Elmeddin

Bismillahir Rəhmanir Rəhim
Əlhəmdulillahi Rəbbil aləmin
Allahummə səlli ələ Muhəmmədin və al-i Muhəmməd

özlərini dəlil və burhan əhli, hədis və sənəd əhli zənn edən nasibilər bu günlərdə yeni bir şübhə ortaya atıblar. iddia edirlər ki, güya imam Həsən a.s xilafəti Muaviyəyə verərkən 2 şərt qoyub:

1. Muaviyə Allahın Kitabı, Rəsulullah s.a.a-in sünnəti və raşidi xəlifələrin siyəri ilə əməl edəcək.
2. Muaviyə özündən sonra heç kimi xəlifə təyin etməyəcək və bu iş müsəlmanların şurasına həvalə ediləcək.

və nasibilər bu iddialarına da güya şiə kitablarından dəlil gətirirlər. həmin axmaq nasibilərdən birisi yazır:

 

Şiələrin kitablarından...

İmam Həsən (r.a) Müaviyyə ilə bağladığı sazişdə bu şərtləri irəli sürür: "İnsanları Quran,Sünnə və Raşidi Xəlifələrin sünnəsi ilə idarə edəcəksən...."

Məclisi, "Biharul Ənvar", c.44, səh 64

cavab: Əllamə Məclisi r.a həmin səhifədən öncəki səhifədə bu rəvayəti nəql etməyə başlayarkən deyir:

13 - كشف الغمة:
13- "Kəşful Ğummə" kitabından

yəni rəhmətlik Məclisi bu rəvayəti "Kəşful Ğummə" adlı kitabdan götürüb. ona görə də baxırıq əsas mənbəyə yəni "Kəşful Ğummə" kitabına. İrbili r.a "Kəşful Ğummə" kitabında deyir:

التاسع في كلامه عليه السلام ومواعظه وما يجرى معها
doqquzuncu fəsil: onun (imam Həsən a.s-ın) kəlamı və onunla (Muaviyə ilə) baş verənlər haqqında

نقل الحافظ أبو نعيم في حليته
Hafiz Əbu Nueym "Hiylə"kitabında belə nəql edib:

İrbili r.a, "Kəşful Ğummə", 2/191

sonra İrbili r.a Hafiz Əbu Nueymin kitabından bir hədis nəql edir və nəhayət səhifə 191-də həmən bu rəvayəti gətirir:

من كلامه عليه السلام ما كتبه في كتاب الصلح الذي استقر بينه وبين معاوية حيث رأى حقن الدماء وإطفاء الفتنة وهو بسم الله الرحمان الرحيم هذا ما صالح عليه الحسن بن على بن أبي طالب معاوية بن أبي سفيان صالحه على أن يسلم إليه ولاية أمر المسلمين على ان يعمل فيهم بكتاب الله تعالى وسنة رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم وسيرة الخلفاء الراشدين وليس لمعاوية بن أبي سفيان أن يعهد إلى أحد من بعده عهدا بل يكون الأمر من بعده شورى بين المسلمين
və onun (imam Həsən a.s-ın) Muaviyə ilə arasında olan sülh məktublarındandır: Bismillahir rəhmanir rəhim Həsən b. Əli ilə Muaviyə b. Əbu Sufyanın bağladığı sülh müqaviləsi budur: Muaviyə Allahın kitabı, Rəsulullah s.a.a-in sünnəsi və raşid xəlifələrin siyərinə uyğun hərəkət edəcəyi şərti ilə Həsən b. Əli a.s müsəlmanların vəliyi əmirliyini ona təslim edir. Muaviyə özündən sonra xəlifə təyin etməməli və xəlifəlik işi müsəlmanlar arasındaki şuraya həvalə edilməlidir.

İrbili r.a, "Kəşful Ğummə", 2/191

deməli rəvayət hafiz Əbu Nueymin "Hiylə" adlı kitabındandır. bəs hafiz Əbu Nueym kimdir? nasibi + sufi olan birisi. haqqında məlumat üçün linkə baxa bilərsiniz: http://www.imanveisl...imleri/0874.htm

nəticə olaraq əldə etdik ki, bu rəvayət nasibi mənbəsi olan Əbu Nueymin "Hiylə" kitabındandır --> şiə alimi İrbili r.a "Kəşful Ğumə" kitabını yazarkən bunu ondan nəql etmişdir --> Əllamə Məclisi r.a isə İrbili r.a-ın kitabı vasitəsi ilə bunu nəql etmişdir. yəni rəvayət nasibi mənbəlidir və bizə qarşı hüccət deyildir.

وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ
O zaman Biz Musaya (vəhy üçün) qırx gecəlik vədə verdik. Sonra siz onun ardından buzovu özünüzə məbud qəbul edərək zalım oldunuz.

Bəqərə surəsi 251-ci ayə

وَيْحَ عَمَّارٍ تَقْتُلُهُ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ، يَدْعُوهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ، وَيَدْعُونَهُ إِلَى النَّارِ
Vah Əmmar, onu zalim bir tayfa öldürəcəkdir. o (Əmmar) onları cənnətə və onlar (Əmmarı öldürənlər) isə onu (Əmmarı) cəhənnəmə dəvət edəcəklər.

Buxari, "əs-Səhih", 1/161, Namaz kitabı, bab 63, hədis 447

أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال لعلي وفاطمة والحسن والحسين أنا حرب لمن حاربتم وسلم لمن سالمتم
Rəsulullah s.a.a Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyinə xitabən buyurdu: "mən sizinlə hərb edən kəslər ilə hərb edərəm və sizinlə sülh edən kəslər ilə sülh edərəm."

mənbələr: https://velayet.word...vasirim-hadisi/

للهم وال من والاه، وعاد من عاداه
Allahım! ona dost olana dost və düşmən olana düşmən ol.

mənbə: https://velayet.word...iri-hum-hadisi/

وكان أمير المؤمنين صلوات الله عليه كثيرا ما يقول: أنا قسيم الله بين الجنة والنار(3) وأنا الفاروق الاكبر وأنا صاحب العصا والميسم ولقد أقرت لي جميع الملائكة والروح والرسل بمثل ما أقروا به لمحمد صلى الله عليه وآله ولقد حملت على مثل حمولته(4) وهي حمولة الرب وإن رسول الله صلى الله عليه وآله يدعى فيكسى، وادعى فأكسى ويستنطق واستنطق فأنطق على حد منطقه، ولقد اعطيت خصالا ما سبقني إليها أحد قبلي علمت المنايا والبلايا، والانساب وفصل الخطاب(1)، فلم يفتني ما سبقني، ولم يعزب عني ما غاب عني، ابشر باذن الله واؤدي عنه، كل ذلك من الله مكنني فيه بعلمه
Möminlərim Əmiri (imam Əli a.s) tez-tez belə deyərdi: "mən Allah tərəfindən cənnət və cəhənnəmi təqsim edənəm. mən böyük faruqam. mən əsa və damğa sahibiyəm. bütün mələklər, Ruhul Quddus və rəsullar Muhəmməd s.a.a-i iqrar etdikləri kimi məni də iqrar ediblər. mən də onun kimi bir yük ilə yüklənmişəm. Bu Allahın təyin etdiyi bir yükdür. Rəsulullah s.a.a qiyamət günü çağırılar və geyindirilər. mən də çağırılar və geyindirilərəm. Ona sual verilər və danışmağı istənilər. mənə də sual verilər və danışmağım istənilər. mən də onun s.a.a dediyimi kimi deyərəm. mənə elə xüsusiyyətlər verilib ki, məndən əvvəl heç kimə verilməyib. mən ölümləri, müsibətləri, nəslləri və Fəslul Xitabı bilirəm. əvvəlkilər gözümdən qaçmadı və mənim yanımda olmayanlar da mənim üçün qeyb sayılmazlar. Allahın izni ilə müjdə verirəm, bütün bunlar Allahdandır və O bilməyimi mümkün etdi.»

Kuleyni r.a, "əl-Kafi", 1/197, Hüccət kitabı, bab 14, hədis 1

Görmürsünüz içi küfr ilə doludur? Şiələr uydurublar da bu hədisi.

Elməddinin isə paylaşdığım hədislərə izahat verməsinə gəlincə isə o hələ başqa mövzudur...mənim bir hədis tərcüməmi çıxmaq şərti ilə (o hədisi etiraf edirəm düzgün tərcümə etməmişəm amma bu əsas deyil əsas olan mənadır)...heç bir ricalı qoymadı ortaya...ancaq filan hədis zəifdir, (ricalı göstərmədi) dedi çıxdı getdi...narahat olma o hədislərə yenidən qayıdacam özüdə Elməddinin izahatı ilə...

