəyini gətirir:

Bu hədisin isnadı səhihdir. Əhməd «Musnəd» 4/199.

Müaviyyənin Hz. Əliyə (ə) qarşı düşmənçiliyinin və öz cinayətini İmamın (ə) adına yazdırmağ istəkləri göz qabağındadır.
Doğurdan da, Əmmarı zalım qövm - Müaviyyənin qövmü qətlə yeyirdi. Və məlunların bu qətli İmam Əlinin (ə) adına yazdırmağ istəkləri boşa çıxdı.

Hz. Əli (ə) Müaviyyə və onun hiyləgər qövmünə gözəl bir cavab verərək onları susdurmuşdur ki, bu bir çox tarix kitablarında qeyd olunub.
Əllamə İştihardi özünün "101 bəhs" (№10) kitabında bu məsələyə Hz. Əlinin (ə) sözlərini "Əyamu şiə" (42/115) kitabından bu cür nəql edir:

"Burada Müaviyə gördü ki, həmin hadisə onun ordusunun ruhiyyə zəifliyinə səbəb olur, dərhal camaatı aldadaraq belə dedi:
Əmmar Yasiri Əli öldürdü, mən yox. Çünki əgər Əli, onu mənimlə müharibəyə göndərməsəydi heç vaxt öldürülməzdi.
Bunula da bəzilərini aldada bildi.
İmam Əli (əleyhissalam) onun bu yalançı sözləri müqabilində dərhal cavab verdi: Əgər Müaviyənin sözü düz olsa, onda demək lazımdır ki, Ühüd müharibəsində həzrəti Həmzənin müşriklər deyil, Peyğəmbər (s) öldürmüşdür. Çünki onu müharibəyə Peyğəmbər (s) göndərmişdir.
Əmr Asın oğlu Əbdullah, bu cavabı Müaviyəyə çatdırdıqda, Müaviyə o qədər narahat olub, qəzəbləndi ki, onun atası Əmr Asa (Müaviyənin ən hiyləgər və xüsusi müşaviri) dedi: Öz axmaq oğlunu bu məclisdən çıxart. (bu da öz növbəsində düşməni məğlubiyyətə uğradan bir elmi mübahisə idi.")

Əhli-sünnətin kimin arxasınca getdiklərini görmələrindən ötrü Ömər ibn əl-Xəttabın və onu kimilərin cəhaləti haqqında çox yazılar yazılıb. Ancaq bəziləri hələ də haqqı görmək istəmir, əvəzində şiələrin Hz.Əlini ilahiləşdirdiklərini iddia edənlər, hələ də “Əgər məndən sonra Peyğəmbər gəlsəydi, bu şəxs Ömər olardı” hədisini təkrar-təkrar qeyd etməkdən yorulmurlar. Bir şeyi unudurlar ki, bu hədis sünnilərin sevimli xəlifəsi Əbu Bəkrin xilafətinin “düzgünlüyünə” birbaşa zərbədir.

Hər halda, biz bu məqalədə bir daha Rəsullahdan (s) sonra peyğəmər ola biləcək “elm və qüdrətə sahib” bu şəxsin “elm dəryasından” nümunəyə nəzər yetirək:

4399

حدثنا عثمان بن أبي شيبة ثنا جرير عن الأعمش عن أبي ظبيان عن ابن عباس قال « أتي عمر بمجنونة قد زنت فاستشار فيها أناسا فأمر بها عمر أن ترجم فمر بها على علي بن أبي طالب رضوان الله عليه فقال ما شأن هذه؟ قالوا مجنونة بني فلان زنت فأمر بها عمر أن ترجم قال فقال ارجعوا بها ثم أتاه فقال يا أمير المؤمنين أما علمت أن القلم قد رفع عن ثلاثة عن المجنون حتى يبرأ وعن النائم حتى يستيقظ وعن الصبي حتى يعقل؟ قال بلى قال فما بال هذه ترجم؟ قال لا شىء قال فأرسلها قال فأرسلها قال فجعل يكبر. »

Osman b. Əbi Şeybə - Cərir - Aməş - Əbu Zəbian yolu ilə gələn rəvayətə görə İbn Abbas deyir:

“Zina etmiş dəli bir qadını Ömərin yanına gətirirlər. O camaatla məsləhətləşir və qadının rəcm edilməsini əmr edir.

Yoldan keçən Əli ibn Əbu Talib (ə) ayaq saxladı və dedi: “Bu qadına nə olub? Cavab verdilər: “Bu dəli qadın filan ailəyə mənsubdur. O zina etmişdir. Ömər əmr edib ki, bu qadın rəcm edilsin.

O (Əli ibn Əbu Talib) dedi: “Onu geri qaytarın. Sonra Hz.Əli (ə) Ömərin yanına gəldi və dedi: “Əmirəlmöminin, bəyəm bilmirsən ki, 3 cür insanın: dəli (ağlı başına gəlməyənə qədər), yuxudan olan kəs (oyanmayana qədər) və cinsi yetişkənliyə çatmamış oğlan uşağının əməlləri yazılmır?

Ömər dedi: “Bəli, bilirəm”.

Hz.Əli (ə) yenə soruşur: “Bəs o zaman nə olub ki bu qadın rəcm edilir?”

Ömər : “Heç nə olmayıb”.

Hz.Əli (ə) deyir: “Onu azad et. “

Ömər qadını azad edir və təkbir gətirməyə başladı.

Sünən Əbu Davud, 2/545, hədis 4399

Digər onlayn ünvan

Albani bu hədisin "səhih" olduğunu deyir.

.

.

Hədisin digər mənbələri:

“Səhih İbn Xüzeymə” 4/348, hədis 3048 Albani: səhihdir
“İrvə əl-Ğəlil” (2/5) Albani: səhihdir
“Müsnəd Əhməd”, (1/140, hədis 1183) Şeyx əl-Arnaut: səhihdir
“əl-Müstədrək əs-Səhiheyn”, (1/389, hədis 949) Hakim: Buxarinin şərtləri ilə səhihdir. Zəhəbi də onunla razıdır
“Səhih ibn Hibban”, 1/356, hədis 143 Şeyx əl-Arnaut: raviləri siqədir, Müslimin raviləridir

Bu anda ağıla bir sual gəlir: Görəsən Hz.Əli (ə) məsələyə müdaxilə etməsə idi, nə baş verərdi? Aydındır ki, günahsız bir insan Ömər tərəfindən edam ediləcəkdi.

Bizi bir az da düşünməyə vadar edən məsələ budur ki, Ömər bu haqda bilmədiyini dərk edərək digər səhabələrlə məsləhətləşir. Ancaq onlar da günahsız qadının rəcm edilməsini məsləhət görürlər.

Elə bura qədərmiş “ədalətli” sələfin elmi, biliyi? İndi biz öz dinimizi, əqidəmizi bu cür insanların “elmi” əsasında qurmalıyıq?

Görəsən Ömər daha neçə yanlış fətvalar vermiş və ancaq Hz.Əli olmadığı üçün o fətvalar həyata keçirilmişdir?

Hələ də düşünürsünüz ki, Rəsulallahdan (sas) sonra Peyğəmbər gəlsəydi, buna ən layiqli şəxs Ömər olacaqdı?

Əgər yenə də Öməri Hz. Əlidən üstün səhabə hesab edirsinizsə, deməli nəsibilik ruhu hələ qəlbinizdən çıxmayıb.



Allah bizləri Quran və Əhli Beytdən uzaq salmasın!