Əhli-sünnənin səhabələr barəsində etiqadı

Muhəmməd Allahın Elçisidir. Onunla birlikdə olanlar kafirlərə qarşı sərt, öz aralarında isə mərhəmətlidirlər. Sən onları rüku edən, səcdəyə qapanan, Allahdan lütf və razılıq diləyən görərsən. Əlamətləri isə üzlərində olan səcdə izidir. Bu onların Tövratdakı vəsfidir. İncildə isə onlar elə bir əkin kimi vəsf olunurlar ki, bu əkin cücərtisini üzə çıxarıb onu qüvvətləndirmiş, o da getdikcə qalınlaşıb gövdəsi üstündə şax duraraq əkinçiləri heyran etmişdir. Allah möminlərin sayını artırır, özlərini də qüvvətləndirir ki, kafirləri qəzəbləndirsin. Allah onlardan iman gətirib yaxşı işlər görənlərə bağışlanma və böyük bir mükafat vəd etmişdir. Fəth 29. Ayəni diqqətlə oxuyun! Bir də oxuyun. Sonra isə altından xətt çəkdiyim yerə baxın. Bu ayədə səhabələrin haMISINDAN SÖHBƏT GEDİR. Və Allah təalə xəbər verir ki, onları qüvvətləndirir ki, kafirləri qəzəbləndirsin." Deməli səhabələr kafirləri qəzəbləndirirlər, kim səhabələrə qəzəblənərsə bu ayəyə əsasən kafirdir. Bunu da Allah deyir. mən demirəm.

DEMƏLİ SƏHABƏLƏRDƏN ALLAH RAZIDIR VƏ SƏHABƏLƏR DƏ ALLAHDAN RAZIDIR. BUNA DƏLİL Dində hamını ötüb keçən ilk mühacirlərə və ənsarlara, həmçinin yaxşı işlər görməkdə onların ardınca gedənlərə gəlincə, Allah onlardan razıdır, onlar da Ondan razıdırlar. Allah onlar üçün ağacları altından çaylar axan, içində əbədi qalacaqları Cənnət bağları hazırlamışdır. Bu, böyük uğurdur. Tövbə 100. Göründüyü kimi Allah təalə səhabələri sevir. Və mömünə də vacibdir ki, Allahın sevdiyini sevsin, Allahı qəzəbləndiyinə qəzəblənsin. sizdə isə hər şey əksinədir.

Sizdəki şübhələrdən biri də budur ki, Çevrənizdəki bədəvilərdən və Mədinə əhalisi arasında münafiqlər var. Onlar ikiüzlülükdə inadkarlıq göstərir, sən isə onları tanımırsan. Biz ki onları tanıyırıq. Biz onlara iki dəfə işgəncə verəcəyik. Sonra isə böyük bir əzaba qaytarılacaqlar.Tövbə 101. Bu ayədə Rəbbimiz buyurur ki, sən isə onları tanımırsan. Deəməli əəgər peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləm vəhylə tanımadığı o münafiqləri sən heç vaxt tanıya bilməzsən! Bunu iddia etmək özü qurana qarşı bir yalandır. O ki, qaldı bir az da həddi aşaraq Allah və rəsulunun sevdiyi kəslərə dil uzatmaq!!! Bu daha böyük zülmdür. Digər tərəfdən nifaq qəlbi əməldir. Qəlbləri isə Allah təalədən başqa heç kəs bilə bilməz. Ola bilər ki, kimdəsə hətta müsəlmanda belə nifaqın əlamətləri (vəd verdikdə xilaf olmaq, mübhisədə qəzəblənmək və s.) olsun, bununla belə sən ona ey münafiq deyə bilməzsən.
Lakin (İslamı) ilk əvvəl qəbul edib (bu işdə başqalarından) irəli düşən mühacirlərə və ənsara, həmçinin yaxşı işlər görməkdə onların ardınca gedən kimsələrə gəldikdə, Allah onlardan, onlar da Allahdan razıdırlar. (Allah) onlar üçün əbədi qalacaqları, (ağacları) altından çaylar axan cənnətlər hazırlamışdır. Bu, böyük qurtuluşdur (uğurdur) Tövbə 100. Bu ayədə isə açıq-aşkar səhabələrdən danışılır. Qəlbində zərrə qədər iman olan bunu görər.

Qiyamət günü hovuzun ətrafından qovulanlar barəsində olan hədislər görürəm ki, sizdə yaman çaşqınlıq yaradıb. Axı STAL nikli qardaşım sizə bunu aydınlaşdırdı. Görürəm yadınızdan şıxıb. Buyurun yenidən sizə xatırladım:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَتَى الْمَقْبُرَةَ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ دَارَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ وَدِدْتُ أَنَّا قَدْ رَأَيْنَا إِخْوَانَنَا قَالُوا أَوَلَسْنَا إِخْوَانَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ أَنْتُمْ أَصْحَابِي وَإِخْوَانُنَا الَّذِينَ لَمْ يَأْتُوا بَعْدُ فَقَالُوا كَيْفَ تَعْرِفُ مَنْ لَمْ يَأْتِ بَعْدُ مِنْ أُمَّتِكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ أَرَأَيْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا لَهُ خَيْلٌ غُرٌّ مُحَجَّلَةٌ بَيْنَ ظَهْرَيْ خَيْلٍ دُهْمٍ بُهْمٍ أَلَا يَعْرِفُ خَيْلَهُ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ فَإِنَّهُمْ يَأْتُونَ غُرًّا مُحَجَّلِينَ مِنْ الْوُضُوءِ وَأَنَا فَرَطُهُمْ عَلَى الْحَوْضِ أَلَا لَيُذَادَنَّ رِجَالٌ عَنْ حَوْضِي كَمَا يُذَادُ الْبَعِيرُ الضَّالُّ أُنَادِيهِمْ أَلَا هَلُمَّ فَيُقَالُ إِنَّهُمْ قَدْ بَدَّلُوا بَعْدَكَ فَأَقُولُ سُحْقًا سُحْقًا

ƏbuHüreyrədən® rəvayət olunur ki,Allah rəsulu(salləllahu aleyhi və alihi və səlləm) qəbirstanlığa gəlib dedi:”Salam olsun sizə,ey mömin qövmü olanlar!Bizdə inşəAllah sizə qovuşacağıq!
Mən istərdim qardaşlarımızı görək.”Sahabələr dedilər:
“Məgər biz sənin qardaşların deyilik,ey Rəsulullah?!”Dedi:
“Siz mənim sahabələrimsiz,qardaşlarımiz isə hələm gəlməyiblər.”Dedilər:
“Ümmətindən hələm gəlməyənləri necə tanıyacaqsan ya Rəsulullah?”Dedi:
“Məgər görmürsən ki,bir kişinin xalis qara atlar içində alnı və əl-ayaqı ağ atı olsa,onu tanıyar?” Dedilər:
“Əlbətdə ki,tanıyar,ya Rəsulullah.”Dedi:
“Bax beləcədə onlar üzləri və əl-ayaqları dəstəmaz almaqdan ağarmış şəkildə gələcəklər,mən isə onları hovuzun yanında qabağlayacağam.And olsun!Azmış dəvələr ahıldan uzaqlaşdırıldığı kimi,hovuzumdan insanlar uzaqlaşdırılacaq və çağıracaqam: “Gəlin bura!” Deyiləcək: “Onlar səndən sonra deyişdirdilər(döndülər).”Və deyəcəyəm: “Uzaqlaşdırın!Uzaqlaşdırın!”