قال الرافضي في ( ك ) ص 172 ( م ) : " العاشر : ما رواه الجمهور من قول النبي صلى الله عليه وسلم : " إني تارك فيكم ما إن ك : فيكم الثقلين ما إن . تمسكتم به لن تضلوا : كتاب الله وعترتي أهل بيتي ، ولن يفترقا ك : يتفرقا حتى يرد علي الحوض ، وقال : أهل بيتي ك : وقال صلى الله عليه وسلم وآله : مثل أهل بيتي فيكم مثل سفينة نوح من ركبها نجا ، ومن تخلف عنها غرق ، وهذا يدل على وجوب التمسك بقول أهل بيته م : أهل البيت ، وعلي سيدهم ، ك : وسيدهم علي عليه السلام ، فيكون واجب الطاعة على الكل ، فيكون هو الإمام " ك : فيكون هو الإمام دون غيره من الصحابة
rafizi (Əllamə Hilli) "Kəramə" kitabında səhifə 172-də deyir: cumhur Nəbi s.a.a-in sözlərindən bunu rəvayət etmişdirlər: "mən sizə 2 əmanət qoyuram ki, onlara sarıldıqca azmazsınız: Allahın kitabı və İtrətim Əhli Beytim. bu ikisi hovuza qədər bir-birindən ayrılmaz." və Nəbi s.a.a demişdir: "sizin aranızda Əhli Beytimin misalı Nuhun gəmisi kimidir. kim ona minərsə nicat tapar və kim ona üz çevirsə qərq olar." və bu (hədislsər) Əhli Beyt a.s-ın sözlərinə yapışmağın vaicbliyinə dəlildir.....

والجواب من وجوه :
buna bir neçə yöndən cavab verilir:

أحدها : أن لفظ الحديث الذي في صحيح مسلم عن زيد بن أرقم :
əvvlincisi: hədisin "Səhihi Müslüm"də Zeyd b. Ərqamdan gələn ləfzi belədir:.....

ibni Teymiyyə, "Minhac əs-Sünnə (əl-Əməviyyə)", 7/395

Elmeddin bu hedisler Alinin faziletini bildirir, amma 12 imamlığa delalet etmir axı.

قال صاحب الكتاب: (دليل لهم آخر، وربما تعلقوا بأخبارهم
يدعونها في هذا الباب منها ما طريقه الآحاد، ومنها ما لا يمكن إثباته على شرط الآحاد أيضا، نحو ما يدعون من أنه صلى الله عليه وآله تقدم إلى الصحابة بأن يسلموا على علي بإمارة المؤمنين ونحو ما يروون من قوله صلى الله عليه وآله في علي عليه السلام (إنه سيد المسلمين وإمام المتقين وقائد الغر المحجلين) وقوله لعلي عليه السلام: (هذا ولي كل مؤمن ومؤمنة من بعدي) وإنه قال (إن عليا مني وأنا منه، وهو ولي كل مؤمن ومؤمنة) إلى غير ذلك مما يتعلقون به في الإمامة أو في أنه الأفضل أو في باب العصمة
kitabın sahibi (Qadı Abdulcəbbar) dedi: onların (şiələrin) başqa bir dəlili də bu məsələdə aha təriq (tək yol) ilə gələn hədisləridir. hansı ki, o hədislərdən bəzisi üçün heç ahad hədis üçün şərt olan şeylərdə sabit olmamışdır. məsələn bu hədislərdən birisi budur ki, güya Nəbi s.a.a səhabələrə Əliyə "öminlərim əmiri" deyə salam vermələrini əmr edib. həmçinin rəvayət edirlər ki, Nəbi s.a.a Əli haqqında deyib: "Əli müsəlmanların seyyidi və muttəqilərin imamıdır." və həmçinin Nəbi s.a.a Əli haqqında deyib: "Əli məndən sonra bütün möminlərin vəlisidir." həmçinin Nəbi s.a.a deyib: "Əli məndəndir və mən də ondanam, o məndən sonra bütün möminlərin vəlisidir." bunun kimi imamət, Əlinin üstünlüyü və ya məsumluq haqqında bənzər hədislər.