Göründüyü kimi hədisdə sahabələrdən söhbət getmir.Sadəcə,peyğəmbər ümmətinə də sahabə demək olar,necə ki,aşağıda qələn hədisdə qeyd olunur:



عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تَرِدُ عَلَيَّ أُمَّتِي الْحَوْضَ وَأَنَا أَذُودُ النَّاسَ عَنْهُ كَمَا يَذُودُ الرَّجُلُ إِبِلَ الرَّجُلِ عَنْ إِبِلِهِ قَالُوا يَا نَبِيَّ اللَّهِ أَتَعْرِفُنَا قَالَ نَعَمْ لَكُمْ سِيمَا لَيْسَتْ لِأَحَدٍ غَيْرِكُمْ تَرِدُونَ عَلَيَّ غُرًّا مُحَجَّلِينَ مِنْ آثَارِ الْوُضُوءِ وَلَيُصَدَّنَّ عَنِّي طَائِفَةٌ مِنْكُمْ فَلَا يَصِلُونَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ هَؤُلَاءِ مِنْ أَصْحَابِي فَيُجِيبُنِي مَلَكٌ فَيَقُولُ وَهَلْ تَدْرِي مَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ
Allah rəsulu dedi: “Bir kişi başqasının dəvələrini öz dəvələrindən ayırdığı kimi,mən də insanları hovuzdan ayıracağam.Bu zaman yanıma ümmətim yetişəcək”.Dedilər:
“Ey Allahın peyğəmbəri!Məgər sən bizi tanıyacaqsan?”Dedi: “Əlbətdə.Sixin elə əlamətiniz olacaq ki,başqa birisində yoxdur.Siz dəstəmaz izləriylə yanıma yetişəcəgsiniz.
Və and olsun ki,sizlərdən bir taifə məndən uzaqlaşdırılacaq mən isə deyəcəyəm: “Ey Rəbbim,bunlar axı mənim sahabələrimdi?!”
Mənə Mələk hay verərək deyəcək: “Bilirsən mi səndən sonra nə uydurdular?”


Demək,onları peyğəmbər(salləllahu aleyhi va alihi va səlləm)necə tanıyacaq?ƏLAMƏTLƏ.

Diqqətlə temanı izləsən gətirdiyimiz hədislərə əsasən сталь nikli yuzerin əshabın başqa mənada olmağı iddiasının nə qədər gülməli olduğunu görəcəksən.

Diqqətlə temanı izləsən gətirdiyimiz hədislərə əsasən сталь nikli yuzerin əshabın başqa mənada olmağı iddiasının nə qədər gülməli olduğunu görəcəksən.

Gülmək üçün yazmamışıq. Yazmışıq ki, bunu yazmışıq ki, oxuyub ağlayasınız ki, böyük ehtimal ki, o hovuzdan siz qovulacasınız.
Lakin bu hədisləri diqqətlə oxu, dediyimiz məsələ elə hədisin mətnindən bilinir. artıq şərhə ehtiyac yoxdur.

Sehabelere shieler verdiyi terifle duz gelir bu ayeler.O menada duzdur.Vehabide olsa o menada basha dushubse fitreten sehabe sozun duz deyir.Eqidede ehkamda exlaqda hamisi bir kulli qanunlar sheklindedi birde qeydlerle a bendi be bendi.O ayeler umumi olsada istisnalar bashqa ayelerde var.
ƏHLİ-BEYT ŞİƏLƏRİNİN NƏZƏRİNDƏ SƏHABƏ
Əgər bitərəf mövqe tutub “səhabə” mövzusu haqqında təhqiq etsək, görərik ki, səhabənin məqam və mənziləti haqqında şiənin nəzəri Quranın, Peyğəmbər sünnəsinin və əqlin nəzəri ilə eynidir. Lakin “qulat”lar və digər ifratçı firqələr onları kafir hesab etdikləri halda, əhli-sünnət onların ədalətli olduğunu bildirmişlər.
Seyyid Şərəfuddin Musəvi bu barədə belə yazır: “Hər kəs bizim səhabə haqqında olan nəzərimizi oxusa, onun digər nəzərlərə nisbət mötədil olduğunu başa düşər. Bizim nəzərimiz digər firqələrin nəzərləri ilə fərqlənir; çünki “qulat”lar, “kamiliyyə” və digər firqələr onları kafir bilmiş, bir çox firqələr isə onların etimadlı şəxslərdən olmasına inanmışlar. Əhli-sünnə bu barədə deyir: Hər kəs Peyğəmbərdən bir söz eşitsə və ya hər bir müsəlman o Həzrəti görsə, o, adil sayılır. Onların dəlili aşağıdakı hədisdən ibarətdir:
“Kullu mən dəbbə əv dərəcə minhum əcməinə əktəinə.”
Biz Peyğəmbəri-Əkrəmlə bir yerdə oturub söhbət etməyi böyük fəzilət hesab etməyimizə baxmayaraq, o, insanın məsum və günahsız olmasına səbəb olmur. Səhabələr arasında ədalətli şəxslər olduğu kimi, yaği, zülmkar və münafiq şəxslər də olmuşdur. Biz səhabələr arasında olan ədalətli şəxslərə istinad edir, dünya və axirətdə onlardan tərəfdarlıq edirik. Lakin Hindin oğlu Müaviyənin, Nabiğənin oğlu Əmr Asın, Ərtatın oğlu Bəsrin nəql etdiyi, həmçinin Peyğəmbərin qardaşı və vəsisinə qarşı çıxıb ona hücum edən digər şəxslərin nəql etdiyi hədislər heç bir dəyər və ehtirama malik deyildir. Bu, bizim hədis nəql edən səhabələr haqqında olan əqidəmizdir. Bu əqidəyə olan dəlilimiz Allahın Kitabı və Peyğəmbərin sünnəsidir. Bu barədə “üsuli fiqh” elmində geniş söhbətlər edilmişdir. Amma bir çox firqələr səhabə adını daşıyan hər bir şəxsin müqəddəsliyi haqqında ifrata varır, hədlərini aşaraq onların hər bir yaxşı və pis sözlərinə istinad edirlər. Peyğəmbər (s)-dən bir hədis eşidən hər hansı bir müsəlmana tabe olur, kor-koranə ona itaət edir və bu barədə onunla müvafiq olmayan hər bir şəxslə müxalifət və onu məhkum edirlər.
Onlar bizim bir çox səhəbənin rəvayətlərini rədd etdiyimizi, onların ravilərini etibarsız saydığımızı, dinin həqiqətini və Peyğəmbərin düzgün sünnəsini axtarıb tapmaq üçün öz şəri vəzifəmizə əməl etməyimizi gördükdə, şiddətlə bizə hücum çəkib məhkum edirlər. Bizim haqqımızda pis fikirlərə düşür və bizi nadanlıqda ittihamlandırırlar. Əgər onlar bir az düşünüb elmi metodlara müraciə etsəydilər, “səhabənin ədaləti” prinsipinə heç bir dəlil olmadığını başa düşərdilər. Qurana müraciət etsəydilər, orada münafiqlər barəsində çoxlu söhbətlər getdiyini görərdilər. Bizim bu müddəamıza yalnız “Tövbə” və “Əhzab” surələrinin şahid olması kifayət edər.”
Ərəb ədəbiyyatının ustadı və Qahirənin “Eynüş-şəms” univerisitetin “ərəb dili” şöbəsinin rəisi Doktor Hamid Həfəni Davud belə yazır: “Şiələrin əqidəsinə əsasən səhabələr də digər insanlar kimi olub, onlarla və onlardan sonra qiyamət gününə qədər gələn insanlar arasında heç bir fərq yoxdur. Çünki onların bu məsələ barəsində olan yeganə əsasları “ədalət” prinsipini qəbul etməkdir ki, səhabələrin və onlardan sonrakı nəslin bütün rəftar və hərəkətlərini onunla uyğunlaşdırırlar. Yüksək fəzilətə malik olan və Həzrət Peyğəmbərin risalətinə əməl edən şəxsləri müstəsna etməklə, o Həzrətlə sadəcə olaraq bir yerdə oturub söhbət etmək insana heç bir fəzilət bağışlamır. Onların bir dəstəsi – Peyğəmbərlə müasir olan imamlar, yəni Əli və onun övladları məsum olmuşlar. Peyğəmbərlə və ondan sonra Əli ilə gözəl rəftar edən bəzi səhabələr də ədalətlidirlər. Beləliklə, səhabələrin bəziləri həqiqətə çatmış, bəziləri əyri düşüncəli, bəziləri fasiq və bəziləri də dinsiz olmuşlar.
Allaha zahirdə və dildə ibadət edən şəxslər də münafiqlər cərgəsindədirlər. Onlardan da bəziləri öz nifaqlarından əl çəkib İslamdan üz çevirmiş və kafir olmuşlar.
Bunun mənası budur ki, qiblə əhlinin böyük bir hissəsini təşkil edən şiələr bütün müsəlmanlara eyni gözlə baxır, səhabələri, tabeinləri və onlardan sonrakı nəsilləri bərabər səviyyədə tuturlar. Peyğəmbərlə də yalnız həmsöhbət olmaq insanın məsum və günahsız olmasına gətirib çıxarmır və bu, hər hansı bir şəxs barəsində xüsusi bir əqidə bəsləməsinə səbəb olmur.
Beləliklə, onlar özlərinə icazə verdilər ki, ictihad üzündən səhabələrə irad tutub onların ədaləti və Peyğəmbərlə həmsöhbət olmağın bütün şəraitlərinə malik olmaqları, eləcə də o Həzrətin xanədanını sevib-sevməmək barəsində bəhs etsinlər.
Belə də olmalıdır! Çünki İslam Peyğəmbəri (s) belə buyurmuşdur: “Mən sizin aranızda iki və qiymətli ağır əmanət qoyub gedirəm. Əgər onlardan yapışsanız, heç vaxt zəlalətə düşməzsiniz. Onlardan biri Allahın Kitabı, digəri isə mənim Əhli-beytimdir. Və bu iki əmanət qiyamət günündə Kövsər hovuzunda mənə qovuşana qədər heç vaxt bir-birindən ayrılmazlar. Belə isə baxın görün, məndən sonra bu iki əmanətlə necə rəftar edəcəksiniz!”
Bu və digər hədislərə əsasən, şiələr bir çox səhabənin Peyğəmbər xanədanına zülm etmələrinə, lənət göndərmələrinə, eləcə də bu hədisin əksinə çıxmalarına inanırlar. Belə olduqda, necə demək olar ki, səhabələrin hamısı Peyğəmbərlə həmsöhbət olmağın bütün şəraitlərinə və ədalət nişanələrinə malikdirlər?!
Dediklərimiz şiələrin səhabə haqqında olan nəzər və əqidələridir ki, onların bəzilərinin ədalətli olmamasını qəbul edirlər. Bu, şiələrin həqiqətlə uyğun gələn elmi dəlil və sübutlarıdır.”
Doktor Hamid Həfəni Davud başqa bir yerdə etiraf edir ki, səhabələrə irad tutmaq şiələrin bidətlərindən deyildir. Sonra belə əlavə edir: “Keçmiş zamanlarda da “mötəzilə” firqəsi ideoloji məsələlərdə səhabələrə irad tutduqları kimi, xəlifələri də tənqid edərək onlar barəsində bəhs etməklə məşğul olmuşlar. Məhz buna görə də bəziləri onlarla dost, bəziləri isə müxalif olmuşlar.”
Birinci əsrdə səhabələrdən, yalnız çox dəqiq olan alimlər, xüsusilə mötəzilə alimləri irad tuta bilirdilər və onlardan öncə də bu barədə şiə rəhbərləri və Əhli-beyt tərəfdarları qədəm qoymuşdular.
Mən həmişə demişəm ki, teoloqlar və mötəzilə firqəsinin alimləri hicri tarixi ilə 1-ci əsrdə şiə rəhbərlərinə borclu olmuş və həmişə onlardan istifadə etmişlər. Buna əsasən, səhabələrə irad tutmaq məsələsi imamiyyə şiələri tərəfindən başlamışdır. İmamiyyə şiələri İslam mədəniyyəti və maarafində əsl mənbə sayılan Əhli-beyt imamlarından bəhrələndikləri üçün teoloji elmlərdə həmişə məharət göstərmiş və məşhur olmuşlar.”[170] (Doktor Hamidin söhbətinin sonu.)
Mənim əqidəmə əsasən, həqiqət axtaran hər bir şəxs həmişə tənqid və irad yolunu öz üzünə açmalıdır, əks halda həqiqətə çata bilməz. Necə ki, əhli-sünnət səhabənin ədaləti haqqında heç bir təhqiq etmədikləri üçün, elə bu günlərdə də haqq və həqiqət yolundan uzaq düşmüşlər.