ثم قال: (وقد بين شيخنا أبو علي أن هذه الأخبار لم تثبت من وجه يوجب العلم فلا يصح الاعتماد عليها في إثبات النص، وبين أن ادعاءهم فيها أو في بعضها أنها ثابتة بالتواتر لا يصح لأن للتواتر شرائط ليست حاصلة فيها [ أو في بعضها أنها ثابتة فيه ] (1) ولا يمكنهم إثبات ذلك بأن يقولوا: إن الشيعة قد طبقت البلاد عصرا بعد عصر، وحالا بعد حال فروايتها تجب أن تبلغ حد التوتر، لأن الخبر لا يصير داخلا في جملة التواتر بهذه الطريقة دون أن يبين حصول النقل فيه على شرط التواتر) قال:
sonra (Qadı Abdulcəbbar) dedi: şeyximiz Əbu Əli bəyan edib ki, bu hədislər elm hasil edən cəhətdən isbat edilməmişdir. və (imamət haqqında) nassın isbat edilməyində bu hədislərə etimad etmək düzgün deyil. və bəyan edib ki, onların (şiələrin) bu hədislər üçün və ya hədislərdən bəziləri üçün təvatürün sabit olduğunu iddia etməkləri düzgün deyil. çünkü təvatürün şərtləri bu hədislər üçün hasil olmamışdır. və onların (şiələrin) bunu isbat etmək üçün "şiə hər əsrdən əsrə, hər ölkədən ölkəyə bu hədisləri rəvayət edib və hədislər təvatür həddinə çatıb" demələri də mümkün deyil.

وبين - يعني أبا علي - أن لمن خالفهم أن يدعوا مثل ذلك في النص على أبي بكر لأن أصحاب الحديث فيهم كثرة
[səhifə 91]
قال: وأحد ما يعارضون به ما روي عنه في استخلاف أبي بكر، فقد روي عن أنس أن رسول الله صلى الله عليه وآله أمره عند إقبال أبي بكر أن يبشره بالجنة وبالخلافة بعده، وأن يبشر عمر بالجنة وبالخلافة بعد أبي بكر،
............
وروى جعفر بن محمد عن أبيه أن رجلا من قريش جاء إلى أمير المؤمنين عليه السلام فقال سمعتك تقول في الخطبة آنفا: (اللهم أصلحنا بما أصلحت به الخلفاء الراشدين) فمن هم، قال: (حبيباي وعماي أبو بكر وعمر إماما الهدى وشيخا الاسلام ورجلا قريش، والمقتدى بهما بعد رسول الله صلى الله عليه وآله
(Qadı Abdulcəbbar) dedi: Əbu Əli bizə bəyan etdi ki, onların (şiələrin) muxalifləri də bənzər nəssləri Əbu Bəkir haqqında rəvayət etmişdirlər. çünkü əhli hədis (sünnülər) bu məsələdə çoxlu hədis nəql edib. (şiələrin rəvayət etdiklərinə) əks olaraq Əbu Bəkirin seçilməyi haqqında rəvayətlər vardır. Ənəsdən belə rəvayət edilmişdir: "Rəsulullah s.a.a özündən sonra Əbu Bəkirin xilafəti və cənnəttə olacağı haqqında müjdə verdi. Əbu Bəkirdən sonra isə Ömərin xilafəti və cənnəttə olacağı haqqında"........ Cəfər b. Muhəmməddən, o da atasından belə rəvayət etmişdir: "Qureyşdən bir adam Əli a.s-ın yanına gəlib dedi ki, sənin xutbəndə belə dediyini eşitdim: "Allahın raşid xəlifələrini islah etdiyin kimi bizi də islah et." kim idi onlar?" Əli dedi: " Rəsulullah s.a.a-dən sonra Qureyşdən iqtida edilən 2 şəxs, imam, hadi və İslamın şeyxi olan Əbu Bəkir və Ömər."

Seyyid Murtəza r.a, "əş-Şafii", 3/89-93

يقال له: قد بينا فيما تقدم أن الخبر الذي يتضمن الأمر بالتسليم على أمير المؤمنين عليه السلام بإمرة المؤمنين تتواتر الشيعة بنقله، وأنه أحد ألفاظ النص الجلي الذي دللنا على حصول شرائط التواتر فيه وقوله عليه السلام: (إنه سيد المسلمين وإمام المتقين وقائد الغر المحجلين) (5) وقوله فيه: (هذا ولي كل مؤمن ومؤمنة بعدي) (6) جار مجرى الخبر الأول
........
فأما خطبه (1) وجمعه من الأخبار التي أوردها على سبيل المعارضة لأخبارنا كالذي رواه في أنه صلى الله عليه وآله لم يستخلف أو أنه استخلف أبا بكر وأشار إلى إمامته
........
ثم نرجع إلى التفصيل فنقول: قد دللنا على ثبوت النص على أمير المؤمنين عليه السلام بأخبار مجمع على صحتها متفق عليها، وإن كان الاختلاف واقعا في تأويلها وبينا أنها تفيد النص عليه عليه السلام بغير احتمال ولا إشكال كقوله صلى الله عليه وآله (أنت مني بمنزلة هارون من موسى) و (من كنت مولاه فعلي مولاه) إلى غير ذلك مما دللنا على أن القرآن يشهد به كقوله تعالى: (إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا) (1) فلا بد من أن نطرح كل خبر ناف ما دلت عليه هذه الأدلة القاطعة إن كان غير محتمل للتأويل، ونحمله بالتأويل على ما يوافقها ويطابقها إذا ساغ ذلك فيه كما يفعل في كل ما دلت الأدلة القاطعة عليه وورد سمع ينافيه، ويقتضي خلافه، وهذه الجملة تسقط كل خبر يروى في أنه عليه السلام لم يستخلف، على أن الخبر الذي رواه عن أمير المؤمنين، لما قيل له ألا توصي (2) فقال: " ما أوصى رسول الله صلى الله عليه وآله فأوصي، ولكن إن أراد الله تعالى بالناس خيرا فسيجمعهم على خيرهم كما جمعهم بعد نبيهم على خيرهم "، فمتضمن لما يكاد يعلم بطلانه ضرورة، لأن فيه التصريح القوي بفضل أبي بكر عليه، وأنه خير منه، والظاهر من أحوال أمير المؤمنين، والمشهور من أقواله وأفعاله جملة وتفصيلا يقتضي أنه كان يقدم نفسه على أبي بكر وغيره من الصحابة، وأنه كان لا يعترف لأحدهم بالتقدم عليه، ومن تصفح الأخبار والسير، ولم تمل به العصبية والهوى، يعلم هذا من حاله على وجه لا يدخل فيه شك، ولا اعتبار بمن دفع هذا ممن يفضل عليه لأنه بين أمرين إما أن يكون عاميا أو مقلدا لم يتصفح
الأخبار والسير، وما روي من أقواله وأفعاله ولم يختلط بأهل النقل، فلا يعلم ذلك أو يكون متأملا متصفحا (1) إلا أن العصبية قد استولت عليه، والهوى قد ملكه واسترقه، فهو يدفع ذلك عنادا، وإلا فالشبهة مع الانصاف زائلة في هذا الموضع، على أنه لا يجوز أن يقول هذا من قال رسول الله صلى الله عليه وآله فيه باتفاق (اللهم إئتني بأحب خلقك إليك يأكل معي من هذا الطائر) (2) فجاء عليه السلام من بين الجماعة فأكل معه، ولا من يقول النبي صلى الله عليه وآله لابنته فاطمة عليها السلام (إن الله عز وجل اطلع على أهل الأرض اطلاعة فاختار منها رجلين جعل أحدهما أباك والآخر بعلك) (3) وقال صلى الله عليه وآله فيه (علي سيد العرب) (4) و (خير أمتي) (5) و (خير من أخلف بعدي) (6) و (علي خير البشر من أبى فقد كفر) (7) ولا يجوز أن يقول هذا من تظاهر الخبر عنه بقوله صلوات الله عليه وقد جرى بينه وبين عثمان كلام فقال له: أبو بكر وعمر
خير منك، فقال (أنا خير منك ومنهما عبدت الله قبلهما وعبدته بعدهما) (1) ومن قال: (نحن أهل بيت لا يقاس بنا أحد) (2). وروي عن عائشة في قصة الخوارج لما سألها مسروق فقال لها بالله يا أمه لا يمنعك ما بينك وبين علي أن تقولي ما سمعت من رسول الله صلى الله عليه وآله فيه وفيهم فقال سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله يقول: (هم شر الخلق والخليقة يقتلهم خير الخلق والخليقة) (3) إلى غير ذلك من أقواله صلى الله عليه وآله فيه التي لو ذكرناها أجمع لاحتجنا إلى مثل جميع كتابنا إن لم يزد على ذلك وكل هذه الأخبار التي ذكرناها فهي مشهورة معروفة، قد رواها الخاصة والعامة بخلاف ما ادعاه مما يتفرد به بعض الأمة ويدفعه باقيها