SƏHABƏ HAQQINDA SON SÖZ
Şübhəsiz ki, səhabələr də digər insanlar kimi məsum və günahsız olmayıb xətaya uğramışlar. Adi insanlara vacib olan məsələlər onlara da vacib olmuşdur və digər insanlarla eyni hüquqa malikdirlər.
Onların başqa insanlara olan fəzilətləri, yalnız Peyğəmbərlə eyni zamanda yaşamaları idi. Əlbəttə, bunu o zaman fəzilət saymaq olar ki, Peyğəmbərə ehtiram göstərib onu əksinə çıxmasınlar. Əks təqdirdə, onların əzabı ikiqat çoxdur. Çünki Allahın ədalət məhkəməsi tələb edir ki, Peyğəmbərin dövründə yaşamayan insanlara o Həzrətlə oturub duran şəxslər qədər əzab verməsin. Peyğəmbərin buyruqlarını yaxından eşidən, nübüvvət nurunu və möcüzələri görən şəxslərin hesabı Peyğəmbəri görməyən və ondan sonrakı dövrlərdə yaşayan insanlarla fərqlənməlidir.
İnsanın əqli və vicdanı müasir dövrdə yaşayıb Allahın Kitabına, Peyğəmbərin sünnəsinə ehtiram göstərən, onların göstərişlərinə əməl edən şəxsi Peyğəmbərlə birgə və eyni dövrdə yaşayıb əvvəldə iman gətirməyən, sonradan çarəsizlik üzündən İslamı qəbul edən, o Həzrət dünyadan gedəndən sonra dindən çıxan səhabədən üstün olmasına hökm edir.
Bu, Quranın, Peyğəmbər sünnəsinin, əql və vicdanın qəbul etdiyi bir həqiqətdir. Quran və sünnəni tanıyan hər bir kəs bu həqiqət barəsində heç bir şəkk-şübhə etmir. Aşağıdakı ayəni buna misal göstərmək olar:
يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
“Ey Peyğəmbərin zövcələri! Sizdən hansı biriniz açıq-aşkar bir çirkin (günah) iş görsə, onun əzabı ikiqat olar. Bu, Allah üçün asandır.”[179]
Səhabələr arasında həm mömin, həm də imanları zəif, həm təqvalı, həm də təqvasız, həm adil, həm də zülmkar, həm haqtələb, həm də üsyankar, həm öz elminə əməl edən alim, həm də bidət qoyan və nadan, həm ixlaslı, həm də ikiüzlü və əhd-peymanlarına sadiq qalmayan şəxslər var idi.
Əgər Qurani-Kərim, Peyğəmbərin sünnəsi və tarix bunları qəbul etməyib onu açıq-aşkar bəyan etmişdirsə, onda sünnülərin “səhabələrin hamısı adildir” – dedikləri söz puç və əsassızdır. Çünki Quran və sünnə ilə müxalifdir, tarix, ədalət və insanın vicdanı ilə uyğun gəlmir, təəssübkeşlikdən, nəfsi istəklərdən, əsassız sözlərdən başqa bir şey deyildir.
Bəzən əhli-sünnətin bu məsələlərlə əlaqədar olan əqidələri ilə rastlaşanda insanı təəccüb bürüyür ki, nə üçün əql, sünnə və tarix ilə uyğun gəlməyən şeylər haqqında mübahisəyə girişirlər? Lakin bu əqidəni möhkəmlətmək üçün əməvilərin planlarını və abbasilərin üslublarını (yəni səhabələrə ehtiram edərək onlardan irad tutmamağı və onları adil bilmələrini) gördükdə, onun təəccübü aradan qalxır və heç bir tərəddüdü, şəkk-şübhəsi olmadan başa düşür ki, səhabələrdən söhbət açılıb onlara irad tutmağın qadağan edilməsinin səbəbi, onların gördükləri çirkin işlərin, eləcə də İslamın, Peyğəmbərin və onun ümmətinin haqqında törətdikləri cinayətlərin üstünün açılmasıdır.
Əgər Əbu Süfyan, Müaviyə, Yezid, Əmr As, Mərvan ibn Həkəm, Müğeyrə ibn Şöbə və Bəsr ibn Ərtat səhabələrdən, möminlərin hakimlərindən və sərvərlərindən sayılsalar, nə üçün səhabələrə irad tutmağın qarşısını almasınlar? Nə üçün onların ədaləti, fəzilətləri haqqında hədis düzəltməsinlər və nəticədə heç kəsin onların pisliklərinin üstünü açmağa və onları tənqid etməyə cürəti olmasın?! Müsəlmanlardan hər bir kəs belə bir işlər görsə, onu “kafir” adlandırır, onun öldürülməsinə, qusulsuz – kəfənsiz basdırılmasına və ağacdan düzəlmiş tabut içərisində qəbrə qoyulmasına dair fətva verirlər. Onlar hər vaxt şiələri təhqir etmək istəyirlərsə, səhabələri söyməkdə ittihamlandırırlar. Onların əqidəsinə əsasən, səhabələri söymək onlardan irad tutmaq deməkdir. Bu, həmin şəxsi öldürmək və bədbəxt etmək üçün kifayətdir.
İş o yerə çatmışdır ki, hər kəs bir hədisin mənasını soruşmaq istəsə, onun canını almaq üçün əllərindən gələni əsirgəmirlər. Müddəamıza dəlil gətirmək üçün bu hadisəni qeyd edirik:
Xətib Bağdadi öz tarixində belə yazmışdır: Harun Ər-rəşidin yanında bir şəxs başqasından soruşdu: Əbu Hüreyrənin dediyi “Musa Adəmi görüb ona dedi: Sən bizi behiştdən çıxaran Adəm deyilsənmi? Qüreyş tayfasından olan bir şəxs: Musa Adəmi harada gördü?” – deyə hədisin mənasını soruşduqda, Harun qəzəblənib dedi: Qılıncı gətirin, bu kafir Peyğəmbərin hədisinə irad tutmaq istəyir!!![180]
Əgər bir şəxs Harunun məclisində bir suala görə ölümə məhkum olunursa, Əbu Hüreyrəni yalançı sayan şiə ilə nə edəcəklərini Allah bilir! Bu müddəa üçün şiənin dəlili vardır və bu haqda səhabələrin sözlərinə, o cümlədən onların rəhbəri sayılan Ömər ibn Xəttaba istinad edirlər. Buradan başa düşülür ki, hədislərdə mövcud olan bu ziddiyyətlərin, ixtilafların, qeyri-mümkün olan mətləblərin səbəbi nədir. Onlar belə hədislərin düzgünlüyünü, onlara pak don geyindirərək müqəddəs gözlə baxmaqlarını necə yazırlar?
Bunların səbəbi səhabələrdən irad tutmağın qadağan olması, nəticədə irad tutanların ölümə məhkum edilməsidir. Bəzi sözlərin mənasını öyrənib həqiqətə çatmaq istəyən şəxsi öldürürlər ki, başqalarına ibrət dərsi olsun və bu haqda danışmağa cürət etməsin!
Onlar camaatı məcbur etdilər ki, əgər bir kəs Əbu Hüreyrənin və yaxud digər bir səhabənin hədisinə irad tutsa, sanki Peyğəmbərə irad tutmuş olar. Peyğəmbərdən sonra bəzi səhabələrin vasitəsilə düzəldilmiş belə hədislərə müqəddəs gözlə baxıb onları dinin şübhəsiz məsələlərindən saymışlar.
Bir çox vaxtlarda mən öz alimlərimizə dəlil gətirirdim ki, səhabələr bu cür müqəddəsliyi qəbul etmir, bəzən bir-birlərinin nəql etdikləri hədislərdə şəkk-şübhə edirdilər. Bu o zaman baş verirdi ki, onlardan birinin hədisi Quranla müxalif olurdu. Ömər ibn Xəttab Əbu Hüreyrəni yalan hədis deməsi ilə ittihamlandıraraq qırmancla vurur və hədis deməkdən çəkindirirdi. Onlar həmişə deyirdilər ki, səhabənin bir-birlərinə qarşı hər nə etməklərinə haqları vardır. Lakin biz onların sözlərini inkar etmək və onlara irad tutmaq əzmində deyilik.
Mən deyirəm: Ey Allahın bəndələri! Onlar bir-birləri ilə vuruşmuş, bir-birlərini kafir bilmiş və öldürmüşlər. Deyirlər: Onların hamısı müctehid olmuşdur, düzgün fikirləşənin ikiqat, əyri fikirləşənin isə bir savabı vardır, bizim onların işlərinə dəxalət etməyə haqqımız yoxdur.
Şübhəsiz ki, onlar bu əqidəni öz ata-babalarından irs aparmış, kor-koranə və bu barədə fikirləşmədən onu təkrar edirlər.
Sünnülərin rəhbəri Qəzzali də bu əqidədə olub onu camaatın arasında yaymışdır. Belə ki, özünün “Əl-müstəsfa” kitabında belə yazmışdır: “Bu ümmətin keçmiş qabaqcılları və onlardan sonrakı nəsillər səhabələrin ədalətinin aydın bir məsələ olmasını qəbul etmişlər; çünki Allah onları adil saymış və Öz Kitabında onları mədh etmişdir. Bu, bizim onlar haqqında olan əqidə və nəzərimizdir.”
Mən Qəzzaliyə və bütün sünnülərə təəccüb edirəm ki, səhabələrin ədalətini isbat etmək üçün Qurana necə istinad edirlər? Halbuki Quranın heç bir ayəsində bu məsələyə toxunulmamışdır, əksinə Quranda səhabələrin ədalətli olmasını inkar edən, onların içüzlərini və ikiüzlüklərini açıqlayan çoxlu ayələr vardır.
“Biz “Agahlardan soruşun” adlı kitabımızda bu barədə ayrıca bir fəsildə söhbət etmişik. Təhqiqatçılardan istəyirik ki, həmin kitaba müraciət edib, Allahın və Peyğəmbərin bu haqda olan sözlərini araşdırsınlar və bilsinlər ki, əhli-sünnətin səhabələr barəsində düzəltdikləri məqam və fəzilətləri, onlar yuxuda belə görə bilmirdilər. Tarix və hədis kitablarını oxumağın heç bir zərəri yoxdur; çünki orada onların çoxlu çirkin əməlləri, bir-birlərini kafir hesab etdikləri açıq şəkildə qeyd olunmuşdur. Hətta onlardan bəziləri özlərinin münafiq olub-olmamasında belə, şəkk edirdilər!
Buxari özünün “Səhih” kitabında belə yazmışdır: İbni Məleykə Peyğəmbərin səhabələrindən otuz nəfəri gördü ki, ikiüzlülük sifətinə düçar olacaqlarından qorxurdular və heç biri, məsələn Cəbrail kimi imanlı olmalarını elan etməyə hazır deyildirlər![181]
Qəzzali öz kitabında yazmışdır ki, Ömər ibn Xəttab Hüzeyfə ibn Yəmandan soruşdu ki, Peyğəmbər onun münafiqlərin sırasında olduğunu demişdir ya yox?[182]
Görəsən “münafiqlər səhabələrdən deyildir” deyənlərin sözlərinə etina etmək lazımdırmı? Sünnülərin əqidəsinə əsasən, bəli! Bunu onların nəzərində səhabənin hansı mənanı ifadə etməsindən başa düşdük. Çünki onların nəzərinə əsasən, hər kəs iman gətirdiyi halda Peyğəmbərlə bir yerdə oturub həmsöhbət olmasa da belə, o Həzrəti görsə, səhabələrdən sayılır.
Onların “Peyğəmbərə iman gətirdiyi halda” dedikləri sözlər də zorakılıqdan başqa bir şey deyildir, çünki o Həzrətlə birgə olan hər bir kəs, “kəlmeyi-şəhadəti” qəbul etmişdi.
Peyğəmbəri-Əkrəm onların zahiri imanlarını qəbul etmişdi. Belə ki, buyurur: “Mənə əmr olunmuşdur ki, insanların zahiri əqidəsinə əsaslanam, onların batini işləri Allaha aiddir.”
O Həzrət öz həyatında onların heç birinə “sən münafiqsən və sənin İslamını qəbul etmirəm!” – deyə buyurmamışdı.
Məhz buna görə də görürük ki, Peyğəmbər münafiqləri “öz dostları” kimi qələmə verir, halbuki onların nifaqlarından agah idi. Buxarinin bu sözünü dəlil kimi buna misal göstərmək olar: Ömər ibn Xəttab Peyğəmbərdən münafiq olan Abdullah ibn Übəyyin boynunu vurmasını icazə istəyib dedi: Ey Allahın Peyğəmbəri! İcazə verin, bu münafiqin boynunu vurum. Peyğəmbər buyurdu: Onu burax, yoxsa camaat deyər ki, Mühəmməd öz səhabəsini öldürdü![183]
Bəzi sünnü alimləri bizi inandırmaq üçün deyirlər ki, Peyğəmbərin dövründə münafiqlər tanınırdı və onları səhabələrlə qarışdırmaq olmaz. Əlbəttə, bu, qeyri-mümkün bir məsələdir. Çünki münafiqlər də səhabələrdən sayılırdı ki, yalnız Allah onların batinindən xəbərdar idi. Onlar namaz qılır, oruc tutur, Allaha ibadət edirdilər və hər bir vasitəyə əl ataraq özlərinin Peyğəmbərin tərəfdarlarından olduqlarını göstərmək istəyirdilər.
Aşağıdakı dəlili buna misal göstərmək olar: Buxari özünün “Səhih” kitabında qeyd etmişdir ki, Ömər ibn Xəttab Peyğəmbər (s)-dən, başqa bir dəfə də Zil-Xuveysərənin boynunu vurmaq üçün icazə istəyib o Həzrətə dedi: Ədalətlə rəftar et! Peyğəmbər (s) isə Ömərə buyurdu: “Onu burax; çünki onun elə dostları vardır ki, sizin hər birinizin namazı və orucu onun namazı və orucu qarşısında heç nədir. Onlar Quran oxuyurlar, lakin qəlblərinə heç bir təsir bağışlamır və oxun kamandan çıxdığı kimi dindən çıxırlar.”[184]
Əgər mən səhabələrin çoxunun nifaq və ikiüzlülüklə az fasilə olduğunu desəm, heç də mübaliğə etməmişəm. Çünki bunu, Qurani-Kərimin çoxlu ayələri və Peyğəmbər (s)-in hədisləri vasitəsilə isbat etmək olar. Bu barədə əvvəlcə Qurani-Kərimdə olan ayələri gətiririk:
a)
بَلْ جَاءهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ
“Peyğəmbər onlar üçün haqq (Quran) gətirdi, lakin onların əksəriyyəti haqqı xoşlamır.”[185]

الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا
“Bədəvi ərəblər küfr və nifaq baxımından daha pisdirlər.”[186]
v)
وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ
“Ətrafınızdakı bədəvi ərəblər və Mədinə əhalisi içərisində ikiüzlülüyü özlərinə adət etmiş münafiqlər vardır.”[187]
Qeyd etmək lazımdır ki, əhli-sünnətin bir çox alimləri həqiqəti gizlətmək üçün əllərindən gələni əsirgəməmişlər. Məsələn, ayədə qeyd olunun “ərab” (ərəblər) sözünü onların səhabələrdən olmamasına təfsir etmişlər! Halbuki onlar Peyğəmbər (s)-in dövründə Ərəbistan yarımadasının hər bir nöqtəsində yaşayırdılar.
Lakin Ömər ibn Xəttabın ölümü yaxınlaşdıqda, görürük ki, özündən sonrakı xəlifəyə vəsiyyət edərək deyir: “Sifariş edirəm ki, səhrada yaşayan bədəvi ərəbələrə hörmətlə yanaşsın; çünki onlar ərəblərin kökü, İslam dinini qəbul edən ilkin şəxslərdəndirlər.”[188]
Əgər ərəblərin kökü, əsl-nəsəbləri və İslamı qəbul edən bədəfi ərəblər küfr, nifaq, Allahın əhkamını, hüdudlarını bilməyib Peyğəmbərə göndərilən göstərişlərə əməl etməmək sifətləri ilə tanınırsa, onda sünnülərin “bütün səhabələr ədalətlidirlər” – dedikləri sözlər əsassızdır.
Bu barədə əlavə məlumat vermək üçün deyirik: “Ərab” (ərəblər) səhabələrin hamısına şamil olurlar. Çünki Qurani-Kərim ərəblərin küfrə yol verib nifaq sifətindən möhkəm yapışdıqlarını açıqladıqdan sonra buyurur:
وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
“Bədəvi ərəblər içərisində elələri də vardır ki, Allaha, axirət gününə inanır, xərclədiklərini Allaha yaxınlıq və Peyğəmbərin dualarına nail olmaq üçün vəsilə sayırlar. Bilin ki, bu, onlar üçün (Allaha) yaxınlaşmağa bir səbəbdir. Allah onları Öz rəhmətinə nail edəcəkdir. Həqiqətən, Allah bağışlayan və rəhm edəndir.”[189]
Lakin Peyğəmbəri-Əkrəmin şərif sünnəsində belə oxuyuruq: “Mənim səhabələrimi cəhənnəm odunun yaxınlığına gətirəndə, mən deyərəm: İlahi! Onlar mənim səhabələrimdir! Cavab verilər: Sən bilmirsən ki, onlar səndən sonra nələr etdilər! Sonra mən deyərəm: Məndən sonra (müsəlmanlara hakim olan) vəziyyəti bir-birinə vurub ixtilaf yaradanlar nabud olsunlar. Onlardan yalnız qoyun sürüsü qədəri nicat tapacaqlar (qalanları isə cəhənnəm əhlidir).”[190]
Qeyd etdiyimiz kimi, bu barədə çoxlu hədislər vardır, lakin biz qeyd etdiklərimizlə kifayətlənirik. Bizim məqsədimiz səhabələrin həyatı haqqında danışıb ədalətlərinə irad tutmaq deyildir. Tarix bu işi bizim üçün görmüş və sabit etmişdir ki, səhəbələrdən bəziləri zina etmiş, şərab içmiş, yalandan şəhadət vermiş, dindən üz döndərmiş, günahsız insanların haqqında ağır cinayətlər törətmiş və İslam ümmətinə qarşı xəyanət etmişlər. Biz isə demək istəyirik ki, səhabələrin hamısının ədalətli olması əhli-sünnətin yaratdıqları xurafatdan başqa bir şey deyildir. Məqsədləri də öz rəhbərlərinin, qabaqcıllarının, yəni Allahın dinində, hökmlərində dəyişiklik yaradıb, bir sıra bidətlər qoyan səhabələrin abır-heysiyyətlərini qoruyub saxlamaqdan ibarətdir.
Bir sözlə, sünnülər səhabələrə irad tutmağı öz ardıcıllarına haram etmiş, ictihad qapısını onların üzünə bağlamış, bu işi Əməvi xəlifələrin, müxtəlif məzhəblərin yarandığı dövrdən başlamış, tərəfdarları və övladları da bu əqidəni onlardan irs aparmış, nəsildən-nəslə ötürərək indiki dövrə qədər çatdırmışlar. Onlar həmişə Allahdan səhabələr üçün razılıq və rəhmət diləmiş və onlardan irad tutan hər bir şəxsi kafir saymışlar.
Şiələr isə Əhli-beyt imamlarına itaət edir və layiqli və təqvalı səhabələrə yüksək dərəcədə ehtiram bəsləyib, onlar üçün Allahın razılığını diləyirlər, eləcə də Allahın və Peyğəmbərin düşmənləri sayılan fasiqlər və münafiqlərə öz nifrətlərini bildirirlər. Buna əsasən, Peyğəmbərin əsl sünnəsinə əməl edən və həqiqi əhli-sünnə sayılanlar, yalnız şiələrdir. Çünki səhabələr arasında Allahın, Peyğəmbərin sevdiyi hər kəsi onlar da sevir və müsəlmanların çoxunun inhirafa yuvarlanmasına səbəb olan Allah və Peyğəmbər düşmənlərinə öz nifrət hislərini bildirirlər.