biz (Seyyid Murtəza r.a) ona deyirik: bəyan etdik ki, Möminlərin əmiri (imam Əli a.s)-a "möminlərin əmiri" deyə salam verilməyinin ərm edildiyi hədis şiənin nəqli ilə mütəvatirdir. və bu rəvayət təvatür şərtlərinə hasil olan cəli nasslardan birisidir. Nəbi a.s-ın "Əli müsəlmanların seyyidi və muttəqilərin imamıdır" sözü və "Əli məndən sonra bütün möminlərin vəlisidir" sözü də həmçinin.... amma onun bizim rəvayətlərimizə müxalif olaraq gətirdiyi Nəbi s.a.a-in Əbu Bəkiri xəlifə seçməyi və ya buna işarə etməyi haqqındaki xəbərlərə gəlincə...... təfsilatlı şəkildə deyirik: Möminlərin Əmiri (imam Əli a.s)-ın haqqında nass olduğunu bildirən hədislər üzərində ittifaq edilmiş, səhihliyində icma edilmiş hədislərdir. təvilində ixtilaf edilmiş olsa da bu hədislər heç bir ehtimal və işkal olmadan onun a.s haqqında nass olduğunu bildirir. məsələn Nəbi s.a.a-in "sən mənə nisbətlə Harunun Musaya olduğu kimisən", "mən kimin mövlasyamsa Əli də onun mövlasıdır" və bu kimi sözləri. hansı ki, Quran bunun doğruluğuna şahidlik edir, məsələn Allah Təalanın bu sözü kimi: "sizin vəliniz ancaq Allah, onun rəsulu və iman edənlərdir" (Maidə 55)........... Möminlərin Əmiri (imam Əli a.s)-ın bizə zahir olan halları və məşhur sözləri bunu göstərir ki, o a.s özünü Əbu Bəkir və digər səhabələrin hamısından xilafətə daha haqq sahibi və əvla görürdü. və heç birisinin özündən daha üstün olduğunu əsla deməmişdir. Kim rəvayətləri və tarix kitablarını incələsə, təəssüb və hava əhli də olmasa Əli a.s-ın bu görüşü şübhəyə yer qalmayacaq şəkildə ona aşkar olar. bunun rədd edərək başqalarını Əli a.s-dan üstün tutanın sözünə əsla etibar edilməz. çünkü həmin şəxs 2 durumdan birinə sahibdir: ya avam və təqlidçi biridi ki, rəvayət və tarix kitablarını, Əli a.s-dan nəql edilənləri araşdırmamış, nəql əhli ilə birlikdə olmamışdır. yaxud da araşdıran birisidir amma təəssüb ona qalib gəlmiş və həvasının əsiri olmuşdur. bundan başqa haqqında məşhur Tey (Quş) hədisi olan bir nəfər əsla belə sözlər deməz. bəli, Nəbi s.a.a özünə qızardılmış bir quş gətirildiyi zaman "Allahım nəzərində ən çox sevilən şəxsi mənə göndər ki, mənimlə birlikdə bu quşun ətindən yesin" deyə dua etmiş və bundan sonra Əli a.s gələrək Nəbi s.a.a ilə birlikdə quşun ətindən yemişdi. bu hədisi Əli a.s hamıdan daha yaxşı bildiyi halda (Əbu Bəkir haqqında) iddia edilən rəvayətləri Nəbi s.a.a-ə necə nisbət edə bilər? Rəsulullah s.a.a Fatimə s.a-yə "şübhəsiz Allah yer əhlinə baxdı və oradan 2 nəfəri seçdi. onlardan biri sənin atan, digəri isə ərindir." sözünü bilən şəxs (Əli a.s) bu (Əbu Bəkir haqqındaki) sözləri necə demiş ola bilər? həmçinin "Əli ərəblərin seyyididir", "ümmətimin ən xeyirlisidir", "özümdən sonra qoyacağım ən xeyirli şəxsdir" hədislərini bilən (Əli a.s) bu sözləri necə deyər? Osman ilə arasında söhbət olan zaman Osmanın “Əbu Bəkir və Ömər səndən daha xeyirlidir" sözünə cavab olaraq "mən səndən də, o ikisindən də daha xeyirli və üstünəm. mən həm onlardan öncə və həm də sonra Allaha ibadət etmişəm" cavabını verən (Əli a.s), həmçinin "biz Əhli Beyt heç kim ilə müqayisə edilmərik" deyən birisinin (Əbu Bəkir və Ömər haqqındaki rəvayətləri) deməyi əsla mümkün deyildir. rəvayət edilmişdir ki, Məsruq xəvariclər hadisəsi zamanı Aişəyə dedi: "Allaha and verərək soruşuram ey ana! Əli ilə aranızda olanlar onun və xaricilərin haqqında Rəsulullah s.a.a-dən eşitdiklərini deməyə maneə olmasın." Aişə dedi: "Rəsulullah s.a.a-dən eşitdim ki, xaricilər yaradılmışların ən pisidir və onları (xariciləri) yaradılmışların ən xeyirlisi öldürəcəkdir." Əli a.s haqqında Rəsulullah s.a.a-in bunun kimi daha neçə-neçə hədisləri var ki, əgər onların hamısını bir yerə toplamaq istəsək kitabımızı tamami ilə buna sərf etməli olarıq. qeyd etdiyimiz bu hədislərin hamısı məşhur və bilinən hədislərdir ki, həm Şiə və həm də Sünnülər nəql ediblər. ancaq onun iddia etdiklərini isə ümmətin bəzisi nəql etmiş bəzisi isə rədd etmişdir.