Sunnilara bala bir sual,sizin fikriniz niya shialar masalan Salmany,Abuzari,Migdady,Ammary,Bilaly sevir,amma Abu Huraira,Abdurahman ibn Auf,Talha va digarlary sevmir.Bir saxabalara hormat gostarmeg,ibrisilara hatta lanat gondarmeg na sababla baglydir?

Diqqətlə temanı izləsən gətirdiyimiz hədislərə əsasən сталь nikli yuzerin əshabın başqa mənada olmağı iddiasının nə qədər gülməli olduğunu görəcəksən.

Gülmək üçün yazmamışıq. Yazmışıq ki, bunu yazmışıq ki, oxuyub ağlayasınız ki, böyük ehtimal ki, o hovuzdan siz qovulacasınız.
Lakin bu hədisləri diqqətlə oxu, dediyimiz məsələ elə hədisin mətnindən bilinir. artıq şərhə ehtiyac yoxdur.

Özünüzü güldürməyin. Hədis ap-açıq əshab kəlməsi işlədir. Peyğəmbər(s) gələcəkdəki möminləri isə qardaş adlandırır səhabə yox. Həmçinin bu mövzuda əshabın özünün etirafları olan hədisi və Əmmar Yasiri də ölkdürənin səhabə olduğunu qeyd etdik. Əmmarın vaqeəsini niyə qeyd edirəm? Yadınıza o hədisi salın ki, Peyğəmbər(s) Əmmarı öldürənlərin Cəhənnəmlik olduğunu bildirib.

Sunnilara bala bir sual,sizin fikriniz niya shialar masalan Salmany,Abuzari,Migdady,Ammary,Bilaly sevir,amma Abu Huraira,Abdurahman ibn Auf,Talha va digarlary sevmir.Bir saxabalara hormat gostarmeg,ibrisilara hatta lanat gondarmeg na sababla baglydir?

Bu onların heç bir əsassız iddialarıdır və sadəcə..

Bu uzun-uzadı kopya etmisən. Bilmirəəm özün oxumusan ya yox, ancaq mən 1-cinin hamısını, 2-cinin çoxunu oxudum. Lakin mən indi bütün bu danışdıqlarıva qurandan bir dənə dəlil istəyirəm.

İstədim kopyaladığın bütün yazını sitata alaraq cavab verim, lakin vaxtıma heyfim gəldi. Deyirsən ki,

Halbuki Quranın heç bir ayəsində bu məsələyə toxunulmamışdır, əksinə Quranda səhabələrin ədalətli olmasını inkar edən, onların içüzlərini və ikiüzlüklərini açıqlayan çoxlu ayələr vardır.

İndi mən səndən dediyin bu ayəni istəyirəm.



Yuxarıda danışmışam, yenə də deyirəm ki, səhabələr başqa addır, münafiqlər başqa. Biz bilirik ki, Mədinə dövründə münafiqlər olub. bunu heç kəs rədd etmir. Sadəcə Tövbə surəsi 100-ü düz başa düşmürsünüz. Dində hamını ötüb keçən ilk mühacirlərə və ənsarlara, həm­çinin yaxşı işlər görməkdə onların ardınca gedənlərə gəlincə, Allah onlardan razıdır, onlar da Ondan razıdırlar. (Allah) onlar üçün (ağacları) altından çaylar axan, içində əbədi qalacaqları Cənnət bağları hazırlamışdır. Bu, böyük uğurdur.100. Bu ayədən göründüyü kimi Allah təalə bütün mühacirləri - yəni Məkkə əhlini (içərilərində Əbu Bəkr, Ömər, Osman olmaqla) və ənsarları tərif etdi, onlaradan razı olduğunu, onlar üçün cənnət hazırladığını xəbər verir. İndi mən sənə inanım, yoxsa Allaha?!

Sən çox gülməli danışırsan. Əbu Bəkr, Ömər, Osman Allah onlardan razı olsun Məkkə əhli idilər. Lakin ayədə zikr olunan münafiqlər isə Mədinə əhli arasında idi. Çevrənizdəki bədəvilərdən və Mədinə əhalisi arasında münafiqlər var. Onlar ikiüzlülükdə inadkarlıq göstərir, sən isə onları tanımırsan. Biz ki onları tanıyırıq. Biz onlara iki dəfə işgəncə verəcəyik. Sonra isə böyük bir əzaba qaytarılacaqlar.101.
Deməli bu üç kişi nə Mədinə əhli deyil, nə də ki, bədəvi deyil. Deməli bunlar nədir? Əlbəttədə ki, səhabə.

Və həmçinin Alah təalə deyir sən onları tanımırsan. İndi mən səndən soruşuram - Bəs sən onları haradan tanıyırsan? Deməli yalan danışırsan.

Diqqətlə temanı izləsən gətirdiyimiz hədislərə əsasən сталь nikli yuzerin əshabın başqa mənada olmağı iddiasının nə qədər gülməli olduğunu görəcəksən.

Gülmək üçün yazmamışıq. Yazmışıq ki, bunu yazmışıq ki, oxuyub ağlayasınız ki, böyük ehtimal ki, o hovuzdan siz qovulacasınız.
Lakin bu hədisləri diqqətlə oxu, dediyimiz məsələ elə hədisin mətnindən bilinir. artıq şərhə ehtiyac yoxdur.

Özünüzü güldürməyin. Hədis ap-açıq əshab kəlməsi işlədir. Peyğəmbər(s) gələcəkdəki möminləri isə qardaş adlandırır səhabə yox. Həmçinin bu mövzuda əshabın özünün etirafları olan hədisi və Əmmar Yasiri də ölkdürənin səhabə olduğunu qeyd etdik. Əmmarın vaqeəsini niyə qeyd edirəm? Yadınıza o hədisi salın ki, Peyğəmbər(s) Əmmarı öldürənlərin Cəhənnəmlik olduğunu bildirib.

Bəli hədis ap-açıq əshab kəliməsi işlədir və gələcək möminləri də qardaş adlandırır.Lakin,baxaq görək Peyğəmbər kimi qəsd edir:

“Siz mənim sahabələrimsiz,qardaşlarımiz isə hələm gəlməyiblər.”Dedilər:
“Ümmətindən hələm gəlməyənləri necə tanıyacaqsan ya Rəsulullah?”Dedi...

“Bax beləcədə onlar üzləri və əl-ayaqları dəstəmaz almaqdan ağarmış şəkildə gələcəklər,mən isə onları hovuzun yanında qabağlayacağam.And olsun!Azmış dəvələr ahıldan uzaqlaşdırıldığı kimi,hovuzumdan insanlar uzaqlaşdırılacaq və çağıracaqam: “Gəlin bura!” Deyiləcək: “Onlar səndən sonra deyişdirdilər(döndülər).”Və deyəcəyəm: “Uzaqlaşdırın!Uzaqlaşdırın!”

Burada ap-açıq əshabların o zümrəyə girməməsi bilinir.Lakin sizə digər hədis də təqdim etdim ki,məsələ daha zahir olsun,çünki səhabə sözü ümmət kimi də işlənə bilər,bu zaman məqsəd Peyğəmbəri görənlər deyil,sadəcə onun ümmətindən olanlardır.Və tekrarən sizə hədisi gətirim:


Allah rəsulu dedi: “Bir kişi başqasının dəvələrini öz dəvələrindən ayırdığı kimi,mən də insanları hovuzdan ayıracağam.Bu zaman yanıma ümmətim yetişəcək”.Dedilər:
“Ey Allahın peyğəmbəri!Məgər sən bizi tanıyacaqsan?”Dedi: “Əlbətdə.Sizin elə əlamətiniz olacaq ki,başqa birisində yoxdur.Siz dəstəmaz izləriylə yanıma yetişəcəgsiniz.
Və and olsun ki,sizlərdən bir taifə məndən uzaqlaşdırılacaq mən isə deyəcəyəm: “Ey Rəbbim,bunlar axı mənim sahabələrimdi?!”
Mənə Mələk hay verərək deyəcək: “Bilirsən mi səndən sonra nə uydurdular?”

Və həmçinin dediyim kimi biz bilirik ki, Mədinədə münafiqlər olub. Quranda da Münafiqun surəsi və başqa bir çox yerdə münafiqlər barəsində ayələr var. Lakin bunu bikməlisiniz ki, səhabələr barəsində tərif, onlardan razılıq, cənnət vadi gəldikdə ümumi gəlir, heç bir istisna olmur. Allah nə dediyini və rəsulu kimlərlə dostluq etdiyini bilmirmi. Baxsan bütün cihadlarda səhabələr vuruşublar, münafiqlər isə ya vuruşmayıblar, ya da qaçıblar. Bəli deyə bilərsən ki, səhabələrdən bu hadisə baş verib. Lakin səhabələri Allah təalə bir-başa ayə göndərməklə bağışlayıb, bu da onların bəraətidir. Buna dəlillər

Allah, (müsəlmanlardan) bəzilərinin qəlbi (cihaddan) yayınmaq üzrə olduqdan sonra, Peyğəmbərin də, çətin vaxtda onun ardınca gedən mühacirlərin və ənsarların da (əvvəlcə) tövbəsini qəbul etdi, sonra da onları bağışladı. Çünki (Allah) onlara (müsəlmanlara) qarşı Şəfqətlidir, Rəhmlidir. Tövbə 117. Həmçinin (Təbuk döyüşündən) geri qalmış üç nəfərin də (tövbələrini qəbul etdi). Belə ki, dünya onlara dar olmuş, ürəkləri (qəm-qüssədən) təngə gəlib sıxılmışdı. Onlar Allahdan (Allahın əzabından) yalnız Onun Özünə sığınmağın mümkün olduğunu başa düşdülər. Şübhəsiz ki, Allah tövbələri qəbul edəndir, rəhmlidir! 118. Mədinə əhalisinə və onların ətrafındakı bədəvilərə (döyüşdə) Allahın Elçisindən geri qalmaq, onun canından öncə öz canlarının hayına qalmaq yaraşmaz. Çünki Allah yolunda onlara üz verən elə bir susuzluq, yorğunluq və aclıq, kafirləri qəzəbləndirən elə bir atılmış addım, düşmən üzərində qazanılan elə bir uğur yoxdur ki, bunların müqabilində onlara yaxşı bir əməl yazılmasın. Həqiqətən, Allah yaxşı iş görənlərin mükafatını puç etməz.Tövbə 120. Allah onları, etdikləri əməllərin ən gözəli ilə mükafatlandırsın deyə xərclədikləri elə bir kiçik və ya böyük məsrəf, keçdikləri elə bir vadi yoxdur ki, (buna görə) onlara (savab) yazılmasın Tövbə 121. Möminlərin hamısı eyni vaxtda döyüşə çıxmamalıdır. Hər qəbilədən bir dəstə qalmalıdır ki, dini (dərindən) öyrənsinlər və öz camaatı döyüşdən geri qayıtdıqları zaman onları xəbərdar etsinlər. Bəlkə, onlar (pis işlərdən) çəkinələr. Tövbə 122.


İndi isə münafiqlərin döyüşə gütməmələri və ya qaçmaları barədə olan ayələri sizlərə göstərim, bəlkə qəlbiniz bir az yumşaldı. Buyur: Həşr surəsi
Münafiqlərin, Kitab əhlindən kafir olan qardaşlarına: “Əgər siz (yurdunuzdan) qovulsanız, biz də sizinlə birlikdə çıxıb gedəcək və sizə qarşı heç vaxt heç kəsə tabe olmayacağıq. Əgər (müsəlmanlar) sizə qarşı vuruşsalar, mütləq sizə kömək edəcəyik!”– dediklərini görmədinmi? Allah onların yalançı olduğuna şahiddir.11. Əgər onlar (yurdlarından) qovulsalar, (münafiqlər) onlarla birlikdə çıxıb getməz, (müsəlmanlar) onlara qarşı vuruşsalar, onlara köməklik göstərməzlər. Əgər onlara yardım etmiş olsalar belə, geri dönüb qaçar, sonra da onlara heç bir kömək edilməz.12 Doğrusu, onlar ürəklərində Allahdan çox sizdən qorxurlar. Çünki onlar anlamayan adamlardır.13.

Görürsən ki, sizləri aldadıblar. Bir az geniş düşün. Ayələrdə səhabələr ayrı zikr olunur, münafiqlər ayrı zikr olunur. Necə deyərlər mali mala qatma.

Yuxarıda səhvən iki dəfə getdi.

Siz səhabələrə münafiq deməklə həm peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləmə tənə edirsiniz. Çünki onun sallallahu aleyhi və səlləmin dostları barəsində pis danışırsınız. Və həmçinin peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləmi naqisliklə vəsfləndirirsiniz. Çünki həm bu dünyada daim yanında olan kəslərə Əbu Bəkr, Ömər, Osmana kafir deyirsiniz. Deməli peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləm bu dünyada biləyib ki, kiminlə dostluq edib. Sən demə ən şərəfli insanın ən yaxın dostları cəhənnəmin ən aşağı təbəqəsindədir. Və bunu da Allah təalə ona sallallahu aleyhi və səlləmə vəhy edərək bildirməyib ki, onlardan çəkinsin. Çünki bunlar digər həqiqi mnafiq olan kəslər kimi omayıblar. yəni ki, daim onun sallallahu aleyhi və səlləmin yanında, evində olublar, qız verib, qız alıblar.

Və həmçinin bu əməl bu dini də başqa dinlərdən aşağı tutmaqdır. Çünki başqa dinlərdə heç bir peyğəmbərlərin səhabələri belə çoxluqla mürtəd olmayıb. əksinə bu din bütün dinlərdən, bu peyğəmbər bütün peyğəmbərlərdən, bu səhabələr bütün səhabələrdən, bu dinin davamçıları bütn başqa dinlərin davamçılarından üstündür. Sizlər isə bu dinə bu qiyməti vermirsiniz. (Ühüd müharibəsində baş vermiş bəzi hadisələrə görə) ruhdan düşməyin və qəmgin olmayın. Halbuki, əgər möminsinizsə, siz (Allah yanında inanmayanlardan) çox yüksəkdə durursunuz! Ali İmran 139.

Bəli hədis ap-açıq əshab kəliməsi işlədir və gələcək möminləri də qardaş adlandırır.Lakin,baxaq görək Peyğəmbər kimi qəsd edir:

“Siz mənim sahabələrimsiz,qardaşlarımiz isə hələm gəlməyiblər.”Dedilər:
“Ümmətindən hələm gəlməyənləri necə tanıyacaqsan ya Rəsulullah?”Dedi...

“Bax beləcədə onlar üzləri və əl-ayaqları dəstəmaz almaqdan ağarmış şəkildə gələcəklər,mən isə onları hovuzun yanında qabağlayacağam.And olsun!Azmış dəvələr ahıldan uzaqlaşdırıldığı kimi,hovuzumdan insanlar uzaqlaşdırılacaq və çağıracaqam: “Gəlin bura!” Deyiləcək: “Onlar səndən sonra deyişdirdilər(döndülər).”Və deyəcəyəm: “Uzaqlaşdırın!Uzaqlaşdırın!”

Burada ap-açıq əshabların o zümrəyə girməməsi bilinir.Lakin sizə digər hədis də təqdim etdim ki,məsələ daha zahir olsun,çünki səhabə sözü ümmət kimi də işlənə bilər,bu zaman məqsəd Peyğəmbəri görənlər deyil,sadəcə onun ümmətindən olanlardır.Və tekrarən sizə hədisi gətirim:


Allah rəsulu dedi: “Bir kişi başqasının dəvələrini öz dəvələrindən ayırdığı kimi,mən də insanları hovuzdan ayıracağam.Bu zaman yanıma ümmətim yetişəcək”.Dedilər:
“Ey Allahın peyğəmbəri!Məgər sən bizi tanıyacaqsan?”Dedi: “Əlbətdə.Sizin elə əlamətiniz olacaq ki,başqa birisində yoxdur.Siz dəstəmaz izləriylə yanıma yetişəcəgsiniz.
Və and olsun ki,sizlərdən bir taifə məndən uzaqlaşdırılacaq mən isə deyəcəyəm: “Ey Rəbbim,bunlar axı mənim sahabələrimdi?!”
Mənə Mələk hay verərək deyəcək: “Bilirsən mi səndən sonra nə uydurdular?”
[/b]

Neçə dənə bu mövzuda hədis yerləşdirmişik bu barədə? Hamısına gətirdiyin bir hədislə quş qoyursan? Halbuki hədisin birində səhabə onları necə tanıyacağını soruşur, digərində özlərindən sonra gələnləri. Və birtində kimin Cəhənnəmə konkret gedəcəyi bəlli olmasa da daha aydın olsun deyə gətirdiyin hədisdə əshabın Cəhənnəmə gedəcəyi buyrulur.

Axı dedim.Peyğəmbər onları əlamətlə tanıyacaq.Burada başa düşülməyən nə var ki?Yəni üzdən tanış gəlməsələr də,əlamətlə tanınırlar."sizin elə əlamətiniz olacaq ki,başqa birisində yoxdur".Başqa birisində yoxdur,başa düşürsüz?Yoxdur!yəni bu yalnız İslam ümmətində var.Səhabələr qəsd olunsaydı..axı digər möminlərdə də bu əlamət var,amma Peyğəmbər deyir başqasında yoxdur.Deməli qəsd burada bütün İslam ümmətidir..