Seyyid Murtəza r.a, "əş-Şafii", 3/96-101

İmam Zeynəl Abidinin(r.a) dilindən rafizilər...!

Ət-Tusi “Ixtiyar mərifatu Rical” (1/336) deyir ki, Imam Əli ibn Huseyn (rahimahullah) dedi:

ان اليهود أحبوا عزيزا حتى قالوا فيه ما قالوا فلا عزيز منهم ولاهم من عزيز، وأن النصارى أحبوا عيسى حتى قالوا فيه ما قالوا، فلا عيسى منهم ولاهم من عيسى. وانا على سنة من ذلك ان قوما من شيعتنا سيحبونا حتى يقولوا فينا ما قالت اليهود في عزيز، وما قالت النصارى في عيسى بن مريم، فلاهم منا ولا نحن منهم
Yəhudilər Üzeyri çox sevdilər,onun haqqında istədiklərini dedilər. Və Üzeyir(a.s) onlardan onlarda Üzeyirdən(a.s) deyillər. Və Xristiyanlar İsani(a.s) çox sevdilər,onun haqqında istədiklərini dedilər. Və İsa(a.s) onlardan,onlarda İsadan(a.s) deyillər. Və Məndə bu(yol) üzərəyəm. Bizim Şiələr grupu bizi çox sevir, Və onlarda bizim haqqımizda Yəhudilərin Üzeyir(a.s),Xristiyanların İsa(a.s) haqqında dediklərini deyirlər. və Onlar bizdən bizdə onlardan deyilik.

Ömər ibn Yeziddən: Əbu Abdullahın yanında idim, onunla bir kişi var idi. (Kişi) ona dedi: "Sənə fəda olum, mən oğlan uşaqlarını sevirəm." Əbu Abdullah dedi: "Və nə edirsən?" (Kişi) dedi: "Arxama alıram ." Bu an kişi ağladı. Əbu Abdullah ona baxdı, sanki ona rəhm etmişdir, və dedi: "Ölkənə qayıtdıqda, bir yağlı dəvə (kəsilmək üçün satılan) al, onu yaxşı bağla, bir qılınc götür onun büküşünə elə vur ki, dərisi soyulsun, sonra onun üstündə isti-isti otur."

["Əl-Kafi" 5-ci Cild, seh 550]