Axı dedim.Peyğəmbər onları əlamətlə tanıyacaq.Burada başa düşülməyən nə var ki?Yəni üzdən tanış gəlməsələr də,əlamətlə tanınırlar."sizin elə əlamətiniz olacaq ki,başqa birisində yoxdur".Başqa birisində yoxdur,başa düşürsüz?Yoxdur!yəni bu yalnız İslam ümmətində var.Səhabələr qəsd olunsaydı..axı digər möminlərdə də bu əlamət var,amma Peyğəmbər deyir başqasında yoxdur.Deməli qəsd burada bütün İslam ümmətidir..

Peyğəmbər(s) səhabəsini tanımayacaq? Axı hədis deyir ki, məgər sən bizi tanıyacaqsan? Lap tutalım razılaşaq ki, söhbət ümumi ümmətdən gedir. Bəs nəyə görə Cəhənnəmə ancaq əshab getməyəcək. Hədislər var ki, konkret ashabdan danışır və onların Cəhənnəmə gedəcəyini deyir.

Əmmarı öldürən Cənnətə düşəcək?

Yəni Ümmətdən bir qisim gedəcək,diqqətlə hədisi oxuyun,orada var."Və and olsun ki,sizlərdən bir taifə məndən uzaqlaşdırılacaq.."

Səhabələrin cəhənnəmə düşməsinə dair nə hədislər bilirsiniz?Əmmar bin Yasiri kim öldürüb?

Yəni Ümmətdən bir qisim gedəcək,diqqətlə hədisi oxuyun,orada var."Və and olsun ki,sizlərdən bir taifə məndən uzaqlaşdırılacaq.."

Səhabələrin cəhənnəmə düşməsinə dair nə hədislər bilirsiniz?Əmmar bin Yasiri kim öldürüb?

Yenə deyirəm. Hədis var həm ümmətdən danışır həm də əshabdan. Ümumiləşdirməyə ehtiyac yoxdur.

Əmmarı başda Müaviyyə olmaqla Əliylə(ə) döyüşənlər də demək olar. Amma konkret səhabə Əbul-Ğadiyə

Hədisin mənbəsini görsədin.

ƏbdulĞadiyyə barədə bir şey oxumamışam,maraqlıdır.Ümumiyətlə ilk dəfə eşidirəm,həmçinin Əmmarın öldürən cəhənnəmlikdir hədisini də..

Lakin,zahir budur ki,Allah Təalə Ridvan beyətindəkiləri bağışlayıb,onlardan razıdır və onlar üçün altından çaylar axan bağçalar hazırlayıb və bu mənim etiqadımdır,çünki ayəyə iman etmək vacibdir..

ƏbdulĞadiyyə barədə bir şey oxumamışam,maraqlıdır.Ümumiyətlə ilk dəfə eşidirəm,həmçinin Əmmarın öldürən cəhənnəmlikdir hədisini aya gatirmak olar
Hər kəs qəsdən bir mömini öldürərsə, onun cəzası içərisində əbədi qalacağı Cəhənnəmdir. Allah ona qəzəblənər, onu lənətləyər və onun üçün böyük bir əzab hazırlayar.

AMMARIN momunculuyunda subhan var ya AMMAR sahaba deyil suala sualla cavab verma .

Əhməd öz Müsnədində hədislər nəql edir ki, hədisdən anlaşılır ki, səhabədən məqsədin ümmət yox elə səhabədir.

من أصحابي من لا أراه ولا يراني بعد أن أموت أبداً

Yəni Mənim səhabələrimin içərisində elələri var ki, nə mən onları bir daha görəcəm(lümümdən sonra) nə də onlar məni.

Yəgin Umm Sələmənin hədisini deyirsiniz.Orada zikr olunur ki,Ömər soruşduqda Umm Sələmə deyir sən onlardan deyilsən(yəni münafiqlərdən).Bu hədis bizim səhabələr barədə mövqemizi qüvvətləndirir və bildirir ki,Allah rəsulu münafiqləri tanıyırdı.Buna şahid digər hədislər də var,məsələn Huzeyfə bin Yəmənin münafiqləri ad-ba-ad tanıması və s..

Əgər ağlınız çatdı ayəni belə yozmaqa,onda cavab verin görüm qəsdən mömin öldürənə Allah Təalə dünyada nə kimi hədd əmr edib?Yoxsa,yenə bəzi ayələrə iman bəzisinə isə küfr babındandır?Çünki Allah Təalə vəliyə qisas,fidyə və ya əfv ixtiyarı verib.Və məlumdur ki,əgər mömin öldürməklə insan mürtəd olursa,vəliyə heç bir ixtiyar verilmir.Çünki mürtədi qisas olaraq deyil,məhz dindən çıxdığı üçün öldürürlər və fidyə və əfv keçərli olmur..

Yəgin Umm Sələmənin hədisini deyirsiniz.Orada zikr olunur ki,Ömər soruşduqda Umm Sələmə deyir sən onlardan deyilsən(yəni münafiqlərdən).Bu hədis bizim səhabələr barədə mövqemizi qüvvətləndirir və bildirir ki,Allah rəsulu münafiqləri tanıyırdı.Buna şahid digər hədislər də var,məsələn Huzeyfə bin Yəmənin münafiqləri ad-ba-ad tanıması və s..

1. Quranda Allah Peyğəmbərinə(s) buyurur ki, sən onları(münafiqləri) tanımırsan.
2. Peyğəmbər(s) neçə dəfə olub ki, səhabələrinə icazə verməyib ki, məlum olan münafiqləri öldürsünlər. İzah üçünsə bvuyurub ki, camaat deyər ki, Məhəmməd(s) öz adamlarını öldürür. Yəni münafiqləri ayırd etnək çox çətin olub. Hətta bir dəfə Ömərə kimisə öldürmək üçün izn istəyəndə icazə verməyərək buyurur ki. onun elə dostları var ki, onların namazı, orucu çoxdur. Yəni münafiqlik onların alnına yazılmamışdı.

Hədisin mənbəsini görsədin.

ƏbdulĞadiyyə barədə bir şey oxumamışam,maraqlıdır.Ümumiyətlə ilk dəfə eşidirəm,həmçinin Əmmarın öldürən cəhənnəmlikdir hədisini də..

Lakin,zahir budur ki,Allah Təalə Ridvan beyətindəkiləri bağışlayıb,onlardan razıdır və onlar üçün altından çaylar axan bağçalar hazırlayıb və bu mənim etiqadımdır,çünki ayəyə iman etmək vacibdir..[/font][/size][/b]

Buxarinin Səhihindədir. Səni zalım qövm öldürəcək. Sən onları Cənnətə dəvət edəcəksən amma onlar səni Cəhhənnəmə.

Yəgin Umm Sələmənin hədisini deyirsiniz.Orada zikr olunur ki,Ömər soruşduqda Umm Sələmə deyir sən onlardan deyilsən(yəni münafiqlərdən).Bu hədis bizim səhabələr barədə mövqemizi qüvvətləndirir və bildirir ki,Allah rəsulu münafiqləri tanıyırdı.Buna şahid digər hədislər də var,məsələn Huzeyfə bin Yəmənin münafiqləri ad-ba-ad tanıması və s..

Ömər Hüzeyfədən soruşub. 30 münafiqi isə ibni Məleykə tanıyıb.

Bu ucuz bir iftiradır..Cavab verməyə deyməz..

Yəni münafiqləri ayırd etnək çox çətin olub. Hətta bir dəfə Ömərə kimisə öldürmək üçün izn istəyəndə icazə verməyərək buyurur ki. onun elə dostları var ki, onların namazı, orucu çoxdur. Yəni münafiqlik onların alnına yazılmamışdı. [/size][/font]

Onda siz özünüzə çox çetin bir vəzifəni götürmüsünüz,elə vəzifəni ki,heç Allah rəsulunun taqətində deyildi..

Bu ucuz bir iftiradır..Cavab verməyə deyməz..

İftira sözünün mənasını öyrən ki, gələcəkdə sənə hələ lazım olacaq.

30 münafiq hədisi

Hüzeyfə ibn Yəman

Сообщение отредактировал vusal114: 23 октября 2010 - 13:52